Wat is de titel van je boek: Afblijven. Leg uit wat de titel is: De titel past goed bij het boek want het gaat over een meisje die drugs gebruikt en daar moet ze van afblijven van haar vrienden. Wat is de naam van de schrijver: Carry Slee. De samenvatting: Het verhaal gaat over een jongen, Jordi, die een vriendin heeft die in een clip mag dansen. Ze komt dan bij een dansgroep en daar raakt ze aan de drugs. Ze gaat dan allemaal leugens verzinnen om weg te kunnen gaan en drugs te gebruiken. Jordi wil haar helpen. Maar dat lukt hem niet alleen. Dus hij heeft een vriendin van Melissa het verhaal vertelt. Zij heet Fleur en wil hem graag helpen. Het lukt niet en ze moeten de anderen om hulp vragen. Iedereen die het hoort wil helpen en vindt het erg. Maar het gaat toch verkeerd. Want iedere keer als ze op school zit zegt ze dat ze naar huis gaat maar dan gaat ze stiekem weg. Naar dat dansgroepje. Daar gebruikt ze dan weer drugs en kunnen ze weer helemaal van voor af aan beginnen om haar er vanaf te krijgen. Op een bepaald moment komen de leugens uit en moet Jordi de waarheid gaan vertellen aan zijn ouders. Als die het allemaal gehoord hebben vinden ze dat Jordi de waarheid moet vertellen aan de ouders van Melissa. Die worden dan boos op Melissa. Want ze mocht ook niet in dat dansgroepje van haar ouders. Dus die zijn woedend. Haar vader brengt haar nu de hele tijd naar school met de auto en haalt haar precies op tijd weer op. Dus nu had ze geen kans meer om drugs te gebruiken. Maar ze doet het toch. Want Jim van het dansgroepje komt haar ophalen onder schooltijd. Als Jordi thuiskomt belt hij Melissa op. Want ze was niet meer terug gekomen. Maar daar krijgt hij te horen dat ze net naar Fleur was gegaan om te logeren. Maar hij wist dat het niet waar was, want Fleur was de hele tijd bij hem. Hij belt Fleur op en vertelt het hele verhaal. Samen gaan ze dan opzoek naar Melissa. Ze gaan eerst naar de dansclub maar daar is niemand. Als ze al bijna de hele stad hebben afgezocht hebben ze nog één plaats waar ze niet geweest zijn maar waar ze wel kan zijn. Dat is in de sloophuizen. Daar zitten vaak junkies. En daar komen ze ook frank tegen die melissa kende, maar hij zei dat ze al weer een poos weg is. Een paar dagen later word Jordi gebeld door die Frank en Frank zegt dat hij gehoord heeft dat Melissa naar een houseparty zal gaan die avond in de oude papierfabriek. Jordi ontsnapt later van huis en gaat ook naar die houseparty maar hij komt er niet in hij is te jong. Als hij buiten blijft hoort hij dat er een meisje is flauwgevallen en door de ambulance wordt opgehaald. Als Jordi de brancard naar buiten ziet komen herkent hij het meisje en zegt dat het een vriendin van hem is. In het ziekenhuis komt alles goed met haar en worden Jordi en Melissa op elkaar verliefd en dat was het einde. De hoofdpersonen: Dat zijn Jordi en Melissa
Jordi is een aardige en een goede jongen, hij is een vriend van Melissa en hij helpt Melissa om van die troep af te komen. Melissa, een knap meisje die aan de drugs is verslaafd en een vriendin van Jordi. Ze is makkelijk te verleiden om die troep te gebruiken en ze houdt ook erg van dansen. Het probleem: Dat is het probleem van melissa; ze zit aan de drugs, XTC en ze kan er niet van afblijven dus helpt Jordi haar om er vanaf te komen maar Jim ( clip vriend ) geeft haar die troep telkens dus dat word lastig. Ja, het probleem wordt opgelost want ze is op het eind zo ziek geworden dat ze flauwvalt en dat ze leeggepompt moet worden dus ze wordt opgehaald door de ambulance en Jordi gaat mee en als ze de volgende dag wakker wordt zegt ze: ik stop met die troep gebruiken, beloofd. De bijpersonen: Dat zijn Jim, Katy, Ron; de clipvrienden

En Fleur, Kevin, Debby en Toine; vrienden van school die met elkaar een clubje hebben. De clipvrienden zijn tegenstanders want die helpen haar aan de drugs, maar de vrienden van school proberen te helpen. Het speelt zich af ergens in Nederland, dat weet ik want ze zeggen niet dat het in het buitenland afspeelt. Blz. nummer; het gaat door het hele boek heen. Het is in de tijd van nu want er zijn ook discotheken. Blz. nummer 159. Wat is het voor verhaal: Een spannend verhaal maar ook wel eng af en toe want dan komt ze ineens spierwit naar buiten bijvoorbeeld, dat is op sommige stukken best eng. Is het verhaal echt gebeurd: Het verhaal kan echt gebeurd zijn want er kan een meisje zijn die verslaafd is en een jongen die haar wilt helpen. De schrijver: Carry Slee werd in 1949 geboren in Amsterdam. Al op jonge leeftijd was ze veel met verhalen en boeken bezig. Toen ze nog niet kon schrijven, bedacht ze verhaaltjes voor haar knuffeldieren. Op de lagere school had ze een schrift waarin ze korte verhalen en gedichten noteerde. Na de middelbare school ging ze naar de Academie voor Woord en Gebaar in Utrecht. In 1975 slaagde ze voor deze opleiding. Ze werd dramadocent in het middelbaar onderwijs. Haar schrijverskwaliteiten kwamen toen goed van pas, want samen met haar leerlingen bedacht ze verhaallijnen waar ze vervolgens compleet uitgewerkte toneelstukken van maakte. De toneelstukken werden, vaak met groot succes, opgevoerd door de leerlingen. Carry Slee heeft twee dochters, Nadja (1980) en Masja (1983) die haar grootste inspiratiebron vormen. Toen haar dochters nog jong waren, bedacht Carry verhalen voor hen waarin ‘Keetje Karnemelk’ de hoofdrol speelde. Nadja en Masja vonden de verhalen zo leuk dat Carry Slee besloot ze naar het tijdschrift Bobo te sturen. Daarin werden ze gepubliceerd. Gestimuleerd door het succes van ‘Keetje Karnemelk’ stortte Carry Slee zich op een boek over de belevenissen van de tweeling Rik en Roosje. Ze bood het manuscript aan bij uitgeverij Van Holkema & Warendorf, waar het in 1989 in boekvorm verscheen. Hiermee begon een succesvolle carrière. Inmiddels is Carry Slee fulltime auteur en verschenen er meer dan vijfentwintig boeken van haar hand. Carry Slee schrijft voor kinderen van alle leeftijden. Soms zijn haar boeken gebaseerd op dingen die echt gebeurd zijn; in andere gevallen zijn de verhalen verzonnen. De situaties die ze beschrijft, zijn heel herkenbaar en de personages zijn zo goed uitgewerkt dat de lezer zich makkelijk kan identificeren. Haar boeken zijn altijd spannend en zo geschreven dat je ze in een keer uit wil lezen. In haar boeken beschrijft Carry Slee moeilijke onderwerpen als homoseksualiteit, pesten en scheiden. Door haar humoristische en luchtige stijl worden haar boeken echter nooit te zwaar. Ze schrijft eerlijk over het feit dat ouders twijfelen en niet altijd op iedere vraag een antwoord weten. Zo probeert zij kinderen aan te sporen om problemen op een creatieve en fantasierijke manier het hoofd te bieden. Behalve onder haar eigen naam schrijft Carry Slee boeken met een meer poëtisch karakter onder het pseudoniem Sofie Mileau. Eigen mening: Het onderwerp is drugs
Ja, het spreekt me wel aan om te zien of je er makkelijk van af kan komen of wat de bijwerkingen zijn. Ja, maar ik wist dat drugs erg is om te gebruiken maar niet dat je zulke rare dingen ervan gaat doen en dat je ook hele goede vrienden kan hebben die je helpen ervanaf te kommen. Spannend want je weet nooit hoe het boek verder gaat of ze er snel van af komt of juist langzaam. Schokkend want ze gebruikt druks waar ze rare dingen van gaat doen. Geloofwaardig van Jordi die haar helpt om er van af te kommen. Jordi wel want het is hem gelukt om Mellisa van die troep af te helpen. Mellisa niet want die gaat steeds door met de drugs
Nee, ten eerste ik wil niet aan de druks verslaafd zijn en het lijkt me ook moeilijk om zo iemand te helpen die het gebruikt. Niet goed want ze doet er zelf niet echt veel aan, ze moet geholpen worden door de vrienden en door haar beste vriend Jordi. Het is best ingewikkeld want de ene keer moet je, je in jordi leven en dan weer in Mellisa en dat is best lastig met zo’n probleem. Een open einde want op het einde komt ze ervanaf en gaat alles weer gewoon verder. Nee, ik vind het een goed einde want ze komt in het ziekenhuis terecht en daarna zegt ze dat ze die troep stopt te gebruiken. Ja, het is een lastig verhaal om te lezen, want het gaat dan over die en dan weer over die, dat is lastig.