The fifth child door Doris Lessing

Samenvatting Blz. 7 t/m 50 Harriet en David ontmoette elkaar op een kantoorfeest. Ze waren meteen verliefd op elkaar en een tijdje later gingen ze samenwonen. Ze wisten al meteen dat hun liefde speciaal was, dus waren ze van plan om te gaan trouwen. Harriet had een kinderwens en David ook. Dus besloten ze om een groot huis te kopen waar ze kinderen konden onderhouden. Harriet word zwanger. De baby was een jongetje, genaamd Luke. Luke was een makkelijke baby. Een jaar later werd Helen geboren, een meisje. Harriet en David wouden veel kinderen, het liefst 8 of 10. de familie van het getrouwde stel was het hier niet mee eens. Harriet en David trokken zich hier niets van aan. In hetzelfde jaar dat Helen werd geboren, werd Jane geboren. Het 3de kind van Harriet en David. 3 jaar later werd Paul geboren. Deze zwangerschap viel zwaar voor Harriet. Het was zeer oncomfortabel, ze was heel moe en had soms kleine problemen met de zwangerschap. Er kwamen steeds andere mensen in huis om Harriet te helpen met haar speelse kinderen en haar steeds weer nieuwe baby. Weer werd Harriet zwanger, alleen was het dit keer per ongeluk. Het was een zeer zware zwangerschap, bijna ondraaglijk. Harriet was bijna altijd moe en had bijna altijd pijn. Ze kreeg van de dokter pillen waar de pijn minder van werd. De baby in de buik van Harriet was nooit rustig. Harriet moest bijna altijd een overdosis van de pillen slikken om normaal te kunnen functioneren. Blz 51 t/m 100 Harriet kon de maanden maar moeilijk doorkomen. De foetus stampte heel hard en heel vaak. David en Harriet probeerde zoveel mogelijk tijd door te brengen met hun 4 kinderen. Maar Harriet had te veel pijn om zo met haar kinderen bezig te zijn. Een maand voordat ze was uitgeteld begonnen de weeën. Harriet wou persé naar het ziekenhuis maar voordat ze daar was had ze uitzonderlijk pijnlijke weeën. Een gezonde jongen werd geboren. Ze noemden hem Ben. Het was alleen een rare baby, hij was veel zwaarder dan normale baby’s wel 11 pond! En hij zag er ook niet zo uit als een baby, hij had brede schouders en een raar hoofd. Borstvoeding geven was niet gemakkelijk. Ben dronk al snel al de melk uit Harriet’s borsten, dus daarom kreeg hij de fles er ook bij. Op een dag was er niemand bij Ben, en ging baby Paul bij hem kijken. Toen hoorde de moeder van Harriet, Dorothy iemand heel hard schreeuwen vanuit de babykamer. Baby Ben van 6 maanden oud had het armpje van Paul gepakt en omgedraaid. Ben verwoestte het leven van zijn ouders en ook van zijn broers en zussen. Hij schreeuwde alsmaar door en maakte alles kapot. Hij had teveel energie en niemand kon hem alleen laten, ze moesten hem voortdurend in de gaten houden. Iedereen zag dat er iets mis was met Ben maar Dr. Brett zei dat hij geestelijk in orde was. Met een paar maanden kon Ben al staan en lopen, maar praten kon hij niet. Toen kreeg de familie een hond. Een kleine terriër. Ben kon de hond maar niet alleen laten. Hij volgde hem overal. Op een dag toen Harriet naar onder liep vond ze de hond dood op de keukenvloer. Ze gingen ermee naar de dierenarts, die zei dat de hond gewurgd was. Het kon niet anders dat Ben de hond had vermoord. En dat terwijl hij net een jaar oud was! Drie maanden later had Ben de kat vermoord op dezelfde manier. Ben vormde een bedreiging voor de andere kinderen. Dus sloot Harriet hem op in zijn kamer. Ben liep een keer weg over de straten en Harriet rende er als een gek achteraan maar Harriet hoopte dat hij door een auto overreden werd omdat ze niet meer tegen hem kan. Toen bood Dorothy, de moeder van Harriet aan om een tijdje op Ben te passen zodat de rest op vakantie kon. Ze gingen met de auto naar Frankrijk en toen ze terugkwamen was Dorothy uitgeput. Ze zei dat ze Ben naar een inrichting moest sturen. En dat gebeurde ook. Het was veel rustiger in huis. Maar na een tijdje wilde Harriet weten wat ze in de inrichting met Ben aan het doen waren. Dus reed Harriet wel 5 tot 6 uur aan een stuk door om naar Ben te gaan. Toen ze daar kwam wouden ze haar in eerste instantie niet doorlaten naar Ben. Het lukte haar toch. Toen ze bij Ben op de kamer aan kwam schrok ze zich rot. Ben lag naakt op een bed. Helemaal platgespoten met medicijnen om hem rustig te houden. Hij lag op sterven.
Blz 101 t/m 159 Harriet nam Ben mee naar huis. Hij zat nog onder de medicijnen dus hij stribbelde niet tegen. Toen ze thuis kwam was de familie er niet blij mee. Ben realiseerde nog niet dat hij thuis was en was zoals gewoonlijk toen hij eerst was, agressief en de hele dag door schreeuwend, overactief. Harriet wist niet wat ze moest doen dus gaf ze hem ook maar medicijnen om hem rustig te maken. Hij was zeer vermagerd dus hij at als een paard. Het ging niet goed met de relatie tussen Harriet en David. David vond het niet leuk dat Ben weer in huis woonde, de kinderen ook niet. Hij verpestte hun levens. Toen kwam er een jongen, John, om Harriet te helpen met Ben. Ben vertrouwde John, het was zijn vriend. Elke morgen kwam John Ben ophalen met de motor om een eindje te gaan rijden. Ben vond het geweldig. Toen Ben 5 jaar oud was, wilden Luke en Helen naar de kostschool gaan. In eerste instantie waren Harriet en David er niet mee eens maar ze gingen toch. Ze wilden weg van Ben. Harriet ging met Ben naar een specialist, maar die zei dat het probleem niet bij Ben lag, maar bij Harriet zelf. In de tussentijd ging het steeds slechter met Paul. Hij werd erg buitengesloten en kon niemand meer vertrouwen. Op een dag kregen Ben en Paul ruzie. Ben probeerde Paul te vermoorde. Hij trok Paul op aan zijn keel en Paul stikte bijna. Harriet was er net op tijd bij. John moest gaan studeren. Hij verdween uit het leven van Ben. Ben was er kapot van.