Night games door R.L. Stine

A Zakelijke gegevens Boek: Nachtspelletjes
Auteur: R.L. Stine
Uitgever: Bruna Utrecht B Eerste persoonlijke reactie Ik vond het boek spannend, want je weet niet wat er elke keer weer zal gebeuren bijv. bij de dreigtelefoontjes. Ik vond het boek een beetje onwaarschijnlijk, want wie gaat er nou midden in de nacht op een doordeweekse dag spelletjes spelen. Ik vond het ook wel een beetje voorspelbaar wat ze gingen doen, want als Lenny ruzie heeft met een leraar gaan ze bij die leraar iets vernielen of iets anders bij die leraar uithalen. C Samenvatting van de inhoud Diane gaat op school veel om met Jordan, Lenny en Cassie. Op een dag ontmoeten ze Spencer een oude vriend van school. Hij verteld, dat hij midden in de nacht leuke spelletjes speelt en hij vraagt of ze een keer meegaan. Zonder twijfel gaan ze een keer mee en ze jagen allerlei mensen die in de nacht buiten waren de stuipen op het lijf. Lenny krijgt de volgende dag ruzie met de leraar wiskunde ( meneer Crowell) en ze besluiten deze nacht een keer het huis van meneer Crowell te bezoeken. Als ze bij het huis aankomen zien ze dat hij in zijn tuin allemaal kerstverlichting heeft en ze besluiten het kapot te maken en dan zetten ze het op het lopen. Als Diane in bed licht wordt ze gebeld. Ze weet niet wie het is, maar de persoon zegt dat ze haar nachtspelletjes gezien heeft (later blijkt het Spencer te zijn die haar laat schikken). Een paar dagen later heeft Lenny opnieuw ruzie met meneer Crowell en ze besluiten hem weer op te zoeken. Lenny heeft een spuitbus meegenomen en spuit zijn muren in huis onder, nadat ze het hele huis van meneer Crowell over hoop hebben gehaald zien ze tot grote schik meneer Crowell dood op de grond liggen. Hij is gestorven aan een hartstilstand. Lenny moet snel zijn spuitbus zoeken, want daar staan zijn vingerafdrukken op en anders wordt hij verdachte van deze zaak, nadat ze de spuitbus hebben gevonden zetten ze het op het lopen en zijn ze net op tijd weg anders waren ze opgepakt door de politie.
D Bespreking van een verhaalaspect Spanning: 1. Open plekken: Er wordt hier veel gebruik gemaakt van openplekken bijv. toen ze meneer Crowell dood in huis zagen liggen en Lenny op zoek ging naar die spuitbus kreeg je pas een paar bladzijden later te horen of hij die spuitbus zal vinden. 2. Globale spanning: Er wordt hier duidelijk gebruik gemaakt van op de toekomst gerichte spanning, want je vraagt je telkens af wat gaat er nu verder gebeuren, maar er wordt hier ook gebruik gemaakt van op het verleden gerichte spanning, want je vraagt jezelf af als ze voor de 2e keer bij meneer Crowell komen zullen ze hetzelfde doen als de vorige keer. 3. Lokale spanning: Er wordt in dit boek veel gebruik gemaakt van lokale spanning, want als bijv. in het huis van menner Crowell zijn, zijn ze een paar bladzijde verder daar al weer weg, dan is dat moment van spanning al weer weg
4. Spanningsboog: Er is in dit boek één grote spanningsboog van het begin tot het einde van het boek door de globale spanning, maar er zijn meerdere kleine spanningsbogen. 5. Uitstel en vertraging: In dit boek komt uitstel en vertraging maar weinig voor, maar als het voorkomt dan doen ze het verhaal door over te stappen op een andere verhaallijn. 6. Dwaalsporen en verkeerde vermoedens: In dit boek heb je heel snel verkeerde vermoedens, want de personen doe altijd wat anders dan dat je verwacht
7. Informatievoorsprong: Daar wordt in dit boek helemaal geen gebruik van gemaakt. E Lees- en kijkervaringen beschrijven. Het onderwerp spreekt me heel erg aan, dat komt omdat er heel veel spanning aangekoppeld is, maar het heeft me geen andere kanten van dit onderwerp laten zien. Mijn voorstelling van het boek is best wel uitgekomen, want ik had wel verwacht dat ze midden in de nacht dingen gingen doen die verboden waren, maar dat ze dat bij hun docent gingen doen had ik niet verwacht .Ik vind dat het onderwerp niet echt duidelijk naar voren komt, maar een beetje oppervlakkig blijft. De gebeurtenissen zijn er gelukkig genoeg en daarom bleef het verhaal ook zo erg boeien, maar als er een keer geen echte gebeurtenis aan de gang is dan valt het tempo even weg en dan hoop je dat er zo snel mogelijk weer een nieuwe gebeurtenis aanbreekt. Ik vind de gebeurtenissen een beetje onwaarschijnlijk, want wie gaat er nou bij zijn leraar midden in de nacht dingen kapot maken, dus ik vind de gebeurtenissen best wel verrassend. Ik heb zelf nog nooit zo’n soort gebeurtenis meegemaakt. De personages zijn in het begin moeilijk te onderscheiden, want je weet niet echt wie, wie is, maar verder in het verhaal begrijp je dat wel en dat komt ook omdat je dan de kenmerken van de personages weet. De hoofdpersonen zij totaal geen helden in mijn ogen ik zou dan ook absoluut niet op ze willen lijken. Ik vind het vreemd dat ze door blijven gaan met de nachtspelletjes, nadat Diane werd gebeld dat iemand wist van de nachtspelletjes. Je komt wel genoeg te weten over de personages om te begrijpen waarom ze die streken uithalen. De bouw van het verhaal is heel logisch, nadat Lenny ruzie kreeg met meneer Crowell ging hij dingen van hem vernielen, dat volgt op elkaar. Er zijn verschillende verhaallijnen die goed op elkaar aansluiten. Het taalgebruik is vrij makkelijk. Er stond soms een woord in die ik niet begreep, maar uit de context kon ik de betekenis wel halen. Het boek bevat heel weinig dialogen, dat vind ik fijn, want anders zit je elke keer wie zegt dit en wie zegt dat. F Verwerkingsopdracht Gedichten: Ochtend
Liefst hoor ik het geritsel van kleren
als zij opnieuw de vorm aannemen
waaruit liefde hen gedurende uren verdreef. En buiten: de kou die de bakstenen roder maakt, de kinderen dichter bij elkaar doet kruipen. Liefst hoor ik het geritsel van kleren, als de slaap zich langzaam aan onze ogen onttrekt
en de glazen toekijken hoe het licht
zich opdringt aan de ramen. Op zo'n ochtend zal het zijn dat zij, van wie wij de uniformen niet kunnen raden, zullen komen zeggen: jullie gaan mee. Ik vind dat het wel iets heeft van de nachtspelletjes alleen, dan ontvoeren ze meneer Crowell niet. Als de dood
Verscholen in de donkere nacht

Verstild door `t lichte kraken
Welhaast onhoorbaar, heel erg zacht
Dwars door het kikkerkwaken
Een ritsel hier, een krabben daar
Vol leven, als de dood
Voor al het schaduwstille gevaar
Voor tanden bloedig rood
Iemand die in de nacht dood op de grond licht, dat heeft wel wat weg van meneer Crowell die ook dood op de grond lag midden in de nacht. verplant mij niet
naar ongeduld
ben reeds onder
vergrijzing gehuld
sprint maar jongeling
in graaiende mist
jij wordt nog gedreven
door een zuigende list
De personen die wegsprinten, nadat ze bij meneer Crowell zijn weggerend. G Informatie over de auteur Als kind hield Robert Lawrence Stine al heel veel van lezen. Toen hij 9 was vond hij op zolder een oude typemachine, waarop hij boeken en verhalen begon te schrijven. Hij wilde toen al schrijver worden. Op de universiteit besteedde hij veel tijd aan een humoristisch tijdschrift; ook behaalde hij zijn graad in Engels. Hij gaf een jaar les aan een middelbare school in Ohio, maar verhuisde toen naar New York, want hij wilde niets liever dan voor een tijdschrift werken. In 1968 kwam hij bij de uitgever Scholastic, waar hij zestien jaar zou blijven. Hij werkte daar voor vier tijdschriften en ontmoette er zijn vrouw. In die tijd begon hij ook met het schrijven van boeken. Dat waren toen voornamelijk humoristische boeken. Toen het slecht ging bij de uitgever werd R.L. Stine ontslagen. Hij begon met het schrijven van griezelige boeken voor jongeren en dat werd een doorslaand succes. Hij schrijft tegenwoordig ongeveer twee boeken per maand. Met zijn vrouw en zoon woont hij in New York.