Anna Boom door Judith Koelemeijer

Gegevens

Auteur: Judith Koelemeijer
Titel: Anna Boom
Uitgever: Atlas
Plaats van uitgave: Amsterdam
Titelverklaring: Het hele verhaal gaat over de vrouw Anna Boom.
Motto: Het levensverhaal van Anna Boom vertellen een bijzondere vrouw tijdens de 2e wereldoorlog.

Samenvatting: Anna Boom

Anna Boom woont tot haar 22ste bij haar moeder, vanwege haar gezondheid is haar moeder overbezorgd en leven nooit in een huis maar in hotels waar het klimaat goed genoeg is voor Anna. Haar vader overleed vlak na haar geboorte.

Toen Anna 18 was verhuisde ze met haar moeder van Wenen naar Boedapest. Het was 1939 en de spanning van de oorlog was al te voelen in Europa. In Boedapest ontmoet ze Géza. Géza is een getrouwde man, maar dat houdt hem en Anna niet tegen om verliefd te worden.

In Maart, 1942 moeten haar moeder en Anna terug naar Nederland, omdat er geen geld meer overgemaakt wordt. Juni 1942 is Anna al weer terug in Boedapest, zonder haar moeder dit keer. Ze logeerde bij de familie Saternus, waarvan ze bevriend is met hun dochter; Mechtild. Géza had nu een dochtertje gekregen, Katalin, waardoor ze steeds minder afspraken.

December 1942, Anna’s oom overlijdt en ze krijgt een eigen kamer. In het najaar van 1943 ontmoet Anna Dóra, met wie ze erg goed bevriend raakt. Dóra’s kinderen waren meegenomen door haar ex. Anna was vaak bij de familie van Dóra.

Voorjaar, 1944, Hongarije is nu bezet door de Duitsers. De vader van Dóra was de eerste bekende die meegenomen werd door de Duitsers. Anna wordt zwanger van Géza, ze moet het laten weghalen van hem. Nu wil ze hem echt vergeten en gaat daarom uit met Otto Gratz, de neef van Dóra.

Augustus 1944, John, een vriend van Dóra, haalt Dóra over om voor de Zweden te gaan werken. De Zweden hielpen de joden met bepaalde passen zodat ze een Zweedse status kregen waarover de Duitsers niks te zeggen hadden. Later haalde Dóra ook Anna over om voor de Zweden te werken.

Anna had veel klusjes, ze moest pakjes wegbrengen of mensen naar andere plekken begeleiden. In een diepe kast in haar kamer bewaarde ze Zweedse passen voor de mensen, soms verstopte ze zelfs mensen in die kast.

Oktober 1944, de Pijlkruisers (Hongaarse nazi’s) grijpen de macht. Op een dag als ze 2 vrouwen naar een veilige plek wil brengen worden ze opgepakt door 2 pijlkruisers. Ze worden gebracht naar een joodse getto. Toen de pijlkruisers weg waren liet ze haar papieren van het Zweedse rode kruis zien aan de politiemannen bij de poort, het werkte en ze mocht weg. Ze was ontsnapt maar de pijlkruisers wisten nu haar gegevens.

December 1944, Anna werd gewaarschuwd door de huishoudster van het pension, er waren pijlkruisers geweest bij de deur voor Anna. Anna moest vluchtten, alle kostbaarheden die ze voor joodse vrienden bewaarde bracht ze naar een vriendin en ze zocht hulp bij Géza. Géza bracht haar onder in het Gellért hotel waar het Duitse leger zat, van hen zou Anna geen last hebben, Géza kende de directeur dus ze kon een gratis kamer krijgen.

Januari 1945, de Pijlkruisers vallen de schuilkelder van het Gellért. Anna probeerde te vluchtten maar de pijlkruisers waren sneller, ze werd meegenomen naar de hal waar nog meer mensen stonden. De officier van het Duitse leger liep voorbij de rij, Anna stapt naa voren en spreekt hem aan. Ze vertelt hem dat ze in Duitsland geboren is, de officier besluit haar buiten vrij te laten.

De enige plek waar ze toen nog naartoe kon was naar Otto. Ze mocht altijd al naar hem toe komen, maar dat wou ze niet. Otto werkte in het ondergrondse ziekenhuis en was verslaafd aan de morfine, maar nu had ze geen keuze. Anna werd daar een zuster en tegen iedereen werd verteld dat ze de vrouw van Otto was. Anna kon niet tegen bloed en wist niks van verpleging, maar ze deed wat ze kon.

Februari 1945, de Russen bevrijden hun van de Duitsers. De oorlog was afgelopen. Anna verbleef nog in het ziekenhuis. Anna kreeg een zware longontsteking en moest daarom weg uit het ziekenhuis, via een kennis kon ze ergens een kamer krijgen. Uit het niets kwam Géza bij haar langs, hij kon een betere kamer voor haar regelen waar ze naar toe ging.

Mei 1945, Dóra vertrekt naar haar kinderen. In Juli keerde Dóra weer terug in Boedapest, met haar kinderen.

Later ontmoet Anna de Fransman Fraure, met wie ze een relatie kreeg. Fraure kon papieren voor Anna regelen en in 1946 keerde Anna terug naar Amsterdam. In Amsterdam gaat Anna naar Van Campen die werkte bij het ministerie, ze kwam klagen over Boon, de man die de Nederlanders in Boedapest moest helpen maar volgens Anna zijn werk niet goed deed, ze zou nog van Campen horen. Kort daarna krijgt ze een briefje van van Campen dat haar hulp niet meer nodig was. Fraure zocht het uit en ze bleek verdacht te zijn van samenwerken met de Duitsers.

Mei 1946, Anna vertrekt naar Praag. Ze vertelde daar dat meneer van Campen het een goed idee zou vinden dat er een Nederlandse verbingsofficier in Boedapest zou zijn. Ze koos Frank Gobets om mee te nemen naar Boedapest. Via Fraure kreeg Gobets vergunningen om zijn werk te doen. Onderzoek naar de Nederlanders in Boedapest.

Dóra wou weg uit Boedapest, maar omdat dat niet zomaar kon nam Anna in oktober 1948 haar kinderen mee naar Amsterdam. De kinderen werden ondergebracht bij vrienden en familie van Dóra, zelf verliet ze Hongarije in november 1948. Dóra verhuisde met haar kinderen en moeder naar Australië.

In Februari ging Anna skiën met Ytje, een vriendin van haar, en Josette een vriendin van Fraure die mee moest omdat hij Anna niet vertrouwde. Tien dagen later besloot ze langer te blijven en Josette ging zelf terug. Tijdens het skiën had ze Harry ontmoet, al snel wou ze niet meer terug naar Fraure maar bij Harry blijven. Later parkeerde ze de auto van Fraure in zijn garage en stuurde hem een korte brief, waarin stond dat ze het uitmaakte.

Augustus 1952 vraagt Harry Anna ten huwelijk. Anna ging met een groot schip naar Bombay toe waar Harry was. In Bombay trouwde ze met Harry. 1957, Harry werd naar Azië gestuurd, Anna ging toen terug naar Europa. Haar moeder logeerde bij vrienden in Wenen en Anna besloot daar ook maar heen te gaan. Die familie had het vaak over Jan, dat Anna hem echt een keer zou moeten ontmoeten. Toen ze op een dag allen thuis was ging de telefoon, het was Jan en hij wou graag langskomen. Jan werkte bij de KLM.

Met Harry woonde Anna later in Zwitserland, waar ze voor het eerst zelf klussen in huis moest doen. Anna nam een hond, in de ochtend liep ze met hem en maakte het huis een beetje schoon, in de middag had ze niks te doen dus nam ze Valium op de hele middag te kunnen slapen. Harry merkte daar niks van, en ook niet van Jan.

Voorjaar 1967, Anna verlaat Harry. Jan wou niet met Anna trouwen, hij had nog een vriendin, die zelf ook al een man had maar Jan had haar beloofd niet met iemand te trouwen en Jan hield zich aan zijn woord. Maar op een dag liet Anna hem een keuze maken of met haar te trouwen of ze zou weggaan. Jan stemde in.

Herfst 1967, Anna regelt de scheiding met Harry. Op 28 Maart 1968 trouwde ze met Jan. 14 september 1969, Anna komt weer aan in Amsterdam omdat haar moeder ernstig ziek is. Die nacht overleed haar moeder.

Jan en zij nemen een eigen huis. Op een nacht krijgt ze een nachtmerrie over de oorlog, de volgende dag verteld ze alles aan Jan.

In de zomer van 1999 overleed Jan. Na zijn dood richtte zij de stichting Jan KLM op. Er was geld genoeg maar ze wou persoonlijk zien waar het naartoe ging dus reisde ze overal naartoe.

Januari 2006, Anna gaat uit eten met Jans vroegere secretaresse Livia en haar man Tibor, ze moest naar het toilet en herkende het ondergrondse ziekenhuis waar ze gewerkt had. Weer bij Tibor en Livia vertelde ze haar ontdekking. Tibor wou alles weten. Anna vertelde hun dat ze nieuwsgierig was naar wat er met Géza gebeurt was. De volgende dag had Tibor het adres van Géza’s dochter.

Voorjaar 2006, ze belde Katalin. Anna vertelde dat ze Géza goed kende, Katalin wou haar graag ontmoeten. Niet veel later zocht Anna Katalin op. Katalin vertelde vrolijk over Géza. Bij het afscheid vertelde Anna dat ze voor een paar maanden naar Portugal toe ging. Ze was er pas 2 weken toen Katalin haar belde om langs te komen. Toen Katalin er was vertelde Anna alles eerlijk over de relatie die ze gehad had met Géza.

Personen
Anna Boom: Dit is de hoofdpersoon van het verhaal. Het verhaal beschrijft haar hele leven. Anna is een avontuurlijke vrouw wat haar leven in het verhaal vaak waagt voor vrienden maar ook onbekenden.
Géza: Hij is de man waarvoor Anna verhuist naar Boedapest. Hij heeft daar al een vrouw en krijgt later ook een dochter, maar altijd als Anna in de problemen is blijft hij haar helpen.
Dóra: Zij wordt een van de beste vriendinnen van Anna. Door Dóra gaat Anna werken bij het Zweedse rode kruis. Ook krijgt Anna wat met de neef van Dóra en is vaak bij de familie thuis. Later helpt Anna Dóra door haar kinderen mee te nemen naar Amsterdam.
Otto: Hij is de neef van Dóra. Met hem krijgt Anna nog een tijdje een relatie, als ze nergens meer heen kan helpt ze hem ook een tijdje in het ondergrondse ziekenhuis was hij een dokter is.
Fraure: Hij is een Franse man met wie Anna ook een relatie krijgt. Ze verloven zich met elkaar alleen Anna heeft nooit echt liefde voor hem gevoeld. Ze verbreekt de verloving ook voor een andere man, Harry.
Harry: Hij is de man waarvoor Anna de verloving met Fraure verbreekt. Ze ontmoet hem tijdens het skiën en trouwt met hem. Alleen ze mag niet met andere mannen van hem omgaan, met hem gaat ze scheiden vanwege een andere man, Jan.
Jan: Hij werkt bij de KLM, en hij en Anna worden verliefd met elkaar. Voor ’t eerst sinds Géza is ze echt verliefd. Ze blijven getrouwd tot zijn dood. Voor hem richt ze ook de organisatie Jan KLM op.
Katalin: Zij is de dochter van Géza. Op het eind van het boek zoekt Anna haar op om haar de waarheid over Géza te vertellen.

Perspectief en verteller
Je bekijkt het verhaal door niemands ogen, maar door brieven en stukken uit dagboeken kun je wel goed inschatten hoe die mensen zich voelen.

Spanning
Er worden heel veel flash-backs gebruikt tijdens het boek, het begint dat Anna op weg is naar Géza met de trein maar daarna pas hoor je hoe ze hem ontmoet heb en lees je over haar kindertijd. Er zitten verder in het verhaal ook veel terugblikken naar haar kindertijd of gewoon naar een andere tijd van het verleden.
Het verschaal beschrijft het hele leven van Anna, het is een waargebeurd verhaal en je leest al vanaf de zwangerschap van der moeder.

Waardering
Ik vond het lastig dat er zo veel moeilijke namen in voorkomen, vaak moest ik nog even terug bladeren om uit te zoeken over wie het nu ook alweer ging. Verder kwamen er ook wel eens Duitse, Franse en Engelse woorden of zinnen in voor wat het ook wel eens lastig maakte om te begrijpen. Maar het verhaal vond ik erg mooi, zeker omdat het echt gebeurd is waardoor je veel waardering voor de hoofdrolspeelster krijgt, Anna Boom.

Schrijfster
Judith Koelemeijer wordt geboren in 1967, altijd heeft ze al een wens gehad om te schrijven. Na de Middelbare school reisde ze en werkte in cafés.
Later studeerde ze Nederlands en Culturele Studies, ook liep ze stage bij ‘De groene Amsterdammer’. Door die stage wist ze zeker dat ze in de journalistiek wilde werken. In 1944 gaat ze werken bij ‘de Volkskrant’, daar ontdekt ze dat ze verhalen over gewone mensen met een bijzondere geschiedenis het leukst vind.
In 2000 neemt ze ontslag bij ‘de Volkskrant’ en gaat zich verder verdiepen in haar familiegeschiedenis waar ze al een tijdje mee bezig was. In 2001 verschijnt het boek ‘Het zwijgen van Maria Zachea’ en in 2006 verschijnt haar 2e boek ‘Anna Boom’.

Bronnen
http://www.judithkoelemeijer.nl/