A. 1. Naam: Anne van Ee. Klas: A2b 2. Datum: 12 november 2001. 3. Titel: Blauwe plekken. 4. Schrijfster: Anke de Vries. 5. Soort boek: Realistische fictie. 6. Jaar van uitgave: 1992. 7. Uitgeverij: Lemniscaat. 8. Aantal bladzijden: 179 blz. B. 9. De hoofdstukken: Er zijn 23 hoofdstukken, maar ze zijn niet getiteld. 10. De illustraties: Nee, alleen op de omslag zit een illustratie en die vind ik goed bij het boek passen, omdat het een meisje is dat bang is voor blauwe plekken en daarom haar gezicht afdekt. C. 11. a) De hoofdpersonen: Judith: Judith is een rustig meisje dat erg bang is om telkens weer opnieuw te worden geslagen door haar moeder. Ze woont bij haar moeder en halfbroertje, want haar vader is toen zij nog een baby was bij haar moeder weg gegaan. Michiel: Michiel is een behulpzame jongen die dan ook erg veel hulp aan biedt aan Judith. Hij woont bij zijn tante en oom, omdat zijn moeder gestorven is en zijn vader in Amerika woont, waar hij het absoluut niet naar zijn zin had. b) Wie sprak me het meeste aan: Michiel sprak me het meeste aan, omdat hij zo aardig en behulpzaam is voor Judith. Waarom nou juist Judith niet? Omdat zij niks durft te zeggen over dat ze geslagen wordt door haar moeder. 12. Het probleem: Het belangrijkste probleem in het verhaal is dat Judith bijna dagelijks geslagen wordt door haar moeder en daar niks van durft te zeggen. 13. De samenvatting: Judith is een meisje die samen met haar moeder en haar broertje in een flat in Den Haag woont. Ze wordt geslagen door haar moeder en ze kan dan niet mee doen met gym of schoolzwemmen, omdat niemand haar blauwe mag zien. In de klas heeft ze een hele goede vriend genaamd Michiel. Michiel woont bij zijn oom en tante en Judith gaat er tussen de middag altijd eten. Ze vindt het er altijd heel erg gezellig. Alleen haar moeder mag niet weten dat ze bij Michiel komt, want anders wordt ze weer bont en blauw geslagen door haar moeder. De meester van Judith is erg bezorgd over haar, want ze ziet er vaak slecht uit en ze heeft vaak hoofdpijn. Als Michiel de blauwe plekken ontdekt bij Judith, zegt ze dat ze in elkaar is geslagen door drie jongens. Na de paasvakantie gaat Michiel naar Judith om een cadeautje te brengen en dan blijkt dat ze verhuisd is. Van de buurvrouw hoort hij dat ze geslagen werd door haar moeder en dan begrijpt hij alles. Michiel vertelt het tegen de meester en hij krijgt een dag vrij om Judith op te zoeken in Leiden. (Judith had hem gebeld en gezegd waar ze zat.) Hij zegt tegen Judith dat ze iets moet doen voordat ze doodgeslagen wordt. Als Judith thuis komt besluit ze weg te gaan, alleen. Ze gaat naar het station en koopt een enkele reis naar Den Haag. 14. Waar speelt het zich af: Het verhaal speelt zich af in Den Haag, in het huis van Judith, in het huis van Michiel, op de school van Judith, in de kindercreche en ook nog heel even in Leiden en Amerika. 15. Wanneer speelt het zich af: Het verhaal kan zich gewoon nu afspelen, want kindermishandeling kan ook nu nog steeds voorkomen. D. 16. De schrijfster: Anke de Vries werd op 5 december 1936 geboren in het Groningse dorp Sellingen. Voor en na haar huwelijk reisde Anke erg veel in verschillende landen met de Fransman Laurent Felix-Faure. Sinds 1964 wonen ze met hun twee dochters en een zoon in Den Haag. Haar man stimuleerde haar om te gaan schrijven. Dit heeft ze dan ook gedaan en met succes. De boeken van Anke gaan vooral over ziekte, eenzaamheid, dood en discriminatie. Ook komen er vaak onvolledige gezinnen in haar boeken voor. Anke de Vries. Boeken+prijzen: 1972: De vleugels van Wouter Pannekoek.(Haar debuut.) 1975: Het geheim van Mories Besjoer, zilveren griffel 1976. 1977: Belledonne kamer 16, eervolle vermelding van de Europese kinderjury. 1978: Bij ons in de straat. 1979: Wedden dat ik durf! 1982: Weg uit het verleden, bekroond door diverse kinderjury's. 1985: Medeplichtig. 1986: De blauwe reus. 1988: Het keteldier en andere verhalen en Opstand!, getipt door de Nederlandse kinderjury 1989. 1990: Kladwerk, bekroond door de Nederlandse kinderjury 1991. 1992: Blauwe Plekken, bekroond door de Nederlandse kinderjury 1993. 1994: Fausto Koppie.(Kinderboekenweekgeschenk) 1995: Mijn olifant kan bijna alles. 1996: Memo zwijgt. E. 17. Mijn mening: Ik heb dit boek gekozen, omdat ik van veel kinderen gehoord had dat het een leuk boek is. Ik vond het een leuk, maar toch ook zielig boek, omdat Judith met een groot probleem zit en hier niet over durft te praten. Het leuke was hoe ze met Michiel omging. Ook was het een spannend boek, want je zit steeds weer te denken: "Wanneer zal de moeder Judith gaan slaan???" Ik vond Michiel sympathiek, omdat hij Judith goed helpt. Het slot vind ik goed, want je kunt zelf bedenken hoe het verder gaat. De titel vind ik goed gekozen, omdat Judith steeds blauwe plekken heeft. F. 18. Bronnen: * Het boek blauwe plekken van Anke de Vries. * De site http://www.schrijversnet.nl. * De lexicon van de jeugdliteratuur uit de mediatheek.