Robinson Crusoë door Daniel Defoe

Robinson Crusoe is 19 jaar. Hij woont in Londen. Zijn vader wil dat hij advocaat wordt, maar dat ziet hij zelf niet zitten. Hij wil persé gaan varen. Als hij heel kort op zee is wordt de boot getroffen door een hevige storm. Robinson spreekt met zichzelf af dat als hij de storm overleeft, hij zijn ouders zal gehoorzamen en naar huis gaat. Maar als de zee weer kalm wordt, denkt hij niet meer aan de afspraak die hij met zichzelf had gemaakt.
Als hij aan boord is van een Afrikaans schip, wordt dit schip overmeesterd door Turken. Deze nemen hem gevangen en gebruiken hem als slaaf. Hij ontsnapt en komt, via een Portugese boot, terecht in Brazilië waar hij suiker gaat verbouwen. Hij heeft eigenlijk slaven nodig om op zijn plantage te werken en hij wordt door een andere Engelse verbouwer (van suiker) overgehaald om mee te gaan naar Afrika, om daar slaven te winnen. Tijdens deze reis lijden ze schipbreuk en is Robinson de enige overlevende.
Hij spoelt aan op een verlaten eiland met alleen zijn mes, een pijp en wat tabak op zak. Gelukkig is niet het hele schip ten onder gegaan en besluit hij om de volgende dag naar het schip toe te gaan. Hij vindt een hoop dingen die hij goed kan gebruiken. Hij bouwt een simpel vlot om heen en weer te kunnen varen van land, naar het schip. Op het schip vindt hij de komende weken nog veel meer dingen, zoals buskruit, een hakbijl en een zaag. Ook vindt hij 36 pond aan muntgeld. Hij is blij dat hij nog leeft en dat hij zoveel dingen in het schip heeft kunnen vinden en hield vanaf toen een dagboek bij.
Nadat hij bijkomt van een virus, begint hij een dagelijkse routine. Hij jaagt op geiten om voedsel te hebben. Hij verbouwt gerst en maïs, waarvan hij wat op het schip had gevonden, maar dit mislukt. Hij probeert enorm veel dingen om het leven op het eiland makkelijker te maken voor zichzelf, maar veel dingen mislukken. De grootste frustratie was zijn poging om een kano te bouwen om weg te komen van het eiland. Hij is daar 5 maanden aan bezig geweest, maar uiteindelijk blijkt dat de kano te zwaar is en dat hij hem niet van de kant naar het water kan brengen.
Uiteindelijk leert Robinson om gewassen te verbouwen en geiten te temmen om melk van te krijgen. Ook heeft hij een papegaai als huisdier. Hij heeft in het begin van zijn verblijf op het eiland geen ander mens gezien, maar hij bouwt toch maar een goede verbergplaats voor zichzelf. Als hij 12 jaar op het eiland is, ziet hij een menselijke voetafdruk in het zand, ver weg van zijn schuilplaats. Hij wil persé weten van wie de voetafdruk is en maakt een nieuwe schuilplaats in een grot vlakbij de afdruk en bestudeert de plaats voor jaren.
Na 22 jaar op het eiland te leven, komt hij erachter dat er ook menselijke botten en vlees ligt vlakbij de plek van de voetafdruk. Waarschijnlijk waren er kannibalen op het eiland geweest. In het begin is Robinson doodsbang, maar hij besluit een kleine bunker te maken in een grot waar hij wacht tot er weer mensen aan land komen. Op een dag ziet hij vanuit zijn schuilplaats 30 ‘wilden’ om een vuur heen dansen. Eén man is al gekookt en er zijn nog twee mannen die hetzelfde te wachten staan. Hij valt de kannibalen aan met zijn twee musketten en zijn zwaard en dood enkelen. De rest vlucht, maar ze laten één gevangene achter. Robinson is niet meer alleen.
Robinson noemt de man Vrijdag, naar de dag dat hij gered is. Vrijdag blijkt ook een kannibaal te zijn maar Robinson leert hem manieren. Ook leert hij Vrijdag voldoende Engelse woorden om met elkaar te kunnen communiceren. Vrijdag is hem dankbaar en wordt Robinson’s vriend en knecht.
Vrijdag vertelt Robinson dat op er op zijn eiland 17 blanken zijn. Robinson besluit om naar het eiland van Vrijdag te gaan en dat hij zo misschien thuis kan komen. Hij probeert samen met Vrijdag een goede boot te bouwen.
Als ze willen vertrekken, komen er juist 21 ‘wilden’ naar het eiland met drie gevangenen, waaronder één blanke. Vrijdag en Robinson beschieten de ‘wilden’. Ze bevrijden twee van de gevangenen. Eén van hen blijkt de vader van Vrijdag te zijn. Ze zijn dolblij om elkaar te zien!
De blanke man die ze gered hebben is een oude Spanjaard die een paar jaar terug schipbreuk had geleden. Robinson stuurt Vrijdag’s vader samen met de Spanjaard terug naar het eiland om de andere blanken te redden. Hiervoor gebruiken ze de boot die Robinson had gemaakt. Tegelijkertijd ziet Robinson een een Engels schip die voor de kust ligt. Drie mannen van het schip worden naar de kust gestuurd door de rest van de matrozen die rebellen zijn. Robinson en Vrijdag helpen de drie weer om het schip te overwinnen en gaan samen naar Engeland. De rest van de mannen aan boord blijven liever op het eiland, voordat ze een rechtszaak moeten doorstaan in Engeland.
De Spanjaard en Vrijdag’s vader hebben met succes de mensen op het eiand kunnen redden en Robinson beslist dat ze hen een keer op gaan zoeken.
Maar eerst wil hij terug naar Engeland. Hij was 32 jaar weggeweest. Robinson is een rijk man. Vrijdag gaat met hem mee naar Engeland. Naast het geld van het gezonken Spaanse schip, heeft hij ook nog geld in Brazilië, dat een eerlijke Portugese kapitein heeft beschermd, en nog 10.000 pond in Portugal. Hij komt erachter dat zijn beide ouders zijn overleden. Vrijdag komt op een gegeven moment ook nog in gevecht met een beer in Gascogne. Nadat hij in Portugal is geweest, komt hij terug naar Engeland. Robinson trouwt en krijgt kinderen. Wanneer zijn vrouw is overleden, gaat hij nog één keer terug naar het eiland waar hij zoveel jaren heeft gewoond.