Boy 7
Mirjam Mous
De Titel
De titel past bij het verhaal, omdat het gaat over een jongen die Sam Waters heet.
Hij heeft het computersysteem op school gehackt en heeft zijn onvoldoende naar een voldoende gebracht.
Dit begon hij steeds vaker te doen met zijn cijfers tot dat hij betrapt werd.
Hij was met zijn moeder op het politiebureau waar agent Jones zei dat hij naar een soort inrichting moest.
Daar gaat Sam dan vervolgens ook naar toe. De inrichting heeft Cooperation X.
In de inrichting worden ze aangesproken met BOY en dan een nummer er achter dat ligt er aan, aan de hoeveelste jongen je bent.

Sam was nummer 7 dus werd hij BOY 7 genoemd, in de inrichting werd je niet met je echte naam aangesproken door niemand!
De kleding die de Boys daar krijgen zijn allemaal het zelfde in elk kledingstuk staat hun naam Boy en dan het nummer wat ze hebben.
Zodra de jongens op een gegeven moment een bepaalde tijd in de instelling hebben gezeten krijgen ze een chip achter hun oor, het ziet er uit als een wrat.
De witpakken die daar werken hebben een alarm koord als ze die indrukken en iets zeggen doen de jongens die gechipt zijn meteen wat ze zeggen.
De jongens mogen dan ook onder begeleiding van het terrein af ze denken dat ze dan leuke dingen gaan doen zoal bowlen en eten bij de pizza Hut maar ze moeten ook andere dingen doe die heel erg duister zijn en niet zo clean zijn.
De duistere dingen worden steeds uit hun geheugen gewist zodat ze het niet meer kunnen onthouden.
Sam ontsnapt uit de inrichting en zijn geheugen wordt gewist.
Hij weet niet meer wie hij is en is op zoek naar wie hij is.
Terwijl hij daar naar op zoek is gebeuren er allerlei avonturen. Genre
Het genre van het boek staat er niet bij.
Maar ik denk dat het bij het genre avontuur en fantasie thuis hoort.
Ik denk dit omdat Sam (Boy 7) op zoek is naar wie hij is omdat hij zijn geheugen kwijt is.
Het boek is niet realistisch geschreven maar echt in een fantasie. Fictie of Realiteit
Het is een verzonnen verhaal.

Als het echt zou kunnen gebeuren zijn we denk ik allemaal robots.
Maar de kans zou best kunnen zijn dat het ooit in de toekomst bestaat.
Dus is er een kans dat het ooit kan gebeuren.   Tijd & Ruimte
Het verhaal speelt zich af in de Verenigde Staten.
In de plaats Flatstaff.
Bij de plekken Pizza Hut, Bobbie’s  Bed&Breakfast, het Cooperation X gebouw, Zity bank, Rocky’s, de bowlingbaan, de bioscoop en in café Mandy’s. Het verhaal speelt zich rond 2009 af.
Het duurt ongeveer 1 á 2 weken in het bed en breakfast.
En maanden in de instelling. Het verhaal staat geschreven in een flash back je komt goed in het boek maar soms is het nog helaas niet helemaal direct te begrijpen om dat het staat geschreven in flash back.
Er staan ook af en toe Engelse woorden in maar die zijn heel makkelijk die begrijp je zo.
Maar het bek is zo spannend dat je het maar wilt blijven door lezen, en het dus moeilijk vind om  te stoppen. Personages
De hoofdpersoon is Sam Waters (Boy 7) Sam is een blonde jongen met zijn haar tot aan zijn oorlellen met een smal gezicht en een hoog voorhoofd. Met diepliggende blauwe ogen heeft een kaarsrechte rij witte tanden en heeft pukkeltjes om zijn neus en kin. Hij heeft een blanke huid en is rond de 15 jaar met een netjes afgetraind lichaam.

In de instelling krijgen de jongens op een gegeven moment allemaal een chip achter hun oor dat er uit ziet als een wrat. Als de witpak mannen en vrouwen dan op een alarm koord drukken doen de Boy’s precies wat de witpakken zeggen. Sam zet zich er heel erg op tegen en is het er niet mee eens hij heeft zelf een keertje zo’n touw stiekem van de nachtwacht gestolen.
Om zo zich zelf en zijn kamergenoot Louis te besturen zodat ze gewoon zich zelf kunnen worden. Toen Sam ontsnapt is heeft die om de wc in het tankstation zelf de wrat verwijdert zodat hij niet meer traceerbaar en bestuurbaar is door de witpakken.
Hij is een echte doorzetter en zet zich er niet bij neer want hij doet er alles aan om te ontsnappen. Hij houdt een notebook bij met alle aantekeningen en een memorecorder.
Sam is ook onderzoekend want hij was met Louis toen e nog niet gechipt waren stiekem de deur uit geslopen en zijn het hele gebouw door gaan doorlopen.   De bijfiguren zijn: De moeder van Sam:
Ze heeft een zoon en een dochter Kathy.
Zij wist niet wat voor instelling Cooperation X was en heeft gewoon haar handtekening gezet zodat haar zoon daar naar toe ging.
Wat ook wel een beetje onder dwang was van agent Jones.
Ze wist niet dat deze dingen zouden gebeuren zij dacht gewoon dat het een soort gevangenis was. Want dat werd ook verteld door agent Jones. Kathy
Kathy is het zusje van Sam en de dochter van de moeder van Sam.
Ze is jonger dan Sam. Agent Jones
Is een beruchte politie agens en is niet te vertrouwen.
Hij stopt samen met Lara de Boy’s in de inrichting als soort proefkonijnen.
Zorgt er voor dat de ouders de brieven ondertekenen en de kinderen eigenlijk niet meer terugkrijgen. Hij eet s’avonds vaak bij Bobbie en dan kan hij ook een beetje Boy 7 in de gaten houden. Agent Bolland
Hij is geen beruchte politie agent. En bezoekt aan het einde Sam in het ziekenhuis om hem te overhoren over wat er allemaal in de instelling gebeurde. Zoals hij ook bij de andere boys heeft gedaan. Boy 1

Zit niet meer in de instelling als Sam komt.
Hij is opeens spoorloos verdwenen en nooit meer terug gezien.
Hij had rossig haar en flap oren en had een scheiding die kaarsrecht was. En zag er uit als een keurige kostschooljongen. Ze denken dat hij is omgekomen bij één van de experimenten van Cooperation X. Maar dat wordt niet verteld. Hij ziet er uit als zijn moeder want die komt ook nog langs bij het gebouw maar komt niet veder dan het hek. Boy 2
Ook wel Coach Two genoemd.
Is een hele erge atleet daar slooft hij zich zelf heel erg mee uit. Boy 3
Sam noemt hem neus. Hij is een hele erge slijmbal bij de witpakken. Zodat hij eerder naar huis kan. Boy 4 (Bob)
Is een dikke jongen wordt gezegd in het verhaal en hij heet Bob.
Bob is goed in schieten en mist zelden. Met de les werd een 3D landschap na gemaakt en daar moesten de jongens schieten.  Hij eet veel en vraagt ook het eten van de rest van de groep jongen en soms krijgt hij het. Bob zit in de inrichting omdat hij een gewapende overval heeft gepleegd. Boy 5
Draagt een bril en maakt veel grapjes. Hij is goed met cijfers in de les kan hij snel verbanden zien. Ik denk dat hij voor Cooperation X cijfers heeft moeten kraken of boekhoudingen moeten vervalsen. Hij is een hele erge slijmbal bij de witpakken en houd zich precies aan de regeltjes zodat hij met verlof kan en misschien een keertje wordt ontslagen uit de inrichting. Sam noemt hem ook wel brilsmurf met jampot grazen en natuurlijk een slijmbal. Louis (Boy 6)
Is de vriend en kamergenoot van Sam en ze trekken veel met elkaar op. Louis heeft geen ouders want die zijn overleden. Hij leefde op straat en ging met de verkeerde mensen om zak rolde heel veel en belande zo bij Cooperation X.

Louis is een lange jongen en heeft stalen zenuwen. De jongens hebben vaak s’avonds veel nachtelijke avonturen. Louis s erg avonturistisch en is zelfverzekerd. Hij is een doorzetter en doet er alles aan om uit het gebouw te ontsnappen het was hem bijna gelukt maar hij is gelijk gechipt daarna en is het hem nooit meer gelukt.
Louis is het er niet mee eens dat de jongens worden gechipt. Wanneer Louis uit het gebouw is en het allemaal voorbij is wordt hij geadopteerd en woont hij in Florida. Boy 8 (Steve)
Steve kwam als laatste bij de groep. Hij heeft zwarte haren en is twee koppen kleiner dan de rest van de groep jongens. Hij is opgepakt door de politie omdat hij een bom op de wc in school heeft laten afgaan. Toen hij werd uitgedaagd op het een tweede keer te doen werd hij betrapt. Steve is niet gechipt en heeft niet lang in de instelling gezeten. Hij gaat veel op met Sam en Louis. Witpak mannen en vrouwen
Worden witpakken genoemd omdat de mannen en vrouwen witte pakken dragen.
Ze zijn beruchte mensen ze gaan als de kinderen met verlof zijn of in de inrichting zijn ze besturen met alarmkoorden. En zorgen er voor dat de kinderen duistere zaken doen waar ze voor opgepakt zijn. Ze laten ze bommen maken, inbreken, de bank kraken, geld wegsluizen en nog veel meer. De koorden gebruiken ze in d einstelling vooral als de boys niet willen doen wat ze zeggen of als ze het geheugen van de kinderen moeten wissen.
Tijdens het verlof gaan ze vaak wat eten en drinken en daarna bowlen bij Rocky’s. Zodat de kinderen dat wel onthouden en alleen de duistere zaakjes vergeten, want die halen ze weg met het alarmkoord. Ze zorgen ervoor dat de kinderen dingen doen die ze eigenlijk niet willen. Lara Rogers
Heeft een neuspiercing en kort haar. Zij zoekt de jongens uit die naar de inrichting gaan. En probeert hun vertrouwen te winnen ze liegt tegen de jongens en is niet te vertrouwen. Lara werkt samen met agent Jones en heeft Boy  geholpen toen hij ontsnapt was, althans dat dacht hij eigenlijk werkte ze hem tegen. Lara heeft hem allemaal verkeerde informatie gegeven en heeft geprobeerd een belangrijke usb stick stiekem om te wisselen. Want Sam mocht niet weten wat er op die stick stond.   Bobbie
Is de tante van Lara. Ze heeft een bed en breakfast in Flatstaff. En is veel bezig in de tuin want daar geeft ze heel erg veel om. Bobbie is zorgzaam voor haar gasten en verzorgd ze goed. Ze brengt veel bestellingen van cakejes rond in Flatstaff. Ze weet niks van de kwade bedoelingen en ook niks van het hele Cooperation X. Dokter Rogers (De ouders van Lara man en vrouw)
Meneer en mevrouw Rogers zijn de ouders van Lara.  Zij werken in de instelling en doen de chipt achter de oren van de jongens. Ze werken samen met agent Jones en zijn dus ook niet te vertrouwen. Meneer en mevrouw Rogers zijn verdwenen na het falen van een experiment. Ze zouden zogenaamd naar Afrika zijn gegaan als dekmantel omdat hun experiment helemaal was mislukt werden ze uitgelachen. In Afrika zouden ze werken voor het project artsen zonder grenzen. Na het falen van hun eigen project.
Het zijn karakters want Louis en Sam hebben een grote wil om te ontsnappen en doen er bijna alles voor. Iedereen heeft in het verhaal zijn eigen karakter.

Samenvatting
Een jongen wordt in de brandende zon wakker op een grasvlakte, zonder ook maar iets te weten over wie hij is en wat er met hem gebeurd is. Naast hem ligt een rugzak met daarin een hoop geld en een mobieltje, maar wanneer hij de politie wil bellen, hoort hij een voicemailbericht. Dat bericht heeft hij zelf ingesproken: hij mag in geen geval de politie bellen. In zijn tas zit ook een foto van een mysterieus gebouw. Hij belt naar het nummer van het voicemailbericht en ontdekt dat het naar een openbare telefoon leidt.
 
Ondanks zijn gewonde enkel loopt hij naar de weg. Een meisje neemt hem mee in haar auto en hij zegt dat hij Boy Seven heet omdat hij dat overal op zijn kledinglabels heeft zien staan. Het meisje, Lara, neemt hem mee naar de bed and breakfast van haar tante Bobbie en daar mag hij tijdelijk logeren. Hij komt erachter dat ze zich in het plaatsje Branding bevinden en dat hijzelf hoogstwaarschijnlijk uit Flatstaff komt.
 
Er is nog een gast in de B&B en hij blijkt politieagent te zijn, waardoor Boy zich niet op zijn gemak voelt. Hij gaat samen met Lara naar Flatstaff en in de Pizza Hut worden ze herkend door een serveerster, maar Lara zegt dat ze daar niets van begrijpt en dat ze Boy helemaal niet kent. Eenmaal weer in de B&B vindt hij een sleutel in de rugzak en komt er via het telefoonboek achter dat het mysterieuze gebouw en de openbare telefoon in Flatstaff staan.
 
Met een smoes zorgt Boy ervoor dat Lara hem nogmaals naar Flatstaff brengt. Hij gaat kijken bij het gebouw van de foto, maar het is zo zwaar beveiligd dat hij niet durft te proberen om binnen te komen. Daarna gaan ze de banken af, maar nergens is een kluisje waar de sleutel op past.
 
Op Lara's computer komt Boy te weten dat haar ouders na een mislukt experiment met gedragsbeïnvloeding in een gevangenis voor Artsen zonder Grenzen zijn gaan werken. Hij komt erachter dat de openbare telefoon van een bowlingcentrum is en wanneer hij daar met Lara naartoe gaat, blijkt de sleutel op een van de kluisjes daar te passen. In het kluisje liggen bowlingschoenen, een USB-stick en een zelfde notitieboek als Boy heeft gekocht voor zijn geheugen. Hij denkt even te zien dat Lara de stick steelt, maar dat is niet zo.
 

Boy komt erachter hoe alles is gegaan. Omdat hij zich verveelde, is hij op zeker moment websites gaan hacken, zonder echt schade aan te richten. Dat werd ontdekt toen hij zijn schoolcijfers ging veranderen en hij werd gearresteerd. Zijn moeder werd gedwongen hem te laten opnemen in een inrichting voor jeugdcriminelen: het mysterieuze gebouw. Daar werd hij omgedoopt tot Boy nummer 7, terwijl zijn echte naam Sam Waters is. Hij maakt al snel kennis met de andere vijf jongens (Boy One is met ontslag) en sluit vriendschap met Boy Six, die Louis heet en hem helpt zijn notebook te verbergen. Bovendien geeft hij hem een pen.
 
Sam komt al snel in een dagelijkse sleur van lessen, recreatie en regels terecht, maar er gebeuren ook rare dingen. Two en Three slijmen voortdurend bij de in het wit geklede begeleiders en verschillende jongens krijgen toevallen waar ze zich vervolgens niets meer van herinneren. Sam en Louis stelen een begeleiderspasje waarmee ze s nachts de gang op gaan en ze komen in de ziekenboeg terecht. Sam ontdekt dat zijn vriendinnetje Lara de dochter is van de twee artsen van de instelling.
 
Sam en Louis ontdekken in de computer dat alle jongens meerdere behandelingen ondergaan waarmee hun gedrag wordt veranderd en dat ze een zendertje dragen waarmee die invloed wordt geregeld. De twee jongens doen samen een vluchtpoging, maar die mislukt: Louis wordt gepakt en zijn geheugen wordt gewist terwijl Sam zich verbergt. Hij ondergaat zijn behandelingen en pas wanneer Sam hem laat zien dat hij door het alarmkoord van de beveiligers wordt beïnvloed, gelooft Louis hem weer.
 
Louis gaat op een buitenproef en probeert daar opnieuw te vluchten, maar weer wordt zijn geheugen gewist. Dan besluit Sam om te zorgen dat hijzelf ontsnapt, mét zijn notebook waar alle informatie in staat die nodig is om de organisatie te ontmaskeren. Maar om naar buiten te mogen, moet hij eerst gechipt worden.
 
Sam ontdekt dat het systeem van de volgchip bij mensen al langer in ontwikkeling is en dat de hele organisatie eigenlijk geen jeugdgevangenis maar een onderzoekslaboratorium is dat Cooperation X heet. Deze organisatie wil langzaam maar zeker de macht over de wereld overnemen en zet daarom de gehersenspoelde jongens in voor criminele activiteiten. De Sam in de Bed & Breakfast komt erachter dat Lara de USB-stick uit het kluisje heeft verwisseld met een stick waar niets op staat en daardoor constateert hij dat Lara samenwerkt met agent Jones – die ook betrokken is bij Cooperation X. Hij is bang dat ze zijn gedrag nog steeds kunnen beïnvloeden.
 

Sam wordt gechipt en hij komt er samen met Louis achter dat zij en de andere jongens worden gebruikt voor criminele activiteiten zoals fraude, waar ze zich achteraf niets van herinneren. Ze vragen zich af waar Boy One is gebleven en Sam verstopt de USB-stick met alle informatie in het notebook.
 
De Sam in de Bed & Breakfast vindt de USB-stick en precies op dat moment komt Jones naar zijn kamer. Sam slaat hem bewusteloos en dan komt ook Lara. Sam bindt hen allebei vast op zijn kamer en vertelt dat hij alles weet. Dan vertelt Jones dat hij een alarmsignaal naar het gebouw heeft gestuurd waardoor dat binnen negentig minuten zal ontploffen. Sam zorgt ervoor dat Lara en Jones niet weg kunnen, neemt de auto mee en gaat op weg naar het gebouw om de jongens te redden. Onderweg stopt hij bij een tankstation en snijdt zijn volgchip eruit, waarna hij meteen al zijn herinneringen terug heeft.
 
Nadat hij de USB-stick in het notebook heeft verstopt, maakt Sam plannen om het ergens te verstoppen zodat hij het na zijn ontsnapping kan vinden. Na een opdracht komt hij in het bowlingcentrum en steelt de sleutel van een van de kluisjes. Via een omweg en een paar listen slaagt hij erin het notebook en de valse USB-stick in het kluisje te verbergen en het voicemailbericht in te spreken op het mobieltje. Voor de zekerheid wist hij daarna Louis' geheugen. De volgende keer dat hij met verlof mag, vlucht hij weg van de begeleiders, maar op straat wordt zijn geheugen al gewist. Hij wordt wakker in het gebouw en dan komen de begeleiders achter zijn vluchtplan en het bestaan van de stick. Ze dumpen hem op de grasvlakte met zijn rugzak, zodat hij dankzij zijn eigen aanwijzingen zijn geheugen terug kan krijgen en de organisatie dankzij de chip naar de stick kan leiden.
 
Iemand is Sam gevolgd naar het tankstation, maar hij weet hem af te schudden door de uitgesneden chip in de laadruimte van een truck te gooien. Sam rijdt naar het gebouw, maar dan is de benzine plots op en staat hij stil. Het volgende moment gaat het gebouw de lucht in, maar de boys blijken veilig te zijn. Sam geeft Louis het notebook zodat hij weer zijn geheugen terug kan krijgen. Daarna wordt hij  naar het ziekenhuis gebracht en herenigd met zijn moeder en zusje. De hele organisatie wordt opgedoekt, alleen Lara, haar ouders en de beveiligers zijn ontsnapt.   Perspectief
Het verhaal staat geschreven in een hijperspectief. Je weet dit doordat je het verhaal leest. En je het verhaal door de ogen van Sam ziet maar wel af en toe met zijn naam er bij.   Recensie
Boy 7 is een buitengewoon spannend boek. We lezen het verhaal vanuit het gezichtspunt van Boy Seven, in de ik-vorm. Het verhaal wisselt tussen het heden en verleden en bevat belangrijke fragmenten uit het notebook van Boy Seven. Doordat het verhaal beschreven is vanuit het oogpunt van Boy Seven, weet je niet meer en niet minder dan wat de hoofdpersoon zelf weet. Op deze manier heb je het idee dat je deel uitmaakt van de zenuwslopende zoektocht naar zijn verleden. Het boek bestaat uit vijf delen. Al vanaf de eerst bladzijde is wat je leest zo ontzettend spannend en tegelijkertijd onverklaarbaar, dat je wel verder moet lezen. Het boek leest als een trein en is één groot raadsel dat opgelost moet worden. Wie is te vertrouwen? Waarom mag de politie niet gebeld worden? Waar past het sleuteltje op dat hij in zijn rugzak gevonden heeft? Waarom kan hij zich niks meer herinneren? Alle vragen die Boy Seven heeft, heb je als lezer ook en dat maakt het verhaal uiterst bijzonder om te lezen. Een interessant gegeven is dat de schrijfster, Mirjam Mous, haar verhaal voorzien heeft van ultramoderne techniek. Boy Seven komt in moderne en interessante, maar uiterst gevaarlijke wereld terecht. Hij heeft gedachten die niet van hem lijken te zijn. Zijn herinneringen kunnen uitgeschakeld worden. Hij voert als een soort robot opdrachten uit… Boy Seven leeft in een wereld die ook nu kan bestaan gezien alle technieken van vandaag de dag. Het feit dat het verhaal werkelijkheid zou kunnen zijn, maakt het wellicht nog zenuwslopender. Boy 7 is een buitengewoon spannend boek voor jongeren met sterke zenuwen. Sanne Veerman  
http://boekzoeker.weebly.com/boy-7---recensie.html