1 uiterlijke beschrijving en inhoud (samenvatting)

Een samenvatting van dit boek geven is niet gemakkelijk, aangezien de verteller van het boek erg vaak verandert, en de vertelde stukken niet in een chronologische volgorde staan. Het boek vertelt juist meerdere verhalen kriskras door elkaar heen vanuit verschillende perspectieven.

1.1 samenvatting

In 2018 staat Lisa bij het checkpoint tussen Oekraïne en Loehansk, een gebied in het oosten van Oekraïne dat sinds 2014 een volksgebied is, ingenomen door pro-Russische separatisten met behulp van het Russische leger. Lisa wil deze streek binnen om het graf van haar oom Kolja te bezoeken in opdracht van haar oma Aleksandra, die vroeger ook in deze streek woonde, dit, zodat zij een doek kan neerleggen bij zijn graf geborduurd door over-over-over-grootmoeder Baba Mari (ja, de stamboom is zo complex).

Ondanks dat Lisa niet legaal binnengelaten wordt, gaat ze onopgemerkt de grens over waar ze zich in een mijnenveld bevindt. Ze rent een trap op waar haar overgrootvader Nikolaj Aleksandra opwacht, maar kleindochter Lisa aantreft. De trap leidt haar naar het Paleis van de Verloren Don Kozak. Hier vertelt hij haar over de vroegere verhalen van haar familie. Nikolaj vertelt bijvoorbeeld over hoe hij en zijn familie begin twintigste eeuw, tijdens de opkomst van de communistische Sovjet-Unie, benadeeld werden als zelfstandige boeren. Ze werden bestempeld als Koelakken, bourgeois egoïstisch volk, onder welk mom het communistisch stelsel van hen kon profiteren door hun oogst, grond en dieren van hen af te nemen. Wie niet meewerkt, wordt naar Siberië afgevoerd, zoals een vriend van Nikolaj, nadat hij zijn oogst verstopt.

Nadat Nikolaj trouwt met Anna en zij samen Nastja en Aleksandra verwekken, verkassen de eerstgenoemdedrie naar de stad en blijft Aleksandra bij haar oma Baba Mari op het land wonen. Ze zien hoe er door de Unie met het voedsel wordt gehandeld: Ze zorgen voor een hongersnood in Loehansk, genaamd de Holodomor, door alle voedsel aan het westen te verkopen, om zowel de inwoners zwak te krijgen als financiering vanuit het westen te krijgen om aan gebouwen in de hoofdstad te werken. Een resultaat van deze hongersnood is het overlijden van Nastja

Jaren later wanneer Aleksandra nog maar net een volwassen vrouw is, vallen de Duitse soldaten Loehansk binnen tijdens de bezetting van Oekraïne in de Tweede Wereldoorlog. Aleksandra en andere familieleden van haar leeftijd worden op de trein gezet om te werken in Duitse fabrieken. Baba Mari geeft het geweven doek mee aan Aleksandra, wat de laatste keer zal zijn dat Aleksandra haar familie uit Loehansk zal zien.

Een stap dichterbij het heden wordt gezet: in 2013 wil de toenmalige president zich afdoen van de Europese Unie en zich toebehoren tot een hechtere coalitie met Rusland. In Loehansk en andere oosterse gebieden in Oekraïne steunen veel mensen juist deze keuze wegens hun wantrouw naar de Europese Unie. De pro-Russische separatistische groep wordt alsmaar groter en vormt gevaar voor onder andere Lisa’s oudtante Nina en ooms Igor en Kolja die wél voor het democratische stelsel zijn. Haar andere oom Witja sluit zich juist aan bij die separatistische groep. Zowel Igor en Kolja worden vermoord door hun politieke onenigheden, Igor werd levenloos met een touw om zijn nek gevonden, waarvan Kolja en Nina denken dat er een zelfmoordpoging in scene gezet is. Later wordt Kolja door de separatisten geforceerd via zijn winkel spullen te bestellen voor de oppositie. Wanneer hij dit na een tijdje niet meer wil doen, wordt hij door de onderdrukkers mishandeld en vermoord. Om deze reden wil Lisa het graf van haar oom bezoeken.

In het heden vertelt Nikolaj in het paleis van de verloren Don Kozak, dat ook Kolja ergens in het paleis aanwezig is. Na de rondleiding waar Nikolaj Lisa vertelt over zijn verleden in Loehansk (ja, de chronologie in het boek is net als een vijf-sterren puzzel), vinden ze Kolja, die aan Lisa vertelt dat hij nog niet in staat is om vanaf het paleis, een plaats tussen leven en dood voor overleden Don Kozakken, naar de dood te reizen. Hij vertelt ook dat hij dan in een hert zou veranderen, zoals alle afstammelingen van de Don Kozakken doen. De roedel witte herten met gouden gewei kwam al vaker terug in het boek waar ze als de voorouders van de personages het verhaal vertellen in de wij-vorm. Wanneer Nikolaj het doek dat Baba Mari gemaakt heeft uit zijn handen laat waaien, springen Lisa, Nikolaj en Kolja uit het raam om het doek te pakken en om Lisa niet op een mijn te laten vallen. Nikolaj verandert nu ook in een hert, nadat hij zijn functie in het paleis heeft voltooid, omdat hij eindelijk zijn familie heeft ontvangen in het paleis.

1.2 uiterlijke beschrijving

Het boek Aleksandra heeft een blauwe kaft, met daarop de naam van het boek in onmisbare koeienletters geïllustreerd. Des te meer naar rechts een deel van de letter is geïllustreerd, des te hoger de opaciteit van de letter. De linkerkant van de letter vloeit bijna over in de kleur van de achtergrond, waarna de letter witter en minder doorzichtig wordt naarmate je naar de rechterkant van de letter kijkt. Een verscholen symbolisch bericht, aangezien het boek veel over de strijd en de verschillen tussen links en rechts in de politieke wereld uitwerkt. In het boek wordt namelijk veelvoudig de strijd, die de voorouders van Lisa moeten trotseren, wat betreft de politieke kwesties door zowel het buurland Rusland als het invallende Duitsland, in Oekraïne weergegeven. Het geeft de lezer alvast een proefje van een onderwerp dat aan bod zal komen in het boek, al zij het op een verscholen manier. Ook staat op de kaft van het boek een wit hert met een gouden gewei en een gouden pijl in zijn borst geschoten. Ook de aanwezigheid van dit dier zal pas verklaard worden na het lezen van het boek: Het witte hert is een door de schrijver bedacht symbool voor de gestorven Don Kozakken, een groep waar een deel van de voorouders van de hoofdpersoon aan toebehoren. Zoals al in de samenvatting verteld, is de roedel witte herten een prominente verteller in het verhaal, die veel van de gebeurtenissen van Lisa’s familie bijstaat. Het is om die reden dat Nikolaj en Kolja uiteindelijk ook veranderen in deze witte herten met een gouden gewei en een gouden pijl in hun borst, nadat ze afscheid nemen van het paleis van de verloren Don Kozak.

2.1 titelverklaring: letterlijk en thematisch

Titel: Aleksandra

Letterlijk: Het boek is vernoemd naar de oma van Lisa: Aleksandra. Het vertelt haar levensverhaal.

Figuurlijk: Het lot van Aleksandra staat symbool voor alle mensen die in die tijd op dezelfde plek geleefd hebben. De mensen die grotendeels hetzelfde meegemaakt hebben als haar, daar staat dit boek symbool voor.

2.2 thematiek: thema, motieven en beschrijving personages

2.2.1 thema

Het thema is noodlot, omdat er veel mensen en situaties in het boek vaak worden overgelaten aan het noodlot. Burgers hebben geen enkele macht meer en de oorlog tussen Rusland en Oekraïne wordt er ook niet beter op.

2.2.2 motieven

Leven en dood

Het motief leven en dood is natuurlijk het meest passende motief die je bij dit boek kan bedenken. Het liefste hadden Lisa en haar familie een gewoon leven, zonder oorlog. Eén waarbij ze vrij hun mening uit konden spreken, zonder straffen, maar helaas zaten ze in deze slechte situatie. Aan de stamboom te zien is er genoeg leven geweest in deze familie, maar ook zie je dat er veel uit de familie zijn overleden (dit zie je aan twee keer een x onder elkaar). Niet allemaal zijn ze gestoven met een natuurlijke dood, die iedereen graag zou willen aan het einde van het leven. De zus van Aleksandra is bijvoorbeeld gestorven aan hongersnood en de oom van Lisa genaamd Kolja is vermoord, omdat hij geen goederen meer wilde bestellen voor de separatisten. Er werd daarentegen ook veel geleefd en Aleksandra heeft een paar kinderen op de wereld gezet.

Zwijgen

Het boek valt onder het motief zwijgen, omdat de familie van Lisa veel moest zwijgen om veilig te blijven en niet in de problemen te komen. Als jouw kritiek openbaar werd dan zou je ontvoerd kunnen worden, en vervolgens gemarteld en gedood worden. Ook veel mensen die levend terugkwamen uit de oorlog werden gezien als verrader van hun land en werden vervolgens weggevoerd naar Siberië. Deze tweede straf werd ook uitgebracht bij mensen die hun oogst verstopten (oogst moest worden ingeleverd), dit had Sergej in het boek gedaan en hij was daarom naar Siberië afgevoerd.

Magisch-realisme

Het boek valt onder het motief magisch-realisme, dit betekent dat de fantasie (magie) uitkomt in de realiteit. Dat het boek onder dit motief valt, blijkt uit het gedeelte waar Lisa wordt gered van een mijn door de ‘witte herten’. De witte herten zijn in dit stukje van het verhaal de magie. Ook ziet ze, terwijl een soldaat haar achtervolgt, het niet bestaande paleis van Don Kozak waar haar overleden overgrootvader Nikolaj haar roept.  

2.2.3 Personages

Er komen heel veel verschillende personages voor in dit boek, maar over veel van deze personages krijg je heel weinig informatie. De personages waarvan je weinig informatie krijgt in het verhaal noem je de bijpersonen. In de stamboom hierboven kun je zien dat er heel veel personages zijn waarvan bij sommige staat dat ze overleden zijn, dit kun je zien aan dat er twee keer een x onder de naam staat. Het valt erg op dat de meerderheid al overleden is, dit komt bij veel van de personages niet doordat ze oud waren… veel zijn namelijk gestorven op een pijnlijke en niet normale manier. Hieronder behandel ik de belangrijkste personen uit het boek

Lisa: De hoofdpersoon uit het boek, alhoewel het boek meer over het land gaat dan over Lisa. Ze heeft Nederlandse en Oekraïense afkomst. Alle verhalen in het boek worden als het ware samengebracht bij Lisa, oftewel via haar wordt het verhaal verteld. Lisa krijgt een doek van haar oma Aleksandra, die ze bij het graf van haar gedode oom Kolja wil neerleggen. Ze probeert eerst bij het checkpoint om binnen te komen, maar ze wordt niet doorgelaten. Daarom steekt ze vervolgens de grens over als de soldaten even afgeleid zijn, maar een van de soldaten heeft haar gezien en komt achter haar aan. Uiteindelijk voorkomt ze met behulp van de ‘witte herten’ dat ze op een mijn valt.

Nikolaj Temnikov: De overgrootvader van Lisa. Hij is de zoon van een uitgebluste Don Kozak. Nikolaj wordt geaccepteerd door de moeder van Anna (Baba Mari), omdat hij goed kleding kan naaien. Sterft in 1953.

Anna Popova: De overgroot moeder van Lisa. Ze is de dochter van een gegoede boerenfamilie.

Baba Mari: is de over-overgrootmoeder van Lisa en de moeder van Anna Popova. Ze gaat met Aleksandra in Oleg wonen. Ze borduurt een doek over de familiegeschiedenis.

Aleksandra: Ze wordt samen met haar nichtje gedeporteerd naar het moederland om daar in de fabriek te werken. Ze ziet daarna haar vader nooit meer terug, omdat het niet verstandig is om terug te gaan. Ze kreeg van Baba Mari het geborduurde doek mee. Ze vindt daar vervolgens een man en krijgt kinderen. Aleksandra is de oma van Lisa en geeft uiteindelijk het doek aan Lisa.

Nastja: De oudere zus van Aleksandra. Ze is gestoven bij de hongersnood die ontstond doordat alle oogsten verkocht werden aan het westen, zodat er allerlei moois gebouwd kon worden in de Unie.

Nina: De oudtante van Lisa. Ze woont in het oosten en vertrouwt het westen niet, dus zoekt ze steun bij Rusland. Ze is de moeder van Kolja, de oom van Lisa wiens graf zij in Loehansk wil bezoeken.

Igor: Een oom van Lisa. Hij is tegen de machtsovername door de separatisten en wil juist het democratische stelsel behouden. Hij is waarschijnlijk vermoord door vrienden van zijn ex, die behoren tot de separatistische beweging, vanwege politieke onenigheden. Hij werd gevonden met een touw om zijn nek, Kolja en Nina denken dat ze geprobeerd hebben om een zelfmoordpoging in scène te zetten.

Kolja: Een oom van Lisa. Hij is niet zoals zijn neven Igor en Witja erg bij een politieke kant betrokken, maar wil liever neutraal blijven en gewoon als winkelier in vrede zijn leven spenderen. Hij wordt op een gegeven moment in het boek, wanneer hij geen spullen meer wil bestellen voor de separatisten, ontvoerd en vervolgens gemarteld en gedood.

Witja: een neef van Igor en Kolja. Witja sluit zich juist aan bij die separatistische groep.

2.3 poëtica

Het is natuurlijk vanzelfsprekend dat “Aleksandra” een grote emotionele waarde bevat bij auteur Lisa Weeda. Zeker sinds de oorlog tussen Oekraïne en Rusland zich op het hoogtepunt bevond, had zij een groot podium om haar meningen wat betreft, zowel het boek als de actuele gebeurtenissen te delen.

“Ja, natuurlijk is dat wrang” zegt Weeda over de toenemende interesse in haar roman vanwege de oorlog tussen Oekraïne en Rusland. Toch kan ze, ondanks de tragedie die zich in het land waar haar familie van afstamt, wel een positieve wending vinden. Ze zegt dat de rijzende populariteit van haar boek veel lezers in Nederland inzicht zal geven wat gewone burgers in Oekraïne in de laatste eeuw allemaal hebben moeten meemaken, met name de bewoners van de streken in het oosten van het land, dichtbij Rusland gelegen. Het valt niet te vergelijken met Nederland

Niet altijd was oma Aleksandra voor haar een bron van inspiratie voor het schrijven van de roman. Vergis je niet, dit deel is geen fictie. Haar oma Aleksandra is een bestaande vrouw, en zoveel fictie als in het verhaal zit, een groot deel van het verhaal is werkelijk waar. Vroeger als basisscholier was oma Aleksandra voor haar nog een doodgewone oma, buiten dat ze natuurlijk niet uit Nederland kwam. Maar pas in haar studententijd kwam ze erachter dat haar oma een “Ostarbeiterin” was. In het begin bleek het lastig te zijn om oma Aleksandra veel over haar jeugd in Oekraïne en Duitsland te laten vertellen, maar zodra Lisa aan haar oma haar vragen kon koppelen aan beeldmateriaal leek het alsof de herinneringen loskwamen en zo werd Lisa rijker aan informatie over de geschiedenis van haar familie. Aleksandra vertelde haar onder andere over hoe haar familie vroeger bestempeld werd als Koelakken, zo ook haar vader Nikolaj, die een prominente rol in haar boek heeft. Ook zegt zij dat haar vader haar vertelde dat ze nooit mocht vergeten dat ze afstammen van de Don Kozakken. Meer dan dat wist haar oma haar niet te vertellen.

Weeda geeft toe getwijfeld te hebben welke richting ze op wilde met haar boek. De serieuze onderwerpen die ze in het boek uitwerkt bleek op eerste gezicht voor haar een gouden recept voor een non-fictief literair boek, maar ze was van mening dat dit toch een erg saai boek zou opleveren, wat alleen verdraaglijk zou zijn voor de fanaten van literaire werken, dus niet voor de menigte. Uiteindelijk besloot ze het roer om te gooien om zo de ‘Aleksandra’ te schrijven zoals wij hem nu kennen: Een boek met ware en serieuze onderwerpen, maar ook een hele hoop fictie. Het Paleis van de verloren Don Kozak, het fictieve paleis waar Nikolaj Lisa in het boek opwacht, liet de werelden van fictie en non-fictie voor haar bij elkaar komen. Vanuit hier kon ze Nikolaj, een van de werkelijke familieleden van haar, een plek geven om Lisa te vertellen over allerlei verhalen.

Ze is niet onwetend van het feit dat het boek een opgave is om te lezen voor de algemene lezer. Toch heeft ze voor haar gevoel nog lang niet zoveel complexe informatie in het boek gedeeld als dat ze had gekund. Zelf zegt ze dat ze het ook niet fijn zou vinden als alle feitelijke informatie precies staat uitgewerkt als dat het echt is. Toch vond ze het niet altijd makkelijk om zich in te houden om niet te veel over het onderwerp te delen. ‘Ik ben jaren bezig geweest met dit onderwerp’ zegt Lisa Weeda. Ze geeft toe dat ze nog wel eens vergat dat de lezers waarschijnlijk niet de hoeveelheid interesse in de geschiedenis van Oekraïne met haar delen. Ondanks dat is ze tevreden met het verhaal dat zij en de redactie samen hebben kunnen stellen voor iedereen om te verslinden.

2.4 vertelsituatie

De vertelsituatie is het perspectief waaruit je als lezer het verhaal meekrijgt. Er zijn verschillende soorten vertelsituaties. Zo heb je de ik-vertelsituatie, personale-vertelsituatie, alwetende vertelsituatie en meervoudige vertelsituatie. In de Roman ‘Aleksandra’ wordt gebruik gemaakt van een meervoudig perspectief (meervoudige vertelsituatie), er worden gebeurtenissen laten zien door de ogen van meerdere personages. In het grootste deel van het boek volg je Lisa (ik-perspectief), maar er worden ook delen verteld door de herten op het doek (deze herten stellen de overleden familieleden voor), deze herten vertellen over dingen waar Lisa onmogelijk iets van af had kunnen weten. Wij hebben gekozen voor de meervoudige vertelsituatie, omdat deze informatie door andere personages dan de ik-verteller worden gedeeld met de lezer.

2.5 stijl

Stijl is de manier hoe iemand zich uitdrukt. Wij vinden dat Lisa Weeda een erg toegankelijke schrijfstijl heeft, de zinnen zijn goed te lezen en ook de woordenschat is niet al te lastig. Het werk is relatief te begrijpen, omdat de roman niet chronologisch is ingedeeld. Er worden 3 verhaallijnen door elkaar verteld, dit zorgt dat je wel je aandacht bij het boek moet houden tijdens het lezen. Als het begrijpen lukt kan je het boek goed beleven. Hiermee bedoelen we dat je je erg goed in de situatie kan inbeelden, in je hoofd schets je de situaties waar Lisa zich in bevindt. Ook vinden we het literaire karakter (de herten op het doek) in het boek origineel. Dit zijn we nog niet eerder zo tegen gekomen in een boek en dat maakt de stijl creatief en modern.

3 context

Het verhaal van Weeda speelt zich voornamelijk af in twee plaatsen, het paleis waar ze wordt rondgeleid door haar overgrootvader Nikolaj en de volksrepubliek Loehansk waar haar familie nog steeds woont. Het paleis in het boek is gebaseerd op bouwplannen voor een paleis in Moskou in de tijd dat Stalin de macht kreeg en het communisme de macht overnam. Alleen de funderingen voor het paleis zijn ooit van de grond gekomen, maar de rest is niet meer bewerkstelligd.

De volksrepubliek Loehansk ligt in het grensgebied van Rusland en Oekraïne, dus wordt er op dit moment ook daar oorlog gevoerd en een deel van Weeda’s familie woont daar nu nog steeds. Dit is dus de plek waar veel gebeurtenissen hebben plaatsgevonden in de tijd van Weeda’s oma Aleksandra, zoals de dood van vrienden en familie, maar ook vluchten en kleine opstanden.

Het boek beslaat een hele eeuw, dus is het een erg geschiedenisrijk en actueel boek. Het grootste deel van de geschiedenis in Oekraïne wordt verhaald, maar ook het begin van de oorlog van nu, waar Rusland Oekraïne binnendringt. In het boek wordt er gesproken over separatisten en democraten in Loehansk, dus de separatisten willen juist een verbond met Rusland, terwijl de democraten veel liever een verbond met Europa aan willen gaan. Dit zorgde een paar jaar geleden dus al voor onenigheden, zelfs voordat de oorlog begon.

Een deel van het boek gaat dus over wat er de afgelopen jaren is gebeurd, maar het andere deel gaat over hoe de Sovjet-Unie is ontstaan en wat er is gebeurd in de tweede wereldoorlog. Dus als het actuele deel niet zou zijn verteld, zou het boek meer in de tijd van na de tweede wereldoorlog vallen, want dat was toen heel actueel en er werd ook heel veel over geschreven.

In het boek is één van de hoofdpersonen een Don Kozak, de overgrootvader van Lisa Weeda Nikolaj. In het boek is er dus ook een culturele waarde voor de Don Kozakken. Nikolaj vertelt erover in het paleis van de verloren Don Kozak en vertelt zo ook wat het inhoudt om een Don Kozak te zijn.

De Koelakken spelen ook een belangrijke rol in het boek en in het echte leven. De Koelakken worden gezien als egoïstisch en tegen het communisme, de familie van Weeda werd gezien als onderdeel hiervan, terwijl de familie geen Koelakken waren, maar zelfstandige boeren. De Koelakken worden afgevoerd naar Syrië om hun misdaden te bestraffen.

De oma van Lisa Weeda was een ‘ostarbeiterd’ in de tweede wereldoorlog. Aleksandra was dus tijdens de tweede wereldoorlog afgevoerd naar Duitsland om daar te werken, dit gebeurde met heel veel mensen in de tweede wereldoorlog.

4 waarderingsgeschiedenis

Het boek ‘Aleksandra’ is erg goed ontvangen door de leesmaatschappij. Bo van Houwelingen heeft geschreven dat recensenten en lezers erg onder de indruk waren van de schrijfstijl van Lisa Weeda. Weeda weet in dit boek de barre realiteit te verbinden met haar tomeloze fantasie en ook is het vertelperspectief erg uniek. Dit maakt het boek voor vele lezers erg spectaculair en interessant.

‘Aleksandra’ is een bestseller geworden door de oorlog van Oekraïne, maar daarvoor werd het boek al veel gekocht en gelezen, dat komt doordat het boek gaat over de hele geschiedenis van Oekraïne en wat het land allemaal heeft meegemaakt. Weeda kan dit ook goed beschrijven, aangezien ze zelf van Oekraïense afkomst is en haar familie dus de geschiedenis van Oekraïne heeft meegemaakt.

Coen Peppelenbos vindt het boek ‘Aleksandra’ erg ambitieus voor een debuutroman. “Er komt wel heel veel narigheid voor in Aleksandra, je mist een beetje de contrasten die er wat lichtheid tegenover stellen. Dat neemt niet weg dat je ook meteen kunt zien dat we een schrijver rijker zijn die hoog durft in te zetten.”, stelt Peppelenbos. Ook Peppelenbos is dus erg lovend over ‘Aleksandra’ en ziet een goede toekomst voor Weeda als romanschrijfster.

5 biografie auteur

‘Aleksandra’ is de eerste roman die Lisa Weeda heeft geschreven, dus er ligt nog een hele carrière vóór haar, maar ze heeft ook al een carrière gemaakt. Weeda is geboren in 1989 een heeft na het gymnasium verscheidene studies gedaan, namelijk film-, theater- en televisiewetenschappen in Utrecht en creative writing aan de kunstacademie Artez in Arnhem. Het boek ‘Aleksandra’ was dus een bestseller door de oorlog, maar het virtualrealitywerk ‘Rozsypne’ is ook erg gewild geworden sinds de oorlog. ‘Rozsypne’ gaat over een oude vrouw in het oostelijke Donbas waar in 2014 oorlog uitbrak met de separatisten en waar de MH17 neergehaald werd. Voor de rest heeft Weeda verschillende kleinere werken geschreven als scenarioschrijfster en virtualrealityregisseur, maar deze zijn niet zo bekend geworden als ‘Aleksandra’ en ‘Rozsypne’.

6 punten 'lezen voor de lijst'

Wij zijn van mening dat het boek ‘Aleksandra’ zes punten waard is als het op de leeslijst komt te staan. Het boek is erg ingewikkeld en er zijn heel veel verschillende verbanden die je moet kunnen leggen om het boek goed te kunnen volgen. Het is ook een heel leerzaam boek, er wordt heel veel verteld over de geschiedenis van Oekraïne en hoe de oorlog van nu er al een hele tijd aan zat te komen. Dit is belangrijk om te begrijpen, zodat het niet nog eens gebeurt. In het boek moet je ook begrijpen en onthouden hoe de stamboom in elkaar zit, want anders is het heel lastig te volgen over wie het gaat. De verschillende perspectieven en hoe er veranderd wordt van perspectief is ook moeilijk om te volgen, dus je moet je hoofd er goed bijhouden, want anders ben je na een paar bladzijden het hele verhaal al kwijt.

Het verhaal kan je ook op twee manieren opvatten, het gaat over de persoonlijke familiegeschiedenis van Lisa Weeda, maar deze geschiedenis vertelt ook grotendeels de geschiedenis van het land Oekraïne.

slot

Dit een lastig boek, omdat er heel veel personages zijn die in verband staan met elkaar. Het is erg lastig om deze relaties die ze met elkaar hebben te onthouden. Ook is het verhaal erg complex met de plekken waar alles zich afspeelt. De kaft van het boek ziet er heel simpel uit, maar er zit een achterliggende gedachte achter. De titel is simpel en is makkelijk te begrijpen, ook als je het boek nog niet hebt gelezen. Vervolgens zitten er veel motieven in dit boek, zoals leven en dood, zwijgen en magisch-realisme. En het thema van dit boek is noodlot. Er wordt gebruik gemaakt van een meervoudig vertel perspectief. De schrijfstijl is een erg toegankelijke schrijfstijl. Aleksandra is Lisa Weeda’s eerste boek die ze geschreven heeft en het boek is erg goed ontvangen door de leesmaatschappij. Daarom vinden wij dat dit boek zeker 6 punten waard is voor de leeslijst.

bronvermelding

Aleksandra. (n.d.). De Bezige Bij. https://www.debezigebij.nl/boek/aleksandra/

Boekverslag van Aleksandra geschreven door Lisa Weeda (Zeker Weten Goed). (n.d.). Scholieren.com. https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/aleksandra-lisa-weeda

Dabrowski, A. (2022, April 5). Aleksandra. Bazarow - Alles Over Boeken. https://bazarow.com/recensie/aleksandra-2/

Houwelingen, B. van. (2022, April 29). Leeswijzer over Aleksandra van Lisa Weeda, het nieuwe boek in de Volkskrant Leesclub. De Volkskrant. https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/leeswijzer-over-aleksandra-van-lisa-weeda-het-nieuwe-boek-in-de-volkskrant-leesclub~b404d228/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.nl%2F

Lucas, N. (2022, April 9). Lisa Weeda: Mijn boek is een hit door de oorlog in Oekraïne. Natuurlijk is dat wrang. Trouw. https://www.trouw.nl/cultuur-media/lisa-weeda-mijn-boek-is-een-hit-door-de-oorlog-in-oekraine-natuurlijk-is-dat-wrang~b3be0c77/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.nl%2F

Peppelenbos, C. (2022, January 8). Recensie: Lisa Weeda – Aleksandra. Tzum. https://www.tzum.info/2022/01/recensie-lisa-weeda-aleksandra/

Reactor, D. (2022, March 1). Het paleis van de zwarte aarde. De Reactor. https://www.dereactor.org/teksten/aleksandra-lisa-weeda-recensie

Stoffelsen, D. (2022, March 18). Deze week gelezen: Lisa Weeda , Aleksandra. De Revisor. https://www.derevisor.nl/2022/03/18/deze-week-gelezen-lisa-weeda/