Chantages door Brigitte Peskine

Titel: Chantages.
Betekenis: Chantage.
Schrijver: Brigitte Peskine.
Genre: Drama.
Uitleg titel: Cécile chanteert Tania.
Hoofdpersoon: Tania is de hoofdpersoon. Haar zus Cécile chanteert haar omdat Tania niet tegen haar ouders mag zeggen dat Cécile anorexia heeft. Cécile dreigt ermee om zelfmoord te plegen als Tania het toch verteld. Tania word er helemaal gek van alle gebeurtenissen om haar heen.
Korte samenvatting: Tania komt erachter dat haar zus anorexia heeft. Cécile chanteert haar. Haar vader en moeder zijn gescheiden. Haar vader heeft een nieuwe vrouw gevonden waar hij mee wil gaan trouwen. Ze heet Marie-Bé en ze is zwanger van de vader van Tania en Cécile. Het is een jongetje en hij heet Grégory. Cécile moet naar een psychiater. Tania gaat naar Normandië. Als ze iets ouder is ontmoet ze een jongen waar ze mee trouwt. Cécile trouwt ook en ze heeft geen anorexia meer.
Sympathiek: Ik vond Marie-Bé wel sympathiek. Ze was heel aardig toen Tania het moeilijk had. Ze was in het hele verhaal wel aardig.
Niet sympathiek: De moeder van Cécile en Tania vind ik niet zo heel erg sympathiek. Ze is heel erg bezorgd om Cécile en geeft daarom Tania niet zoveel aandacht meer. Toen Tania een goed rapport had zei ze niet wat goed van je maar toen was ze meteen bezorgd dat Cécile jaloers zou worden. Als ze het even niet meer aankan dat Cécile veel problemen heeft stuurt ze Cécile en Tania maar naar hun opa en oma.
Mening: Het boek was erg moeilijk. Ik snapte er niet zo heel veel van. Ze gebruikten woorden waarvan ik dacht wat betekend dat nu weer. Bijv: ‘Elle m’a dit qu’elle ne supportait plus les chipies parce qu’elles étaient trop superficielles.’ In veel zinnen stond wel 1 woord waarvan ik de betekenis niet wist. Het was wel een leuk onderwerp over een meisje met anorexia die haar zus chanteert.
Eigen einde: Ik zou om het spannend te maken die zus eerst een heel stuk beter laten worden, zodat de lezers van het boek denken dat ze er weer bovenop komt. Maar dan zou ik aan het einde haar toch dood laten gaan. Voor de rest van de mensen die in het boek voorkomen zou ik het einde zo laten.