C. Samenvatting van de inhoud
D. Analyse van het boek
Motivatie van je boekkeuze
Ik heb dit boek niet zelf gekozen, maar mijn docent heeft het mij aangeraden.
Eerste persoonlijke reactie
Mijn eerste reactie toen ik het boek uit had was een beetje voorzichtig. Ik vond het een mooi boek en ik had het vrij gemakkelijk gelezen. Ik had echter meteen het gevoel dat ik de echte boodschap van het boek nog niet helemaal begreep. Er staan veel poëtische uitspraken in, maar daar kon ik niet zoveel mee. Ik vond ze mooi, maar wat ze met de verhaallijn te maken hadden? Daar kon ik nog niet echt iets mee.
Verdiepingsopdrachten
Open plekken
Het verhaal geeft meteen aan het begin van het boek - door middel van de cursieve introductie - al wat raadsels. Het collectief van waarnemers, zoals zij zichzelf noemen, melden al meteen dat Wanda Meening weg is. Niemand weet echter waarom, en als lezer weet je natuurlijk nauwelijks wie deze vrouw is. Ook wordt verteld over het Blauwe Huis, dat voor de buurtbewoners erg belangrijk is. De dochters Lunius komen er weer tijdelijk wonen, en het collectief van waarnemers is erg benieuwd of dat de mysteries rond het huis wat zal ophelderen. Hierdoor wordt je alles lezer ook al een beetje geprikkeld om te willen weten wat er dan zo majestueus en bijzonder aan dit huis is.
Personages
De hoofdpersonages zijn Nina Sanglar en Felicia van Wicke. Zij hebben als kind in het Blauwe Huis gewoond met hun ouders, maar na het overlijden van Laurens Lunius zijn zij met hun moeder vertrokken naar Argentinië. In de jaren daarna trouwen beide dochters en leven ze allebei – hoewel compleet verschillend - hun eigen leven.
Nina werd lid van een Argentijnse dans- en muziekgroep, waarmee ze door Zuid-Amerika reist. Haar man Ramón overlijdt. In dat jaar komt Videla aan de macht in Argentinië en komt Nina in de gevangenis voor haar betrokkenheid bij verzet tegen het regime en voor het publiceren van haar artikelen. Na haar gevangenschap belandt ze in Parijs waarna ze zich met ‘zweverige’ zaken als kaartenleggen en dergelijke zaken in leven weet te houden.
Felicia trouwde met een Nederlandse diplomaat, genaamd Roelof van Wicke. Als nette diplomatenvrouw wonen ze gedurende jaren in verschillende landen. Na zijn dood trekt zij zich terug in haar chalet in Zwitserland. Met haar kinderen is het contact niet erg goed. Over haar huwelijk en kinderen wil ze niet toegeven dat het niet zo rooskleurig en geweldig is geweest als dat ze laat voorkomen. Al deze jaren blijft het huis in het bezit van de familie Lunius. De dochters gaan samen tijdelijk wonen in het huis in mei 1984, om zaken omtrent het huis te regelen. Hier komt duidelijk naar voren dat de vrouwen erg verschillend zijn: Nina is erg uitbundig en excentriek, waar Felicia erg deftig en chique is.
Wanda Meening woont in het koetshuis, dat vroeger ook bij het Blauwe Huis hoorde. Wanda voelt zich opgesloten in haar huwelijk, ze wil losbreken uit haar huisvrouwenbestaan. Ze heeft allerlei wensen en dromen, maar het uitvoeren ervan komt nooit zo heel erg ver. Door het collectief wordt ze vaak als kinderlijk bestempeld. In het verhaal heeft ze dingen weg van zowel Felicia als Nina. Net als Felicia ooit, zit Wanda vast in haar huwelijk. Nina en Wanda hebben dezelfde rusteloosheid, de drang om los te breken.
Nora Munt had vroeger de bijnaam ‘Muisje’. Door Diederik is ze tijdens de middelbare school uit haar sociale isolement gehaald. Later trouwde ze met Otto. Hun huwelijk is volstrekt vriendschappelijk, en uiteindelijk wil ze scheiden omdat ze meer uit haar leven wil halen dan huisvrouw zijn en in haar tuin werken.
Tijd
De verteltijd is 136 bladzijdes. De vertelde tijd is binnen het verhaal zelf enkele maanden, maar met flashbacks meegerekend is het ongeveer 60 jaar. In het boek is voornamelijk sprake van Raffung. Er zijn veel tijdsprongen, variërend in omvang.
De verhouding tussen fabel en sujet is in dit boek een beetje gecompliceerd. Aan de ene kant heb je steeds het collectief van waarnemers dat vanuit de toekomst vertelt wat er al is gebeurd. Aan de andere kant heb je het verhaal van Nina en Felicia, die wordt verteld vanuit de tegenwoordige tijd. In Hierdoor lopen fabel en sujet in het geheel niet gelijk. Als je alleen kijkt naar de passages van Nina en Felicia – die bovendien het grootste deel van het boek uitmaken – kun je zeggen dat fabel en suje wél gelijk lopen. Binnen hun verhaal wordt vaak wel gebruik gemaakt van flashbacks of vertellingen van hun geschiedenis, maar dit is binnen het oorspronkelijke verhaal.
Ruimte
Het blauwe huis is een belangenruimte. Het huis maakt net als de zusters Lunius een ontwikkeling door. Het Blauwe Huis is een mysterie voor de buurtbewoners. Ze vinden het allemaal prachtig, maar ze zijn eigenlijk benieuwd naar meer details: wat is er met dit huis dat het zo uniek en magisch lijkt te zijn? Hetzelfde geldt voor Nina en Felicia. De buurtbewoners hebben de zussen als kinderen gezien. Ze waren als prinsesjes rondom en in het huis. Niemand kon echter dichterbij komen dan de grenzen van het park eromheen, waardoor er altijd slechts verhalen rondgingen over hoe het er binnen aan toe ging, en hoe het zat met de ouders van de zusjes.
Naarmate de jaren verstrijken, is het huis onbezet en wordt het ouder, net als de zusjes. Als zij als oudere vrouwen tijdelijk terugkomen, krijgen de buurtbewoners en de lezer van het boek meer te weten over de zussen, waardoor de vele geheimen op te lijken lossen. Het blijkt allemaal niet zo sprookjesachtig en prachtig te zijn geweest, en ook het heden is niet zoals de buurtbewoners hadden verwacht. Maar de grootste oorzaak blijkt in deze passage:
Wij waren in de ban van dat blauw, dat zich zo opvallend onderscheidde van ons groen, ons kleine rijk van evergreens. Wij begrepen niet, dat ons ontzag zijn oorsprong vond juist in die afweer, die geslotenheid.
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden