La pipe de Maigret door Georges Simenon

Samenvatting: Maigret zit in zijn kantoor en verveelt zich helemaal dood. Wij wil zijn pijp gaan roken maar die kan hij niet vinden. Hij zoekt overal; in z’n kantoor, in z’n kleren en zelfs in het kantoor van de chef. Maar hij vindt hem niet. Maigret’s zus en de vriend daarvan zijn bij hun op bezoek geweest de vorige avond, daarna heeft de vrouw van Maigret opgeruimd en Maigret heeft uit het raam zitten staren. Maigret zit de hele tijd aan deze avond te denken. Dan komt er opeens een vrouw, Mme Leroy, met haar zo’n binnen en zij begint een heel verhaal te vertellen dat er bij haar thuis ’s nachts steeds iemand in het huis rondsluipt en dan weer vreemd genoeg gewoon vertrekt zonder iets te stelen. Maigret vraagt waarom Mme Leroy dit denkt en ze vertelt dat in de kelder een kist was verplaatst, dat de sleutel van de spiegelkast, waar de sleutel nooit van omgedraaid was, nu wel omgedraaid was, ze had ook natte voetstappen gevonden en ze had een kopje kapot horen vallen. Mme Leroy had een tijd geleden haar man verloren en daarom zat ze in geldnood, daarom ging ze in haar huis kamers verhuren, maar die huurders heeft ze er weer uitgegooid, omdat ze te veel rommel maakten. Om nu aan geld te komen, poetst ze bij ene Mme Lattement. De zoon van Mme Leroy voelt zich echter niet op zijn gemak in het kantoor van commissaris Maigret. Hij zit maar wat in het rond te kijken, hij wil het liefst zo snel mogelijk weg. Maigret raadt Mme Leroy aan om in het hele huis nieuwe sloten te laten zetten. Hij zegt ook dat hij iemand van de politie de volgende dag in Mme Leroy’s huis zal laten kijken, om te kijken of er nog iets te vinden valt. De volgende dag komt Mme Leroy weer naar het kantoor van Maigret, maar nu verteld ze dat haar zoon is verdwenen, ze zegt ook dat ze weer nieuwe aanwijzingen heeft gevonden voor die mysterieuze insluiper; ze heeft een blauwe zakdoek gevonden en die heeft zijzelf niet in huis, dus het moet wel van die insluiper zijn. De nacht dat Mme Leroy’s zoon verdwenen is, heeft ze ’s nachts geen geluiden gehoord, die ze normaal wel hoor omdat ze nooit goed kan slapen, maar vreemd genoeg heeft ze nu als een blok geslapen. Maigret gaat mee naar Mme Leroy’s huis en zoekt aanwijzingen, maar ondertussen is hij nog steeds zijn pijp aan het zoeken, die hij nog steeds kwijt is. Joseph (de zoon van Mme Leroy) is volgens Maigret op zijn sloffen het huis uitgegaan, want Joseph’s sloffen zijn nergens te bekennen. De eerste huurder van Mme Leroy was een nette, goedopgevoede man, hij werkte bij een wijnerij genaamd ‘Soustelle’. Deze huurder had Mme Leroy ten huwelijk gevraagd, maar hij werd door haar afgewezen en toen is hij ontmoedigd weggegaan en werd hij vervangen door een andere huurder: Monsieur Bleustein. Maigret doet veel onderzoek om de zaak op te lossen, hij zoekt in de interesses van de mensen. Maar ondertussen is hij nog altijd naar zijn pijp aan het zoeken. Door veel onderzocht te hebben, komt Maigret erachter dat Joseph een vriendin heeft, genaamd Mathilde. Ze zoeken deze Mathilde op en zij vertelt dat zij tegen Joseph had verteld dat hij niet meer bij de winkel waar zij werkte, moest wachten op haar, omdat dat te veel opviel, hij moest voortaan maar bij de metro op haar wachten. Ze hield nog wel heel veel van hem zegt ze er nog achteraan. Lucas (het hulpje van Maigret) komt er achter waar Mathilde werkt, omdat de cassière van de kapperszaak (waar Joseph werkt) had gezegd dat er altijd een klein jongetje een brief afgaf voor Joseph en ze zag dat jongetje dan weer terug rennen, ze leerwinkel in. Dus daar werkt Mathilde. Mathilde en Joseph kennen elkaar al 6 maanden. Ze leerden elkaar kennen in de leerwinkel waar Mathilde werkt, omdat Joseph daar een portemonnaie wilde kopen, hij vond hem duur maar heeft hem toch gekocht. Mathilde heeft hem diezelfde avond weer gezien op straat. Joseph heeft Mathilde eerst een paar dagen gevolgd voordat hij met haar durfde te praten. Monsieur Bleustein is op 19 februari 1919 in zijn appartement in Negresco dood gevonden. Hij was doodgeschoten met een revolver met een kaliber van 6mm. Dit wapen is niet teruggevonden. De bagage en zijn kamer waren helemaal overhoop gehaald. Om meer informatie te vinden gaan Maigret, Lucas en Mathilde naar de plek waar Joseph en Mathilde elkaar ontmoet hebben, een herberg. Terwijl ze er heengaan is het weer zeer slecht; het regent, het is nat, het waait, het is modderig en donker. Nu zien ze de herberg, Mathilde gaat niet mee naar binnen, zij moet buiten wachten samen met Lucas. Maigret gaat alleen naar binnen. Hij gaat de herberg in en hij ziet twee mannen aan een ijzeren tafel zitten. Een van die mannen zit de hele tijd heel onbeweeglijk met z’n rug naar Maigret toe, dit vindt hij vreemd. Ook hoort hij hoe mensen boven stiekem lopen. Deze viezige herberg wordt verlicht met maar een zwak schijnende patrolium lamp. Hij voelt zich hier niet veilig. De patrolium lamp begeeft het en nu is het stikdonker. De man die de hele tijd onbeweeglijk met z’n rug nar Maigret toe zat, valt Maigret aan, er ontstaat een groot gevecht. De baas van de herberg die achter de toonbank zit doet niks om Maigret te helpen, hij blijft onbeweeglijk staan. Uiteindelijk wint Maigret het gevecht en hij houdt Nicolas (de man met wie hij vechtte) in bedwang. Hij gaat naar boven en hij vindt Joseph. Maigret vraagt Joseph om zijn pijp, hij denkt dat hij zijn pijp heeft. Joseph kijkt verbaast en vraagt hoe hij dit weet. Maigret zegt dat hij de hele tijd al wist dat hij zijn pijp had omdat Joseph is een grote fan van commissaris Maigret en daarom heeft Joseph zijn allerliefste bezit gestolen, zijn pijp, om zich Maigret te kunnen voelen. Nu weet Maigret waarom Joseph zich niet op zijn gemak voelde in zijn kantoor, Joseph wilde de zaak zelf oplossen. Daarom was Joseph de nacht dat hij was weggelopen ’s nachts naar beneden gegaan om dat ding te zoeken wat die mysterieuze bezoeker aan het zoeken was, Joseph wist dat het iets heel kleins moest zijn, omdat die vreemde bezoeker in de allerkleinste gaatjes keek en zelfs in de medicijnen doosjes. Joseph had overal gezocht, hij wilde de politie voor zijn, die die dag erna zouden komen kijken in zijn huis. Jospeh was al overal in zijn huis geweest, behalve in de eerkamer, daar ging hij die nacht zoeken. Hij vond wat die onbekende bezoeker zocht: diamanten, deze zaten verstopt in de porseleinen kaarsjes van de antieke kandelaar. Diezelfde bacht was die mysterieuze bezoeker ook weer in zijn huis aan het rondsluipen, en Joseph werd door de bezoekers gezien en Joseph rent het huis uit, de bezoeker rent achter hem aan. Joseph rende naar het treinstation en sprong de trein in, later sprong hij weer uit de trein toen die nog niet helemaal stilstond, om niet gezien te worden door zijn achtervolger. Hij huurde snel een kamer in de herberg en keek met angst uit het raam; hij zag Nicolas (die mysterieuze bezoeker) aankomen. Joseph barricadeerde de deur en deed het raam op slot, omdat hij dacht dat Nicolas omhoog zou komen met een ladder en dan via het raam naar binnen zou klimmen. De zaak is rond, het mysterie is opgelost. Joseph vraagt aan Maigret wat hij tegen zijn moeder moet zeggen over dit hele gebeuren. Maigret zegt dat Joseph tegen zijn moeder moet zeggen dat hij ’s nacht voor detective wilde spelen en dat hij toen iemand het huis uit zag rennen en dat hij er toen achteraan is gerend. Maigret belooft aan Joseph dat hij van hem een andere pijp krijgt, zodat hij zich toch nog een beetje commissaris kan voelen, maar Joseph vindt een andere pijp dan die van Maigret niet goed genoeg, hij wil alleen de pijp van Maigret.