Beatrijs
1. Titelbeschrijving
---,Beatrijs, Bewerkt en vertaald door H. Adema. Leeuwarden, 1982. Taal & Teken.
2. Motivatie en verwachting vooraf
Wij hebben een positieve verwachting van dit boek. Ik had er wel veel van gehoord maar nog nooit gelezen. Het is wel een aparte manier van lezen want het zijn allemaal korte zinnen die rijmen. Dit boek staat in de literatuurlijst van Nederlands, dus wij verwachten dat het een interessant boek is. We hebben er zin in.
3. Samenvatting van het verhaal ( 1-2 A-4)
Een verteller vertelt dat, ondanks dat het vertellen van verhalen weinig oplevert, hij toch, ter ere van Maria, het verhaal wil vertellen over een non. Ze was kosteres in het klooster en deed zorgvuldig haar werk. Ze was verliefd op haar jeugdvriend, maar probeerde deze verleiding van de duivel te weerstaan door haar gebeden op te zeggen. Uiteindelijk was de liefde sterker en zond ze haar vriend een brief. Daarin vroeg ze of hij snel naar haar toe wilde komen.
Hij kwam en tijdens hun gesprek beloofde haar vriend voor haar te zorgen en zei hij dat hij nog steeds van haar hield, maar dat het omdat ze non was niets kon worden. Hierop besloot de non dat ze het klooster over acht dagen zou verlaten. Haar vriend kocht in die acht dagen sieraden en liet blauwe en rode kleren voor haar maken. Na acht dagen wachtte hij in de tuin tot ze uit het klooster kwam.
Nadat de non de klokken voor de metten had geluid en iedereen weer was gaan slapen, ging ze naar het beeld van Maria, viel op haar knieën en bad tot Maria. Hierna deed ze haar sluier af, trok haar pij en schoenen uit en legde ze op het Maria-altaar. Ook hing ze de sleutels van de sacristie voor het Mariabeeld, zodat men ze goed zou kunnen vinden de volgende ochtend.
Daarna ging zij in haar onderkleed naar haar vriend. Ze schaamde zich omdat ze in onderkleed, met bloot hoofd en op blote voeten liep, maar haar vriend gaf haar de kleren die hij had laten maken en ze trok het blauwe paar aan. Ook kreeg ze schoenen en een kap. Vervolgens gingen ze te paard op weg.
De non was bang dat ze spijt zou krijgen, maar haar vriend verzekert haar dat hij haar nooit zal verlaten.
Op hun reis kwamen ze door een lieflijk bos. Haar vriend stelde voor om te pauzeren en het liefdesspel te spelen. De non schold hem daarop uit voor een onbehouwen pummel. Ze zei dat ze zich niet zou verlagen tot het niveau van vrouwen die geld met hun lichaam verdienen in het open veld. Hij moest maar wachten tot ze op de plaats van bestemming kwamen. Haar vriend maakte zijn excuses en ze reden samen verder.
Na een lange reis kwamen ze bij een stad. Daar bleven ze zeven jaar en kregen twee kinderen. Na die zeven jaar was hun geld op. Omdat ze allebei geen beroep hadden geleerd, werden ze steeds armer. De armoede bracht ongewild verwijdering en haar man brak zijn belofte en liet haar met de twee kinderen achter.
De non moest nu voor zichzelf en haar twee kinderen de kost verdienen. Omdat bedelen een nog grotere schande was dan in de prostitutie gaan, werd ze prostituee. Ze had hier veel verdriet over, maar bleef ondanks alles tot Maria bidden. Na zeven jaar in de prostitutie had ze zoveel berouw dat ze liever dood ging dan ermee door te gaan. Ze bad ernstig tot Maria en besloot met haar kinderen terug te gaan naar het klooster waar ze vandaan kwam.
In de buurt van het klooster kreeg ze onderdak bij een weduwe. Ze vroeg de weduwe naar het klooster en naar de kosteres die veertien jaar geleden verdwenen zou zijn. De weduwe werd boos en zei dat de kosteres van het klooster haar werk keurig en nauwgezet deed. De non begreep hier niets van, want de weduwe had het over haar.
Ze ging naar bed en bad oprecht tot Maria. In die nacht hoorde in haar slaap een stem die haar zei dat ze terug moest keren naar het klooster, omdat Maria al die veertien jaren haar taak over had genomen. De non dacht dat de duivel haar in een val wilde laten lopen en ging niet terug naar het klooster. Ze bad tot God of Hij de stem ook een tweede en derde keer wilde laten horen, zodat ze zou weten dat het van Hem kwam. De volgende nacht kwam de stem opnieuw, maar weer dacht zij dat het de duivel was. Ze bad weer of de stem ook een derde keer zou mogen verschijnen, dan zou ze teruggaan naar het klooster. Nadat ze de derde nacht de stem weer hoorde, geloofde ze dat deze boodschap van God kwam. Ze trok haar kleren uit en dekte daarmee haar kinderen toe. Ze nam afscheid van haar kinderen en vertrouwde hen aan de hulp van Maria toe.
Zo ging ze terug naar het klooster. Alle deuren stonden wijd open en haar schoenen, pij en sluier vond ze op dezelfde plaats terug als waar ze ze had laten liggen. Ook de sleutels van de sacristie hingen weer voor het Mariabeeld. Ze dankte Maria en bad voor haar kinderen. Hierna nam zij haar oude taak van kosteres weer op zich.
De weduwe merkte de volgende morgen dat de moeder van de twee kinderen verdwenen was. Ze had medelijden en ging met hen naar het klooster. Ze kreeg toestemming van de abdis om voor de kinderen te zorgen, met behulp van steun uit de abdij. Dit was voor de non een grote opluchting. Ze woonde en werkte nu weer vroom in het klooster, maar had nog steeds haar zonden niet opgebiecht.
Op een dag kwam een abt in het klooster, maar twijfels en schaamte weerhielden haar om te gaan biechten. Terwijl zij alles in gebed overdacht, zag ze een jongeling die helemaal in het wit gekleed was. op zijn arm droeg hij een klein dood kind. De jongeling probeerde het kind te vermaken met een appel. Zij vroeg hem waarom hij probeerde een dood kind te vermaken, waarop de jongeling antwoordde dat dit de manier was waarop God haar nu zag. Haar ziel was dood voor hem, ondanks al haar gebeden, tot zij de biecht had gedaan. Hierop ging zij naar de abt, die haar de biecht afnam. Hij schonk haar vergiffenis en vertelde het verhaal aan de kloosterlingen. Hij vertelde het zo dat niemand doorhad dat het over de non ging. toen hij vertrok, nam hij haar kinderen mee en liet hen in een Wilhelmietenklooster intreden. Het werden twee vrome mensen en hun moeder heette Beatrijs. 4. Biografische gegevens van de schrijver, indien bekend
De schrijver is onbekend. Mogelijk is het een Vlaamse schrijver.
5. Verdieping
a. structuur/opbouw/indeling: Het gedicht kent geen uiterlijke indeling. In het begin ontbreekt zelfs het noemen van een titel. Pas tegen het slot wordt de naam van de hoofdpersoon genoemd. Deze naam (Beatrijs) is de titel geworden. Het handschrift verdeelt de tekst wel door middel van lombarden (extra grote hoofdletters) in korte delen, maar met deze indeling worden de handelingen niet duidelijk onderverdeeld; herhaaldelijk worden er insnijdingen gemaakt die hoogstens als alinea-indeling verantwoord zijn. Op grond van de handeling ligt er wel een indeling in drie delen voor de hand:
1. Beatrijs’ vlucht uit het klooster en haar samenleving met haar vriend. (r.18 – 432)
2. Beatrijs’ omzwervingen in armoede en haar terugkeer in het klooster (r.433 – 864)
3. Beatrijs’ verblijf in het klooster (r. 865 – 1038)
Als we de proloog erbij nemen zijn de eerste twee delen even lang. Daarom zou men van een cyclische opbouw kunnen spreken, maar deel drie wordt dan wel tot een aanhangsel gedegradeerd. Velen geloven ook dat het derde deel door een minder begaafde auteur later is toegevoegd om op de noodzaak van de biecht te wijzen.
b. Historische tijd: Het verhaal speelt zich af in de middeleeuwen, rond het jaar 1250, waarin het verhaal is ontstaan.
c. Plaats van handeling: In een klooster, in een stad die in een mooi dal ligt, buiten de stad in het veld, bij een weduwe.
d. Aanleiding tot het schrijven: De goedheid van Maria tonen, door een wonder wat zij heeft verricht te vertellen.
e. Thema: De listen van de duivel, die de zwakke mens tot zondigen en verdoemenis tracht te leiden. Door als slachtoffer een voorname non te nemen, wordt benadrukt dat het gevaar alle mensen bedreigt. Maar ook de liefde van Maria, op wie de zwakke mens nooit tevergeefs een beroep doet. Al valt hij in de diepste zonde, zolang hij de band met Maria niet doorsnijdt is er altijd een weg terug.
f. Genre en plaatsing in de tijd: Het genre van Beatrijs is een Marialegende. In Marialegenden worden wonderen beschreven die Maria zou hebben gedaan.
Al vanaf 200 begon men met het vereren van Maria, maar verhalen over Maria en haar wonderen verschijnen pas aan het begin van de twaalfde eeuw.
g. Oorspronkelijke handschrift, afbeeldingen, miniaturen(): Beatrijs is oorspronkelijk in het Middelnederlands geschreven. Het oudste handschrift waarin het werk bewaard is, dateert uit ongeveer1374. Dit handschrift wordt bewaard in de Koninklijke Bibliotheek. De eerste letters van alinea’s zijn mooie miniaturen. In de allereerste letter is ook nog een afbeelding verwerkt. Daarop staat Maria met een kind op haar arm. Voor Maria ligt een vrouw geknield. De vrouw stelt Beatrijs voor.
h. Publiek: De edelen zijn het publiek waarvoor Beatrijs bedoeld is. De schrijver veronderstelt dat er grote kennis is van hoofse omgangsvormen. Edelen begrepen bijvoorbeeld heel goed waarom Beatrijs zich schaamde toen ze in haar hemd stond en waarom ze liever hoer werd dan ging bedelen.
6. Reactie/reflectie
Ik, Rosanne vond het een bijzonder boek. Beatrijs gaat weg en Maria neemt haar plaats in zonder dat iemand het merkt. Je ziet ook een link met de geschiedenis van Jozef uit de Bijbel: Zeven goede jaren en zeven slechte jaren. Het was wel leuk om dit te doen omdat ik andere meningen en opvattingen over verschillende geloven altijd interessant vind.
Ik, Janneke vind Beatrijs een erg sympathiek persoon. Ze geeft de moed niet op, en blijft trouw aan Maria, al werkt ze in de prostitutie.
Ze doet alles om haar kinderen eten te kunnen geven. Haar kijk op de wereld is heel positief, zelfs in de moeilijkste situaties en omstandigheden blijft ze trouw aan haar geloof en weet ze dat het goed zal komen.
Wat ik niet kan begrijpen is dat ze haar kinderen alleen achterlaat, ik snap niet hoe dat kan.
Ik, Arina vond het een mooi verhaal, maar voor mij is het eigenlijk alleen gewoon een leuke legende, die voor mij verder niets betekent. Voor de middeleeuwse mens is dit misschien een goed voorbeeld, maar voor mensen van deze eeuw is het alleen een leuk of goed geschreven verhaal.
Het verhaal is ook wel goed geschreven en ik vind het wel knap van de auteur dat hij 1038 regels lang kan blijven dichten. In het boek komen wel veel motieven en veel symboliek voor wat ik ook wel goed van hem vind (vooral dat getal 666).
Ik, Nelleke vond het boek leuk om te lezen. Ik vind het wel wat onrealistisch. Het kan natuurlijk nooit echt dat Beatrijs weer terug komt in het klooster zonder dat er iets veranderd is. Wel mooi dat Beatrijs onder alle omstandigheden blijft bidden en God niet vergeet. Met de Mariaverering ben ik het natuurlijk niet eens. Het boek voldeed volkomen aan mijn verwachtingen, omdat ik eigenlijk het hele verhaal al kende. Het maken van dit verslag heeft mijn mening niet beïnvloed.
7. Keuzeopdracht
Opdracht 21:
Eigenlijk bevat het boek maar 2 belangrijke personen; Maria en Beatrijs. Beatrijs: De hoofdpersoon van dit boek. Beatrijs is een non die altijd trouw haar taken volbracht totdat ze zich overgeeft aan de liefde. Ze verlaat het klooster voor 14 jaar, waarin zij vele zonden begaat. Ze blijft echter erg trouw aan Maria en God. Ze bid elke dag zeven keer tot hen. Na 14 jaar keert Beatrijs weer terug naar het klooster. Ze heeft vergiffenis gekregen voor haar zonden. Beatrijs heeft samen met haar minnaar 2 kinderen gekregen. Beatrijs heeft een mooi uiterlijk en een mooi karakter. Maria: Een goddelijk persoon, de moeder van God. Zij is zoals beatrijs zegt (blz. 29): “Bron van genade, alle aardse goedheid te boven gaand, gij hebt velen verblijd, zoals wel bij Theophilus bleek.” Verder zijn er nog enkele minder belangrijke personen die in het boek voorkomen: De minnaar: Een impulsief persoon. Hij is in het begin van het boek erg rijk, maar samen met Beatrijs maakt hij al zijn geld op. In het begin van het verhaal lijkt hij een goede man, maar halverwege het boek (wanneer het slecht gaat) verlaat hij zijn vrouw en kinderen. God: De zoon van Maria, de gene tot wie (indirect) gebeden wordt. Hij schenkt vergiffenis. De weduwe: Een uiterst vriendelijk, arm persoon die Beatrijs en haar kinderen in haar huis toelaat. Zij zal voor de kinderen van Beatrijs zorgen wanneer deze haar kinderen bij de weduwe achter laat. De Abt: Deze hoort de biecht van Beatrijs aan, en schenkt haar vergiffenis.
8. Bibliografie
Websites
www.scholieren.com
www.wikipedia.org
9. Bespreking door literatuurkenner
Titel: Beatrijs
Auteur: onbekend
Sypnosis: Beatrijs is een non die in een klooster woont. Als er op een dag een jongeman langskomt, worden ze verliefd en vertrekken ze. Ze leven zeven jaar gelukkig en krijgen twee kinderen, maar als het geld op is vertrekt de man naar zijn geboorteland en laat hij zijn vrouw en kinderen achter. De vrouw is te trots om te gaan bedelen en verkoopt dus haar lichaam om haar kinderen te ondersteunen. Na zeven jaar besluit haar leven te beteren, en gaat ze wel bedelen. Op een dag hoort ze een stem die zegt dat ze naar het klooster terug moet gaan. Ze gelooft de stem eerst niet, en eist dat de stem twee keer terug komt, dan gaat ze pas luisteren. De stem doet dit, en ze gaat terug naar het klooster, waar niemand haar gemist heeft, want Maria had haar taken over genomen. Toen ze uiteindelijk alles opbiechtte, zei de abt dat het een wonder was. Mening: Ik vond het raar, ik ben zelf niet gelovig, dus het zou best kunnen dat ik daardoor het boek minder vind, maar ik vind het vooral onrealistisch. Ze stopt pas met een hoer zijn als ze het zeven jaar gedaan heeft. Om dan vervolgens alsnog te bedelen. Ik vond het geen leuk boek.
~Bedankt voor uw aandacht!~
~~Einde~~
1. Titelbeschrijving
---,Beatrijs, Bewerkt en vertaald door H. Adema. Leeuwarden, 1982. Taal & Teken.
2. Motivatie en verwachting vooraf
Wij hebben een positieve verwachting van dit boek. Ik had er wel veel van gehoord maar nog nooit gelezen. Het is wel een aparte manier van lezen want het zijn allemaal korte zinnen die rijmen. Dit boek staat in de literatuurlijst van Nederlands, dus wij verwachten dat het een interessant boek is. We hebben er zin in.
3. Samenvatting van het verhaal ( 1-2 A-4)
Hij kwam en tijdens hun gesprek beloofde haar vriend voor haar te zorgen en zei hij dat hij nog steeds van haar hield, maar dat het omdat ze non was niets kon worden. Hierop besloot de non dat ze het klooster over acht dagen zou verlaten. Haar vriend kocht in die acht dagen sieraden en liet blauwe en rode kleren voor haar maken. Na acht dagen wachtte hij in de tuin tot ze uit het klooster kwam.
Nadat de non de klokken voor de metten had geluid en iedereen weer was gaan slapen, ging ze naar het beeld van Maria, viel op haar knieën en bad tot Maria. Hierna deed ze haar sluier af, trok haar pij en schoenen uit en legde ze op het Maria-altaar. Ook hing ze de sleutels van de sacristie voor het Mariabeeld, zodat men ze goed zou kunnen vinden de volgende ochtend.
Daarna ging zij in haar onderkleed naar haar vriend. Ze schaamde zich omdat ze in onderkleed, met bloot hoofd en op blote voeten liep, maar haar vriend gaf haar de kleren die hij had laten maken en ze trok het blauwe paar aan. Ook kreeg ze schoenen en een kap. Vervolgens gingen ze te paard op weg.
De non was bang dat ze spijt zou krijgen, maar haar vriend verzekert haar dat hij haar nooit zal verlaten.
Op hun reis kwamen ze door een lieflijk bos. Haar vriend stelde voor om te pauzeren en het liefdesspel te spelen. De non schold hem daarop uit voor een onbehouwen pummel. Ze zei dat ze zich niet zou verlagen tot het niveau van vrouwen die geld met hun lichaam verdienen in het open veld. Hij moest maar wachten tot ze op de plaats van bestemming kwamen. Haar vriend maakte zijn excuses en ze reden samen verder.
De non moest nu voor zichzelf en haar twee kinderen de kost verdienen. Omdat bedelen een nog grotere schande was dan in de prostitutie gaan, werd ze prostituee. Ze had hier veel verdriet over, maar bleef ondanks alles tot Maria bidden. Na zeven jaar in de prostitutie had ze zoveel berouw dat ze liever dood ging dan ermee door te gaan. Ze bad ernstig tot Maria en besloot met haar kinderen terug te gaan naar het klooster waar ze vandaan kwam.
In de buurt van het klooster kreeg ze onderdak bij een weduwe. Ze vroeg de weduwe naar het klooster en naar de kosteres die veertien jaar geleden verdwenen zou zijn. De weduwe werd boos en zei dat de kosteres van het klooster haar werk keurig en nauwgezet deed. De non begreep hier niets van, want de weduwe had het over haar.
Ze ging naar bed en bad oprecht tot Maria. In die nacht hoorde in haar slaap een stem die haar zei dat ze terug moest keren naar het klooster, omdat Maria al die veertien jaren haar taak over had genomen. De non dacht dat de duivel haar in een val wilde laten lopen en ging niet terug naar het klooster. Ze bad tot God of Hij de stem ook een tweede en derde keer wilde laten horen, zodat ze zou weten dat het van Hem kwam. De volgende nacht kwam de stem opnieuw, maar weer dacht zij dat het de duivel was. Ze bad weer of de stem ook een derde keer zou mogen verschijnen, dan zou ze teruggaan naar het klooster. Nadat ze de derde nacht de stem weer hoorde, geloofde ze dat deze boodschap van God kwam. Ze trok haar kleren uit en dekte daarmee haar kinderen toe. Ze nam afscheid van haar kinderen en vertrouwde hen aan de hulp van Maria toe.
Zo ging ze terug naar het klooster. Alle deuren stonden wijd open en haar schoenen, pij en sluier vond ze op dezelfde plaats terug als waar ze ze had laten liggen. Ook de sleutels van de sacristie hingen weer voor het Mariabeeld. Ze dankte Maria en bad voor haar kinderen. Hierna nam zij haar oude taak van kosteres weer op zich.
De weduwe merkte de volgende morgen dat de moeder van de twee kinderen verdwenen was. Ze had medelijden en ging met hen naar het klooster. Ze kreeg toestemming van de abdis om voor de kinderen te zorgen, met behulp van steun uit de abdij. Dit was voor de non een grote opluchting. Ze woonde en werkte nu weer vroom in het klooster, maar had nog steeds haar zonden niet opgebiecht.
Op een dag kwam een abt in het klooster, maar twijfels en schaamte weerhielden haar om te gaan biechten. Terwijl zij alles in gebed overdacht, zag ze een jongeling die helemaal in het wit gekleed was. op zijn arm droeg hij een klein dood kind. De jongeling probeerde het kind te vermaken met een appel. Zij vroeg hem waarom hij probeerde een dood kind te vermaken, waarop de jongeling antwoordde dat dit de manier was waarop God haar nu zag. Haar ziel was dood voor hem, ondanks al haar gebeden, tot zij de biecht had gedaan. Hierop ging zij naar de abt, die haar de biecht afnam. Hij schonk haar vergiffenis en vertelde het verhaal aan de kloosterlingen. Hij vertelde het zo dat niemand doorhad dat het over de non ging. toen hij vertrok, nam hij haar kinderen mee en liet hen in een Wilhelmietenklooster intreden. Het werden twee vrome mensen en hun moeder heette Beatrijs. 4. Biografische gegevens van de schrijver, indien bekend
5. Verdieping
a. structuur/opbouw/indeling: Het gedicht kent geen uiterlijke indeling. In het begin ontbreekt zelfs het noemen van een titel. Pas tegen het slot wordt de naam van de hoofdpersoon genoemd. Deze naam (Beatrijs) is de titel geworden. Het handschrift verdeelt de tekst wel door middel van lombarden (extra grote hoofdletters) in korte delen, maar met deze indeling worden de handelingen niet duidelijk onderverdeeld; herhaaldelijk worden er insnijdingen gemaakt die hoogstens als alinea-indeling verantwoord zijn. Op grond van de handeling ligt er wel een indeling in drie delen voor de hand:
1. Beatrijs’ vlucht uit het klooster en haar samenleving met haar vriend. (r.18 – 432)
2. Beatrijs’ omzwervingen in armoede en haar terugkeer in het klooster (r.433 – 864)
3. Beatrijs’ verblijf in het klooster (r. 865 – 1038)
Als we de proloog erbij nemen zijn de eerste twee delen even lang. Daarom zou men van een cyclische opbouw kunnen spreken, maar deel drie wordt dan wel tot een aanhangsel gedegradeerd. Velen geloven ook dat het derde deel door een minder begaafde auteur later is toegevoegd om op de noodzaak van de biecht te wijzen.
b. Historische tijd: Het verhaal speelt zich af in de middeleeuwen, rond het jaar 1250, waarin het verhaal is ontstaan.
d. Aanleiding tot het schrijven: De goedheid van Maria tonen, door een wonder wat zij heeft verricht te vertellen.
e. Thema: De listen van de duivel, die de zwakke mens tot zondigen en verdoemenis tracht te leiden. Door als slachtoffer een voorname non te nemen, wordt benadrukt dat het gevaar alle mensen bedreigt. Maar ook de liefde van Maria, op wie de zwakke mens nooit tevergeefs een beroep doet. Al valt hij in de diepste zonde, zolang hij de band met Maria niet doorsnijdt is er altijd een weg terug.
f. Genre en plaatsing in de tijd: Het genre van Beatrijs is een Marialegende. In Marialegenden worden wonderen beschreven die Maria zou hebben gedaan.
Al vanaf 200 begon men met het vereren van Maria, maar verhalen over Maria en haar wonderen verschijnen pas aan het begin van de twaalfde eeuw.
g. Oorspronkelijke handschrift, afbeeldingen, miniaturen(): Beatrijs is oorspronkelijk in het Middelnederlands geschreven. Het oudste handschrift waarin het werk bewaard is, dateert uit ongeveer1374. Dit handschrift wordt bewaard in de Koninklijke Bibliotheek. De eerste letters van alinea’s zijn mooie miniaturen. In de allereerste letter is ook nog een afbeelding verwerkt. Daarop staat Maria met een kind op haar arm. Voor Maria ligt een vrouw geknield. De vrouw stelt Beatrijs voor.
Ik, Rosanne vond het een bijzonder boek. Beatrijs gaat weg en Maria neemt haar plaats in zonder dat iemand het merkt. Je ziet ook een link met de geschiedenis van Jozef uit de Bijbel: Zeven goede jaren en zeven slechte jaren. Het was wel leuk om dit te doen omdat ik andere meningen en opvattingen over verschillende geloven altijd interessant vind.
Ik, Janneke vind Beatrijs een erg sympathiek persoon. Ze geeft de moed niet op, en blijft trouw aan Maria, al werkt ze in de prostitutie.
Ze doet alles om haar kinderen eten te kunnen geven. Haar kijk op de wereld is heel positief, zelfs in de moeilijkste situaties en omstandigheden blijft ze trouw aan haar geloof en weet ze dat het goed zal komen.
Wat ik niet kan begrijpen is dat ze haar kinderen alleen achterlaat, ik snap niet hoe dat kan.
Ik, Arina vond het een mooi verhaal, maar voor mij is het eigenlijk alleen gewoon een leuke legende, die voor mij verder niets betekent. Voor de middeleeuwse mens is dit misschien een goed voorbeeld, maar voor mensen van deze eeuw is het alleen een leuk of goed geschreven verhaal.
Het verhaal is ook wel goed geschreven en ik vind het wel knap van de auteur dat hij 1038 regels lang kan blijven dichten. In het boek komen wel veel motieven en veel symboliek voor wat ik ook wel goed van hem vind (vooral dat getal 666).
Opdracht 21:
Eigenlijk bevat het boek maar 2 belangrijke personen; Maria en Beatrijs. Beatrijs: De hoofdpersoon van dit boek. Beatrijs is een non die altijd trouw haar taken volbracht totdat ze zich overgeeft aan de liefde. Ze verlaat het klooster voor 14 jaar, waarin zij vele zonden begaat. Ze blijft echter erg trouw aan Maria en God. Ze bid elke dag zeven keer tot hen. Na 14 jaar keert Beatrijs weer terug naar het klooster. Ze heeft vergiffenis gekregen voor haar zonden. Beatrijs heeft samen met haar minnaar 2 kinderen gekregen. Beatrijs heeft een mooi uiterlijk en een mooi karakter. Maria: Een goddelijk persoon, de moeder van God. Zij is zoals beatrijs zegt (blz. 29): “Bron van genade, alle aardse goedheid te boven gaand, gij hebt velen verblijd, zoals wel bij Theophilus bleek.” Verder zijn er nog enkele minder belangrijke personen die in het boek voorkomen: De minnaar: Een impulsief persoon. Hij is in het begin van het boek erg rijk, maar samen met Beatrijs maakt hij al zijn geld op. In het begin van het verhaal lijkt hij een goede man, maar halverwege het boek (wanneer het slecht gaat) verlaat hij zijn vrouw en kinderen. God: De zoon van Maria, de gene tot wie (indirect) gebeden wordt. Hij schenkt vergiffenis. De weduwe: Een uiterst vriendelijk, arm persoon die Beatrijs en haar kinderen in haar huis toelaat. Zij zal voor de kinderen van Beatrijs zorgen wanneer deze haar kinderen bij de weduwe achter laat. De Abt: Deze hoort de biecht van Beatrijs aan, en schenkt haar vergiffenis.
8. Bibliografie
Websites
www.scholieren.com
www.wikipedia.org
9. Bespreking door literatuurkenner
Titel: Beatrijs
Auteur: onbekend
Sypnosis: Beatrijs is een non die in een klooster woont. Als er op een dag een jongeman langskomt, worden ze verliefd en vertrekken ze. Ze leven zeven jaar gelukkig en krijgen twee kinderen, maar als het geld op is vertrekt de man naar zijn geboorteland en laat hij zijn vrouw en kinderen achter. De vrouw is te trots om te gaan bedelen en verkoopt dus haar lichaam om haar kinderen te ondersteunen. Na zeven jaar besluit haar leven te beteren, en gaat ze wel bedelen. Op een dag hoort ze een stem die zegt dat ze naar het klooster terug moet gaan. Ze gelooft de stem eerst niet, en eist dat de stem twee keer terug komt, dan gaat ze pas luisteren. De stem doet dit, en ze gaat terug naar het klooster, waar niemand haar gemist heeft, want Maria had haar taken over genomen. Toen ze uiteindelijk alles opbiechtte, zei de abt dat het een wonder was. Mening: Ik vond het raar, ik ben zelf niet gelovig, dus het zou best kunnen dat ik daardoor het boek minder vind, maar ik vind het vooral onrealistisch. Ze stopt pas met een hoer zijn als ze het zeven jaar gedaan heeft. Om dan vervolgens alsnog te bedelen. Ik vond het geen leuk boek.
~Bedankt voor uw aandacht!~
REACTIES
1 seconde geleden