The strange case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde door Robert Louis Stevenson

Verwerkings opdracht 1: The Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde (Robert Louis Stevenson) Samenvatting Elke zondag gaan Mr. Utterson en zijn neef samen een eindje wandelen door de straten van Londen. Ze lopen langs een deur, en hij begint er iets over te vertellen. Op een avond liep Mr. Utterson over straat, en ziet een rare man lopen. Die loopt een meisje omver, en Mr. Utterson schakelt in. Samen lopen ze naar een deur, en hij krijgt een cheque in zijn had geduwd met de naam Jekyll. Verbaasd gaat Mr. Utterson de volgende dag de cheque incasseren, en krijgt tot zijn verbazing het geld. Ook ziet hij tot verbazing dat Jekyll al zijn geld na laat aan de rare Mr. Hyde. Hij besluit om langs zijn oude vriend Dr. Jekyll langs te gaan. Van hem krijgt hij de verklaring dat het een soort van vriend is die hij heeft beloofd te helpen. Een jaar later pleegt Hyde een moord, en hij komt weer in opspraak. Bij het lijk werd een brief gevonden met het adres van Mr. Utterson. De brief werd bij hem afgeleverd, en hij vertelde dat hij ze waarschijnlijk wel het adres van Hyde kon laten zien. Een oudere vrouw laat ze binnen en laat de vertrekken van Hyde zien. De vogel was al gevlogen. Wel vonden ze daar de andere helft van de stok, waarmee de man was doodgeslagen. Sinds Hyde in Jekyll 's leven gekomen was, gedroeg hij zich een beetje vreemd. Maar nadat hij weer was verdwenen was hij weer even vriendelijk als altijd tegen iedereen. Hij vertelt aan Mr. Utterson dat Hyde voor altijd uit zijn leven is. Maar een jaar later begint Jekyll zich weer vreemd te gedragen. Hij wil niemand meer zien. Utterson gaat naar Lanyon om te vragen of hij er iets meer van af weet, maar hij is erg ziek en sterft gauw. Wel laat hij een brief achter die voor Utterson bestemd is, maar pas mag worden open gemaakt na de dood of verdwijning van Henry Jekyll. Een paar weken later komt de butler Poole naar Mr. Uttersons huis toe om hulp te vragen. Hij vertrouwt het thuis niet allemaal meer. Er gebeuren allerlei vreemde dingen in en rond het huis van Jekyll. Dr. Jekyll koopt verschillende soorten medicijnen, maar stuurt ze daarna weer terug en hij wilt niemand zien. Poole is bang dat Hyde daar binnen is, en hij Jekyll heeft vermoord. Daarom wilt hij dat Utterson mee gaat en de deur opent. Mr. Utterson gaat met hem mee en opent de deur. Daar ligt Hyde dood op de grond en een brief van Jekyll. In die brief vertelt Jekyll waarom hij zich zo raar gedroeg, en dat Utterson nu wel de brief mocht lezen die Lanyon hem had gegeven. De twee mannen vinden ook een nieuw, door Jekyll geschreven, testament. Hij laat alles na aan Mr. Utterson. Het bleek dat Jekyll een soort van drankje had uitgevonden waarmee hij zichzelf liet veranderen in een kwaadaardig monster. Hij werd er aan 'verslaafd' en begon het drankje steeds vaker te nemen. Maar tot zijn grote schrik werd hij op een dag waker in de vorm van Hyde, zonder het drankje te hebben genomen. Daarna werd het steeds moeilijker om zichzelf terug te 'veranderen' in de vorm van Jekyll. Daarom probeerde hij een soort van tegengif te maken, maar geen van de medicijnen waren goed. Jekyll heeft dit verschijnsel ook aan Lanyon laten zien, die daar zo van schrok dat hij ziek werd, en stierf. Ook Jekyll zelf begon van dat alles schoon genoeg te krijgen, en besloot dat er aan al dat kwaad een einde moest komen. 8.9 Porfolio Asignments: 5 (C,M-C) & 11 (A,C) 5a.) De film heet: Mary Reilly. Het ging over dr. Jekyll en mr. Hyde. Alle personages speelden er ook in, behalve mr. Utterson, mr. Enfield en dr. Lanyon. In het boek werd alles verteld door de ogen van mr. Utterson en in de film door die van Mary Reilly. Mary Reilly was de huishoudster van dr. Jekyll en werd veel meer betrokken bij de twee persoonlijkheden dan mr. Utterson. Mr. Utterson ging juist alles onderzoeken wat er nou steeds gebeurde. Mary Reilly mocht steeds meer klusjes voor dr. Jekyll doen, hij was heel erg geinteresseerd in haar. Vooral haar verleden boeide hem erg. Wat daarom ook erg opvallend was, was dat mr. Hyde ( de 2e persoonlijkheid) ook zo agressief was en schuifelend liep net als Mary’s vader. De film wordt niet verteld door de hoofdpersoon zoals in het boek maar je ziet alles door de hoofdpersoon haar ogen. Ook komen in de film geen langdradige gedachtes voor. Aan het eind van het boek lees je brieven geschreven door dr. Jekyll aan mr. Utterson. In de film speelt Utterson sowieso niet maar er worden ook geen brieven voorgelezen. De bekentenis komt naar voren als Mary Reilly de verandering van de persoonlijkheden met eigen ogen ziet. De rol van de butler Poole is wel heel anders. In het boek komt hij vaak voor als een bescheiden en later ook door de gebeurtenissen banger wordende man. In de film krijgt Mary in plaats van Poole de klusjes van dr. Jekyll, en hij is hier juist heel erg streng. In tegenstelling tot het boek vermoordt mr. Hyde in de film veel meer mensen, zoals een hoer. In de film wordt hij ook rustiger in het bijzijn van Mary, haar vermoordt hij ook niet. In het boek en in de film kwamen dezelfde gebeurtenissen voor als: het meisje waar mr. Hyde zomaar overheen rent, en de moord op Sir Danvers Carew. Zowel in het boek als in de film vindt er natuurlijk een wisseling van twee persoonlijkheden plaats. Alleen in het boek verandert dr. Jekyll in een jongere, agressievere en kleinere man. In de film verandert hij in een jongere, agressievere, langharige man die één been van zich meesleept. Dr. Jekyll is ook in de film en in het boek een aardige, hardwerkende man die steeds minder met de buitenwereld omgaat. b.) Het was een oude film. Alles was overal donker, het is geen uitnodigende plek. Julia Robberts speelde Mary Reilly, ze zag er heel angstig en niet mooi zoals ze behoort te zijn uit. Wat ik een goed punt vind, is dat dr. Jekyll en mr. Hyde door dezelfde acteur: John Malkovich werd gespeeld. Dus de “twee” personages leken tenminste nog een beetje op elkaar in tegenstelling tot het boek waar hij zelfs van lengte veranderde. Ik vond dat het verhaal leuker was uitgebeeld in de film dan in het boek. Dat komt door de hoofdpersoon. In het boek ging mr. Utterson maar een beetje alles uitzoeken en was er helemaal niet echt bij betrokken. In de film kwam Mary Reilly zelfs in het laboratorium van dr. Jekyll, in het boek mocht NIEMAND daar komen. Door dit verschil kon je je meer inleven in het verhaal in de film. Wat ik een slecht punt vond maar toch ook wel spannender makend, was de scène toen Mary de wisseling van de persoonlijkheden zag. Er kwam namelijk een soort extra arm uit het lichaam van mr. Hyde en er kwam zelfs een baby uit zijn lichaam. Dat gedeelde vond ik een beetje ongeloofwaardig en zeker voor zo een film uit die tijd. Maar, ik moet zeggen dat het daardoor wel spannender was. En eerlijk gezegd zou ik ook geen andere zichtbare verwisseling-actie kunnen bedenken. Ik vond het dus een redelijk goede film. 11.) Het bleek dat Jekyll een soort van drankje had uitgevonden waarmee hij zichzelf liet veranderen in een kwaadaardig monster, Hyde. Hij werd er aan 'verslaafd' en begon het drankje steeds vaker te gebruiken. Maar tot zijn grote schrik werd hij op een dag waker in de vorm van Hyde, zonder het drankje te hebben genomen. Daarna werd het steeds moeilijker om zichzelf terug te 'veranderen' in de vorm van Jekyll. Dit was dus het probleem waar Dr. Jekyll mee zat. Hij ondernam een aantal verwoede pogingen om een soort van tegengif te maken, maar geen van de medicijnen waren goed. Het lukt hem niet om weer terug te veranderen in Dr. Jekyll en hij is nu dus de kwaadaardige Hyde geworden. Dr. Jekyll lost het probleem uiteindelijk op door zelfmoord te plegen; zo maakt hij een einde aan het leven van hemzelf en het leven van de kwaadaardige Hyde. Ik denk dat de oplossing van Dr. Jekyll om zelfmoord te plegen wel de verstandigste was. Deed hij dit niet, dan zou de Hyde in hem volledig de overhand krijgen en zouden er veel meer misdaden van hem volgen. Hoewel zelfmoord plegen nou niet bepaald een gemakkelijke opgave is, zou ik het ook zo hebben gedaan. Met de gedachte dat Hyde anders vrij zijn gang zou kunnen gaan valt natuurlijk niet te leven. Al helemaal niet omdat Jekyll zelf indirect verantwoordelijk voor zijn daden was.