Homecoming door Cynthia Voigt

A. Identificatie:

1. Titel: Onder de blote hemel
2. Auteur: Cynthia Voigt
3. Uitgeverij + jaartal: Querido, 1985
4. Waar gehaald? Thuis

B. Nota auteur:

Biografie:
Cynthia Voigt groeide op in Connecticut. Op haar twaalfde wilde ze al schrijver worden. Na de middelbare school deed ze een vervolgopleiding in Massachusetts. Daarna had ze verschillende baantjes. Ze verhuisde met haar eerste man naar Santa Fe, waar ze haar onderwijsbevoegdheid haalde. Hoewel ze zich voornam om nooit voor een klas te gaan staan, hield ze ervan vanaf het moment dat ze het toch deed. Ze scheidde, hertrouwde en ging weer aan de oostkust wonen. Toen ze zwanger was van haar tweede kind begon ze weer te schrijven. Toen ze succes kreeg als schrijver, werkte ze eerst nog een tijdje part-time op een middelbare school, maar uiteindelijk is ze fulltime schrijver geworden. Ze woont tegenwoordig in Maine.

Profiel:
Cynthia Voigt werd beroemd door haar zeven (in Nederland acht) boeken over de Tillermans. Sommige scènes in deze serie komen in meerdere boeken voor, gezien vanuit verschillende personages. De personages in de Tillerman-boeken hebben hele uitgewerkte karakters. De boeken draaien dan ook voor een groot deel om wat er met de karakters gebeurt en de relaties van de personages met andere mensen. Ze bevinden zich in een wat onverschillige wereld, maar hebben steun aan een paar andere mensen. Verder speelt de natuur in deze boeken een belangrijke rol. Ook in haar andere boeken is de karakterontwikkeling vaak belangrijk, hoewel sommige van haar boeken niet helemaal realistisch zijn of in een schimmige verleden spelen. Cynthia Voigt schreef ook boeken die in het verleden spelen of detective-elementen hebben.

Boeken:
- 1985 Onder de blote hemel (Querido / 4e druk 1993)
- 1985 Samen onder dak (Querido / 3e druk 1990)
- 1986 Blokkendoos (Lannoo)
- 1986 Pijnlijke papieren (Lannoo)
- 1986 Het verhaal van Dicey (Querido)
- 1987 Niemand anders dan ik (Querido)
- 1987 De hardloper (Querido / 4e druk 2000)
- 1988 De man in het botenhuis (Lannoo)
- 1989 Wilhemina Smiths (Querido / 2e druk 1991)
- 1989 De verloren vader (Querido / 2e druk 1991)
- 1990 Alles op één kaart (Querido)
- 1991 De gestolen mummie (Lannoo)
- 1992 David en Jonathan (Querido)
- 1993 De ruiter met het masker (Querido)
- 1993 Orfie (Lemniscaat)
- 1995 De dochter van de waard (Querido)
- 1995 Met het mes op tafel (Lemniscaat)
- 1997 Kwaaie meiden (Lemniscaat)
- 1997 De Tillermans : de zwerftocht van vier kinderen op zoek naar een thuis (Querido / 3e druk 2001)
- 1998 Van kwaad tot erger (Lemniscaat / 2e druk 1998)
- 2001 Het lot in eigen hand (Querido)
- 2002 Elske (Lemniscaat)

Bekroningen:
- 1983 Newbery Medal voor Het verhaal van Dicey
- 1986 Vlag en Wimpel (tekst) voor Onder de blote hemel
- 1986 Vlag en Wimpel (tekst) voor Samen onder dak
- 1987 Vlag en Wimpel (tekst) voor Het verhaal van Dicey
- 1988 Zilveren Griffel voor De hardloper
- 1996 Vlag en Wimpel (tekst) voor Met het mes op tafel

C. Inhoud boek:

Dicey Tillerman, een meisje van 13 moet voor haar broertjes Sammy en pientere James en voor haar stille zusje Maybeth zorgen als haar moeder de auto uitstapt en niet meer terugkomt. Ze besluit naar hun oudtante Cilla te gaan, want dat is, voor zover mama haar altijd verteld heeft, de enige familie die ze hebben. Het enige klein probleem, zij zijn nu in Peewauket en ze moeten naar Bridgeport wat dus ver van elkaar lag. Terwijl de kleintjes slapen gaat Dicey kijken of ze genoeg geld heeft om de bus te nemen, maar door hun laatste maaltijd hadden ze geld te kort. Dus moeten ze helemaal te voet. Ze lopen een heel eind langs Route I en slapen in bossen, op stranden, op terassen van verlaten huizen, overal waar ze kunnen dus. Na enkele dagen komen ze aan in het Rockland park, daar besluiten ze om enkele dagen te blijven. Het park lag bij een strandje waar ze vissen. Die vissen stomen ze of spiessen ze aan stokken om dan te roosteren in het vuur. Maar op een dag valt James van een rots het water in. Omdat hijzelf de slimste van de 4 is denkt hij dat het wel een lichte hersenschudding zou zijn, waardoor ze genoodzaakt zijn om nog enkele dagen te blijven. Ondertussen leren ze 2 jongeren kennen, Lou en Edie. Ze zijn wel hulpvaardig, maar toch vertrouwt Dicey het tweetal niet. Sammy steelt een aantal lunchpakketten omdat ze honger hadden, bij een van de pakketten zat er zelfs een portefuille bij, maar die moest hij terugbrengen. De dag waarop ze zouden vertrekken komt opeens de politie naar het park, gelukkig kan het viertal op tijd ontsnappen. In de haast vergeet Dicey haar kaart, ze gaat een nieuwe kopen, maar ontdekt dat ze geen geld genoeg hebben. Daarom vraagt ze of ze geen ramen mag lappen, en dat mag natuurlijk wel. Ze krijgt de kaart en een kwartje er bovenop. Maar ze hebben nog steeds niet genoeg geld om genoeg eten te kopen dus besluit Dicey de volgende dag zakken te dragen van de mensen naar hun auto. Daar ontmoeten ze een oude man met zijn kleinkind, ze dragen hun zakken en krijgen in totaal 3 dollar van de lieve mensen. Nu hebben ze geld genoeg! Ze doen hun inkopen en hebben nog steeds geld genoeg over. Maar ze komen aan een brug die ze over moeten, het enige probleem is dat er geen voetpad is, alleen een middenberm die erg smal is. Daarom nemen ze een roeiboot en varen naar de overkant. Daar slapen ze in een parkje, de kleintjes onder een boom terwijl Dicey de wacht houdt. Er passeert een man die haar wil helpen. Dicey vertrouwt hem en hij neemt Dicey en co. mee naar een eethuisje waar ze allemaal hun buikje vullen. Daarna mogen ze mee naar zijn kamer waar ze omgen slapen. Zwampie, de man, vertelt zijn kamergenoot wie de kinderen zijn en waarom ze hier zijn. Na al de leugens die Dicey de hele reis door moest vertellen, vertelt ze nu de waarheid. Stewart, de kamergenoot van Zwampie wil hun gerust naar het huis van tante Cilla brengen en daar zijn de kinderen vreselijk blij om. Maar eenmaal daar aangekomen is er niemand thuis. Ze hadden gehoopt dat hun moeder daar zou zijn, maar Dicey’s laatste restje hoop is verdwenen. Opeens komt een vrouw naar de kinderen gelopen, het blijkt niet hun oudtante Cilla te zijn, maar haar dochter. Cilla is overleden enkele maanden geleden. Ze blijven in het huis van nicht Eunice, maar alleen James heeft het naar zijn zin, hij gaat naar een goede school waar hij veel leert. Terwijl James naar school gaat en Sammy en Maybeth een kamp volgen doet Dicey het huishouden en lapt ze de ramen van enkele winkels waardoor ze veel geld verdient. Dat geld spaart ze, want tijdens hun verblijf heeft ze gehoord dat ze nog een grootmoeder heeft die op een boerderij in Maryland woont. En die wil ze graag bezoeken om eens te kijken of ze daar niet kunnen wonen. Ondertussen is hun moeder terecht, maar ze ligt in een psychiatrisch ziekenhuis in Boston, ze reageert op niets meer, en de dokters denken niet dat het ooit nog goed komt met haar. Dicey heeft genoeg gespaard om heen en terug met de bus naar Maryland te gaan. Ze heeft niets gezegd tegen de anderen, ze heeft gewoon een briefje achtergelaten. Als ze op het punt staat te vertrekken komt James opeens aangelopen, hij heeft haar schoenendoos met geld gevonden en ook de uurregelingen van de bus en alle andere dingen. Hij is boos op Dicey, want de manier van reizen van de Tillermans is allemaal samen. Ook Sammy komt opeens aangelopen. Dicey weet dat ze gelijk hebben, dus schrijft ze opnieuw een briefje, deze keer voor nicht Eunice en samen halen ze Maybeth op. Nu kunnen ze met z’n allen opnieuw op avontuur.

D. Bespreking:

a. aard boek:
het is een avonturenverhaal

b. personages (karakterisering):
- Dicey: is een meisje met een geweldig doorzettings vermogen. Ze is ook een vechtersbaasje, want vroeger op school, als andere kinderen iets slechts zeiden over haar moeder vocht ze altijd zo hard dat ze haar nooit meer durfden te pesten. Ze is heel verstandig en heeft een goed moederlijk instinct, ze heeft haar broertjes en zusje een heel eind geleid en ze zijn er altijd geraakt, Dicey had altijd een plan, wist altijd wat te doen. Ze is ook hard, ze huilt nooit, en eindelijk huilt ze maar ze is zelf verwondert dat ze aan het huilen is. Het is een lief en vriendelijk meisje met goede manieren.
- James: een erg pientere jongen die graag leert en bijleert en alles wat hij leert vertelt en doorleert aan Dicey. Ook hij heeft gedurende de reis zijn best gedaan om zo veel mogelijk mee te helpen met Dicey om de reis gemakkelijker te maken. Ook hij is een vriendelijke jongen.
- Maybeth: is een stil, verlegen meisje. Iedereen denkt dat ze achterlijk is, maar haar familieleden weten dat het niet zo is. Ze is gewoon te verlegen en durft niet te praten in de klas. Toch is het een lief meisje met overtuigingskracht, gedurende de reis was Sammy soms moeilijk en wou hij niet meer mee, maar Maybeth heeft er altijd voor gezorgd dat hij toegaf.
- Sammy: is een erg koppige jongen, als hij iets in zijn hoofd haalt doet hij ermee verder, zonder rekening te houden met anderen. Ook hij is een echte vechtersbaas, hij komt vaak thuis met een gezwollen lip of een blauw oog of... Toch was hij vroeger een vrolijke baby, wat hij soms nog kan zijn.

c. Stijl:
de hele reis wordt perfect en prachtig beschreven, je kan alles voor je zien, zoals bij een film. De woordkeuze is zeer geschikt, het is niet te moeilijk te begrijpen, maar het is eigenlijk ook niet makkelijk. Ik vind dat dit boek mooi geschreven is.

E. Moeilijke woorden

- p 57: Bij het picknickgebied stond ‘Faciliteiten’...
faciliteit = voorziening waar je gebruik van kunt maken
- p 109: je bent alleen maar kiener...
kiener = (staat niet in het woordenboek)
- p 112: je bent een heel gis jongetje...
gis = slim, pienter