Titel: Bloedgeld
Auteur: Simone van der Vlugt
Uitgeverij: Lemniscaat bv
Plaats van uitgave: Rotterdam
Jaar van uitgave: 1996
Gegevens over de auteur:
Simone van der Vlugt is geboren in Hoorn op 15 december 1966. Toen ze jong was hield ze al van schrijven. Al op dertienjarige leeftijd stuurde ze een van haar verhaaltjes op naar een uitgever die haar adviezen gaf en haar stimuleerde om door te gaan met schrijven. In 1985 verhuisde ze naar Amsterdam en studeerde ze Nederlands en Frans aan de lerarenopleiding. In 1990 trouwde ze met Wim van der Vlugt. Twee jaar later verhuisden ze naar Alkmaar en werd hun dochter Esmee geboren. In 1995 kreeg ze een zoon die Frisco heet. In 1995 verscheen ook haar eerste jeugdboek: De Amulet. Dit werd gekroond door de kinderjury. Veel van haar boeken gaan over vroegere tijden en zijn bedoeld voor kinderen. Ze zorgt er heel goed voor dat je kan meeleven net de hoofdpersoon(en). Veel mensen vinden de boeken van Simone van der Vlugt leuke boeken en veel van haar boeken zijn bekroond door de kinderjury.
Samenvatting:
Het verhaal speelt zich af in de 17e eeuw, de hoofdpersoon is Reinout, het is een jongen die zich nooit echt aan de regels houdt en het leven van zichzelf en van anderen op het spel zet. Hij vindt dat er weinig zin is om door te leven. Reinout is 18 jaar en zit al een paar jaar in het rasphuis, dat is een soort gevangenis waar jonge mensen werden opgesloten. Hij zou eigenlijk nog in het rasphuis moeten blijven maar mag weg als hij op een V.O.C. schip, Reinout wil graag weg en besluit om mee te gaan. Op zee wordt de bemanning slecht behandeld. Omdat er geweigerd wordt om nieuw eten te halen en water te verversen komen veel mensen om door scheurbuik. Reinout krijgt dit zelf ook maar word weer beter. Bij “Kaap de goede hoop” komt het schip in een orkaan en de schipper en de stuurman komen om. Reinout besluit om het schip naar Madagaskar te varen en daar het schip te repareren. Om te blijven leven kapen ze schepen en halen ze leeg. De buit wordt verdeeld onder alle mensen die ook gestrand zijn. Hier begint het tweede deel van het verhaal, er zit een korte tijd tussen. Reinout kaapt een Nederlands schip. Thijs en David, twee jongens die er erg verwaarloosd uitzien, die op het schip meereizen, willen graag ook lid worden van de bemanning. Reinout, Thijs en David worden goede vrienden. Daarna gebeuren er een paar rare dingen, David wordt neergestoken en sterft aan boord van het schip. Thijs blijkt een meisje te zijn, haar echte naam is Lutske, ze wilde een jongen zijn om mee te kunnen reizen met David, haar broer. Ondertussen heeft de bemanning genoeg geld om een beter bestaan te hebben in Amsterdam, daarom besluiten ze terug naar Amsterdam te varen. De V.O.C. krijgt door dat er veel schepen gekaapt worden en stuurt er een oorlogsschip opaf. Reinout wordt meegenomen naar Amsterdam en wordt daar ter dood veroordeeld. Lutske slaagt erin om de beul, degene die de veroordeelde galde, om te kopen. Reinout ontsnapt hierdoor aan de galg. Reinout vind dat het weer zin heeft om te leven.
Eigen mening:
Ik vond het boek spannend, omdat je niet snel weet hoe het af zal lopen en omdat je nooit kan weten hoe de personen zich zullen redden uit al die vervelende situaties, bijvoorbeeld als de storm het schip raakt, en als Reinout gevangen genomen wordt door de V.O.C. Het boek is ook spannend omdat er veel onverwachte situaties in voorkomen.
Ik vind het boek ook leerzaam omdat je beter kan leren hoe het allemaal ging in de 17e eeuw, zoals in dat rasphuis en de straf die Reinout krijgt omdat hij onbetrouwbaar was. Je komt ook te weten hoe de mensen toen gekleed waren, en hoe het ging met de V.O.C. in die tijd.
Ik vind het boek niet werkelijk omdat het natuurlijk in een hele andere tijd is dan dat wij nu leven. Nu zouden de mensen niet zo’n hoge straf geven voor onbetrouwbaarheid die Reinout kreeg, nu gaan er ook geen V.O.C.-schepen meer naar Indië omdat de V.O.C. ook niet meer bestaat. Het rasphuis bestaat nu gelukkig niet meer want daar werden veel te hoge straffen gegeven. Het is ook niet echt logisch als dit nu zou gebeuren want we kennen dit soort verhalen alleen maar uit boeken.
Ik vind het boek verder nog langdradig omdat de details goed worden uitgelegd en omdat er gewoon te veel aandacht word besteed aan wat de bijpersonen doen. Het boek is langdradig behalve bij het gedeelte dat het schip in de storm terecht komt, want daar is het juist te onduidelijk uitgelegd.
Auteur: Simone van der Vlugt
Uitgeverij: Lemniscaat bv
Plaats van uitgave: Rotterdam
Jaar van uitgave: 1996
Gegevens over de auteur:
Simone van der Vlugt is geboren in Hoorn op 15 december 1966. Toen ze jong was hield ze al van schrijven. Al op dertienjarige leeftijd stuurde ze een van haar verhaaltjes op naar een uitgever die haar adviezen gaf en haar stimuleerde om door te gaan met schrijven. In 1985 verhuisde ze naar Amsterdam en studeerde ze Nederlands en Frans aan de lerarenopleiding. In 1990 trouwde ze met Wim van der Vlugt. Twee jaar later verhuisden ze naar Alkmaar en werd hun dochter Esmee geboren. In 1995 kreeg ze een zoon die Frisco heet. In 1995 verscheen ook haar eerste jeugdboek: De Amulet. Dit werd gekroond door de kinderjury. Veel van haar boeken gaan over vroegere tijden en zijn bedoeld voor kinderen. Ze zorgt er heel goed voor dat je kan meeleven net de hoofdpersoon(en). Veel mensen vinden de boeken van Simone van der Vlugt leuke boeken en veel van haar boeken zijn bekroond door de kinderjury.
Samenvatting:
Het verhaal speelt zich af in de 17e eeuw, de hoofdpersoon is Reinout, het is een jongen die zich nooit echt aan de regels houdt en het leven van zichzelf en van anderen op het spel zet. Hij vindt dat er weinig zin is om door te leven. Reinout is 18 jaar en zit al een paar jaar in het rasphuis, dat is een soort gevangenis waar jonge mensen werden opgesloten. Hij zou eigenlijk nog in het rasphuis moeten blijven maar mag weg als hij op een V.O.C. schip, Reinout wil graag weg en besluit om mee te gaan. Op zee wordt de bemanning slecht behandeld. Omdat er geweigerd wordt om nieuw eten te halen en water te verversen komen veel mensen om door scheurbuik. Reinout krijgt dit zelf ook maar word weer beter. Bij “Kaap de goede hoop” komt het schip in een orkaan en de schipper en de stuurman komen om. Reinout besluit om het schip naar Madagaskar te varen en daar het schip te repareren. Om te blijven leven kapen ze schepen en halen ze leeg. De buit wordt verdeeld onder alle mensen die ook gestrand zijn. Hier begint het tweede deel van het verhaal, er zit een korte tijd tussen. Reinout kaapt een Nederlands schip. Thijs en David, twee jongens die er erg verwaarloosd uitzien, die op het schip meereizen, willen graag ook lid worden van de bemanning. Reinout, Thijs en David worden goede vrienden. Daarna gebeuren er een paar rare dingen, David wordt neergestoken en sterft aan boord van het schip. Thijs blijkt een meisje te zijn, haar echte naam is Lutske, ze wilde een jongen zijn om mee te kunnen reizen met David, haar broer. Ondertussen heeft de bemanning genoeg geld om een beter bestaan te hebben in Amsterdam, daarom besluiten ze terug naar Amsterdam te varen. De V.O.C. krijgt door dat er veel schepen gekaapt worden en stuurt er een oorlogsschip opaf. Reinout wordt meegenomen naar Amsterdam en wordt daar ter dood veroordeeld. Lutske slaagt erin om de beul, degene die de veroordeelde galde, om te kopen. Reinout ontsnapt hierdoor aan de galg. Reinout vind dat het weer zin heeft om te leven.
Ik vond het boek spannend, omdat je niet snel weet hoe het af zal lopen en omdat je nooit kan weten hoe de personen zich zullen redden uit al die vervelende situaties, bijvoorbeeld als de storm het schip raakt, en als Reinout gevangen genomen wordt door de V.O.C. Het boek is ook spannend omdat er veel onverwachte situaties in voorkomen.
Ik vind het boek ook leerzaam omdat je beter kan leren hoe het allemaal ging in de 17e eeuw, zoals in dat rasphuis en de straf die Reinout krijgt omdat hij onbetrouwbaar was. Je komt ook te weten hoe de mensen toen gekleed waren, en hoe het ging met de V.O.C. in die tijd.
Ik vind het boek niet werkelijk omdat het natuurlijk in een hele andere tijd is dan dat wij nu leven. Nu zouden de mensen niet zo’n hoge straf geven voor onbetrouwbaarheid die Reinout kreeg, nu gaan er ook geen V.O.C.-schepen meer naar Indië omdat de V.O.C. ook niet meer bestaat. Het rasphuis bestaat nu gelukkig niet meer want daar werden veel te hoge straffen gegeven. Het is ook niet echt logisch als dit nu zou gebeuren want we kennen dit soort verhalen alleen maar uit boeken.
Ik vind het boek verder nog langdradig omdat de details goed worden uitgelegd en omdat er gewoon te veel aandacht word besteed aan wat de bijpersonen doen. Het boek is langdradig behalve bij het gedeelte dat het schip in de storm terecht komt, want daar is het juist te onduidelijk uitgelegd.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden