Boekbespreking: Harry Potter en de steen der wijzen. 1. Informatie over het boek. Het boek Harry Potter en de steen der wijzen is geschreven door J.K. Rowling en is in 1997 voor het eerst in Engeland uitgegeven. De uitgever van het boek is Bloomsbury. Deze uitgeverij bevindt zich in Londen. De oorspronkelijke, Engelse titel was: Harry Potter and the Philosopher’s Stone. Andere boeken zijn: - Harry Potter en de geheime kamer. - Harry Potter en de gevangene van Azkaban. - Harry Potter en de vuurbeker. - Harry Potter en de orde van de Feniks. - Harry Potter en de halfbloed prins. 2. Een korte biografie over de auteur. Rowling is op 31 juli 1965 geboren in Engeland, om precies te zijn Chipping Sodbury. Joanne Rowling begon al op jonge leeftijd met het verzinnen van verhalen. Ze was goed in talen, ze ging dan ook Frans studeren aan de universiteit. Hierna werkte als secretaresse, maar dit was niks voor haar. Ook het les geven in Portugal (Engels) heeft ze niet lang gedaan. Ze is in Portugal begonnen met het schrijven van een boek. Een boek over een jongetje dat er achter komt dat hij een tovenaar is. Toen ze terug was in Engeland leefde ze even van de bijstandsuitkering. Daarna werd ze weer leraar, en werkte verder aan haar boek. Het boek sloeg erg aan in Engeland, maar ook in de Verenigde staten had het veel succes. Haar besluit om fulltime schrijfster te worden stond vast. Dankzij de boeken over Harry Potter is ze een van de best verdienende vrouwen in Engeland. De boeken boekten immers alsmaar meer succes en lezers uit andere landen ontdekten het litteraire talent van J.K. Rowling.
3. Korte inhoud van het boek. Harry Potter woont al jaren bij zijn oom en tante in de bezemkast onder de trap. Deze vakantie was dat niet anders. Harry is een tovenaar en zijn ouders zijn ooit gedood door de alom gevreesde Voldemort. Harry had het wel overleefd en hij was daarna te vondeling neergelegd bij zijn familie, waar hij nu dus nog steeds woont. Harry wist zelf niet dat hij een tovenaar was. Af en toe gebeurde er wel vreemde dingen. Zoals een keer op de verjaardag van zijn vervelende neefje toen ze naar de dierentuin gingen. Harry kon praten met een boa-constrictor. Toen brak opeens het glas en was de boa vrij en het neefje van Harry zat ineens achter het glas. Harry stond een flinke straf te wachten. Een paar dagen later kreeg Harry post, in de brief stond dat hij naar Zweinstein, de school voor hekserij en hocus-pocus, mocht komen. Zijn tante en oom vluchtten naar een eilandje met de hoop dat ze Harry daar niet konden vinden. Desondanks kwam op een dag Hagrid, de halfreus, Harry ophalen. Ze gingen samen schoolspullen kopen op de weg-is-weg. De volgende dag nam Harry de Zweinsteinexpress op perron 9 ¾. Om daar te komen moest hij eerst door een muur heen. Op school had hij twee goede vrienden: Hermelien Griffel en Ronnie Wemel. Per toeval ontdekt Harry dat er op de derde verdieping, die dat jaar verboden toegang was, een reusachtige, driekoppige hond opgesloten zat. Na een tijdje onderzoek kwamen Harry en zijn vrienden erachter wat die hond bewaakte. Ze verdachten Severus Sneep, de leraar toverdranken, er steeds meer van dat hij iets te maken had met dat wat door het beest bewaakt werd. Het bleek de steen der wijzen te zijn, die de hond moest bewaken. Tevens kwamen ze er achter dat iemand die steen wilde stelen, opdat hij eeuwig leven zou bezitten. Om dat te verkomen moest ze de steen eerder vinden. Maar om bij de steen te komen, waren ze gedwongen een reeks betoveringen te overwinnen. Ron offerde zich op bij een van de hindernissen, waardoor de twee anderen verder konden. Bij de voorlaatste betovering kon maar een persoon verder. Dat werd Harry; Hermelien zou terug gaan om Perkamentus met een uil te waarschuwen. Als Harry bij de laatste hindernis komt is daar al iemand. Harry was zeer verbaasd dat het niet Sneep, maar prof. Krinkel bleek te zijn. Er was echter nog een verrassing voor Harry: onder de tulband van Krinkel zat het hoofd van Voldemort, die alleen kon voortbestaan door zich met een ander lichaam te verenigen. Krinkel was genoodzaakt Harry in leven te houden omdat hij de enige persoon was die de steen uit de spiegel te voorschijn kon toveren. Dat klopte, want Harry voelde plots de steen in zijn zak vallen, en wilde er vandoor gaan. Hij werd gestopt door Krinkel, die hem met een vloek wilde doden. Maar gelukkig kwam Perkamentus net op tijd. Voldemort, die opnieuw niet meer dan een schim was, vluchtte. Ron, Hermelien en Harry kregen door deze heldendaad zoveel punten dat ze ook nog eens de afdelingsbeker wonnen. 4. Korte bespreking van het hoofdthema. Volgens mij is het hoofdthema het beschermen van de steen. Harry Potter verlaat zijn ongelukkige leven om naar de tovenaarschool te gaan, waar hij zijn aartsvijand, Voldemort, bestrijdt en hem ervan weerhoudt de steen te bemachtigen. Dit is een moeilijke opdracht voor Potter omdat het Voldemort’s enige wens is de steen der wijzen in zijn handen te hebben. Hierdoor kan hij namelijk rijk en onsterfelijk worden. Toch slaagt Harry erin hem eerder te pakken te krijgen dan Voldemort samen met de hulp van zijn twee beste vrienden, Ron en Hermelien. Hoewel Harry natuurlijk de grote held is die je-weet-wel ‘verslaat’, zijn Ron en Hermelien ook een grote hulp: Ron offert zich namelijk op tijdens het schaakspel en zonder Hermelien had Harry het waarschijnlijk veel moeilijker gehad met het oplossen van het raadsel. Hieruit kun je dus besluiten dat je veel bereikt door samenwerking. Dit is volgens mij ook een thema. ‘Het goede overwint het kwade’ is ook een thema, denk ik. 5. De bespreking van iets in het boek wat de lezer getroffen heeft. Als Harry, Ron en Hermelien aan het eind van het boek op zoek gaan naar de Steen der Wijzen, moeten ze allerlei obstakels passeren voordat ze bij de Steen der Wijzen komen. Als eerste moeten ze langs Pluisje, een grote hond met drie koppen. Ze krijgen hem in slaap door op een fluit te blazen. Dan gaan ze door een luik met een soort glijbaan naar beneden. Daar komen ze in de Duivelsstrik terecht. Hermelien vind een oplossing en ze kunnen weer verder. Ze komen bij een deur maar de sleutel vliegt hoog boven hen rond. Harry springt op zijn bezem en weet de sleutel te bemachtigen. Daarna overwinnen ze met de hulp van Ron een schaakbord en komen bij een trol terecht die al is uitgeschakeld. Ze lopen weer verder en komen bij een tafel met zeven flessen. Ze kunnen niet meer weg, omdat als ze terug willen, moeten ze door paarse vlammen en als ze verder willen moet ze door zwarte. Er zit een raadsel bij de flessen en Hermelien lost het natuurlijk op. Hermelien gaat terug door de vlammen terwijl Harry alleen verder gaat. Hij komt in de volgende kamer professor Krinkel tegen die ook de Steen der Wijzen wil hebben. Krinkel overmeestert Potter zonder enig probleem. Harry gaat op bevel van Krinkel voor de Spiegel van Neregeb staan en slaagt erin de steen in zijn zak te krijgen. Tegen Krinkel zegt hij dat hij ook niet weet hoe het moet. Harry hoort een stem die heel de tijd bevelen geeft aan krinkel. Voldemort zegt dat hij Harry Potter wil zien, waarop krinkel zijn tulband afwindt. Er komt het afschuwelijkste hoofd tevoorschijn Dat Harry ooit heeft gezien. Het was krijtwit, met grote, woedende rode ogen en spleetvormige neusgaten. Je kon het vergelijken met een slang. Het gezicht bestond alleen nog maar uit schaduw en damp. Harry wil weglopen, maar Krinkel pakt hem vast waardoor Harry een stekende pijn voelt in zijn litteken. Gelukkig laat Krinkel ook los omdat hij zijn hand verbrandt als hij Harry aanraakt. De held van dit verhaal, zoals altijd Harry Potter, viel bewusteloos neer en werd wakker in de ziekenzaal. 6. De appreciatie van de lezer en de motivatie hieromtrent. Ik vind het een mooi boek. Soms zijn er ook wel grappige stukken bij, maar het meeste is toch wel serieus. Het boek is heeft een realistisch opeenvolgende inhoud doordat je eerst het verhaal leest van een zielig klein jongetje, en daarna zie je dat de persoon gelukkig is en het erg goed doet op zijn nieuwe school. Hij wordt van een ‘niemendal’ een held, als tovenaar. Het is niet echt een realistisch verhaal maar dat maakt het niet minder leuk. Het verhaal speelt zich af op school. Ook op die school zijn de meeste leraren streng en word overal streng op gecontroleerd. Dit herken ik wel ergens. Het boek is volgens vele personen een kinderboek, dit kan misschien wel waar zijn maar ik vind het toch een leuk, goed geschreven boek dat je makkelijk in één keer uit hebt mede omdat het makkelijk te lezen is. Ik kan me ook goed terugvinden in de hoofdpersoon. Harry neemt het op voor de goede, dit vind ik een goede eigenschap, bestrijd het kwaade. Het thema vind ik wel aardig, je leest er niet veel boeken over en is dus erg origineel.