The great divorce door C.S. Lewis

Waar het boek over gaat:
De bewoners van de hel mochten mee met een excursie naar de hemel. Daar mochten ze zo lang blijven als ze wilden. Maar toen ze hoorden wat ze moesten doen, wilden ze allemaal direct weer terug naar de hel. Uiteindelijk is er maar een iemand in de hemel gebleven.

Auteur:
De schrijver is C.S. Lewis. Hij werd vooral bekend als schrijver van christelijke boeken. Eén van zijn bekendste werken is Brieven uit de hel (The Screwtape Letters) uit 1942, waarin hij op originele wijze christenen tracht te waarschuwen voor het geloofsondermijnende werk van de duivel. Maar meer nog is Lewis bekend door zijn kinderboeken over het magische land Narnia. Deze boeken zijn in Engelstalige landen algemeen bekend.

Titel:

Er is een kloof (scheiding) tussen hemel en hel. Wil je de hemel mag je niks uit de hel meenemen, daar zat ook het probleem van de excursiegangers, allemaal waren ze gebonden aan iets dat ze in de hemel niet konden gebruiken, zoals eergevoel, beroemdheid, zelfgenoegzaamheid, en hoogmoed.

Samenvatting:
Er was een uitgestrekte, schemerige, sombere stad waar het regende. Bij een bushalte stond er een rijtje ruzieënde mensen. Een aantal vertrok uit de rij. De verteller sloot aan. De mensen wachtten op de bus naar de hemel. Onderweg in de bus had de verteller diverse gesprekjes. Bijvoorbeeld met een dichter die alleen maar pech had en daarom zichzelf voor de trein gooide. Hij wist zeker dat hij in de hemel beter op zijn plek zou zijn en daarom ging hij mee. Een andere man een vroegere aannnemer met een bolhoed op hoopte er spulletjes te halen om in de hel te verkopen, want hij vond dat de mensen te ver van elkaar wonen.en als er concrete díngen te koop waren, dan kwam er ook weer een stadscentrum, en daarmee gezelligheid, volgens hem. En zo kwam de bus aan in de hemel. Als de helbewoners uitstappen, het gras ging dwars door de voeten van de busreizigers. Ze zagen eruit als schimmen, omdat ze geen deel zijn van de hemel. De busreizigers mochten zo lang blijven als ze wilden. Na verloop van tijd kwamen er Stralende en Stevige Mensen aan. Overal waar ze lopen zag je hun voetstappen in het gras. Eén van de schimmen herkende tussen de Stralende Mensen een vroegere werknemer van zijn bedrijf. De werknemer had in zijn leven op aarde iemand vermoord. De schim was erg verbaasd dat hij deze moordenaar hier terugzag. Hij vond dat onrechtvaardig, want hij vond dat hij netjes leefde en het zéker had verdiend om hier te mogen zijn. De Stralende Mens probeerde uit te leggen hoe het zat, maar er was niet over te praten. Uiteindelijk ging de schim boos terug de bus in.
En zo waren er in de rest van het verhaal een heleboel schimmen die werden geconfronteerd door Stralende of Stevige Mensen en die zijn ook allemaal terug de bus ingegaan, behalve eentje. Die had een hagedis. Die hagedis zei allemaal vieze dingen en de engel die bij deze schim stond, moest hem doden. De man wilde dit eigenlijk niet, maar na een langdurig conflict, gaf hij uiteindelijk toch toestemming. Deze schim werd een Stevig Mens en de hagedis werd een hengst. Deze schim bleef en reed op de hengst de hemel in. De verteller was niet alleen in de hemel, maar samen met de schrijver George MacDonald (als Stevig Mens), waar hij een groot fan van was. MacDonald legde heel veel uit als een echte gids en wees een spleet aan in de grond en zei “Hier ben jij uitgekomen met die bus”. Dan lijkt het alsof de zon opkomt en de morgen aanbreekt. De verteller grijpt van schrik de jas van MacDonald, maar het blijken de plooien van zijn tafelkleed te zijn. ALLES is een droom geweest, hij wordt wakker in zijn eigen huiskamer, op de grond naast de koude kachel. Hier eindigt het boek.

De Schrijver benadrukt in zijn inleiding dat het een fantasieverhaal is.