Titel: De avonden
Ondertitel: Een winterverhaal
Auteur: Gerard Reve
Jaar van verschijnen: 1947
Motivatie boekkeuze:
Ik heb dit boek gekozen, omdat ik er veel over heb gehoord en het leek me wel een leuk boek om eens te lezen; het is weer eens wat anders.
Toelichting auteur:
Gerard Reve werd geboren op 14 December 1923 en groeide op in Watergraafsmeer. Hij heeft in Engeland, Frankrijk en België gewoond en is getrouwd geweest met dichteres Hanny Michaelis en later met Willem Bruno van Albeda ('Teigetje'). Hij had met Willem en Henk van Maanen (‘Woelrat’) een driehoeksverhouding.
Zijn huidige partner is Joop Schafthuizen ('Matroos Vos').
Eerste persoonlijke reactie:
Mijn eerste persoonlijke reactie was, dat ik het verhaal heel apart geschreven vond, ook heel erg gedetailleerd.
Tijd:
Het verhaal speelt zich af in de decembermaand van 1946.
Ik vind het wel belangrijk voor het verhaal, omdat het zich net na de oorlog afspeelt en je beleeft de na-oorlogse sfeer.
De vertelde tijd is de laatste 10 dagen van het jaar 1946.
Plaats:
Het verhaal speelt zich af in Amsterdam.
De plaats waar het verhaal zich afspeelt geeft wel extra betekenis aan het verhaal, omdat Frits een aantal keren naar een coffeeshop of bar gaat en dat is wel typisch Amsterdam.
De omgeving en het weer spelen een grote rol, omdat overal waar Frits komt gedetailleerd wordt beschreven, zodat je een goed beeld krijgt van waar hij zich bevindt en hoe hij gekleed gaat.
Vertelsstandpunt:
Je beleeft het verhaal door de ogen van Frits van Egters.
Dit boek is geschreven door een auctoriale verteller, omdat Gerard Reve door middel van de persoon Frits het verhaal vertelt met onderbrekingen om uitleg en commentaar te geven op bepaalde situaties. En hij weet al wat er gaat gebeuren, maar de personages nog niet.
Spanning:
Er zit eigenlijk niet echt spanning in dit verhaal, omdat het gaat over hoe Frits zijn dagen doorkomt; het boek is doordrengd van verveling.
Thema:
Het thema van het verhaal is de beschrijving van de armoede en verveling van de na-oorlogse tijd in Amsterdam.
Motief:
Beschrijven hoe het was in een na-oorlogse periode.
Leeservaring:
Het onderwerp van het boek vond ik niet heel erg duidelijk, omdat het gewoon gaat over Frits en zijn tijdsbesteding, maar toch vond ik het boek op de één of andere manier boeiend.
Ik denk dat dat komt, doordat alles heel gedetailleerd wordt beschreven en de kijk van Frits op de wereld best apart is.
De gebeurtenissen in het boek zijn nogal alledaags; er gebeurt niet veel onverwachts en echt spanning zit er ook niet in.
De personages, die in het boek voorkomen, komen op mij over als simpele mensen, maar toch wel boeiend, omdat de gesprekken die gevoerd worden over van alles en nog wat gaan.
De bouw van het verhaal vond ik wel apart, omdat één hoofdstuk een beschrijving van één dag is en vaak begint het dat Frits wakker wordt en bijna elk hoofdstuk eindigt ook met een droom.
Het taalgebruik vond ik heel prettig, omdat het van dat nette, wat ouder Nederlands is en dat vind ik altijd wel leuk om te lezen.
Onderwerp:
Het was mij niet helemaal duidelijk over wat voor onderwerp het boek nou ging, omdat er allemaal nogal gewone dingen in gebeuren. Ik denk dat het gewoon over de tijdsbesteding van mensen in de na-oorlogse tijd gaat.
Ik ben dit boek niet gaan lezen, omdat ik wist over wat voor onderwerp het ging en dat ik onderwerp boeiend vond, maar omdat ik veel heb gehoord dat het een goed boek is.
Mijn verwachtingen zijn wel uitgekomen, omdat ik het ook een goed boek vond.
Het boek heeft mij laten zien hoe mensen hun dagen ongeveer doorkwamen in 1946 en over sommige onderwerpen waar gesprekken over werden gevoerd, heb ik van een andere kant gezien.
Ik ben door dit boek niet echt anders gaan denken over de na-oorlogse tijd, omdat ik wel ongeveer wist dat het leven toen niet zo spannend was.
De tijdsbestedingen worden goed uitgewerkt, omdat alles precies wordt beschreven en ik zou niet weten wat voor dingen meer aandacht hadden moeten krijgen.
Ik weet dat De Avonden is verfilmd, maar ik heb de film nooit gezien. Ik heb dus nooit echt een film over hetzelfde onderwerp gezien.
De film Der Untergang is wel een film die ik heb gezien en die zich in en vlak na de oorlog afspeelt, maar verder kan ik me niets herinneren.
Gebeurtenissen:
Ik denk dat de belangrijkste gebeurtenis in het boek de jaarwisseling is, omdat dat het eind van het boek aankondigt en Frits heeft het dan op een hele andere manier over zijn vader en moeder dan anders en in de rest van het boek gebeurt eigenlijk niet echt iets dat eruit springt.
De nadruk in het verhaal ligt meer op de gedachten en gevoelens van Frits, want in het boek denkt hij echt veel na over allerlei onderwerpen. Ik vind dat niet erg, maar juist wel leuk, omdat zijn gedachten over hele rare dingen gaan.
Dit verhaal bevat niet zo heel veel boeiende gebeurtenissen, maar toch bleef het boek mij boeien, gewoon omdat ik het een heel apart verhaal vond.
Ik vind wel dat de gebeurtenissen logisch in elkaar voortvloeien, omdat het gaat over gewone dingen en er niet van de ene persoon naar de andere ‘gesprongen’ wordt, maar het verhaal steeds over Frits gaat.
Eigenlijk heeft geen enkele gebeurtenis een grote indruk op me gemaakt, omdat er niet veel bijzonders gebeurde, maar er waren wel stukken die me erg opvielen, bijvoorbeeld dat Frits een knuffelkonijn leent van Bep en dat hij steeds tegen dat konijn praat en hem op zijn hoofd zet en in de speigel gaat kijken. Dat soort dingen.
Het stuk over tocht in huis heeft mij wel aan het denken gezet, niet omdat het nou zo boeiend was, maar gewoon omdat het gewoon iets is waar ik nooit over na had gedacht.
Het verhaal speelt zich af in een vriendelijke, ouderwetse sfeer. Het effect op mij is dat alles een beetje knus lijkt en dat mensen beleefd overkomen.
Het verhaal is niet zo verteld dat je van alles zelf moet invullen, omdat alles heel gedetailleerd wordt beschreven en er geen raadselachtige gebeurtenissen zijn.
Er was eigenlijk niet echt een gebeurtenis waarbij ik het heel saai vond worden, dus alles boeide mij wel van begin tot eind.
Personages:
Ik vond eigenlijk alleen dat Frits zo beschreven was, dat hij voor me ging leven. De rest van de personages die in het boek voorkomen, werden een beetje oppervlakkig beschreven, zodat je je niet echt kon inleven in hen.
Ik vond van Frits zijn hele manier van denken wel apart. Ik had niet echt iets wat ik verafschuwde.
Van zijn vader vond ik dat er soms onsmakelijke trekjes van hem werden beschreven, bijvoorbeeld hoe hij at.
Frits’ ideeën en gedrag vond ik wel apart. Wat mij opviel van Frits, was dat hij het heel vaak over kaalhoofdigheid had en dat hij het vaak over doodgaan en mensen pijn doen had. Dat vond ik niet eigenlijk wel grappig, omdat hij het op een nonchalante manier vertelde. Ook wat hij zei over tocht in huis vond ik wel grappig. Hij dacht na over dingen waar je niet zo gauw over gaat nadenken, maar als je dat wel doet, krijg je hele rare ideeën en dat vond ik wel leuk om te lezen.
Voor zover ik me kan herinneren, hoefde Frits niet echt grote beslissingen te maken. Hooguit of hij op zou staan of niet. Als hij niet vroeg opstond, vond ik dat een begrijpelijke beslissing, omdat uitslapen fijn is.
De personages reageren vaak wel voorspelbaar, maar soms ook niet. Bijvoorbeeld dat Jaap heel erg dronken wordt, ik had dat niet verwacht.
Ik vind geen enkele personage echt onsympathiek, maar de vader van Frits vond ik soms wel een beetje asociaal, bijvoorbeeld dat hij de moeder van Frits alles alleen laat doen en zelf op z’n luie kont gaat zitten lezen.
Van Frits kom je het meest te weten, omdat hij de hoofdpersoon is. Je komt genoeg te weten om zijn gedrag te begrijpen, omdat je heel veel van zijn gedachten te weten komt en alles wat hij doet in detail wordt beschreven.
Je hoeft niet veel zelf in te vullen over een persoon, soms alleen dat je je afvraagt wat een persoon denkt. Ik vond dat niet vervelend of moeilijk, omdat je dan niet moeilijk hoeft te doen om ergens achter te komen.
Bouw:
De bouw van het verhaal vond ik niet erg ingewikkeld, maar soms vond ik de gesprekken een beetje lastig te volgen, omdat je soms een beetje in de war raakte met wie er nou aan het woord was of wanneer Frits iets dacht of zei. Meestal kwam je daar wat later in een zin of een paar zinnen later pas achter.
Er zit in het hele verhaal sowieso niet echt veel vaart, dus het verhaal blijft een beetje op hetzelfde tempo doorgaan.
Alles hangt wel goed met elkaar samen, omdat er geen moment van de handelingen wordt afgeweken.
Je springt bijvoorbeeld niet van de ene persoon naar de andere.
Er is één verhaallijn, namelijk wat Frits allemaal doet..
Er zitten geen echte terugblikken in, maar wel wordt er soms tijdens een gesprek een verhaal over vroeger verteld en dat is denk ik wel een soort van terugblik.
Het einde vind ik niet echt anders dan het slot van de andere hoofdstukken. Het eindigt weer bij de afloop van een dag en dat Frits in slaap valt. Er blijven niet echt zaken onduidelijk, alleen wat hij de volgende dag zal gaan doen. Dat vind ik niet vervelend, omdat het boek anders gewoon door zou gaan, over hoe Frits zijn dagen doorkomt en het anders nogal langdradig zou worden.
Taalgebruik:
De tekst vond ik niet moeilijk om te lezen, maar juist wel leuk.
Wat mij opviel in de stijl is dat alles heel erg gedetailleerd wordt beschreven.
De manier van vertellen vind ik niet te uitgebreid of te hoogdravend, maar juist goed, omdat alles precies wordt beschreven en zo krijg je een goed beeld van de omgeving waarin Frits zch bevindt
Ik vind dat het taalgebruik wel past bij de personages en het onderwerp, omdat het taalgebruik netjes en wat ouderwets Nederlands is en het verhaal speelt zich in de jaren 40 af, dus dat is wel goed.
Ondertitel: Een winterverhaal
Auteur: Gerard Reve
Jaar van verschijnen: 1947
Motivatie boekkeuze:
Ik heb dit boek gekozen, omdat ik er veel over heb gehoord en het leek me wel een leuk boek om eens te lezen; het is weer eens wat anders.
Toelichting auteur:
Gerard Reve werd geboren op 14 December 1923 en groeide op in Watergraafsmeer. Hij heeft in Engeland, Frankrijk en België gewoond en is getrouwd geweest met dichteres Hanny Michaelis en later met Willem Bruno van Albeda ('Teigetje'). Hij had met Willem en Henk van Maanen (‘Woelrat’) een driehoeksverhouding.
Zijn huidige partner is Joop Schafthuizen ('Matroos Vos').
Mijn eerste persoonlijke reactie was, dat ik het verhaal heel apart geschreven vond, ook heel erg gedetailleerd.
Tijd:
Het verhaal speelt zich af in de decembermaand van 1946.
Ik vind het wel belangrijk voor het verhaal, omdat het zich net na de oorlog afspeelt en je beleeft de na-oorlogse sfeer.
De vertelde tijd is de laatste 10 dagen van het jaar 1946.
Plaats:
Het verhaal speelt zich af in Amsterdam.
De plaats waar het verhaal zich afspeelt geeft wel extra betekenis aan het verhaal, omdat Frits een aantal keren naar een coffeeshop of bar gaat en dat is wel typisch Amsterdam.
De omgeving en het weer spelen een grote rol, omdat overal waar Frits komt gedetailleerd wordt beschreven, zodat je een goed beeld krijgt van waar hij zich bevindt en hoe hij gekleed gaat.
Vertelsstandpunt:
Je beleeft het verhaal door de ogen van Frits van Egters.
Spanning:
Er zit eigenlijk niet echt spanning in dit verhaal, omdat het gaat over hoe Frits zijn dagen doorkomt; het boek is doordrengd van verveling.
Thema:
Het thema van het verhaal is de beschrijving van de armoede en verveling van de na-oorlogse tijd in Amsterdam.
Motief:
Beschrijven hoe het was in een na-oorlogse periode.
Leeservaring:
Het onderwerp van het boek vond ik niet heel erg duidelijk, omdat het gewoon gaat over Frits en zijn tijdsbesteding, maar toch vond ik het boek op de één of andere manier boeiend.
Ik denk dat dat komt, doordat alles heel gedetailleerd wordt beschreven en de kijk van Frits op de wereld best apart is.
De gebeurtenissen in het boek zijn nogal alledaags; er gebeurt niet veel onverwachts en echt spanning zit er ook niet in.
De personages, die in het boek voorkomen, komen op mij over als simpele mensen, maar toch wel boeiend, omdat de gesprekken die gevoerd worden over van alles en nog wat gaan.
Het taalgebruik vond ik heel prettig, omdat het van dat nette, wat ouder Nederlands is en dat vind ik altijd wel leuk om te lezen.
Onderwerp:
Het was mij niet helemaal duidelijk over wat voor onderwerp het boek nou ging, omdat er allemaal nogal gewone dingen in gebeuren. Ik denk dat het gewoon over de tijdsbesteding van mensen in de na-oorlogse tijd gaat.
Ik ben dit boek niet gaan lezen, omdat ik wist over wat voor onderwerp het ging en dat ik onderwerp boeiend vond, maar omdat ik veel heb gehoord dat het een goed boek is.
Mijn verwachtingen zijn wel uitgekomen, omdat ik het ook een goed boek vond.
Het boek heeft mij laten zien hoe mensen hun dagen ongeveer doorkwamen in 1946 en over sommige onderwerpen waar gesprekken over werden gevoerd, heb ik van een andere kant gezien.
Ik ben door dit boek niet echt anders gaan denken over de na-oorlogse tijd, omdat ik wel ongeveer wist dat het leven toen niet zo spannend was.
De tijdsbestedingen worden goed uitgewerkt, omdat alles precies wordt beschreven en ik zou niet weten wat voor dingen meer aandacht hadden moeten krijgen.
Ik weet dat De Avonden is verfilmd, maar ik heb de film nooit gezien. Ik heb dus nooit echt een film over hetzelfde onderwerp gezien.
De film Der Untergang is wel een film die ik heb gezien en die zich in en vlak na de oorlog afspeelt, maar verder kan ik me niets herinneren.
Ik denk dat de belangrijkste gebeurtenis in het boek de jaarwisseling is, omdat dat het eind van het boek aankondigt en Frits heeft het dan op een hele andere manier over zijn vader en moeder dan anders en in de rest van het boek gebeurt eigenlijk niet echt iets dat eruit springt.
De nadruk in het verhaal ligt meer op de gedachten en gevoelens van Frits, want in het boek denkt hij echt veel na over allerlei onderwerpen. Ik vind dat niet erg, maar juist wel leuk, omdat zijn gedachten over hele rare dingen gaan.
Dit verhaal bevat niet zo heel veel boeiende gebeurtenissen, maar toch bleef het boek mij boeien, gewoon omdat ik het een heel apart verhaal vond.
Ik vind wel dat de gebeurtenissen logisch in elkaar voortvloeien, omdat het gaat over gewone dingen en er niet van de ene persoon naar de andere ‘gesprongen’ wordt, maar het verhaal steeds over Frits gaat.
Eigenlijk heeft geen enkele gebeurtenis een grote indruk op me gemaakt, omdat er niet veel bijzonders gebeurde, maar er waren wel stukken die me erg opvielen, bijvoorbeeld dat Frits een knuffelkonijn leent van Bep en dat hij steeds tegen dat konijn praat en hem op zijn hoofd zet en in de speigel gaat kijken. Dat soort dingen.
Het stuk over tocht in huis heeft mij wel aan het denken gezet, niet omdat het nou zo boeiend was, maar gewoon omdat het gewoon iets is waar ik nooit over na had gedacht.
Het verhaal speelt zich af in een vriendelijke, ouderwetse sfeer. Het effect op mij is dat alles een beetje knus lijkt en dat mensen beleefd overkomen.
Het verhaal is niet zo verteld dat je van alles zelf moet invullen, omdat alles heel gedetailleerd wordt beschreven en er geen raadselachtige gebeurtenissen zijn.
Er was eigenlijk niet echt een gebeurtenis waarbij ik het heel saai vond worden, dus alles boeide mij wel van begin tot eind.
Personages:
Ik vond eigenlijk alleen dat Frits zo beschreven was, dat hij voor me ging leven. De rest van de personages die in het boek voorkomen, werden een beetje oppervlakkig beschreven, zodat je je niet echt kon inleven in hen.
Van zijn vader vond ik dat er soms onsmakelijke trekjes van hem werden beschreven, bijvoorbeeld hoe hij at.
Frits’ ideeën en gedrag vond ik wel apart. Wat mij opviel van Frits, was dat hij het heel vaak over kaalhoofdigheid had en dat hij het vaak over doodgaan en mensen pijn doen had. Dat vond ik niet eigenlijk wel grappig, omdat hij het op een nonchalante manier vertelde. Ook wat hij zei over tocht in huis vond ik wel grappig. Hij dacht na over dingen waar je niet zo gauw over gaat nadenken, maar als je dat wel doet, krijg je hele rare ideeën en dat vond ik wel leuk om te lezen.
Voor zover ik me kan herinneren, hoefde Frits niet echt grote beslissingen te maken. Hooguit of hij op zou staan of niet. Als hij niet vroeg opstond, vond ik dat een begrijpelijke beslissing, omdat uitslapen fijn is.
De personages reageren vaak wel voorspelbaar, maar soms ook niet. Bijvoorbeeld dat Jaap heel erg dronken wordt, ik had dat niet verwacht.
Ik vind geen enkele personage echt onsympathiek, maar de vader van Frits vond ik soms wel een beetje asociaal, bijvoorbeeld dat hij de moeder van Frits alles alleen laat doen en zelf op z’n luie kont gaat zitten lezen.
Van Frits kom je het meest te weten, omdat hij de hoofdpersoon is. Je komt genoeg te weten om zijn gedrag te begrijpen, omdat je heel veel van zijn gedachten te weten komt en alles wat hij doet in detail wordt beschreven.
Je hoeft niet veel zelf in te vullen over een persoon, soms alleen dat je je afvraagt wat een persoon denkt. Ik vond dat niet vervelend of moeilijk, omdat je dan niet moeilijk hoeft te doen om ergens achter te komen.
Bouw:
De bouw van het verhaal vond ik niet erg ingewikkeld, maar soms vond ik de gesprekken een beetje lastig te volgen, omdat je soms een beetje in de war raakte met wie er nou aan het woord was of wanneer Frits iets dacht of zei. Meestal kwam je daar wat later in een zin of een paar zinnen later pas achter.
Er zit in het hele verhaal sowieso niet echt veel vaart, dus het verhaal blijft een beetje op hetzelfde tempo doorgaan.
Je springt bijvoorbeeld niet van de ene persoon naar de andere.
Er is één verhaallijn, namelijk wat Frits allemaal doet..
Er zitten geen echte terugblikken in, maar wel wordt er soms tijdens een gesprek een verhaal over vroeger verteld en dat is denk ik wel een soort van terugblik.
Het einde vind ik niet echt anders dan het slot van de andere hoofdstukken. Het eindigt weer bij de afloop van een dag en dat Frits in slaap valt. Er blijven niet echt zaken onduidelijk, alleen wat hij de volgende dag zal gaan doen. Dat vind ik niet vervelend, omdat het boek anders gewoon door zou gaan, over hoe Frits zijn dagen doorkomt en het anders nogal langdradig zou worden.
Taalgebruik:
De tekst vond ik niet moeilijk om te lezen, maar juist wel leuk.
Wat mij opviel in de stijl is dat alles heel erg gedetailleerd wordt beschreven.
De manier van vertellen vind ik niet te uitgebreid of te hoogdravend, maar juist goed, omdat alles precies wordt beschreven en zo krijg je een goed beeld van de omgeving waarin Frits zch bevindt
Ik vind dat het taalgebruik wel past bij de personages en het onderwerp, omdat het taalgebruik netjes en wat ouderwets Nederlands is en het verhaal speelt zich in de jaren 40 af, dus dat is wel goed.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden