Uitgever: Wolters-Noordhoff
Genre: Thriller
Pagina’s: 173 blz. Hoofdpersonen: Meryem: Turks meisje dat in Nederland woont en daar ook veel vriendinnen heeft. Ze heeft daarover vaak problemen met haar ouders. Haar ouders zijn tijdens het verhaal in Turkije, Meryem logeert bij Astrid. Astrid: Vriendin van Meryem. Zij zit net als Meryem in 4 Havo. Stefan: Een jongen uit 5 Havo die verliefd is op Meryem. Samenvatting: Enkele meisjes uit 4 Havo komen op het idee om een blind date party te organiseren. Ze schrijven allemaal een briefje met de 5 jongens erop die zij het leukst vinden. Degene die het briefje van de ander trekt moet proberen een jongen van het lijstje te strikken voor de blind date. Ze vinden het allemaal heel spannend en sommigen willen eigenlijk niet meer meedoen, omdat ze bang zijn dat er geen van de jongens op hun lijstje wil of kan komen. Ze moeten alleen nog een locatie bedenken. Floor, een meisje dat ook meedoet, komt op het idee om het feest op het strand te geven. Daar zijn ze lekker vrij en zonder toezicht van ouderen. Toch is er enig bezwaar, er zijn de laatste tijd enge dingen gebeurd op het strand en sommigen zijn daar bang van geworden en zeggen dat ze vast niet mogen van hun ouders. Weer is het Floor die met een idee komt, ze geven het feest officieel bij haar thuis, maar ze gaan dan stiekem naar het strand. Daar is iedereen het wel mee eens en dus zeggen ze dat ze allemaal zullen komen. Iedereen doet zijn best om een jongen te vragen die op het lijstje staat, maar dat lukt soms niet best, daarom krijgen sommigen een wat rare blind date. (…) Op het strandfeest is het een beetje een dooie boel. Niemand is echt blij met haar date en ze zitten maar wat voor zich uit te staren. Dan komen er twee jongens op brommers over het strand heen scheuren. Zij komen er wel even voor zorgen dat het gezellig wordt. Als alle ogen op hun gericht zijn, zeggen ze dat ze XTC bij zich hebben. Dat vinden de meeste meisjes maar een slecht idee. Toch zijn er enkele die het aandurven, waaronder Meryem en Astrid. Zij zien het idee wel zitten dat ze er beter van gaan vrijen. Bij Astrid komt dat er echter niet van. Meryem daarentegen is wel gevallen op de date van iemand anders, Stefan, en na ongeveer een uur gaan ze een duinpannetje opzoeken. Daar aangekomen wil Meryem niet vrijen zonder een condoom. Stefan gaat er een halen bij het vuur. Hij heeft echter niet door dat er al de hele avond een man met een telelens naar het feest ligt te kijken. Dat doet hij wel vaker, kijken naar vrijende paartjes. Nu hij ziet dat er een bloedmooi meisje zomaar alleen gelaten wordt, kan hij zich niet meer bedwingen. Op het strand horen ze plotseling allemaal een ijzige gil. Alles gaat plotseling heel snel. Meryem wordt neergestoken in de duinpan gevonden, de politie komt, Meryem wordt zwaargewond naar een ziekenhuis gebracht, iedereen wordt ondervraagt en het duin wordt afgezet. Later mag iedereen naar huis, omdat de politie ervan uitgaat dat zij niks gedaan hadden. (…) De volgende dag gaan Stefan en Astrid naar de duinpan om nog eens goed naar de plek te kijken. Plots zien ze een man in de duinen, dat moet de man van gisteravond zijn geweest denkt Stefan en hij rent achter hem aan. De man fietst weg en Stefan wil hem achterna, maar hij moet op Astrid wachten. Als zij ook is aangekomen, springen ze op Stefans’ brommer en scheuren achter de man aan. Hij heeft inmiddels een aardige voorsprong, maar Stefan weet hem weer te vinden. Ze volgen hem op een aardige afstand en komen bij een bouwvallig ‘hutje’. De man gaat naar binnen en komt even later weer naar buiten met een bloeddorstige hond. Als de man ver weg is gaan Stefan en Astrid naar de achterkant van het huisje en kijken door een raampje. Daar zien ze een etalagepop met het ondergoed van Meryem staan. Ze schrikken zich een hoedje en beseffen meteen dat ze te maken hebben met de man die Meryem heeft neergestoken. Dan horen ze dat de man thuiskomt en rennen snel naar een schuurtje. Ze gaan naar binnen en wachten op wat er gebeuren zal. Ze horen dat de hond voor de deur gaat liggen en dat de man de deur op slot doet. ”Omdat het avond wordt”, zegt hij. Ondertussen razen er allerlei gedachten door zijn hoofd. “Die kinderen hebben te veel gezien”, “Ik moet van ze af”. Dan ziet hij opeens zijn krakkemikkige gasleiding. Hij kan die kinderen eerst vergassen en daarna begraven. Terwijl hij aan zijn plan gaat werken zitten Stefan en Astrid niet stil. Stefan heeft een grote ijzeren pijp gevonden om de deur open te breken. Hij durft dat echter niet, omdat die hond nog steeds voor de deur ligt. Als het helemaal donker is geworden ruiken ze opeens een gaslucht. Stefan bedenkt zich geen moment en breekt de deur open, die valt op de hond en Stefan en Astrid kunnen wegrennen. De brommer is niet meer te vinden en dus moeten ze hardlopen. De man komt ze even achterna, maar is al snel moe. Ze kunnen ongeschonden ontkomen. De dagen daaropvolgend zijn spannend. Zal de dader gepakt worden en zal Meryem weer helemaal beter worden? De man uit het huisje ontkent alles, maar wordt toch opgepakt omdat hij twee kinderen heeft opgesloten en heeft geprobeerd ze vermoorden. Meryem is jammer genoeg nog niet in staat om de man te herkennen. Dan komt hij opeens met een nieuwe verklaring; “Hij lag in de duinen naar het stelletje te kijken en toen de jongen verdween zag hij een jongeman op het meisje afkomen. Die man heeft haar neergestoken. Daarna heeft híj haar ondergoed gepakt en is er vandoor gegaan.” De politie probeert te onderzoeken wie die andere man dan geweest kan zijn. Ze komen uit bij de broer van Meryem, hij moest op haar passen terwijl de ouders in Turkije waren. De politie confronteert Meryem met deze ontwikkeling en zij schrikt enorm. Ze zegt niets meer. De politie weet hierdoor genoeg en gaat naar het huis waar haar broer woont. Die is gevlucht naar Turkije. Mening: Ik vond dit boek zeer spannend. Er zaten veel vertragingen in en dat maakt het veel spannender. Ook was het niet voorspelbaar, ikzelf dacht tot het eind dat die enge man het had gedaan, maar het liep toch anders af. Een ander aspect dat het verhaal spannender maakte was dat het boek niet dik was. Dat zal ik even uitleggen. Als je net denkt dat het verhaal saai wordt en dat er eigenlijk weinig meer te vertellen valt zie je dat het boek bijna uit is, je gaat dan weer volle moed verder (Het is moeilijk uit te leggen, maar ik hoop dat u het begrijpt). Ik zat af en toe helemaal in het verhaal en dan had geen zin om iets anders te doen. Dit kwam doordat het heel realistisch geschreven is. Het is denk ik best wel zo dat er enge mannen in de duinen zitten te gluren. Ook werden er namen van bestaande steden genoemd, dan denk je dat het ook echt daar is gebeurd. Als laatste punt wil ik geven dat het boek voor mij heel vernieuwend was, ik had sowieso nog niets van deze schrijver gelezen, maar ik denk dat ik nu nog wel een paar boeken van hem ga lezen. Dit komt vooral doordat het echt mijn stijl van schrijven is. Als een verhaal realistisch is, het zich in deze tijd afspeelt en over jongeren gaat, vind ik het een leuk verhaal. Ik geef dit boek een dikke 8! Op de volgende pagina nog wat informatie over de schrijver, Theo Hoogstraten. Over de schrijver: De schrijver heet Theo Hoogstraaten. Hij is op 9 Juli 1948 geboren in Mijndrecht. Na de middelbare school ging hij naar de Pedagogische Academie. Hoogstraaten was een tijdje leraar aan een middelbare school. Daarna studeerde hij Nederlands en geschiedenis. Momenteel geeft hij geschiedenis en maatschappijleer op een scholengemeenschap in Alkmaar. Hij is daar hij sinds kort ook decaan. Omdat het werk van leraar veel werk kost schrijft hij altijd in de vakantie. Eerder zijn er ook schoolboeken van hem gepubliceerd. In zijn boeken vindt hij het belangrijk dat jongeren zich erin kunnen herkennen. Spanning is volgens Hoogstraaten een boodschap overbrengen. Hij hoopt wel dat er over zijn onderwerpen wordt nagedacht. Voordat hij begint te schrijven zoekt hij veel informatie. Daarna gaat hij een idee uitwerken, daaraan besteed hij ongeveer een half jaar. Daarna schrijft hij het boek vrij korte tijd. De boeken van Hoogstraaten kan je in drie groepen indelen: 1 Toekomstverhalen, waar de onderwerpen nu actueel zijn: -De ramp -In verzet
2 Spannende detectives: -Blind date -Het Nerthusmysterie -IJzige poppen -De Lifter
3 Historische Romans:
-De verdwenen grenadier
-Het verraad loert
-De sprong van de Jaguar
Vaak speelt er een tweede verhaal in de boeken van Hoogstraaten, waar een relatie tussen een jongen en meisje een rol speelt. De verhalen lopen door elkaar heen. In zijn boeken kruipt de verteller in de huid van verschillende personen.
Genre: Thriller
Pagina’s: 173 blz. Hoofdpersonen: Meryem: Turks meisje dat in Nederland woont en daar ook veel vriendinnen heeft. Ze heeft daarover vaak problemen met haar ouders. Haar ouders zijn tijdens het verhaal in Turkije, Meryem logeert bij Astrid. Astrid: Vriendin van Meryem. Zij zit net als Meryem in 4 Havo. Stefan: Een jongen uit 5 Havo die verliefd is op Meryem. Samenvatting: Enkele meisjes uit 4 Havo komen op het idee om een blind date party te organiseren. Ze schrijven allemaal een briefje met de 5 jongens erop die zij het leukst vinden. Degene die het briefje van de ander trekt moet proberen een jongen van het lijstje te strikken voor de blind date. Ze vinden het allemaal heel spannend en sommigen willen eigenlijk niet meer meedoen, omdat ze bang zijn dat er geen van de jongens op hun lijstje wil of kan komen. Ze moeten alleen nog een locatie bedenken. Floor, een meisje dat ook meedoet, komt op het idee om het feest op het strand te geven. Daar zijn ze lekker vrij en zonder toezicht van ouderen. Toch is er enig bezwaar, er zijn de laatste tijd enge dingen gebeurd op het strand en sommigen zijn daar bang van geworden en zeggen dat ze vast niet mogen van hun ouders. Weer is het Floor die met een idee komt, ze geven het feest officieel bij haar thuis, maar ze gaan dan stiekem naar het strand. Daar is iedereen het wel mee eens en dus zeggen ze dat ze allemaal zullen komen. Iedereen doet zijn best om een jongen te vragen die op het lijstje staat, maar dat lukt soms niet best, daarom krijgen sommigen een wat rare blind date. (…) Op het strandfeest is het een beetje een dooie boel. Niemand is echt blij met haar date en ze zitten maar wat voor zich uit te staren. Dan komen er twee jongens op brommers over het strand heen scheuren. Zij komen er wel even voor zorgen dat het gezellig wordt. Als alle ogen op hun gericht zijn, zeggen ze dat ze XTC bij zich hebben. Dat vinden de meeste meisjes maar een slecht idee. Toch zijn er enkele die het aandurven, waaronder Meryem en Astrid. Zij zien het idee wel zitten dat ze er beter van gaan vrijen. Bij Astrid komt dat er echter niet van. Meryem daarentegen is wel gevallen op de date van iemand anders, Stefan, en na ongeveer een uur gaan ze een duinpannetje opzoeken. Daar aangekomen wil Meryem niet vrijen zonder een condoom. Stefan gaat er een halen bij het vuur. Hij heeft echter niet door dat er al de hele avond een man met een telelens naar het feest ligt te kijken. Dat doet hij wel vaker, kijken naar vrijende paartjes. Nu hij ziet dat er een bloedmooi meisje zomaar alleen gelaten wordt, kan hij zich niet meer bedwingen. Op het strand horen ze plotseling allemaal een ijzige gil. Alles gaat plotseling heel snel. Meryem wordt neergestoken in de duinpan gevonden, de politie komt, Meryem wordt zwaargewond naar een ziekenhuis gebracht, iedereen wordt ondervraagt en het duin wordt afgezet. Later mag iedereen naar huis, omdat de politie ervan uitgaat dat zij niks gedaan hadden. (…) De volgende dag gaan Stefan en Astrid naar de duinpan om nog eens goed naar de plek te kijken. Plots zien ze een man in de duinen, dat moet de man van gisteravond zijn geweest denkt Stefan en hij rent achter hem aan. De man fietst weg en Stefan wil hem achterna, maar hij moet op Astrid wachten. Als zij ook is aangekomen, springen ze op Stefans’ brommer en scheuren achter de man aan. Hij heeft inmiddels een aardige voorsprong, maar Stefan weet hem weer te vinden. Ze volgen hem op een aardige afstand en komen bij een bouwvallig ‘hutje’. De man gaat naar binnen en komt even later weer naar buiten met een bloeddorstige hond. Als de man ver weg is gaan Stefan en Astrid naar de achterkant van het huisje en kijken door een raampje. Daar zien ze een etalagepop met het ondergoed van Meryem staan. Ze schrikken zich een hoedje en beseffen meteen dat ze te maken hebben met de man die Meryem heeft neergestoken. Dan horen ze dat de man thuiskomt en rennen snel naar een schuurtje. Ze gaan naar binnen en wachten op wat er gebeuren zal. Ze horen dat de hond voor de deur gaat liggen en dat de man de deur op slot doet. ”Omdat het avond wordt”, zegt hij. Ondertussen razen er allerlei gedachten door zijn hoofd. “Die kinderen hebben te veel gezien”, “Ik moet van ze af”. Dan ziet hij opeens zijn krakkemikkige gasleiding. Hij kan die kinderen eerst vergassen en daarna begraven. Terwijl hij aan zijn plan gaat werken zitten Stefan en Astrid niet stil. Stefan heeft een grote ijzeren pijp gevonden om de deur open te breken. Hij durft dat echter niet, omdat die hond nog steeds voor de deur ligt. Als het helemaal donker is geworden ruiken ze opeens een gaslucht. Stefan bedenkt zich geen moment en breekt de deur open, die valt op de hond en Stefan en Astrid kunnen wegrennen. De brommer is niet meer te vinden en dus moeten ze hardlopen. De man komt ze even achterna, maar is al snel moe. Ze kunnen ongeschonden ontkomen. De dagen daaropvolgend zijn spannend. Zal de dader gepakt worden en zal Meryem weer helemaal beter worden? De man uit het huisje ontkent alles, maar wordt toch opgepakt omdat hij twee kinderen heeft opgesloten en heeft geprobeerd ze vermoorden. Meryem is jammer genoeg nog niet in staat om de man te herkennen. Dan komt hij opeens met een nieuwe verklaring; “Hij lag in de duinen naar het stelletje te kijken en toen de jongen verdween zag hij een jongeman op het meisje afkomen. Die man heeft haar neergestoken. Daarna heeft híj haar ondergoed gepakt en is er vandoor gegaan.” De politie probeert te onderzoeken wie die andere man dan geweest kan zijn. Ze komen uit bij de broer van Meryem, hij moest op haar passen terwijl de ouders in Turkije waren. De politie confronteert Meryem met deze ontwikkeling en zij schrikt enorm. Ze zegt niets meer. De politie weet hierdoor genoeg en gaat naar het huis waar haar broer woont. Die is gevlucht naar Turkije. Mening: Ik vond dit boek zeer spannend. Er zaten veel vertragingen in en dat maakt het veel spannender. Ook was het niet voorspelbaar, ikzelf dacht tot het eind dat die enge man het had gedaan, maar het liep toch anders af. Een ander aspect dat het verhaal spannender maakte was dat het boek niet dik was. Dat zal ik even uitleggen. Als je net denkt dat het verhaal saai wordt en dat er eigenlijk weinig meer te vertellen valt zie je dat het boek bijna uit is, je gaat dan weer volle moed verder (Het is moeilijk uit te leggen, maar ik hoop dat u het begrijpt). Ik zat af en toe helemaal in het verhaal en dan had geen zin om iets anders te doen. Dit kwam doordat het heel realistisch geschreven is. Het is denk ik best wel zo dat er enge mannen in de duinen zitten te gluren. Ook werden er namen van bestaande steden genoemd, dan denk je dat het ook echt daar is gebeurd. Als laatste punt wil ik geven dat het boek voor mij heel vernieuwend was, ik had sowieso nog niets van deze schrijver gelezen, maar ik denk dat ik nu nog wel een paar boeken van hem ga lezen. Dit komt vooral doordat het echt mijn stijl van schrijven is. Als een verhaal realistisch is, het zich in deze tijd afspeelt en over jongeren gaat, vind ik het een leuk verhaal. Ik geef dit boek een dikke 8! Op de volgende pagina nog wat informatie over de schrijver, Theo Hoogstraten. Over de schrijver: De schrijver heet Theo Hoogstraaten. Hij is op 9 Juli 1948 geboren in Mijndrecht. Na de middelbare school ging hij naar de Pedagogische Academie. Hoogstraaten was een tijdje leraar aan een middelbare school. Daarna studeerde hij Nederlands en geschiedenis. Momenteel geeft hij geschiedenis en maatschappijleer op een scholengemeenschap in Alkmaar. Hij is daar hij sinds kort ook decaan. Omdat het werk van leraar veel werk kost schrijft hij altijd in de vakantie. Eerder zijn er ook schoolboeken van hem gepubliceerd. In zijn boeken vindt hij het belangrijk dat jongeren zich erin kunnen herkennen. Spanning is volgens Hoogstraaten een boodschap overbrengen. Hij hoopt wel dat er over zijn onderwerpen wordt nagedacht. Voordat hij begint te schrijven zoekt hij veel informatie. Daarna gaat hij een idee uitwerken, daaraan besteed hij ongeveer een half jaar. Daarna schrijft hij het boek vrij korte tijd. De boeken van Hoogstraaten kan je in drie groepen indelen: 1 Toekomstverhalen, waar de onderwerpen nu actueel zijn: -De ramp -In verzet
2 Spannende detectives: -Blind date -Het Nerthusmysterie -IJzige poppen -De Lifter
Vaak speelt er een tweede verhaal in de boeken van Hoogstraaten, waar een relatie tussen een jongen en meisje een rol speelt. De verhalen lopen door elkaar heen. In zijn boeken kruipt de verteller in de huid van verschillende personen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden