De amulet door Simone van der Vlugt

Titelbeschrijving

Simone van der Vlugt
De amulet

Eerste druk 1995
Vierde druk 2001
ISBN 90 6069 955 6

Biografie van Simone van der Vlugt

Naam: Simone van der Vlugt-Watertor
Geboortedatum: 15 december 1966
Geboorteplaats: Hoorn
Huidige woonplaats: Alkmaar
Gehuwd: ja
Kinderen: een jongen (Friso) en een meisje (Esmée)
Schoolopleiding: havo en HBO lerarenopleiding Nederlands en Frans
Lievelingseten: Grieks en roti kip
Huisdieren: twee konijnen en een cavia

Simone van der Vlugt werd geboren op 15 december 1966 in Hoorn. Als ze dertien is, leest ze over een meisje dat op haar twaalfde een boek geschreven heeft; dat wil Simone ook! Haar vader brengt haar in contact met historische romans. Nadat Simone Kruistocht in Spijkerbroek van Thea Beckman heeft gelezen, is ze verkocht. Gedurende haar middelbare schooltijd stuurt ze van alles op naar uitgeverijen, maar telkens krijgt ze een afwijzing. Maar Simone leert er veel van, terwijl ze boeken leest, leert ze hoe ze boeken moet schrijven.
Na de mavo en de havo studeert Simone van der Vlugt Nederlands en Frans aan de lerarenopleiding in Amsterdam. Een idee voor een jeugdboek heeft Simone al, maar eerst wil ze afstuderen. Na haar studie werkt ze een tijdje als secretaresse en 's avonds schrijft ze De Amulet. Ze stuurt het boek naar drie uitgeverijen en door Lemniscaat wordt ze uitgenodigd voor een gesprek. De Amulet wordt meteen genomineerd door de Kinderjury. Ook haar volgende boeken, zoals De Guillotine en Zwarte Sneeuw vallen in de prijzen. Naast historische jeugdromans schrijft Simone ook kinderboeken voor de basisschoolleeftijd en boeken voor kleuters. Tegenwoordig geeft ze ook lezingen op scholen. Momenteel woont ze in Alkmaar.
Ik heb deze informatie uit tekst van het Internet.

Debuut
Het eerste boek, De amulet van Van der Vlugt kwam in 1995 uit. Het boek was zo populair dat het meteen genomineerd werd door de Kinderjury. In 1997 werd het ook genomineerd door de Jeugdjury.

Titelverklaring

De titel De amulet slaat op een amulet met een soort kruiden erin dat de hoofdpersoon van haar moeder erft. Op het moment dat de hoofdpersoon de amulet van haar moeder erft beseft ze dat ze een heks is. Als ze later vlucht voor de heksenjacht die op dat moment in volle gang is, komt ze een man tegen. Deze man was vroeger getrouwd met een heks en weet door haar veel van genezende kruiden af. Hij vertelt haar dat in de amulet een speciaal genezend kruid zit “digitalis” genoemd. Dit plantje is giftig voor gewone mensen maar heilzaam voor heksen.

Genre / thema

Genre De Amulet is een historische roman die over de angst voor het onbekende gaat en de gevolgen daarvan in het Duitsland van 1630. Dit wordt beschreven vanuit de ogen van een meisje dat zelf gevlucht is voor heksenvervolging.
Thema vlucht voor vooroordelen.

Hoofdpersonen

Nina is de hoofdpersoon van dit boek
Nina: Nina heeft als baby haar beide ouders verloren.
Haar vader overleed na de geboorte van Nina plotseling. Daardoor werd haar moeder verdacht van hekserij en eindigde zij op de brandstapel. Maar haar moeder had echt ongewone krachten en die heeft Nina ook geërfd. Nina groeit op bij haar oom en tante. Ze weet haast nog niets van de dood van haar ouders af. Op een gegeven moment krijgt Nina een visioen (die krijgt ze wel vaker maar deze is speciaal): ze ziet haar moeder op de brandstapel en vraagt zich af of ze zich dit verbeeldt of... Nina heeft donkere haren, is erg knap en draagt eerst rokken maar daarna jongenskleding. Verder wordt er niets over het uiterlijk beschreven. Het karakter van Nina: Nina is een echte puber ze doet lekker waar ze zin in heeft. Ze is ook een beetje bang voor wat mensen van haar denken. Verder is ze ook best verantwoordelijk, ze zorgt goed voor zichzelf.
Max: Nina ontmoet deze zwerver als ze is gevlucht voor de heksenjacht. Hij leert haar om van de natuur te leven, zoals welke bessen je kunt eten en welke giftig zijn en je dus niet kunt eten, of hoe je konijnen en zo vangt. En hoe je medicijnen van bepaalde planten maakt. Over het uiterlijk van Max staat verder niets geschreven. Het karakter van Max: Een stugge oude man. Hij is wel zorgzaam.


Verdere belangrijke personen uit dit boek zijn:
De oom en tante van Nina: Zij nemen Nina na de dood van haar ouders in huis de oom en tante van Nina zijn erg zorgzaam maar vooral bang dat ze verdacht worden van hekserij
Herr Bayer: De herbergier waar Nina tijdens haar tocht een tijdje in dienst is. Hij is erg gul.
De familie Keller: Bij deze familie verblijven Max en Nina een tijdje in de winter. Nina raakt bevriend met een gezinslid uit deze familie: Jutta Keller.
De zigeuners: Later als Max gestorven is komt Nina bij de zigeuners terecht. Milenko één van de zigeunerjongens, wordt verliefd op haar, en ze wordt beste vriendinnen met Basha.
Kara is de volwassen zigeunerin die op Nina past. De zigeuners hebben allemaal fleurige kleding. De vrouwen hebben rokken met veel verschillende kleuren. Over de mannen is niet veel verteld. De zigeuners zijn heel gastvrij en aardig.

Over het uiterlijk van de personen waarbij ik dat niet heb vermeld, is ook niets in het boek beschreven.

Relaties

Nina houdt heel veel van haar oom en tante, en ze heeft ook veel respect voor hen.
Met haar oom heeft ze wel een hechtere band dan met haar tante. Nina raakt tijdens het verhaal ook bevriend met Max die ze eerst alleen als leermeester maar na een tijdje vooral als een vriend beschouwt. Tot zijn dood blijft Nina bij hem.
Nina heeft in het verhaal veel respect voor Max. Als Max sterft heeft Nina heel veel verdriet. Max beschouwt Nina eerst als een last, later als een reisgenoot en nog later als een goede vriendin. Wanneer ze bij de familie Keller verblijft, wordt Nina beste vriendinnen met Jutta. In het verhaal kijkt Jutta een beetje tegen Nina op. Jutta bewondert haar, omdat ze zich voordoet als jongen. Bij de zigeuners vindt Nina het eerst een beetje eng, maar later voelt ze zich er op haar gemak. Nina raakt bevriend met Basha en later worden ze beste vriendinnen. Nina heeft gevoelens voor Milenko.
Milenko heeft ook gevoelens voor Nina. Ze laten dit wel een beetje aan elkaar blijken, maar verkering krijgen ze tijdens het verhaal niet. Als Nina aan het eind van het verhaal de zigeuners verlaat doet het haar verdriet als Milenko haar niet komt uitzwaaien. Als Nina bij haar oom en tante aankomt, beseft ze na een dag dat ze zich toch meer thuis voelt bij de zigeuners en verlaat ze Würzburg, de plaats waar haar oom en tante wonen, om weer terug naar de zigeuners te gaan.


Plaats(en) van handeling

Eerst speelt het verhaal zich af in het plaatsje Würzburg:
in de Marktstraat, op het Domplein en in de bakkerij van de oom en tante van Nina.
In de Marktstraat doet Nina haar boodschappen en verder niet zo veel.
Op het Domplein worden de heksen verbrand terwijl iedereen gespannen toekijkt.
In de bakkerij krijgt Nina haar visioenen en daar woont ze tot haar veertiende
Daarna vertrekt ze.
Haar tocht start in het plaatsje Coburg waar Nina in dienst gaat bij een herbergier. Later vlucht ze uit het dorp en besluit om in de natuur te gaan leven. Dit is in het Zwarte Woud. Daar ontmoet ze Max en ze trekken samen het hele land door. In de winter stoppen ze even bij kennissen van Max, omdat ze in de winter niet in het bos kunnen overleven. Maar Nina krijgt een visioen en ze trekken weer het bos in, op weg naar een klooster in Ettal. Maar Max sterft onderweg en Nina komt alleen in het klooster aan. Daarna komt ze in een woonwagenkamp. De plekken die ze met dit kamp bereikt zijn niet duidelijk in het boek.
In het kamp zelf brengt Nina veel tijd door in de woonwagen waar ze slaapt, en bij de paarden.

Verdere plaatsen die Nina tijdens haar tocht tegenkomt zijn:

• Bamberg
• Bayreuth
• Rothenburg

TIJD

A) wanneer speelt het verhaal zich af? in de tijd rond 1630. Dit wordt duidelijk als je opzoekt rond wanneer de heksenjacht zich afspeelt en het wordt achterop het boek ook vermeld.

B) Tijdsomstandigheden: Tijd van regenten en vorsten.

C) Vertelde tijd: dit boek speelt zich af in ongeveer twee jaar tijd. Nina is veertien als ze weggaat en vijftien of zestien als ze terugkomt. De heksenjacht is aan het begin van het boek in volle gang en in de loop van het boek vermindert de jacht op heksen.

D) Verteltijd/leestijd: ik heb dit boek in ongeveer vier en een half uur uitgelezen, ik heb het boek niet in een keer uitgelezen maar verspreid over vijf dagen. Dit boek heeft 188 bladzijden.

Structuur/opbouw

Dit boek is verdeeld in elf hoofdstukken. Deze hoofdstukken hebben alleen een cijfer en geen titel.


Het boek begint met de verbranding van een “heks” en tijdens de verbranding denkt Nina al dat ze zich iets herinnert, maar ze weet niet wat.
Een klein stukje verderop in het boek krijgt ze de amulet, en niet lang daarna verdenken de mensen Nina van hekserij.
Nina vlucht voor de heksenvervolging. Ze moet trouwen met een man met vijf kinderen, maar heeft daar geen behoefde aan. Ze vlucht en daar gaat het boek verder. Een groot gedeelte van het boek gaat over de reis van Max en Nina. Pas op ongeveer driekwart van het boek gaat Nina zelf met haar reis verder. Dit moet omdat Max - de reispartner van Nina - ’s winters sterft. Nina blijft in een klooster tot de lente. Daarna vertrekt ze uit het klooster. Al vrij snel na haar vertrek komt Nina bij de zigeuners terecht en daar blijft ze. Aan het eind van het verhaal keert ze nog terug naar Würzburg, maar ze voelt zich toch meer thuis bij de zigeuners en keert terug naar het kamp. Daar is het verhaal afgelopen.

Korte inhoud

Nina is een meisje van 14 jaar, ze woont bij haar oom en tante. Op een avond krijgt ze een visioen. Ze rent naar haar oom en fluistert: ‘Waarom hebben ze mijn moeder verbrand?’
Haar oom vertelt waarom haar moeder werd terechtgesteld: Haar vader is gestorven toen ze nog een baby was. Haar moeder, die toch al verdacht was wegens haar kruiden, begon zich steeds vreemder te gedragen. Ze verwaarloosde zichzelf, at niet goed meer. Ze had verdriet, ze rouwde. Alles wat ze wilde was met rust gelaten worden, maar de mensen verdrongen zich voor haar huis en gluurden naar binnen. Ze spijkerde planken voor de ramen en kwam alleen nog maar buiten als het echt niet anders kon. Op een dag kwamen ze haar halen. Een vreselijke bui had alle gewassen in een nacht verwoest en Nina’ s moeder werd beschuldigd van hekserij.
Haar moeder had ook visioenen. En haar moeder had nog een speciale gave. Ze kon mensen genezen door alleen maar een simpele handbeweging te maken.
Hij geeft Nina een ketting met daaraan een amulet. Die was van haar moeder geweest. Haar moeder had hem bij Nina omgedaan vlak voordat ze terechtgesteld werd.

Op een gegeven moment gaat Nina naar de markt om boodschappen te doen voor haar tante. Op de markt kneep er een jongen in haar kont. Nina werd vreselijk boos, ze draaide zich om en gaf de jongen een flinke klap. De jongen schrok en maakte Nina uit voor heks. Iedereen op de markt hoorde dat en ze begonnen over haar te roddelen: Nina was een heks. Haar oom en tante hadden die roddels ook gehoord en vonden dat Nina moest vluchten. Nina werd uitgehuwelijkt door haar oom en tante aan een oude boer in een ander dorp die weduwnaar was.
Nina ging samen met haar tante naar het plaatsje Bamberg waar ze konden overnachten.

De volgende dag ging Nina’s tante terug naar Würzburg. Nina moest in haar eentje verder, eigenlijk zou ze naar Herr Stolz moeten gaan, maar ze had geen zin om te trouwen met zo’n vieze, oude vent en zijn slaafje te worden, dus ze vluchtte naar het dorp Coburg. Ze ging te voet naar dat dorp. Onderweg kwam ze een man met een wagen tegen en vroeg of ze mee mocht rijden.
In Coburg aangekomen zocht ze eerst een herberg waar ze kon overnachten. Daar krijgt ze een baantje al hulpje van een herbergier. Als ze daar een paar dagen werkt komt de boer waar ze aan uitgehuwelijkt is erachter dat ze daar werkt. Hij zoekt haar op. Nina schrikt daar van en vlucht weg. Toen ze net de stad uit was kwam ze een jonge vent tegen met wie ze mocht meereizen. De man werd vervelend en randde haar aan. Gelukkig had ze een mes in haar jurk zitten en stak hem hiermee in zijn buik.
Weer vluchtte ze weg. Bij een boerderij stal ze van de waslijn jongenskleren; Nina’s eigen kleren waren verscheurd door de man. Ze trok de kleren aan en sneed haar haren kort.
Nu leek ze net een jongen. Ze was weer verder gelopen en bij een verlaten dorpje was ze Max tegengekomen. Eerst deed hij heel onaardig tegen haar, maar later veranderde dat nog. Met Max leefde ze in de natuur. Hij leerde haar goed om te gaan met geneeskrachtige kruiden. Hij kende ook veel mensen bij wie hij vaker overnachtte.
Samen gingen ze naar vrienden van Max om daar een tijdje te blijven. Daar kregen ze te horen dat Würzburg het plaatsje waar de oom en tante van Nina wonen, bezet was genomen door Zwitserse soldaten.
Op een nacht werd Nina verschrikt wakker door en visioen. Er was een Zwitsers leger in aantocht naar Rothenburg. Toen ze het vertelde geloofde niemand haar, ook Max niet, maar na een tijdje drammen ging hij toch mee om weer verder te reizen.

Inmiddels was het winter en de sneeuw begon te vallen. Nina kreeg opnieuw een visioen. Ze zag wolven, ze vertelde het aan Max maar hij geloofde haar weer niet. Totdat op een dag een groep wolven op hun pad kwam. Nina en Max klommen in en hoge boom om aan de wolven te ontkomen. Na en paar uur renden de wolven weg. Ze roken brand.
Nina en Max konden weer verder trekken.
Max werd steeds zwakker en kon haast niet meer lopen. Ze zaten ondertussen in Oberammergau. Bij een leegstaande blokhut gingen ze naar binnen. Daar hebben ze de nacht doorgebracht. Max was die nacht doodziek.
De volgende ochtend trokken ze weer verder (naar Ettal). Ze wisten niet precies waar Ettal lag. Vlak voor een heuvel kon Max niet meer verder en zakte in elkaar, Nina bleef nog even bij hem en besloot dat ze hulp ging zoeken. Ze rende over de heuvel en daar lag Ettal. Ze rende de kerk binnen en vroeg de monniken om Max te redden. Na enkele uren kreeg ze ineens een raar gevoel. Ze wist dat Max het niet meer haalde.
Even later kwamen de monniken die Max hadden gezocht terug. Ze hadden vervelend nieuws. Ze vertelden dat Max dood was.

Nina bleef daar een paar maanden. Toen het eenmaal lente was trok ze weer verder. Ze wist nog niet waar ze naar toe wilde. Ze was nog maar net onderweg toen ze zigeuners tegenkwam. Eerst was ze er bang voor omdat iedereen er van die verschrikkelijke verhalen over vertelde. Ze ging ze bespioneren en werd betrapt door de honden van de zigeuners. Ze werd ruw opgepakt en in het kamp neergezet. Ze kreeg soep te eten.
Ze trok met de zigeuners op en reisde met hen mee. Tot ze op een gegeven moment bij Würzburg aangekomen waren en Nina besloot terug te gaan naar haar oom en tante. Ze had er niet bij stilgestaan dat Würzburg in bezet was. Maar ze kwam er toch makkelijk binnen. Ze waren blij haar te zien, maar haar oom lachte en keek in haar donkere ogen en zei: ‘je gaat weer hè’?
En Nina ging weer weg.

Eigen mening

Ik vond het een heel leuk boek. Het boek sprak me eerst niet zo erg aan, maar toen ik begon met lezen vond ik het erg mooi. Het is een spannend boek, omdat je wilt weten of Nina opgepakt wordt en of ze het zal overleven in de natuur maar ook wil je weten of Max het nog volhoudt. Het boek was makkelijk te lezen, maar er zaten ook wel wat moeilijke woorden tussen maar er zat achter in het boek een bladzijde met allerlei moeilijke woorden en de uitleg daarvan. Het verhaal zou echt gebeurd kunnen zijn, alleen dat van die magische krachten dan niet, maar een deel zou best echt gebeurd kunnen zijn, zoals de heksenvervolging die is er echt geweest. Er verandert veel in het boek: Nina woont eerst in een huis, later in het bos en uiteindelijk in een woonwagen ook weet ze niets van de natuur en dat verandert ook snel. Het verhaal is dus afwisselend. Kortom het boek is echt aan te raden.