Judith Koelemeijer (1967) schreef als kind al graag verhalen. Maar het verlangen om journalist en schrijver te worden bleef lang vaag en romantisch. Na de middelbare school werkte ze een paar jaar in cafés en maakte ze verre reizen. Uiteindelijk schreef ze zich alsnog in voor de studies Nederlands en Culturele Studies. 
Na een stage bij 'De Groene Amsterdammer' wist Judith zeker dat ze de journalistiek in wilde. In 1994 kon ze, na een stoomcursus aan de Postdoctorale Opleiding Journalistiek, aan de slag bij 'de Volkskrant', waar ze al snel haar voorliefde ontdekte voor verhalen over ‘gewone’ mensen en hun bijzondere geschiedenis. Ze werkte met veel plezier op de redacties ‘Kunst’ en ‘de Voorkant’, maar na zes jaar begon de grote verscheidenheid aan onderwerpen haar tegen te staan en zocht ze naar verdieping in haar werk. Daar kwam bij dat ze al een tijd in de avonduren werkte aan haar familiegeschiedenis 'Het zwijgen van Maria Zachea'. In 2000 nam ze ontslag bij de Volkskrant om zich volledig aan het schrijven van haar boek te kunnen wijden.
Het zwijgen van Maria Zachea' werd na verschijnen in 2001 alom geprezen om de literaire kwaliteit. Judith liet zien dat ook waargebeurde verhalen zich goed lenen voor de romanvorm. Het boek won de NS Publieksprijs, het Gouden Ezelsoor voor het beste verkochte literaire debuut en de Zaanse Cultuurprijs. Er werden meer dan 280 duizend exemplaren van de familiegeschiedenis verkocht. In 'Anna Boom', haar tweede boek, dat verscheen in 2008 en eveneens uitgroeide tot een bestseller, verkent zij opnieuw de grenzen van de literaire non-fictie. 'Anna Boom' verscheen in augustus 2009 in Duitsland onder de titel 'Das Leben der Anna Boom - die Geschichte einer mutigen Frau'. 
Judith Koelemeijer geeft ook les in het genre van de literaire non-fictie. In oktober 2009 is zij in samenwerking met de succesvolle auteurs Jan Brokken en Frank Westerman een eigen opleiding gestart in Amsterdam (zie de nieuwsrubriek). Op dit moment werkt Judith Koelemeijer aan haar derde boek: een autobiografische non-fictie roman over jeugd en verlies. Dit verhaal speelt zich af in Griekenland, tegen de achtergrond van de jaren tachtig. 
De auteur woont in Amsterdam met haar man, de filmmaker Vuk Janic, hun nu tienjarige zoon Milan, baby Jana en hond Pip. Samen met haar man schrijft Judith ook scenario's voor documentaires, zoals 'Het laatste Joegoslavische elftal' en 'Meester Ben'