Rouge braise door Rolande Causse

Titel: Rouge Braise
Schrijver: Rolande Causse
Illustrator: Norbert Boussot
Uitgever: Gallimard, 1985

Waar en wanneer:

Het verhaal speelt zich af in Frankrijk. Eerst in de stad waar Dounia met haar oma Eugènie woont. Na een bombardement besluiten zij naar het plaatsje Saint-Léon op het platteland te gaan waar Dounia vroeger al eens gewoond heeft.
Het verhaal speelt zich af in de tijd van de Tweed Wereldoorlog. Van 1943 tot april 1945.
Je weet dat het verhaal in 1943 begint omdat je dat kunt lezen in vocabulaire boekje. Hier volgt een passage daar uit (blz. 3):
‘……Het is 1943. Het grootste deel van Frankrijk staat onder gezag van maarschalk Pétian, die met de Duitsers collaboreert. Parijs lijdt honger en wordt telkens opgeschrikt door luchtalarm……’
Hier volgt een passage uit het eind van het boek wat aanduid dat het verhaal zich tot die tijd afspeelt (blz 94):
‘……Mai 1845. Après avoir passé deux semains de vacance heureuses dans les montagnes suisses, entre son père et sa mere, Dounia est de retoir à la maison. Il a été entendu qu’à la rentrée scolaire elle irait au lycée……’
Ook het stukje op de achterkant van het boek bewijst dat het in die tijd afspeelt.
‘……La Deuxième Guerre mondiale, de 1943 à 1945……’

Titelverklaring:

Rouge braise.
Het Rouge slaat terug op het rode haar en de rode fiets van Dounia. Braise betekent: Op hete kolen zitten. Dounia heeft in deze 3 jaar erg veel mee gemaakt en daar slaat ‘braise’ op terug.

Het thema:

Het verhaal gaat over een jong meisje dat betrokken raakt bij de tweede wereldoorlog.
‘……Alerte. Les sirènes hurlent. Dounia se réveille. A ses côtes grand-mère ne bouge pas. Une violente deflagration. Des explosions suivent. Les vitres de la pièce tremblent……’
Op een gegeven moment moet ze ook een boodschap overbrengen naar Marcel, een man met een grote zwarte baard, die in Vieux Poux (een dorp verderop) woont. Dit wijst uit dat ze dus ook enigszins betrokken is geweest bij het ‘verzet’ tijdens de oorlog.
‘……Vois comme ma Tourterelle nous protège, dit Georges. Veux-tu me rendre un service? Bien volontiers, répond Dounia. En bicyclette tu vas aller à la ferme du Château, au village de Vieux Poux. Tu demanderas Marcel. Il a une grande barbe noire. Il était ici hier. Te souviens-tu de lui? Oui, je le connias. Dans la pomp de ton cycle je glisse un message anodin. Tu donnes cette ponpe à Marcel et tu lui précises: regardez à l’intérieur. Oncle tire une feuille de papier à cigarettes. Il écrit. Plie et glisse le papier sous la partie supérieure. Il fixe lui-même la pompe sur le vélo de Dounia……’

Karakterontwikkeling:

In het begin is ze erg bang. Er zijn allerlei bomaanslagen aan de gang en ze vlucht met haar oma naar Saint-Léon. Hierbij moet ze haar moeder achterlaten waardoor zij haar erg gaat missen. In het plattelands plaatje moet ze naar school wat ze helemaal niet wil. Ze wordt er gepest waardoor ze zich erg in de steek gelaten voelt. Haar oma wil niet dat haar tante haar les gaat geven. Hierdoor is ze boos op haar want dat vindt ze niet leuk. Als Dounia van haar oom een rode fiets krijgt is heel gelukkig. Haar oma is alleen niet zo blij. Dounia moet haar wel beloven dat ze altijd zegt waar ze is. Uiteindelijk na overhalen van tante Thérèse hoeft Dounia niet meer naar school en krijgt ze les van tante. Dit is een hele opluchting voor haar en is oma erg dankbaar.
Als Dounia op de radio hoort dat Parijs is bevrijd en de oorlog voorbij is. Is ze erg blij en er wordt een feest gehouden. Oma en Dounia gaan terug naar Parijs. Maar tegelijkertijd moet ze aan Claude denken. Zou hij nog leven? Ze kijkt terug op Saint-Léon en denkt aan alles wat er daar gebeurt is. Daar wordt ze wel wat droevig van. Op de terugweg ziet ze zoveel lijdende mensen dat ze het haast niet meer kan verdragen. Maar op een gegeven moment komt er een brief van haar moeder waar in staat dat ze weer een heel stuk beter is dat maakt haar weer wat vrolijk. Een half jaar later staat haar vader ineens voor de deur. Dat maakt haar weer gelukkig. Ze belt haar moeder onmiddellijk op om het haar te melde.

Aanbeveling:

Ik zou het boek aanbevelen aan een medeleerling omdat:
Het is een leuk verhaal om te lezen. Het is niet saai. Af en toe wel wat moeilijk maar er zit een vocabulaire boekje bij waar een heleboel woorden instaan. Hierdoor is het best te doen. Het is een realistisch verhaal omdat het weldegelijk zo gegaan zou kunnen zijn. Er worden allerlei problemen van de oorlog weergegeven en er wordt laten zien hoe het is om als klein kind daar maar tussen te moeten zitten. Hierdoor leest het wat makkelijker.