Titel van het boek:
Watership Down
Schrijver van het boek:
Richard Adams
Aantal bladzijden:
478
Uitgever:
Puffin Books
Samenvatting van het boek:
Het konijn Fiver kon voelen wanneer er gevaar was. Zo voelde hij dat er iets ergs ging gebeuren bij zijn konijnenreservaat (The Sandleford Warren). Fiver en zijn broer Hazel besluiten om te vluchten en om te proberen ergens anders een nieuw bestaan op te bouwen. Een paar andere konijnen gaan mee: Dandelion, Hawkbit, Acorn, Blackberry, Pipkin, Bigwig en Silver. Eerst moeten ze zwemmend een rivier over, maar sommigen kunnen niet zwemmen. Dus die worden voortgeduwd op een boomstam door de anderen.
De volgende dag komen ze een erg groot konijn tegen, die hen uitnodigt om naar zijn groep te komen. Daar ontmoet Hazel een aardige rammelaar, die later weer met Hazel’s groep meereist. De volgende dag komen ze op Waterschip Down (Waterschapsheuvel). Daar besluiten ze om een nieuw konijnenreservaat te stichten en ze beginnen met het graven van holen. De volgende dag gaan Hazel en een paar anderen op expeditie uit en vinden een boerderij waar een paar hindes (vrouwelijke konijnen)en een rammelaar leven in kooien. Die willen graag vrijgelaten worden. Dus Hazel bevrijdt ze. Maar op de weg terug uit de stal valt een hond hen aan en doodt een van de hindes. Maar ook Hazel wordt verwond. Hij wordt geschoten door de boer. Fiver vindt hem uiteindelijk.
De nieuwkomers heten Clover en Boxwood.
Teruggekomen bij hun reservaat blijken twee konijnen van Sandleford Warren te zijn gevlucht van Sandleford, omdat het reservaat is verwoest door mensen en zij zijn de enige twee overlevenden. De twee rammelaars, Bluebell en Holly genaamd, komen bij de groep van Hazel.
Fiver’s gevoelens waren dus juist.
Dan vinden de konijnen een gewonde zeemeeuw, die zij onderdak bieden in een van de holen tot de meeuw geneest. Hij heet Kehaar. Kehaar vertelt over een ander reservaat, Efrafa, niet zo ver bij hen vandaan. Daar woont een overvloed aan hindes. Hazel besluit dat een van de rammelaars moet proberen een paar hindes mee te nemen uit Efrafa. Maar in Efrafa regeert de dictator Generaal Woundwort met strakke hand. Hij zorgt ervoor dat niet iedereen zomaar uit Efrafa kan weg kan gaan.
Ze besluiten dat Bigwig mag proberen hindes uit Efrafa te krijgen, met behulp van Kehaar. Bigwig meldt zich aan bij Efrafa als een officier, onder de naam Thlayi.
Hij krijgt het voor elkaar om een paar Hindes mee te krijgen uit Efrafa, doordat Kehaar de douane van Efrafa aanviel, en Hazel en Dandelion voor een boot in de rivier hadden gezorgd. Bigwig krijgt alle hindes in de boot en zo dobberen ze de rivier af. Na twee dagen op de boot kunnen ze weer aan wal en kunnen ze terug naar hun reservaat.
Maar er worden de volgende dag Efrafaers gevonden vlakbij hun reservaat, om hen aan te vallen. Het belooft een bittere strijd te worden. Alle konijnen van Hazel’s groep graven zich in in hun holen en blokkeren de ingangen. Inmiddels is Dandelion, omdat hij zo hard kan lopen, naar de boerderij gegaan waar ook Clover en Boxwood vandaan komen. Dandelion maakt de hond los, en lokt hem mee naar z’n reservaat, waar de Efrafaers druk aan het graven zijn. De hond jaagt de meeste Efrafaers weg, maar sommigen waren al in de holen van Hazel’s groep, waaronder Generaal Woundwort. Maar Hazel en de rest slaat zich er dapper doorheen, ze doden de meeste Efrafaers die nog niet gevlucht waren en overmeesteren er een paar. Generaal Woundwort was gevluvht en Efrafa en Hazels’ reservaat begonnen samen te werken.
Ze leefden daar nog lang en gelukkig, generaties lang.
Onderwerp van het boek:
Een groep konijnen die vlucht voor gevaar en probeert ergens anders een nieuw bestaan op te bouwen.
2 Passages:
De eerste passage gaat over het bouwen van het nieuwe reservaat, omdat hoort bij het opbouwen van het nieuwe bestaan
(blz 148-478)
De tweede passage gaat over het vluchten uit Efrafa met de boot, omdat dat hoort bij het vluchten voor gevaar. (blz 368-385)
Mening over het boek:
Ik vond het een erg mooi boek, omdat het prachtig geschreven is door Richard Adams, Mooi verteld, mooi verhaal. Ook vind ik de oplossingen van de konijnen voor verschillende problemen erg goed en goed bedacht, bijvoorbeeld het vluchten met de boot uit Efrafa.
2 passages waar je mening op gebaseerd is:
De eerste passage van het vluchten met de boot uit Efrafa, omdat dat erg mooi gevonden is van de konijnen. (blz 386-385)
De tweede passage van het bouwen van de Honeycomb (De grote ruimte waar ze altijd samen zaten als er een verhaal verteld werd, o.i.d.), dit was een grote ruimte ondersteund met takken en wortels van bomen, dit is dus ook goed gevonden van hen.
Conclusie:
Ik vind m’n werkstuk redelijk goed gelukt, al is het een beetje groot (3 pagina’s). Hopelijk vindt u dit niet erg.
REACTIES
1 seconde geleden