Vak: Nederlands

Uitgever: De bezige bij

ISBN nummer: 9789023493815

Illustrator: niet bekend 

Schrijver:

''Mama Tandoori''  gaat over de biografie van Ernest van der Kwast. Hij is geboren in Bombay (tegenwoordig heet de stad Mumbai) in India op 

1 januari 1981. Ernest heeft een vrouw en een zoon, waarover in het laatste hoofdstuk wordt verteld. Zijn schrijfstijl is humoristisch en hij ziet dingen die er niet zijn. Hij heeft nog drie andere boeken geschreven namelijk: “Soms zijn dingen mooier als er mensen klappen”, “Stand-in” en “Giovanna's navel”. Verder wordt alles over hem vertelt in zijn biografie.

Twee koffers

Het begon allemaal met twee koffers. De moeder van Ernst van der Kwast kwam in 1969 aan in Nederland. Daar werd een typische Nederlandse man verliefd op de moeder van Ernst. Dit werd later zijn vader. De koffers werden ingeruild voor een erg groot huis in Kralingen. Het huis had een heel hoge vraagprijs, terwijl de koffers eigenlijk veel minder waard waren. Zo dwong zijn moeder altijd alles af.

De laatste mond

De moeder van Ernest staat op drie voorpagina’s van verschillende kranten. De ene voorpagina is de pagina uit de ‘Times of India’ waar ze naast het sterfbed van een bekende filmster staat als verpleegkundige. De andere voorpagina kwam van de NRC, waarop ze zwaaiend met de donderdagkrant in haar hand in een restaurant. De laatste voorpagina was van de krant ‘De Ster van Kralingen’. Op de voorpagina stond het nieuws dat ze al meer dan twintig jaar boodschappen deed bij supermarkt Den Toom en dat ze graag de allerlaatste klant had willen zijn. Dat stond in de krant, maar eigenlijk was iemand anders de laatste klant.  

Geschenk van God

Vroeger verzorgde de moeder van Ernest kapitein Rajesh Mudgal. Hij kon na een operatie niet meer de zee op. Ze werd verliefd op Rajesh Mudgal en hij ook op haar. Helaas voor Rajesh kwam de moeder van Ernest nooit meer terug. Ze was namelijk al getrouwd met de vader van Ernest, Theo. Niet lang daarna kwam hun eerste zoontje Ashirwad. Hij was gehandicapt en bleef voor altijd het gedrag van een 4-jarige houden. Maar de moeder van Ernest en Ashirwad gaf nooit op: Ashirwad moest en zou met een prinses trouwen en gelukkig worden. 

Gratis is goed

De moeder van Ernest is vanwege de oorlog altijd heel gierig. Op een dag nam Ashirwad mee op reis van Rotterdam naar het bedevaartsoord Lourdes in Frankrijk. Hier zou heilig water hem voor altijd gaan genezen. Ze gingen met het openbaar vervoer om geld te besparen. Ashirwad mocht namelijk onder begeleiding gratis reizen, omdat hij gehandicapt was. Heel eenvoudig verliep de reis met de bus en de trein niet. Er werd steeds moeilijk gedaan als ze het pasje lieten zien voor controle.  

Eenmaal in Lourdes hebben ze de Heilige Wand aangeraakt en zijn ze door een non ondergedompeld in het heilige water. Maar het water heeft Ashirwad niet geholpen. Hij vond het vooral koud. 

De Superintendent

Ernest ging vroeger af en toe op bezoek bij oom Abhimanyu Sharma, een oude man in Nederland. Oom Sharma rookte erg veel. Als jongetje droomde hij ervan om acteur te worden nadat hij een film had gezien in zijn afgelegen geboortedorp. De meneer van de filmproject had gezegd dat de filmwereld in Bombay was. Daar ging hij op zijn zeventiende naar toe om acteur te worden. Bekend is oom Sharma niet geworden. Abhimanyu Sharma stierf toen hij met zijn dochter naar een theatervoorstelling ging met acteurs uit Bombay. Aan het einde van de voorstelling dacht zijn dochter dat hij sliep, maar hij was overleden. 

De Indiase droom

Ernest was erg goed in sport. Vooral in atletiek. Elk weekend kwam Ernest wel thuis met een beker of medaille van een wedstrijd. Hij kreeg zelfs de kans om voor India uit te komen tijdens internationale competities. Maar dat mocht niet van zijn moeder. Zij wilde dat hij ging studeren in plaats van atletiek op topniveau. Ernest besloot later schrijver te worden. Ernest zijn moeder was zo boos dat ze een zwarte vuilniszak in brand heeft gestoken om de boze geest in hem te verdrijven.

Bij de dood van oma Voorst

Er is ook de Nederlandse familie van Ernest: Familie Van Der Kwast. Oma Voorst, zo wordt ze genoemd omdat ze in Voorst woont, is de overgroot oma van Ernest. Ze is dement. Haar man is jaren geleden overleden, maar ze ziet hem soms nog wel in haar hallucinaties. Oma Voorst staat op het punt om te overlijden. Haar zoon, de opa van Ernest, heeft het testament van oma Voorst laten veranderen. Daarom laat de moeder van Ernest oma een document tekenen, waardoor de moeder van Ernest recht heeft op de keuken van oma.  Zelfs tijdens de begrafenis van oma Voorst zegt de moeder van Ernest nog tegen haar schoonvader, de opa van Ernest, dat zij recht had op de keuken van oma. Ze schreeuwde het zelfs tegen hem over het graf van oma Voorst heen.

De man met baard

De moeder van Ernest was ook pittig als Tandoori-saus. Als ze je mocht, was ze super lief. Als ze je niet mocht, was ze vreselijk. Zo liet ze de oom van Ernest, Helbert van der Kwast, niet binnen toen hij na jaren goudzoeken in Canada, de vader van Ernest, Theo kwam bezoeken, omdat ze dacht dat hij een zwerver was. Ook keurde de vrouw van haar Johan af, toen hij zijn vrouw kwam voorstellen. Niet vanwege haar beeldschone uiterlijk, maar vanwege haar geloof. Ze was namelijk een moslima. En toen Ernest vertelde dat hij wilde stoppen met studeren, verbrandde ze een zwarte vuilniszak in de tuin.