Slaughterhouse five door Kurt Vonnegut jr.

Titel: Slachthuis 5
Auteur: Kurt Vonnegut
Jaar van uitgave: 1969

Informatie over de auteur:

Kurt Vonnegut werd geboren in 1922 in Indianapolis geboren. Als krijgsgevangene was hij aanwezig bij de bombardementen in Dresden, tewerkgesteld in Slachthuis 5. De tussentitel kinderkruistocht was opgedragen aan Mary O' Hare, de vrouw van Bernard V. O'Hare, waarmee hij samen een tijdje krijgsgevangene was. Zij was degene die hem er op wees dat het gewoon kinderen waren die de oorlog in werden gestuurd, kinderen van pas 18. De informatie in dit boek putte hij uit zijn eigen ervaringen .

Het verhaal in grote lijnen:

Het verhaal vertelt de levensloop van Billy Pilgrim. Deze werd in België door de Duitsers krijgsgevangene gemaakt (het Ardennen-offensief) en van daaruit vervoerd naar Dresden waar hij het bombardement waar ongeveer 140 000 mensen om het leven kwamen overleefd. Maar zijn beleving achteraf van de gebeurtenissen heeft niets met enige chronologie te maken: voor hem lopen verleden, heden en toekomst geheel door elkaar heen. Hij kan zich in de jaren zestig in zijn opticienwinkel bevinden een seconde later in een gat in de tijd vallen en in Dresden zijn. Zo is het boek van begin tot eind opgezet: van het ene moment op het andere wisselt het van tijd. Het aardige is dat Vonnegut ook sciencefictionachtige elementen opneem door een planeet te verzinnen Tralfamadore, waarheen Billy Pilgrim naar eigen zeggen wordt ontvoerd. Het is een planeet waar men de dood niet kent en geen tijd: "Er is geen begin, geen midden, geen einde, geen moraal, geen spanning, geen oorzaken, geen gevolgen."
Het is tegelijk een ideale toestand en Pilgrims gruwelijke werkelijkheid: het verleden en het heden lopen volkomen door elkaar heen, zijn niet van elkaar te onderscheiden, gebeurtenissen vinden niet lineair plaats, maar allemaal in één keer en op hetzelfde ogenblik in de heksenketel van de geest van Pilgrim.
De mensen om hem heen houden Billy Pilgrim voor geestesziek, maar het is in zijn geval een beetje als bij de door hem bewonderde sciencefictionschrijver Kilgore Trout: een verhaal van hem gaat over "geesteszieken die niet behandeld konden worden omdat de oorzaken van hun ziekten allemaal in de vierde dimensie lagen en driedimensionale aardse doktoren zagen die oorzaken helemaal niet". Niemand die de oorzaken van zijn relatieve gekte wil zien, misschien ook wel omdat hij er liever niet over praat. Hoe praat je over gruwelijke dingen die je hebt meegemaakt - in de roman wordt het verhaal van Billy Pilgrim verteld door een schrijver die juist met die vraag worstelt.

Personages:

Billy Pilgrim: is geboren in 1922 te Lilium, Nw York als enig kind van de plaatselijke kapper.Tijdens de oorlog was hij hulppredikant daarna opticien. Hij was 1m86 lang, slungelig met borst en schouders als een luciferdoosje. Van karakter was hij zweverig met psychische problemen, getekend door de oorlog.

Roland Weary: woonde voor de oorlog in Pittsburgh, Penslyvania. Hij was dom, dik en gemeen en stonk altijd naar spek. In Pittsburgh was hij alles behalve geliefd Hij werd daar altijd aan de dijk gezet door mensen die niet meer met hem wilde omgaan. Als hij weer eens de bons had gekregen zocht hij een tijd iemand op die nog minder populair was dan hemzelf en ging een tijd heel vriendelijk met die persoon om. En vervolgens zocht hij een voorwendsel om hem verrot e slaan.

Barbara Pilgrim: de dochter van Billy. Ze panikeert er eigenlijk over dat haar vader gek zou zijn. Ze neemt ook de rol van haar moeder over om haar in het gareel te houden. Ze was aan tamelijk knam meisje, maar haar benen leken op de poten van een ouderwetse concertvleugel.

Robert Pilgrim: de zoon van Billy. Hij had veel problemen op de middelbare school, maar toen nam hij dienst bij de vermaarde groene baretten. Hij beterde zijn leven en ging vechten in Vietnam. Over zijn karakter of uiterlijk valt weinig te vinden in het boek.

Valencia Pilgrim: was de dochter van een rijke opticien. Toen Billy in het ziekenhuis lag na het vliegtuigongeluk reed ze er in paniek naartoe kreeg een licht auto-ongeluk reed verder en stierf aan koolmonoxidevergiftiging.

Montana Wildhack: een gestorven actrice en de vrouw van Billy toen hij ontvoerd was naar Tralfamadore.

Fragment:

Weary gaf Billy een harde stomp tegen zijn kaak, sloeg Billy van de kant weg, het besneeuwde ijs van de rivier op. Billy lag op handen en voeten op het ijs van de rivier en Weary schopte hem in zijn ribben, kantelde hem op zijn zij. Billy probeerde zich op te rollen als een bal.
'Jij hoort geeneens in het leger thuis', zei Weary.
Billy maakte onwillekeurig krampachtige geluiden die sprekend op lachen leken. 'Vind je het soms grappig?' vroeg Weary. Hij ging achter Billy staan. Billy's jasje en overhemd en hemd waren opgestroopt door al het geweld, dus zijn rug was bloot. Daar, op centimeters afstand van Weary's legerschoenen, bevonden zich de meelijwekkende knobbeltjes van Billy's ruggengraat.
Weary trok zijn rechtervoet in en mikte op die ruggengraat, die buis waarin zo'n groot aantal van Billy's belangrijke draden zat. Weary was van plan die buis te breken.
Maar toen zag Weary dat hij publiek had. Vijf Duitse soldaten met een aangelijnde politiehond stonden neer te kijken op de bedding van het riviertje. De blauwe soldatenogen waren vervuld van doffe menselijke nieuwsgierigheid waarom de ene Amerikaan de andere zo ver van huis zou willen vermoorden en waarom het slachtoffer zo moest lachen.

Waarom dit fragment?

Dit fragment typeert de absurditeit van oorlogen.

Beoordeling:

Het boek is verteld op laconieke toon, soms zelfs wat oppervlakkig, maar eigenlijk is het heel cynisch bedoeld. Hoe er bijvoorbeeld in wordt verteld van een man in Dresden die wordt neergeschoten omdat hij een theepot had gestolen in een van de ruïnes. Er was zelfs een proces rond gekomen. En dat terwijl er gewoon even 140.000 mensen gestorven waren in die zelfde stad door de bombardementen.