La gloire de mon père door Marcel Pagnol

BOEKVERSLAG LA GLOIRE DE MON PÈRE
Zakelijke gegevens
Marcel Pagnol
La gloire de mon père
Wolters-Noordhoff, Groningen Merles Blanc serie 1999 Nr. 2. Oorspronkelijke uitgave: 1957
Genre: autobiografische roman
Aantal bladzijdes: 206
Eerste reactie
Keuze
Ik heb dit boek niet gelezen, omdat me het een leuk boek leek, maar gewoon omdat het bij de Merles Blancs van 1999 hoort. Hier is natuurlijk niets mis mee, maar het lijkt me niet zo vreselijk interessant gegeven in een leesverslag. Het lezen van Frans is natuurlijk altijd goed als oefening voor het Centraal Examen en verder vond ik het best leuk om een echt boek te kunnen lezen in het Frans. Ook al gaat het dan wat minder snel, er zijn toch een heleboel Franse schrijvers waarvan ik nu boeken van zou kunnen lezen en dat is toch winst. Inhoud
Ik vond het een erg schattig verhaal, maar het was niet spannend. Ik vond de tekst niet altijd even komisch, terwijl dit volgens mij wel het bedoelde effect was. Eigenlijk is het wel een leuk boek, maar het is wel erg vrolijk allemaal en het verhaal is niet bepaald bloedstollend spannend, behalve dan voor een groepje vogels. Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die dit een erg leuk verhaal vinden, maar het was niet zo aan mij besteed. Verdieping

Samenvatting
De ik-figuur uit dit verhaal heet Marcel. Dit boek is dan ook sterk autobiografisch van karakter. Marcel vertelt over de tijd dat hij klein was. Hij heeft het over zijn tante Rose en vertelt dat ze altijd samen naar het Parc Borély gingen, waar ze altijd op hetzelfde bankje zaten. Op een gegeven moment zit er een vreemde meneer op het bankje. Hij zegt de eigenaar van het park te zijn, maar dat blijkt natuurlijk niet waar te zijn. Deze meneer trouwt met tante Rose en wordt nu verder beschreven als oom Jules. Marcel en zijn broer Paul houden net als hun vader heel veel van het kopen van oude spullen bij een antiquair. De vader van Marcel heeft een huis gehuurd voor in de zomer. Marcel en Paul besluiten om allerlei spullen te gaan kopen voor het huis. Moeder is niet zo blij met de voorliefde voor oude spullen en wanneer oom Jules, tante Rose, vader en moeder Pagnol Marcel, Paul en Germaine in de zomervakantie eindelijk het huis in gaan, valt het een beetje tegen. Het huis getiteld “La bastide neuve” mist enkele cruciale voorzieningen zoals stromend water en de WC is buiten. Het huis valt bijna uit elkaar van ellende, maar de natuur is mooi en Marcel en zijn broertje verzinnen allerlei spelletjes om zich bezig te houden. Oom Jules en vader gaan vrijwel meteen op vogeljacht. Vader is heel slecht in jagen maar probeert oom Jules niet teleur te stellen en doet z’n uiterste best om een vogel neer te schieten. Na een paar keer heeft hij nog niets gevangen. Marcel hoopt vurig dat het zijn vader zal lukken een vogel te schieten en wil dolgraag mee op jacht. Oom Jules en zijn vader beloven Marcel dat hij mee mag, maar als ze daadwerkelijk vertrekken waarschuwen ze hem niet. Paul (Marcel zijn kleinere broertje) maakt Marcel wakker en na een briefje voor zijn moeder achter te hebben gelaten gaat Marcel proberen om zijn vader en oom in te halen. Na een vreselijk lange tocht vindt Marcel ze eindelijk terug. Wanneer hij zijn vader gevonden heeft, zorgt Marcel ervoor dat er een groep vogels zijn vaders richting uit komt, zodat zijn vader raak kan schieten. Een groep ‘perdix royaumes’, schrikt van Marcel. Deze soort vogels vliegt vrij snel, waardoor ze nog een stuk doorvliegen nadat ze geschoten zijn. Het is dus vrij lastig om ze te vinden. Oom Jules zegt dat de vader van Marcel ze waarschijnlijk gemist heeft, maar op dat moment komt Marcel en laat zien dat zijn vader er twee geschoten heeft. Een was er op zijn hoofd gevallen en de ander niet zo ver weg. Zijn vader is erg trots en oom Jules is blij voor zijn zwager. Teruggekeerd bij de vrouwen, pronken de heren met hun vangst. In het dorp wordt de vader van Marcel volop geprezen. Hij laat een foto van zichzelf en zijn prooi maken. Daarna worden de beesten opgegeten. Marcel heeft het heel erg naar zijn zin totdat hij hoort dat ze weer naar huis gaan, omdat de school weer begint. Hij wil niet weg, maar z’n ouders beloven weer terug te gaan als hij het volgende jaar goede cijfers haalt. Onderzoek van de verhaaltechniek
Dit verhaal wordt verteld vanuit een ik-persoon. Het hele boek is sterk autobiografisch, Marcel Pagnol beschrijft zijn eigen jeugd. Als hij er iets bij verzonnen heeft, dan heeft dat geleidt tot een heel realistisch eindresultaat. Er zijn geen onwaarschijnlijke elementen aan het verhaal toegevoegd, het lijkt nergens opgefleurd. Alles wordt vrij komisch beschreven, maar de gebeurtenissen zijn op zichzelf niet zo grappig. Het is meer de manier waarop Marcel Pagnol het beschrijft, waar hij een komisch effect mee bereikt. Het grootste gedeelte van het boek gaat over de vakantie die Marcel meemaakte toen hij tien jaar oud was. Marcel Pagnol was 62 jaar oud toen dit boek uitkwam, dus waarschijnlijk heeft hij beschreven wat hem meer dan een halve eeuw eerder is overkomen. Dit is opmerkelijk omdat het boek zo gedetailleerd is, dat het wel bijna met fantasie aangevuld moet zijn. Het verhaal speelt rond 1900 en de ik-figuur kijkt terug op de gebeurtenissen. De belangrijkste plaatsen waar het verhaal zich afspeelt zijn: Marseille, Saint-Loup en Au Bagne. Hoofdpersonen: Marcel
Is de ik-figuur en de hoofdpersoon van het verhaal. Hij is een klein jongetje en is trots op zijn vader. Vader Pagnol
Hij is een beetje een sullig typetje, met een voorliefde voor oude spullen. Hij kan eigenlijk niet jagen, maar probeert het toch. Moeder Pagnol
De moeder van Marcel is niet zo dol op het avontuur als de mannen van de familie en deelt ook hun voorliefde voor oude spulletjes niet. Tante Rose
Marcel ging met deze tante altijd in het park zitten en dan ook nog op hetzelfde bankje. Op een gegeven moment komen ze daar een vreemde meneer tegen. Deze meneer trouwt later met tante Rose en is nu verder oom Jules. Oom Jules
Deze meneer trouwt met tante Rose en hij is de persoon tegenover wie de vader van Marcel graag wil bewijzen dat hij wel kan jagen. Paul
Dit is het kleinere broertje van Marcel, ze verzinnen samen allerlei spellletjes om zich bezig te houden in het vervallen vakantiehuis. Paul is ook degene die Marcel wakker maakt als zijn vader en oom Jules al zijn vertrokken om te gaan jagen. Op zoek naar de thematiek
Het belangrijkste gegeven uit het verhaal is de uiteindelijk succesvol verlopen jachttrip van de vader van Marcel Pagnol, vandaar ook de titel. Het boek draait voornamelijk om een vakantie met de familie en is erg realistisch beschreven. Na enig diep nadenken zijn de volgende motieven te geven: familie, vakantie, trots, oude spulletjes, trouwen, jagen en overwinning. Het centrale thema is waarschijnlijk de overwinning van de vader van Marcel en hoe trots het kleine jongetje hierop wel niet is. Plaats in de literatuurgeschiedenis

Marcel Pagnol is geboren op 28 februari 1895 in Aubagne. Marcel volgde voortgezet onderwijs in Marseille en nadat hij zijn diploma heeft gehaald, gaat hij studeren in Aix, waar hij een onderwijsbevoegdheid Engels haalt. Toen hij zestien jaar oud was, heeft hij een literair tijdschrift opgericht met een paar van zijn beste vrienden. Marcel begint met een carriere in het onderwijs en wordt leraar Engels in Parijs. Pas in 1916 begint hij serieus te schrijven, vooral poëzie. Later begint Marcel Pagnol met het schrijven van toneelstukken, waarvan sommige veel succes hebben gehad. Een paar van zijn stukken zijn verfilmd. In 1931 richt Marcel Pagnol een eigen filmhuis op, waar hij zelf films maakt. In 1932 begint hij een tijdschrift voor de film. Pagnol wordt gezien als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het Franse realisme uit de jaren dertig. In 1944 wordt hij benoemd tot president van de Société des Auteurs de Compositeurs dramatiques. In de jaren vijftig begint hij met schrijven van zijn autobiografie, waarvan dit boek het eerste deel is. De andere delen zijn: Le château de ma mère, Le Temps des Secrets en Le Temps des Amours. . Marcel Pagnol is een bekende Provençaalse schrijver, hij is vooral geliefd vanwege zijn fantasie, humor en zijn optimisme. Op 18 april 1974 is Marcel Pagnol in Parijs overleden. Andere boeken van hem zijn: Jean de Florette, Le masque de fer, Pirouettes, La petite fille aux yeux sombres. Beoordeling
Ik vond dit boek leuk om te lezen, maar er gebeurt vrij weinig. Het verhaal bevat erg veel dialogen en alles wordt heel precies omschreven. Op zich leent een realistische beschrijving van een vakantie met de hele familie zich natuurlijk erg voor een saai boek, maar de humor van Marcel Pagnol maakt het levendig. De ruime aandacht voor details verbaast mij een beetje, omdat Pagnol een vakantie beschrijft die hij meer dan een halve eeuw geleden meegemaakt heeft. De natuurbeschrijvingen vind ik niet leuk om te lezen, de beschrijving van hoe Paul en Marcel er het beste van maken door het verzinnen van allerlei spelletjes, is wel schattig. Het hele verhaal is erg positief over iedereen. Er komt geen enkel onaangenaam persoon voor in dit verhaal, dus wat dat betreft is het eigenlijk niet zo realistisch. Bovendien zijn vakanties met de hele familie in een huis zonder riolering, meestal helemaal niet zo leuk. Een boek met zoveel vrolijkheid, maakt mij eigenlijk een beetje argwanend. Het moment waarop Marcel de vogels omhoog jaagt en zijn vader ze raakt, vond ik toch leuk om te lezen. Vader en zoon worden er namelijk heel erg blij van en dat is toch gewoon leuk om te lezen. Ik kan me voorstellen dat de vogels er iets anders over denken, maar het is toch wel een erg leuk moment voor de Pagnols.