Bloedgeld door Simone van der Vlugt

Titel: Bloedgeld Auteur: Simone van der Vlugt Omslagillustrator: Roelof van der Schans Uitgeverij: Lemniscaat Aantal bladzijden: 233 Genre: Historisch boek Personages De hoofdpersonen zijn Reinout en Lutske. Reinout is een
jonge man van ongeveer 20 jaar, hij is gespierd, zwarte haren en heeft een
gezond verstand. Hij is liever eigen baas en wil niet onder iemands
bevel staan. Lutske is een 14 jarig meisje met een mooi gezicht en
Blonde haren. Er valt niet met haar te spotten want ze is

wel wat gewend door van het straatleven. Wijnant is een vriend van Reinout, hij is stevig gebouwd, heeft krullend blond haar met felblauwe ogen. Hij weet veel over de zee en heeft al vele reizen meegemaakt en hij is trouw. Als er iemand de leiding moet hebben is Reinout er altijd vlug bij. Wijnant helpt zijn vriend altijd wanneer hij in de problemen zit Tijd Het verhaal speelt zich af van 1653 tot 1655. De steden hebben nog stadsmuren
en allerlei oude wapentuig in gebruik. Ze varen met oude schepen en
het varen zelf gaat nog op de oude manier. Mijn verteltijd is ongeveer 6 uur. Het verhaal schakelt steeds over tussen de 2 hoofdpersonen maar het verhaal word wel op volgorde verteld. Later komen de twee hoofdpersonen elkaar tegen en zijn er geen
wisselingen meer. Mijn verhaal bevat geen flashbacks. Plaats Mijn verhaal speelt zich af in Amsterdam, op de “Hollandia” later genaamd “De Dreack”, en Madagaskar. De auteur heeft de omgeving beschreven op een manier waarop het lijkt dat je daar ook bent. De wind door je haren voelen, branding horen en
het schommelen van de boot enc. Spanning Het verhaal bouwt zich op, zakt weer iets af en aan het eind de meeste spanning maar, er zitten soms grote verschillen tussen de hoofdstukken. Het probleem van het verhaal is: dat Reinout moet zien te overleven op een groot V.O.C. schip. Lutske moet aan geld zien te komen voor haar tante. Het is een gesloten einde want Reinouts leven als vrijbuiter is over. Dat is een goede afloop want hij is niet opgepakt en heeft alles overleeft. De auteur heeft veel spanning weten op te roepen door over te springen op de andere hoofdpersoon. Titel De titel van het boek heet Bloedgeld. Ze roven van andere schepen en word gevochten. Dat vechten gaat er niet rustig aan toe dus word er bloed verspild. Het geld dat ze hebben is dus afgenomen door roven. Mijn nieuwe titel heet: “het vrije leven”
Probleem Het probleem van Reinout is om te overleven op een V.O.C. schip en niet ziek te worden. Het probleem van Lutske is om aan geld zien te komen voor haar zieke tante en om niet betrapt te worden als meisje aan boord van een schip. Alle problemen worden uiteindelijk opgelost. Het eerste probleem word opgelost als Reinout voor zichzelf gaat beginnen en niet meer op een V.O.C. schip gaat varen. De tante van Lutske overlijd en Lutske gaat mee met haar broer op zee. De bemanning komt erachter dat ze een meisje is. Samenvatting Het verhaal begin in Amsterdam. Daar zit Reinout van Veghel in een rasphuis.Het leven daar is niet fijn. Na 2 jaar rasphuis krijg hij de “uitzondering” om eerder weg te mogen. Hij moet meevaren op de “Hollandia” (V.O.C schip) naar het oosten. Hij pakt die kans en gaat mee alleen om het rasphuis te kunnen ontkomen. Als hij eenmaal aan het varen is merkt hij dat varen erger is dan het rasphuis. Vechtpartijtjes, bedorven voedsel, de oprukkende scheurbuik en het keiharde bewind dat geld op het schip. Als de Schipper, een vreselijke vent genaamd Ruygveen, besluit om de Kaapverdische eilanden over te slaan om tijdwinst te krijgen, slaat het noodlot toe. De scheurbuik begint bij een stuk of 5 bemanningsleden, later 10, en aan het eind is meer dan de helft van de bemanning al ziek of overboord gegooid. Reinout en een paar maten van hem proberen de Schipper over te halen om eerder aan land te gaan of om de bemanning beter voedsel te geven. De schipper zelf drink wijn, eet vlees en heeft geen last van die scheurbuik. Maar de Schipper weigert.Nog ruim voor de kaap krijg Reinout ook scheurbuik, alleen haalt hij op het nippertje Kaap de goede hoop. Als ze weer verder gaan varen willen Reinout en nog een paar het schip over gaan nemen en bereiden een actie voor. Vlak na Madagaskar kwam er storm. De storm werd steeds erger en aan het laats dreef de Hollandia onbestuurbaar rond. De volgende ochtend waren er nog maar 30 man van de 210 over. De schipper was overleden dus nam Reinout de leiding van het schip over. De rest die over was gebleven kon kiezen: of ze gingen met Reinout en zijn vrienden mee om verder te leven als vrijbuiters of zette voet aan wal en reisden terug naar Amsterdam. Reinout en zijn geworven bemanning worden vrijbuiters. Ze stelen de koopwaren die de handelsschepen bij zich hebben maar ze willen zo min mogelijk vechten. Als ze eenmaal ze eenmaal een paar roven hebben gedaan zien ze hun leven wel zitten. Lutske woont in Amsterdam. Haar moeder is al eerder overleden en nu moet ze aan geld zien te komen voor haar en haar tante die lam is. Eerst ging ze altijd bedelen want het was moeilijk om werk te vinden. Ze kent een hoerenwaardin genaamd Rode Barbara, die haar altijd helpt. Als haar tante overlijd trek ze bij Barbara maar ze wil zelf niet in de hoererij komen. Na een tijdje heeft Lutske toch werk gevonden, als zakkenroller. Ze werk samen met een paar andere. Nadat ze de schoenenmaker had beroofd ging het mis. De omstanders grepen haar en brachten haar naar het Spinhuis(een rasphuis voor meisjes). Na 2 jaar Spinhuis is ze weer vrij en besluit ze toch om onder Barbara’s dienst te staan. De eerste dag komt er een zakkenroller binnen die Lutske kent. Die brengt het nieuws dat de vloot terug is waarmee haar broer is vertrokken. Lutskes broer David neemt haar mee op zee omdat hij haar niet alleen wil laten. Alleen moet Lutske wel als man verkleed want als vrouw is het niet veilig. Het roven van Reinout gaat goed en ze genieten van het leven, als ze het schip waar Lutske en David op zitten overvallen hebben, heeft de bemanning de keus: ga mee of ga terug. Lutske en David gaan mee met Reinout. Na een paar berovingen gaan ze aan wal, daar raakt David gewond en overlijd. Lutske staat er nu alleen voor en na een tijdje komen ze er dus achter dat ze een vrouw is. De mannen kunnen niet van haar afblijven maar Reinout en zijn vrienden beschermen haar. Na een paar jaar vind Wijnant (Reinouts beste vriend) het genoeg en gaat met Lutske mee naar Amsterdam. Na nog een tijd van roven komt Admiraal Michiel de Ruyter zelf gehakt maken van alle piraten in de zee rond Madagaskar. Reinout en zijn maten moeten vluchten en gaan de jungle van Madagaskar in. Uiteindelijk worden ze gevangen en krijg Reinout de doodstraf in Amsterdam. Alleen redden Lutske en Wijnant hem nog net op tijd van de galg voor dat Reinout stikt. Informatie over de auteur Simone van der Vlugt is geboren op 15 december 1966 in Hoorn. Ze heeft de lerarenopleiding in Amsterdam gevolgd. Een paar voorbeelden van de boeken die ze heeft geschreven: Victorie, De slavenring, Zwarte sneeuw, Schijndood. Ze schrijft niet alleen kinderboeken maar ook boeken voor volwassenen. De meeste boeken van haar zijn historisch maar ze heeft ook een paar thrillers geschreven. Ze heeft niks meegemaakt van wat er in het boek gebeurt want het speeld zich af in het verleden. Simone van der Vlugt schrijft omdat ze het hartstikke leuk vind om over dingen te schrijven die over het verleden gaan. Eigen mening Ik heb dit boek gekozen omdat ik het al eerder had gelezen en ik het een leuk boek vond. Spannend en informatief vind ik bij dit boek passen. Spannend omdat er in het boek spannende dingen in voor komen zoals een storm, de gevechten, het lopen door de Jungle. Informatief vind ik het boek omdat je er veel dingen van kan leren, hoe ze vroeger leefden en hoe het er aan toe gaat op een groot zeilschip. Met Lutske heb ik het meest meegeleefd want die moest zulke vreselijke dingen meemaken voor iemand van haar leeftijd (ook al was dat redelijk normaal die tijd). Op Ruygveen zou ik helemaal niet willen lijken want die behandelde zijn bemanning als ongedierte. Ik geef het boek een 7 want het is een leuk boek maar als je hem vaker leest is het niet leuk meer.