Chantages door Brigitte Peskine

Titel: Chantages

Schrijver: Brigitte Peskine

Hoofdpersonen: Tania, Cécile en moeder

Bijrol: Marie-Bé en Nicole.

Waar speelt het zich afspeelt: het speelt zich af in Frankrijk. Vooral op een plek die niet nader genoemd wordt en soms in Dozule (in Normandië). In Dozule speelt het zich af in het hotel van Tania’vader. Ook speelt het zich af rond de Middellandse Zee in een vakantiehuis.

Betekenis van deze titel: Cécile dreigde om zelfmoord te plegen als Tania sommige dingen niet voor haar zou doen. Ze chanteerde haar dus een beetje.

Mening over het verhaal: saai zeg. Het is erg langdradig en je valt er haast bij in slaap. Het gaat van het ene naar het andere onderwerp en ik snap er niets van. De samenvatting is daarom ook wat rommelig en misschien kloppen er wat dingetjes niet.

De leukste persoon in het verhaal is Nicole, omdat zij niet zo moeilijk doet over bepaalde zaken.

Hoe het lezen in het Frans ging: slecht. Ik begrijp er over het algemeen niets van. Franse boekjes liggen mij sowieso niet zo. Ik lees liever Engelse of Nederlandse boekjes, omdat ik deze talen beter begrijp.

Samenvatting:

Het is dinsdagmiddag. Tania komt uit school en legt haar tas neer, doet haar jack uit, gaat naar de wc, etc. Haar zus Cécile is verdrietig, omdat ze over tijd is en ze heeft ook nog eens de pil vergeten in te nemen. Ze is nu erg prikkelbaar en Tania is liever niet bij haar in de buurt. Cécile durft niet naar de drogist te gaan om een zwangerschapstest te kopen. Ze is bang voor de eventuele afkeurende blikken van de andere mensen in de drogist. Uiteindelijk ging moeder de test kopen. Tania brengt het weekend door bij haar vader die in Normandië woont. Ze wordt opgehaald door de nieuwe vrouw van haar vader (Marie-Bé) en zij gaan samen naar het hotel waar de familie woont. Eenmaal aangekomen gaat Tania de kamer geheel naar haar smaak inrichten. Ze moet van haar vader huiswerk gaan maken, maar dit kan niet omdat Tania niet weet wat het huiswerk is. Ze kan ook niemand hiervoor opbellen, want met al haar klasgenoten is wel wat mis, volgens haar. Behalve met één meisje, maar daar kent ze het telefoonnummer niet van, dus kan ze haar ook niet bellen.

In het hotel van Tania’s vader wordt één bruiloft gehouden. Het is een groot feest en er wordt veel drank genuttigd. Later, wanneer Tania weer thuis is wordt er gezamenlijk gegeten. Dan komt opeens het onderwerp “anorexia” ter sprake. Tania zegt dat ze denkt dat Cécile anorexia heeft (omdat ze zo weinig eet), maar Cécile zegt dat dit niet zo is.

Vlak daarna loopt Cécile naar het toilet om haar eten uit te spugen, zodat het uit haar lichaam is en ze niet dik kan worden door het eten. Moeder betrapt haar en zorgt ervoor dat ze ophoudt. Tania vindt het erg dat ze haar zus niet kan helpen en ze is bang dat Cécile dood zal gaan. Diezelfde avond belt Tania naar haar vader. Ze vertelt hem dat Cécile weer wat meer is gaan eten. Vader is erg blij met dit nieuws en verteld per ongeluk dat Marie-Bé zwanger is. Tania voelt zich hierdoor verraden en alleen. Ze denkt namelijk dat vader vanaf nu minder aandacht aan haar zal besteden. Tania kan alle recente gebeurtenissen niet meer aan. Alles komt tegelijk op haar af. Namelijk; de grappenmaker die haar met dood bedreigt, de anorexia van Cécile, haar toekomstige broertje of zusje die ze krijgt van vader en Marie-Bé. Dan krijgt ze ook nog eens te horen dat Cécile naar een psychiater moet, onder schooltijd. Het werd teveel.

Tania komt thuis met een goed rapport en is hier erg blij mee. Dit tot groot ongenoegen van haar moeder, omdat deze denkt dat Cécile hierdoor gekwetst wordt. Cécile zegt dat dit niet zo is. Moeder is erg teleurgesteld in het slechte rapport van Cécile. Na enige tijd stelt moeder voor dat Cécile en Tania de kerstvakantie maar bij hun vader moeten doorbrengen. Tania reageert hier spottend op door te zeggen dat het zeker één idee was van de psychiater. Moeder zegt dat de psychiater inderdaad heeft gezegd dat het een goed idee zou zijn voor de genezing van Cécile. Tania vindt dit onzin, omdat ze niet denkt dat een mentale ziekte op deze manier te genezen is. Moeder is het met de psychiater eens dat Cécile zich beter een tijdje in een andere leefomgeving moet gaan bevinden. Cécile is ondertussen in een psychiatrisch ziekenhuis opgenomen en daarom moet Tania de huishoudelijke klusjes overnemen, dit vindt ze niet leuk. Ze verwaarloost haar leven een beetje, maar ze houdt goed contact met haar vriendin Mathilde. Mathilde steunt haar en helpt haar om haar problemen te verweren en dit doet Tania goed. In de krokusvakantie gaat Tania bij de grootouders van haar vriendin Mathilde logeren. Mathilde en zij hebben daar de grootste lol. Het is er rustig en de mensen zijn vriendelijk. Tania komt tot rust en accepteert dat er een baby op komst is. Dan gooit Cécile roet in het eten. Ze verpest de sfeer door overdag in cafés rond te gaan hangen, haar schoolvrienden in de steek te laten en niet naar de psychiater te gaan. Moeder besluit Cécile er toe te dwingen dat ze naar de psychiater én naar school gaat. Ze krijgt huisarrest en mag alleen het huis uit voor deze twee dingen. Cécile voelt zich een oud mens van een jaar of 100, terwijl ze in feite nog heel jong is. Tania is een beetje jaloers, omdat moeder zeer ongerust is over Cécile en ze voelt zich achtergesteld. Ze voelt zich wel schuldig, want haar zus is ziek en dan heeft zij zulke gedachten.

Dan is het zover, de baby van Marie-Bé en vader gaat komen. De weeën zijn begonnen en er wordt een ambulance gebeld. Als de baby (Grégory) er eenmaal is om middernacht wordt er gebeld naar Tania. Deze staat erop om naar de baby te komen kijken en vader sluit het hotel. Er zijn wat problemen met de borstvoeding, maar dit lijkt later allemaal goed te komen. Dan komen Marie-Bé en Grégory weer thuis en ze krijgen volop aandacht van al hun vrienden. Later moet Grégory naar het consultatiebureau. Hier wordt hij onderzocht en Tania gaat mee. Alles lijkt goed en hij mag weer mee naar huis. Tania wacht met spoed op een brief die maar niet lijkt te komen. Ze bespreekt de situatie met Nicole en deze stelt haar gerust. Ze praatten een beetje over het dagelijks leven met onderwerpen als: werk, auto rijden, etc. De ziekte van Cécile zorgt nog steeds voor een hoop stress bij Tania. De matige gezondheid van haar vader maakt het er ook al niet beter op. Ze gaat slapen en wordt ziek wakker. De dokter wordt erbij geroepen, maar Tania roept dat ze geen medicijnen wil slikken.

Dan komt Nicole in het hotel werken. Ze gaat voor de baby zorgen en houdt de administratie bij. Ook zorgt ze voor Tania zolang deze daar behoefte aan heeft.

Cécile, Nicole en Tania gaan met de grootouders van Cécile en Tania naar Zuid-Frankrijk. Ze gaan zwemmen in de “Mediterrane”. Tania krijgt een baantje als toeristen-begeleider en gaat ook ijs verkopen in een ijscafe. Hier verdient ze veel geld mee en ze besluit om een ander kapsel en een hele andere kledingstijl te gaan nemen. Eenmaal teruggekomen van vakantie begint het normale leventje weer. Maar dan besluit Cécile om weer terug te gaan naar Zuid-Frankrijk. Ze had het er daar erg naar haar zin en denkt dat het daar de beste plek is om geheel van haar ziekte te genezen. Moeder belooft haar af en toe op te komen zoeken.

Tania wil bij Nicole gaan wonen, maar deze heeft hier geen trek in, omdat ze van haar vrijheid en zelfstandigheid geniet. Dan komt Mathilde weer in beeld. Ze blijft logeren bij Tania en deze vertelt aan haar wat ze de laatste tijd zoal heeft beleefd. Mathilde kan haar oren niet geloven en had van Tania het beeld dat ze juist heel sterk in haar schoenen stond. Tania spuit haar gal over Cécile. Ze is egoïstisch, ze laat je niet uitpraten, ze denkt dat ze alles beter weet dan jij en ze dreigde zelfs met zelfmoord. Tania begrijpt niet hoe Cécile haar dit aan heeft kunnen doen.

Tania brengt haar vakantie door met Mathilde en twee Duitse jongens. Ze is niet meer jaloers op Cecile. Deze heeft besloten om na de vakantie weer terug te keren naar school. Tania zoekt ook Grégory weer op en ze gaan samen ijs eten. Nicole is getrouwd met een rapper genaamd; Serge. Cecile is ook getrouwd en is moeder geworden. Ze tekent nu in een tijdschrift voor kinderen en heeft geen anorexia meer.