The Sterkarm handshake door Susan Price

Sterkarm! Susan Price
415 blz. 1998 Samenvatting In de 21ste eeuw is het de wetenschap gelukt om een tijdtunnel te maken naar de 16de eeuw. Nu willen de mensen uit de 21ste eeuw grondstoffen halen uit de 16de eeuw, omdat er een groot tekort is aan aardolie en andere grondstoffen. Ze willen ook een vakantieoord maken in de 16de eeuw, omdat er nog geen vervuiling van de lucht en natuur is. De mensen uit 16de eeuw zien de mensen uit de 21ste eeuw als elven en weten niet dat ze uit de toekomst komen. Ze denken dat de mensen uit de 21ste allemaal magische krachten bezitten en zijn daar, vooral in het begin, bang voor. Andrea, de hoofdpersoon, woont tijdelijk bij de Sterkarms, een ‘roversclan’ uit de 16de eeuw, om hun levenswijze te bestuderen. Andrea kan het heel goed vinden met de Sterkarms. Ze wordt zelfs verliefd op Per, de zoon van het hoofd van de clan. Maar de Sterkarms blijven rovers. Ze beroven ook de mensen die uit de 21ste eeuw komen en willen ook hun gebied niet prijsgeven. Doordat de Sterkarms niet mee willen werken ontstaat er een groot probleem. Er ontstaat een soort oorlog tussen de Sterkarms en FUP, het bedrijf dat de tijdtunnel bezit. Titelverklaring De titel van het boek is: ‘Sterkarm!’. Bijna alle problemen in het boek draaien om de Sterkarms. Niet alleen de grote, maar ook de kleinere problemen. Sterkarm! is ook de aanvalskreet van de Sterkarms. Ik vind de originele titel van het boek veel beter. De originele titel is The Sterkarm Handshake. In die tijd was elkaar een hand geven een teken dat je de ander geen kwaad wilde doen. De Sterkarms zijn allemaal linkshandig. Zij kunnen met hun rechterhand iemand ontmoeten of een afspraak maken en tegelijkertijd met hun linkerhand de persoon doden. Hierdoor zie je meteen dat de Sterkarms onbetrouwbaar zijn en dat je nooit een afspraak met hen moet maken. The Sterkarm Handshake is dan ook de grootste fout die de mensen uit de 21ste eeuw maken. Zij houden zich aan de gemaakte afspraken en de Sterkarms niet. Hierdoor ontstaan alle problemen.
Recensie De opbouw van het verhaal is goed. In het begin wordt op een spannende manier uitgelegd hoe het komt dat de twee tijden ruzie hebben. De schrijfster doet dit met behulp van een voorbeeld, een groepje mensen uit de 21ste eeuw wordt overvallen door een groep uit de 16de eeuw. Omdat het boek zich in twee tijden afspeelt, is het soms onduidelijk “wanneer” de gebeurtenissen plaats vinden. Gelukkig heeft de schrijfster in de titel van een hoofdstuk ook de tijd gezet waarin dat hoofdstuk zich afspeelt. Dit maakt het veel duidelijker. De schrijfster vertelt heel duidelijk en soms ook heel gedetailleerd over de gebeurtenissen. Je komt ook meerdere kanten van de gebeurtenissen te weten. Je ”ziet” de gebeurtenissen gebeuren door de ogen van verschillende personen, uit verschillende tijden. Zo krijg je een duidelijk beeld van de problemen en de karakters van de hoofdpersoon en van de bijpersonen. Als aan het eind van het boek Andrea moet kiezen in welke tijd ze wil blijven, gebruikt de schrijver soms flashbacks. Zo kom je pas achteraf te weten waarom Andrea bepaalde keuzes heeft gemaakt. De personen zijn realistisch. Iedereen heeft goede en slechte eigenschappen, net zoals echte mensen. Omdat de meeste personen een duidelijk karakter hebben verwacht je dat ze bepaalde dingen doen en zeggen. Als ze dan het tegenovergestelde doen, is dat verrassend. Als een persoon iets onverwachts doet of iets wat helemaal niet in zijn karakter ligt, wordt het wel uitgelegd en blijkt het toch bij die persoon te passen. Meestal klopt het achteraf wel, maar soms vind ik het wel erg vergezocht. Het verhaal gaat niet alleen over de oorlog tussen de 21ste eeuw en de 16de eeuw, maar ook over de liefde tussen Per en Andrea. Andrea komt uit de 21ste eeuw en Per uit de 16de eeuw. Zo wordt het spannende moorden en plunderen even afgewisseld door de liefde. De schrijfster heeft dit op een heel aparte manier gedaan en dat maakt het heel verrassend en is het vaak grappig om te lezen. Ik vind dat de schrijfster de 16de eeuw heel goed beschrijft. Niet alleen het dagelijks leven van toen, maar ook de manier van denken van de mensen uit die tijd. Ik kan me heel goed voorstellen, dat de mensen uit de 16de eeuw inderdaad zo leefden en dachten. Het einde van het boek is verrassend. Een bedrijf uit de 21ste eeuw, met moderne wapens en technieken, verliest van een primitieve clan uit de 16de eeuw die op paarden rond rijden en met bijlen zwaaien. De keuze van Andrea om in de 21ste eeuw te blijven is ook verrassend. Zij kiest toch voor de luxe en hygiëne van de 21ste eeuw, terwijl ze heel veel van Per houdt. Als ze haar keuze niet meer terug kan draaien krijgt ze spijt. Ze mist iedereen uit de 16de eeuw. De schrijfster laat zien dat wetenschap en luxe niet altijd het belangrijkste zijn. Je kan de aller modernste wapens hebben en toch een oorlog verliezen. Je kan omgeven zijn door alles wat je maar kan wensen en toch ongelukkig zijn. De schrijfster maakt duidelijk dat je motivatie heel belangrijk is, dat je veel gelukkiger bent met veel vrienden dan met veel geld. Zo winnen de Sterkarms de oorlog. Hun land is het enige wat zij bezitten, zonder land zijn zij niets. Zij zijn daarom ook bereid om er veel voor op te offeren, als het moet zelfs hun leven. De mensen uit de 21ste eeuw hebben geen zin om op ruig terrein in de 16de eeuw te moeten vechten. Andrea kiest voor de luxe van de 21ste eeuw, waar ze bijna geen vrienden heeft. Zij voelt zich eenzaam en krijgt spijt. Alleen is de tijdtunnel verwoest. Zij kan ze dus niet meer terug naar de 16de eeuw. Ik vind het een mooi boek. Het is goed leesbaar, de schrijfster legt alles duidelijk uit en gebruikt weinig moeilijke woorden of lange zinnen. Ze zorgt voor afwisseling door tegenstrijdige thema’s te combineren.