De Cock en de gebrandmerkte doden door A.C. Baantjer

Over het boek Titel
De Cock en de gebrandmerkte doden Bladzijden Het boek heeft 140 bladzijden Hoofdpersoon De hoofdpersoon in het boek is de oude rechercheur De Cock met ceeooceekaa. Karakter Tijdens het lezen ontkom je er niet aan om het karakter in de televisieserie "Baantjer" voor je te zien in gedachten. De Cock is een oude, gemoedelijke rechercheur met een regenjas aan en een oude vilten hoed op. Hij heeft altijd pijn in zijn voeten. Hij is tegen fysiek geweld en vetrouwd op zijn eigen intuitie en vertrouwen. Hij is getrouwd met mevrouw De Cock, die iedere keer op het eind van het verhaal weer zorgt voor een gezellig samenkomen met zijn collega's om de laatste zaak nog eens door te nemen en uit de doeken te doen. De Cock heeft een goede humor en verbaasd zich geregeld over de (moderne) uitspraken van zijn collega Vledder. Personen De collega's van De Cock, Vledder, Keizer en Prins zijn andere belangrijke personen die voorkomen in het verhaal. Vooral Vledder is een personage die direct naast De Cock werkt. Hij kent de humor van De Cock en weet daar aardig op in te spelen. De Cock noemt Vledder "zijn jonge, trouwe assistent" of "zijn welgemeende collega". Vledder is een beetje dom gehouden door Baantjer. Naast de collega's van De Cock zijn daar natuurlijk ook nog de vier slachtoffers, waarvan er drie vermoord worden en de twee moordenaars.
Plaats De plaats heeft in zoverre te maken met het onderwerp dat het zich afspeelt in Amsterdam, de thuisbasis van De Cock en Vledder en dat de huizen van de vier slachtoffers waarin de vermoorden worden aangetroffen allemaal in dezelfde situatie worden achtergelaten: een grachtenpand met een bordes voor de deur, de voordeur wijd open en volop een verlicht huis, doordat alle lampen branden. Tijd Het verhaal speelt zich af in deze tijd. De onderzoeken die worden gedaan zijn van deze tijd: computers, secties en "kwasten", dit is het onderzoeken op vinderafdrukken. Verder heeft De Cock het over hokken, terwijl hij het heeft over ongehuwd samenwonen en "dat was vroeger een zeer ernstig vergrijp tegen de zeden" en dat dat tegenwoordig een knipperlicht- of lat-relatie genoemd werd. Daar had hij vroeger nog nooit van gehoord. Baantjer beschrijft ook nog een verhaal dat teruggaat naar 25 jaar geleden, omdat daar het motief van de moord zich afspeelt. Tijdsbeslag Het verhaal speelt zich af in enkele dagen, maar de aanleiding van de moord wordt teruggekoppeld naar 25 jaar geleden. Opbouw Het verhaal is chronologisch geschreven met flash backs van 25 jaar geleden en het heeft een gesloten einde, omdat, net zoals de andere boeken van Baantjer, dit verhaal wordt afgesloten met een evaluatie van de aanhouding van de moordenaars bij De Cock thuis, onder het genot van een op goede temperatuur gebracht Napoleoncognag en een toost op de goede afloop van de zaak. Perspectief Dit verhaal is vanuit een personaal perspectief geschreven. Realistisch Het Boek "De Cock en de gebrandmerkte doden" is een realistisch verhaal. Jammer genoeg zou dit verhaal in werkelijkheid gebeurd kunnen zijn en misschien is dat ook wel het geval, omdat Baantjer zijn boeken schrijft naar aanleiding van zijn jarenlange ervaring als rechecheur bij de Amsterdamse politie.
Probleem Er worden drie moorden gepleegd en De Cock en Vledder zullen moeten achterhalen wie de dader is of daders zijn. Doordat degene die aangifte komt doen zijn naam heeft gewijzigd is het voor de rechercheurs moeilijk om achter de waarheid te komen. Hij blijkt, verderop in het verhaal, een van de daders te zijn, maar daar wordt in eerste instantie helemaal niet aan gedacht. Zijn zus, de andere dader, heeft ook een andere indentiteit aangenomen. Dit alles brengt grote verwarringen met zich mee. Het uieindelijke probleem is de moord op drie mannen, die samen met een vierde man, een caravan in brand hebben gestoken en dat daarom de moordenaars, kinderen uit het gezin dat toen omkwam, wraak wilden nemen. Betekenis titel De titel van het boek "De Cock en de gebrandmerkte doden" gaat in op het feit hoe de slachtoffers door De Cock en Vledder worden aangetroffen, gewurgd met het wurgtouwtje nog om de nek en de voorhoofden gebrandmerkt met als afbeelding twee ruiten boven elkaar. Beoordeling Ik vind dit verhaal heel erg herkenbaar, door de televisieserie en de bekende karakters daarin. Het is humoristisch en komisch geschreven. Ik bedoel daar vooral de conversatie en reacties van en tussen De Cock en Vledder mee. Ik vond het boek beslist niet saai en ik had dus moeite om het opzij te leggen. Het was een lekker, ontspannend verhaal. Aangesproken Het laaste deel heeft mij het meest aangesproken, omdat ik zo graag achter de oplossing van het complot wilde komen. Het deel waarin het duidelijk wordt wie de daders zijn en waarom zij het hebben gedaan en waarom en hoe zij eigenlijk de hoofden hadden brandmerkt. Inhoud De Cock en Vledder krijgen bezoek op hun politiebureau aan de Warmoestraat van Jasper van Houwelingen. Hij komt geemotioneerd aangifte doen van een vermoorde man, die gezien is door zijn vroegere vriendin Angela Molenpad. Angela schijnt door een taxichaufeur met rode rozen naar het huis van een nieuwe vriend gelokt te zijn. Toen zij daar aankwam vond zij de man, Peter van Gulpen, scheef gezakt, vermoord in zijn leren stoel. Hij had een touw rond zijn nek en twee ruiten op zijn voorhoofd gebrandmerkt. Toen Angela daar naar buiten was gevlucht was de taxi, waarmee zij was gekomen al vertrokken. Zij is toen naar Jasper van Houwelingen gegaan en deze kwam dus aangifte doen bij de politie. Toen De Cock en Vledder bij het grachtenpand op de Herengracht aankwamen, stond de deur wijd open. Zij moesten een soort bordestrap op en zagen dat alles overvloedig verlicht was. Binnen in een ruime woonkamer zat de vermoorde man met een wurgtouwtje om zijn nek, zijn opgezwollen tong half uit zijn mond en twee ruiten op zijn voorhoofd gebrandmerkt. De Cock en Vledder bemerkte dat er totaal geen worsteling aan vooraf was gegaan. En de Cock vond het vreemd dat er nergens een open vuur in het huis aanwezig was, want het brandijzer zou in zo'n vuur verwarmd moeten zijn. Na dit incident lijkt Angela Molenpad van de aardbodem verdwenen te zijn. Er volgen de volgende avonden nog eens twee gelijke moorden met brandmerken en De Cock en Vledder staan voor een groot raadsel:"Wat kan een moordenaar bedoelen met een slachtoffer dat hij gewurgd en gebrandmerkt achterlaat?" De drie doden zijn tot dan toe Peter van Gulpen, Edward van der Poorten en Anthonius Josephus Ruiten. Dan is er ook nog een Rudy Sleurkeet. Hij is bang om zijn werkelijke naam te geven, Sleurkeet is een bijnaam, omdat hij denkt dat hij het volgende slachtoffer zal zijn. De al eerder vermoorde mannen zijn namelijk vrienden van vroeger. En omdat hij met zijn "sleurkeet", zijn caravan, van camping naar camping verhuist, denkt hij uit de buurt van de moordenaars te blijven. Want een motief is hem ook niet duidelijk. Met behulp van Smalle Lowietje, de barman van de stamkroeg van De Cock, en Keetje Plus, een hoertje die Rudy Sleurkeet wel eens als klant had, proberen de rechercheurs een plannetje uit om Rudy Sleurkeet in te laten gaan op een uitnodiging van een journaliste voor een interview bij hem thuis. Want dit zaakje werd door allen gewantrouwd. Rudy Sleurkeet, oftewel Rudolf Leewenhoek blijkt later, lokt Angela Molenpad naar zijn huis om op de vraag voor een interview in te gaan. Maar in andere vertrekken staan De Cock, Vledder en andere rechercheurs te wachten om toe te kunnen slaan op het moment dat Angela de kamer binnenkomt. Omdat Angela de moorden nooit in haar eentje heeft kunnen doen, verwacht de politie dat een handlanger van Angela ook het grachtenpand zal betreden. Hij zal de uiteindelijke wurging doen, nadat Angela het slachtoffer drugs zou hebben toegediend. De man die dan daarna ook binnenstapt is Jasper van Houwelingen, de man die in eerste instantie aangifte had gedaan. Nu ze de twee daders gepakt hadden, kwam ook het motief naar voren: 25 jaar geleden hadden de vier vrienden, in de leeftijd van 15, 16 en 17 jaar, zich onuitstaanbaar gedragen op een camping tijdens de vakantie. Een vakantieganger, getrouwd en vader van drie kinderen, had de jongens al eerder gewaarschuwd en gedreigd met wanneer ze met dat gedrag door zouden gaan, hij naar de campinghouder zou stappen om te vragen of deze de jongens van de camping wilde laten verwijderen. Daarop hadden twee van de vier jongens een jerrycan met benzine onder de caravan van het gezin gegoten en de caravan in brand gestoken. Daarbij kwamen een vader, een moeder en een baby om. Twee andere kinderen die buiten in een apart tentje de avond en nacht hadden doorgebracht, zagen voor hun ogen de caravan in vlammen opgaan. Dit waren Chrisje en Adriaan van der Spek. Later hebben ze hun namen veranderd in Angela Molenpad en Jasper van Houwelingen. De jongens zijn toen nooit vervolgd, terwijl de jeugdjaren van broer en zus Van der Spek vergooid waren. 25 Jaar later hebben zij wraak willen nemen. Dit moest gebeuren door een wurgmoord, gevolgd door een brandmerk...als een herinnering aan de brand op de camping. Adriaan van der Spek had zes stukken koper aan elkaar gesoldeerd in de vorm van twee ruiten. Wanneer men de twee ruiten in het midden horizontaal doorsnijdt, dan ontstaan twee letters.. de M en de W. En die letters betekenen de gevoelens waardoor broer en zus werden verteerd: Moord en Wraak".