Uncle Tom's cabin door Harriet Beecher Stowe

Gegevens Auteur: Harriet Beecher Stowe
Aantal blz.: 200
Hoofdpersonen: Oom Tom en Eliza Info van de auteur: Harriet Beecher Stowe is geboren in Connecticut op 15 juli 1811 als dominees dochter. Ze was 40 jaar toen ze dit boek schreef. Zij schreef dit boek om op te komen voor de lot van de onderdrukte slaven. Titelverklaring: Het is genoemd de Negerhut van oom Tom, omdat Tom bijna zijn hele leven heeft gewoond in de hut op het erf van familie Shelby. En omdat Tom vaak heimwee kreeg naar zijn hut en zijn familie in Kentucky. Samenvatting Het verhaal gaat over Tom en over Eliza die bij de familie Shelby woonde. Tom hield toezicht op het land van mr. Shelby en Eliza was kamermeisje van mvr. Shelby. Hoe de zoon van Eliza, Harry, en Tom werden verkocht en het besluit dat Eliza had genomen om te vluchten en hoe Tom heeft geleefd bij andere meesters tot zijn dood. Het verhaal begint bij de familie Shelby waar mr. Shelby in schulden is geraakt bij een slavenhandelaar genaamd Haley. Hij was daardoor genoodzaakt een paar van zijn slaven te verkopen of alles te verliezen. Hij besloot daarom een slaaf van 6 jaar oud, Harry, te verkopen en zijn betrouwbaarste slaaf Tom. Eliza hoorde het gesprek en nam het besluit om te vluchten met haar kind. Die avond tegen middernacht ging ze naar de hut van Tom –Iedereen noemde hem Oom Tom- om hem en zijn vrouw tante Chloe te waarshuwen dat ze hem zouden verkopen. Ze raadde oom Tom aan om te vluchten, maar Tom wilde niet. Hij zei: “Ik ben mijn meester altijd trouw geweest. Ik heb zijn vertrouwen nooit misbruikt en daarom zal hij me morgen hier ook vinden”. Eliza groette oom Tom voor de laatste keer, bedankte hem voor alles en ging toen weg. De volgende dag kwam Haley om zijn slaven te halen. Hij was woedend toen hij hoorde dat één van de slaven was gevlucht. Mr. Shelby riep Sam bij zich en meldde hem om de paarden te halen zodat ze met de achtervolging konden beginnen. Die middag begonnen Haley, Sam en Andy –Andy en Sam zijn twee slaven van de familie Shelby - met de achtervolging van Eliza. Over de heuvels zag Sam Eliza bij een herberg en schreeuwde haar naam als waarschuwing, zodat ze van achter het raam weg zou gaan en Haley haar niet zag. Toen ze bij de herberg aankwamen zag Haley haar achter de herberg wegrennen. Hij ging haar achterna gevolgd door Andy en Sam. Eliza was nu vlak voor de rivier. Zij aarzelde even en nam toen een grote sprong en belandde op een ijsschots. Ze nam sprongen tot ze de overkant bereikte. Ze was nu in de staat Ohio. Een mannenhand hielp haar aan de overkant. Het was mr. Symnes en Eliza vroeg hem om hulp. Mr. Symnes wees haar een huis waar er goede mensen waren die voor haar zouden kunnen zorgen. Thuis aangekomen vertelde Sam mvr. Shelby de hele gebeurtenis. Mvr. Shelby was blij te horen dat Eliza veilig was aangekomen in de staat Ohio. Eliza was inmiddels bij de familie Bird in Ohio terecht gekomen. Ze vonden haar bewusteloos via de warmte in de woonkamer. Toen ze wakker werd stelde mvr. Bird haar gerust dat ze hier veilig was. Later vroegen ze haar van waar ze kwam en ze verelde hun haar verhaal. Het verhaal ontroerde de aanwezigen diep. Eliza vertelde hun dat ze naar Canada wilde. Ze besloten Eliza midden in de nacht te brengen bij bij John van Trompe – een man die zorgde voor gevluchte slaven -. De volgende dag kwam Haley om Tom op de halen. Het was een droevige afscheid. Mvr. Shelby beloofde dat wanneer ze genoeg geld had ze Tom vrij zou kopen.. Op een dag bij een herberg stapte een jongeman met een Spaans aandoende gelaatskleur een herberg binnen. Hij ging naar een man toe stelde zich voor als Henry Butler. Hij vroeg die man als hij met hem mee kon komen naar een grote kamer. Henry Butler bleek George –George was de vader van Eliza en de vader van Harry- te zijn en die man herkende hem. Hij had voor man een tijdje gewerkt in een fabriek. Die man was mr. Wilson. George vertelde hem dat hij was gevlucht en dat hij van plan was om naar Canada te gaan om daar als vrij arbeider te werken. Mr. Wilson vertelde George dat hij gezocht werd en George dat hij daarop was voorbereid en liet twee pistolen zien. Voordat George wegging gaf hij mr. Wilson een geshenk om te geven aan zijn vrouw als hij ze mocht ontmoeten. George en Eliza ontmoette elkaar bij de familie Halliday en ze zouden van daar verder vertrekken. Tijdens de reis van Tom stopte Haley onderweg bij een slavenverkoop en ging toen verder naar een boot. Aan boord wekte Tom het vertrouwen op van Haley en ontmoette een klein meisje, Eva. Op een dag stond Eva naast de railing maar door de golven viel ze in het water. Tom was haar nagesprongen. Hij bracht haar aan boord. De vader van Eva, mr. St. Clare besloot toen om Tom te kopen. Mr. St. Clare bracht Tom naar zijn huis in New Orleans. Tom had het goed bij familie St. Clare. Bij de familie Halliday vertrokken Eliza en George die avond. Onderweg hoorden ze dat ze werden achtervolgd en stapten uit en schuilde achter een rots. De mannen zagen hun en één schoot de richting van George, maar de schot mste hem. Toen schoot George en raakte de man in zijn zij. Hij ging gewond door en toen stoote Phineas –Phineas was een man die samen met George reiste- hem naar beneden. Na een tijdje bij de familie St. Clare begon Tom heimwee te krijgen naar zijn vrouw kinderen en zijn hut. Hij besloot om hen een brief te schrijven en deed dat samen met Eva. Bij het huis van mr. Shelby besloot Chloe –De vrouw van Tom en de kokin van de familie Shelby- in Louisville taarten te bakken, zodat ze wat geld kon maken om Tom te helpen vrijkopen. Ze kreeg toestemingen en vertrok. Bij de familie St. Clare gebeurde het dat Eva steeds zieker werd. Eva vertelde haar vader dat ze gauw naar de hemel zou gaan. Voordat ze stierf gaf ze al de slaven en haar familie een haarlokje zodat ze haar nooit zouden vergeten. Ze vroeg haar vader ook om al de slaven vrijheid te geven na haar dood. Mr. St. Clare beloofde dat hij dat zou doen. Een paar dagen na de dood van Eva zei mr. St Clare dat Tom over een paar dagen vrij zou zijn. Hij besloot die dag wat te gaan doen aan de slavernij. Hij werd die avond naar huis gedragen. De mannen vertelde dat mr. St. Clare tussen twee was gesprongen die ruzie aan het maken waren en kreeg daardoor een steek in zijn zij. Toen de dokter kwam bleek het al te laat te zijn en dat mr. St. Clare zou sterven. Hij riep Tom bij zich en zei deze laatste woorden ‘Ne me perdas illa die’ d.w.z. Verlaat mij niet op die dag. Doordat de zaken van Tom en de andere slaven nog niet helemaal geregeld waren, werden Tom en de andere slaven verkocht. Tom werd bij de slavenverkoop verkocht aan Legree. Legree was een wrede man die zijn slaven slecht behanelde op de plantages. Na de dood van oom Tom stortte Legree in omdat hij dacht dat hij spoken had gezien. George ging op de boot naar Kentucky waar hij Cassey ontmoette. Hij vertelde haar zijn geschiedenis en over Eliza. Bij het horen van die naam viel Cassey flauw. George hielp Cassey Eliza terugvinden. Op het eind gaf George al zijn slafen vrij. Hij zei: ‘Ik hoop echter dat jullie terugdenken aan Tom, iedere keer als jullie zijn hut zien’.
Eigen mening: Ik vind dit verhaal mooi, leerrijk maar ook zielig. Ik ben ook tevreden over de wijze hoe het boek is geeindigd. Het lijden van Tom en dat hij nooit is teruggekeerd naar zijn hut vond ik zielig, maar ik ben toch blij dat hij George nog een laatste keer voor zijn dood zag. En ik ben ook blij dat Eliza en George uiteindelijk hun vrijheid hebben gehad. Ik ben ook blij met het besluit dat George heeft genomen om op het eind al zijn slaven vrijheid te geven. Wat ik leerrijk vind is dat ik in dit verhaal veel leer over de slavernij in Amerika. Ik zou geen slaaf willen zijn.