Motivatie
Op de achterkant stond al een kleine samenvatting en daar stond op dat Robert Kincaid via zijn werk een speciale vrouw ontmoet. En voor de vrouw zelf ( Francesca ) geldt datzelfde gevoel maar dan natuurlijk voor Robert. Terwijl Francesca’s man en kinderen weg zijn. Ontstaat er wederzijdse liefde en het wordt een hele speciale week voor beide. En dan staat er op het laatst dat haar man en kinderen weer komen , en dat zij zelf voor de rest van haar leven met die gebeurtenissen verder leeft. Zo’n verhaal spreekt mij wel aan want ik vind het interessant om dan te zien hoe een heel klein tijdsbestek in haar leven zo de rest van haar verdere leven beïnvloed. En hoe ze daar mee omgaat. Daarom heb ik dit boek gekozen.
Samenvatting
Het verhaal gaat over Robert en Fransesca, Fransesca is getrouwd en heeft kinderen. Robert is gescheiden en reist rond voor zijn werk als fotograaf. Als Robert een opdracht krijgt van het blad National Geographic, waarvoor hij werkt, om de bruggen van Madison County te fotograferen gaat hij meteen op pad. Fransesca woont al jaren in Madison County, op dat moment zijn haar man en kinderen voor een tijd weg, en is ze alleen thuis. Als Robert de laatste brug niet vinden kan beland hij op de boerderij van Franseca en vraagt de weg aan haar, Fransesca gaat met hem
mee. Nadat Robert de brug heeft gefotografeerd nodigt Fransesca hem uit om bij haar te blijven eten. Robert gaat mee en ze worden verliefd. Ze ontmoeten elkaar vaker, als Robert weer een keer komt eten vraagt hij Fransesca ten dans, ze zoenen en vrijen met elkaar. Robert blijft zo een hele week bij Fransesca om bij elkaar te zijn en veel te praten. Aan het eind van de week vraagt Robert haar om mee te gaan, reizen en fotograferen.
Fransesca wil wel maar kan dit aanbod niet aannemen omdat zij dan afstand moet doen van haar man en kinderen, Robert begrijpt dit en ze nemen afscheid. Jaren lang horen ze niets meer van elkaar als Richard, Fransesca’s man, overlijdt en de kinderen het huis uit zijn bladert Franseca in een National Geographic, daarin ziet zij foto’s die Robert heeft gemaakt, ook staat er een foto in van Robert zelf, ze kijkt goed en dan ziet ze dat
Robert een medaillon draagt met haar naam erop. Ze belt het blad op en hoort dat Robert er niet meer werkt. Ze komt op een dood spoor. Een tijd later wordt er een pakje met een brief bij haar thuis bezorgt, in de brief staat dat Robert is overleden en zijn spullen achter wou laten voor haar. In de doos zitten het medaillon. een brief, wat sieraden en zijn camera’s. In de brief staat waarom Robert nooit meer heeft geschreven en hoe het hem verder is vergaan. Fransesca vindt het vreselijk en houdt zijn spullen voor altijd bij zich. Fransesca overlijdt in 1989 met het grote geheim. Als haar kinderen Carolyn en Michael haar spullen gaan opruimen komen ze de doos van Robert tegen en een brief van hun moeder waarin het Geheim van hun moeder wordt ‘blootgelegd’. Verwerkingsopdracht C4: Dagboek Beschrijf een dag uit het denkbeeldige dagboek van een van de personages uit het verhaal. Zorg ervoor dat hetgeen in het dagboek wordt vermeld een nader licht werpt op een belangrijke gebeurtenis in het boek. Bijvoorbeeld: ga in op de gevoelens van het personage, een ‘’verborgen agenda’’,een niet in het verhaal vermelde gebeurtenis etc... Belangrijk:blijf wel binnen de ‘’setting’’van het boek:kruip als het ware in de huid van het personage... (1 x A4) Verwerkingsopdracht Francesca: Doe ik er wel goed aan om hem weg te laten gaan zonder mij. Daar rijd hij weg in zijn truck genaamd ‘’Harry’’. Dit is misschien wel de laatste keer dat ik hem zie. Als ik hier gewoon in één keer weg ga en naar Robert ga want hij is hier nog wel een paar dagen. Dan komen de roddels ,vooral in het café dat weet ik. Dan zouden ze altijd raar tegen de familie Johnson blijven kijken. Dat wil ik mijn kinderen besparen. Maar wil ik eigenlijk wel hier blijven bij Richard , de man die mij nog nooit in de afgelopen jaren heeft verwend en behandeld als een vrouw zoals Robert dat deed in een paar dagen. Ik kan met hem meegaan en elke dag naast de man wakker worden waar ik echt van hou en die ook echt verliefd op mij is. En die alles voor mij over heeft. Die mij ook op het gebied van seks absoluut kan bevredigen in tegenstelling tot Richard. En met hem meegaan als hij ergens zijn foto’s moet maken voor de National Geographic. Zo kan ik over de hele wereld reizen kom ik met veel andere mensen in contact en leer misschien wel andere talen. Ik zie allemaal verschillende culturen en er wordt niet zo op mij gelet als hier in Iowa. En het is dus niet zo’n degelijk en saai leventje als ik hier heb. Maar ik voel me hier natuurlijk wel veilig en het is een soort thuis hier in Iowa. Dat vind ik nergens anders denk ik als ik hier vertrek. Ongeveer over 2 uur zullen ze wel weer komen als ik daarvoor niet kies om met Robert mee te gaan zal ik waarschijnlijk voor altijd hier blijven wonen. En er wel voor mijn kinderen zijn ,zodat ze niet zonder moeder zullen zitten. Want wat zullen ze wel niet voelen als ze thuis komen na een weekje weg te zijn geweest en het blijkt dat hun moeder plotseling is verdwenen. Als ik geen kinderen had gehad en dus verder niets met Richard had wat ons echt verbonden zou hebben danwas de keuze makkelijk en koos ik voor Robert. Dus de keuze is of de kinderen en dat zij gewoon verder kunnen leven en ik deze herinneringen voorgoed zal moeten verzwijgen of met de man meegaan waar ik van hou en veelreizen , maar wel met een naar gevoel over de kinderen. Ik ga nog één keer in de keuken in mijn eentje dansen en doe net alsof Robert in mijn armen is en denk aan de warmte van zijn lichaam en het liefdevol vastpakken van haar tijdens het dansen. En ze denkt nog aan hoe hij steeds zachtjes wat in haar oren fluisterde. Opeens hoort ze de auto van Richard en de kinderen aankomen. Ze denkt nu is het over en ik blijf voor altijd bij Richard en de kinderen. Ik zal nooit meer Robert Kincaid omarmen en ik zal hem nooit meer zoenen , ik zal nooit meer met Robert Kincaid de liefde bedrijven. In die dertig seconde dat ze de auto hoorde en dat de auto stopte deed ze haar ogen dicht en ging op de keukentafel zitten. En ze liet alles nog een keer voorbij komen ,vanaf dat Robert de weg kwam vragen met zijn mooie lange haren , zijn levis broek , zijn khaki t-shirt en zijn sandalen tot aan dat hij in de truck weg reed en op 500 meter nog eens stopte en uit de truck stapte en voor het laatst zwaaide en dat ik hem voor het allerlaatst zag. Vlak voordat Richard en de kinderen binnenkomen veeg ik gauw mijn tranen af en probeer net te doen alsof er niets aan de hand is en alles goed is. Richard en de kinderen komen via de achterdeur. Richard roept mijn naam al ,hij klinkt erg vrolijk en opgewekt. Ik ben natuurlijk totaal niet in de stemming. Ik hoor dat ze in de woonkamer zijn ik ben nu nog twee deuren verwijderd van het voor altijd verzwijgen van deze geweldige herinneringen met Robert. Ik loop vanuit de keuken naar de hal. Ik kijk in de spiegel en ik zie daar nog wat tranen en ik veeg ze af , ook zie ik een heel ongelukkig persoon. Ik hoor Richard alweer roepen en hij roept:’’ben je niet blij dat wij er zijn’’. Nu moet ik helemaal opgewekt binnenkomen om niets te laten merken. Mijn hand gaat naar de deurklink en ik zet mijn hand erop. Ik druk de klink naar beneden en in één seconde denk ik in mij zelf dit is het einde van Robert. En het begin weer van Richard en de kinderen. Ik open de deur. Eindoordeel Het ging over de liefde tussen twee mensen dat vind ik normaal niet echt een heel leuk onderwerp maar hoe het in dit boek verliep , vond ik het toch wel interessant en boeiend. Ik herken het verder nergens van maar zulke verhalen zie je soms wel eens op televisie bij het programma spoorloos. Daar zijn ook verliefde door wat voor reden dan ook elkaar uit het oog verloren maar bij spoorloos zien ze elkaar weer terug maar in dit boek niet. Ik had de tijd waarin de twee hoofdpersonen samen waren iets langer en uitgebreider beschreven. Zodat we echt goed weten wat er allemaal tussen hun twee is gebeurt er waarom ze zo verdrietig zijn dat ze elkaar niet meer kunnen zien. Dat is wel duidelijk waarom ze verdrietig zijn omdat ze elkaar niet meer kunnen zien. Maar nog iets uitgebreider. De belangrijkste gebeurtenis was dat Robert Kincaid de weg ging vragen ,om foto’s te maken, aan Francesc. Want zo ontmoeten ze elkaar en vanaf toen gingen ze elkaar vaker opzoeken. En uiteindelijk ontstond er echte liefde. Verder waren er niet veel gebeurtenissen en werd er meer verteld hoe Francesca zich voelde. De gebeurtenissen die er waren kwamen verder geloofwaardig over en het zou iedereen zo kunnen overkomen. Dat Francesca erachter kwam dat Robert dood was dat vond ik wel een schokkende gebeurtenis omdat ze toen echt zeker wist dat ze hem nooit meer zou zien. De afloop vond ik wel schokkend voor de kinderen want die kwamen erachter wat er allemaal gebeurt was toen zij die paar dagen weg waren tussen Robert en hun moeder. En dat de kinderen nou een raar gevoel kregen doordat hun moeder altijd met een geheim geleefd heeft en het er nooit met iemand erover kon praten. De hoofdpersonen kwamen echt over en iedereen kon zo zijn en hetzelfde voelen. Ik kon me natuurlijk niet echt heel goed in leven in Francesca want ik weet natuurlijk niet om het is om je hele leven met zo’n geheim rond te lopen. En dat je er met niemand over kan praten. Maar ik kan me het verdriet wel een beetje voorstellen. Negatief aan Francesca vond ik dat ze tussen Richard en de kinderen of Robert moest kiezen en dat ze niet koos voor Robert. Want op zo’n moment moet je , je hart volgen en je niet laten weerhouden door andere verplichtingen en zeker niet door roddels in het café. Tenminste dat vind ik. En je kan altijd nog contact met de kinderen opnemen. Ik kon het redelijk goed lezen er waren amper woorden die ik niet in het Engels wist. Soms waren er wel stukjes waarvan je dacht waar gaat dit over , maar als je gewoon door leest maken zulke kleine stukjes niets uit. Want je snapt het verhaal dan later toch wel. Ik vond de afloop wel goed. Vooral omdat de kinderen nou eindelijk wisten wat er allemaal speelde voor hun moeder in haar hele leven. Doordat het allemaal heel duidelijk werd beschreven kon ik het ook gewoon in het Engels lezen en begreep ik ook zo goed als alles van het verhaal. Dus het taalgebruik en de woordkeuze was in goed. Verder heb ik geen speciale dingen uit het boek die ik apart zou willen onthouden.
Robert een medaillon draagt met haar naam erop. Ze belt het blad op en hoort dat Robert er niet meer werkt. Ze komt op een dood spoor. Een tijd later wordt er een pakje met een brief bij haar thuis bezorgt, in de brief staat dat Robert is overleden en zijn spullen achter wou laten voor haar. In de doos zitten het medaillon. een brief, wat sieraden en zijn camera’s. In de brief staat waarom Robert nooit meer heeft geschreven en hoe het hem verder is vergaan. Fransesca vindt het vreselijk en houdt zijn spullen voor altijd bij zich. Fransesca overlijdt in 1989 met het grote geheim. Als haar kinderen Carolyn en Michael haar spullen gaan opruimen komen ze de doos van Robert tegen en een brief van hun moeder waarin het Geheim van hun moeder wordt ‘blootgelegd’. Verwerkingsopdracht C4: Dagboek Beschrijf een dag uit het denkbeeldige dagboek van een van de personages uit het verhaal. Zorg ervoor dat hetgeen in het dagboek wordt vermeld een nader licht werpt op een belangrijke gebeurtenis in het boek. Bijvoorbeeld: ga in op de gevoelens van het personage, een ‘’verborgen agenda’’,een niet in het verhaal vermelde gebeurtenis etc... Belangrijk:blijf wel binnen de ‘’setting’’van het boek:kruip als het ware in de huid van het personage... (1 x A4) Verwerkingsopdracht Francesca: Doe ik er wel goed aan om hem weg te laten gaan zonder mij. Daar rijd hij weg in zijn truck genaamd ‘’Harry’’. Dit is misschien wel de laatste keer dat ik hem zie. Als ik hier gewoon in één keer weg ga en naar Robert ga want hij is hier nog wel een paar dagen. Dan komen de roddels ,vooral in het café dat weet ik. Dan zouden ze altijd raar tegen de familie Johnson blijven kijken. Dat wil ik mijn kinderen besparen. Maar wil ik eigenlijk wel hier blijven bij Richard , de man die mij nog nooit in de afgelopen jaren heeft verwend en behandeld als een vrouw zoals Robert dat deed in een paar dagen. Ik kan met hem meegaan en elke dag naast de man wakker worden waar ik echt van hou en die ook echt verliefd op mij is. En die alles voor mij over heeft. Die mij ook op het gebied van seks absoluut kan bevredigen in tegenstelling tot Richard. En met hem meegaan als hij ergens zijn foto’s moet maken voor de National Geographic. Zo kan ik over de hele wereld reizen kom ik met veel andere mensen in contact en leer misschien wel andere talen. Ik zie allemaal verschillende culturen en er wordt niet zo op mij gelet als hier in Iowa. En het is dus niet zo’n degelijk en saai leventje als ik hier heb. Maar ik voel me hier natuurlijk wel veilig en het is een soort thuis hier in Iowa. Dat vind ik nergens anders denk ik als ik hier vertrek. Ongeveer over 2 uur zullen ze wel weer komen als ik daarvoor niet kies om met Robert mee te gaan zal ik waarschijnlijk voor altijd hier blijven wonen. En er wel voor mijn kinderen zijn ,zodat ze niet zonder moeder zullen zitten. Want wat zullen ze wel niet voelen als ze thuis komen na een weekje weg te zijn geweest en het blijkt dat hun moeder plotseling is verdwenen. Als ik geen kinderen had gehad en dus verder niets met Richard had wat ons echt verbonden zou hebben danwas de keuze makkelijk en koos ik voor Robert. Dus de keuze is of de kinderen en dat zij gewoon verder kunnen leven en ik deze herinneringen voorgoed zal moeten verzwijgen of met de man meegaan waar ik van hou en veelreizen , maar wel met een naar gevoel over de kinderen. Ik ga nog één keer in de keuken in mijn eentje dansen en doe net alsof Robert in mijn armen is en denk aan de warmte van zijn lichaam en het liefdevol vastpakken van haar tijdens het dansen. En ze denkt nog aan hoe hij steeds zachtjes wat in haar oren fluisterde. Opeens hoort ze de auto van Richard en de kinderen aankomen. Ze denkt nu is het over en ik blijf voor altijd bij Richard en de kinderen. Ik zal nooit meer Robert Kincaid omarmen en ik zal hem nooit meer zoenen , ik zal nooit meer met Robert Kincaid de liefde bedrijven. In die dertig seconde dat ze de auto hoorde en dat de auto stopte deed ze haar ogen dicht en ging op de keukentafel zitten. En ze liet alles nog een keer voorbij komen ,vanaf dat Robert de weg kwam vragen met zijn mooie lange haren , zijn levis broek , zijn khaki t-shirt en zijn sandalen tot aan dat hij in de truck weg reed en op 500 meter nog eens stopte en uit de truck stapte en voor het laatst zwaaide en dat ik hem voor het allerlaatst zag. Vlak voordat Richard en de kinderen binnenkomen veeg ik gauw mijn tranen af en probeer net te doen alsof er niets aan de hand is en alles goed is. Richard en de kinderen komen via de achterdeur. Richard roept mijn naam al ,hij klinkt erg vrolijk en opgewekt. Ik ben natuurlijk totaal niet in de stemming. Ik hoor dat ze in de woonkamer zijn ik ben nu nog twee deuren verwijderd van het voor altijd verzwijgen van deze geweldige herinneringen met Robert. Ik loop vanuit de keuken naar de hal. Ik kijk in de spiegel en ik zie daar nog wat tranen en ik veeg ze af , ook zie ik een heel ongelukkig persoon. Ik hoor Richard alweer roepen en hij roept:’’ben je niet blij dat wij er zijn’’. Nu moet ik helemaal opgewekt binnenkomen om niets te laten merken. Mijn hand gaat naar de deurklink en ik zet mijn hand erop. Ik druk de klink naar beneden en in één seconde denk ik in mij zelf dit is het einde van Robert. En het begin weer van Richard en de kinderen. Ik open de deur. Eindoordeel Het ging over de liefde tussen twee mensen dat vind ik normaal niet echt een heel leuk onderwerp maar hoe het in dit boek verliep , vond ik het toch wel interessant en boeiend. Ik herken het verder nergens van maar zulke verhalen zie je soms wel eens op televisie bij het programma spoorloos. Daar zijn ook verliefde door wat voor reden dan ook elkaar uit het oog verloren maar bij spoorloos zien ze elkaar weer terug maar in dit boek niet. Ik had de tijd waarin de twee hoofdpersonen samen waren iets langer en uitgebreider beschreven. Zodat we echt goed weten wat er allemaal tussen hun twee is gebeurt er waarom ze zo verdrietig zijn dat ze elkaar niet meer kunnen zien. Dat is wel duidelijk waarom ze verdrietig zijn omdat ze elkaar niet meer kunnen zien. Maar nog iets uitgebreider. De belangrijkste gebeurtenis was dat Robert Kincaid de weg ging vragen ,om foto’s te maken, aan Francesc. Want zo ontmoeten ze elkaar en vanaf toen gingen ze elkaar vaker opzoeken. En uiteindelijk ontstond er echte liefde. Verder waren er niet veel gebeurtenissen en werd er meer verteld hoe Francesca zich voelde. De gebeurtenissen die er waren kwamen verder geloofwaardig over en het zou iedereen zo kunnen overkomen. Dat Francesca erachter kwam dat Robert dood was dat vond ik wel een schokkende gebeurtenis omdat ze toen echt zeker wist dat ze hem nooit meer zou zien. De afloop vond ik wel schokkend voor de kinderen want die kwamen erachter wat er allemaal gebeurt was toen zij die paar dagen weg waren tussen Robert en hun moeder. En dat de kinderen nou een raar gevoel kregen doordat hun moeder altijd met een geheim geleefd heeft en het er nooit met iemand erover kon praten. De hoofdpersonen kwamen echt over en iedereen kon zo zijn en hetzelfde voelen. Ik kon me natuurlijk niet echt heel goed in leven in Francesca want ik weet natuurlijk niet om het is om je hele leven met zo’n geheim rond te lopen. En dat je er met niemand over kan praten. Maar ik kan me het verdriet wel een beetje voorstellen. Negatief aan Francesca vond ik dat ze tussen Richard en de kinderen of Robert moest kiezen en dat ze niet koos voor Robert. Want op zo’n moment moet je , je hart volgen en je niet laten weerhouden door andere verplichtingen en zeker niet door roddels in het café. Tenminste dat vind ik. En je kan altijd nog contact met de kinderen opnemen. Ik kon het redelijk goed lezen er waren amper woorden die ik niet in het Engels wist. Soms waren er wel stukjes waarvan je dacht waar gaat dit over , maar als je gewoon door leest maken zulke kleine stukjes niets uit. Want je snapt het verhaal dan later toch wel. Ik vond de afloop wel goed. Vooral omdat de kinderen nou eindelijk wisten wat er allemaal speelde voor hun moeder in haar hele leven. Doordat het allemaal heel duidelijk werd beschreven kon ik het ook gewoon in het Engels lezen en begreep ik ook zo goed als alles van het verhaal. Dus het taalgebruik en de woordkeuze was in goed. Verder heb ik geen speciale dingen uit het boek die ik apart zou willen onthouden.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden