2

In de 3e week van november begint Kim het school. Kim moest een ander adres noemen, zodat ze naar betere school zou kunnen. Eenmaal – te laat – aangekomen op de school zei de vrouw van de bewaking die achter de balie zat waar ze heen moest. Wanneer de leraar vraagt waarom ze te laat is heeft ze moeite met dit te verstaan en juist te antwoorden. Wanneer ze zit laat ze haar pennendoosje liet vallen, hielp het blanke meisje naast haar met opraken terwijl de rest van de klas lachte. Kim krijgt een toets voor zich waar ze niks van begrijpt. In wanhoop kijkt ze naar het meisje naast haar om zo misschien te weten zien te komen wat ze moet doen. De leraar zag het en schreef een 0 op haar blaadje. Ze was verward door alle verschillen, in Hong Kong moesten de leerlingen respect laten zien door hun handen achter hun rug te vouwen. Ook moesten ze na de lessen helpen opruimen, wat hier niet het geval was. Ze gingen met de metro door naar de fabriek, toen ze de deuren opende kwam er direct veel warmte uit.

Wanneer ze Paula rond zien lopen in de fabriek wilt Ma met haar spreken. Ze gaan naar Paula en Bob hun kantoor en Ma verteld subtiel dat hun appartement niet goed is. Paula vertelt dat ze zich geen zorgen moeten maken, het appartement is maar tijdelijk gezien Mr. N geen andere appartementen vrij had staan voor hun budget. Paula brengt ze naar hun werkplek en verteld alles over enkele dagen af moest zijn gezien het dan verzonden zou worden. Ze gingen snel aan het werk, een jongen genaamd Matt sprak haar aan die intussen al 5 jaar in Amerika woonde. Hij had een broodje geroosterd varkensvlees die hij had gestolen van Paula, die hij Dog Flea Mama noemt. Kim nam het stuk wat hij haar aanbood aan, ook al was het niet Chinees om van andermans eten te eten. Wanneer Kim een pauze nam liep ze naar Matt zijn werkplek en ontdekte vele andere kinderen die in de fabriek werkte met hun ouders.

De volgende dag loog Kim dat ze ziek was, maar haar moeder zei dat ze naar school moest. Kim huilde en legde het verhaal uit over haar en de docent die haar een 0 gaf. Ze zei dat ze harder haar best zou doen en moest zelf naar school, Ma moest werken. Toen Ma uit het zicht was dook Kim de hoek om en keerde rechtsomkeert naar huis. Ze keek naar reclames van tv een deed een mislukte poging om wat te eten te zoeken. Ze fantaseerde dat haar vader nog leefde, misschien hoefden ze dan niet in de fabriek te werken, misschien kon hij dan wel een gewone baan krijgen en hun helpen met een leven zoals de mensen op de tv te krijgen. Uit verveling keek ze door Ma’s spullen en vond een stuk karton waar een plaat in zat met Italiaanse opera. Ze vond ook een foto van haar, Ma en haar vader. Ze hadden geen fotocamera, dat was te duur. Dit was de enige foto die ze had van hun 3en. 

3

Al snel kwamen Ma en Kim erachter dat er een geen warmte was in het appartement. Toen ze dit aan Paula vertelde zei ze al aan Mr. N had gevraagd of hij er wat aan kon doen en bovendien zouden ze er toch niet meer lang blijven. Na een week spijbelen zag Kim voor de eerste keer sneeuw. Ze sliepen onder een laag kleren om warm te blijven, al snel waren de binnenkanten van de ramen bevroren.

De volgende dag ging Kim weer naar de fabriek, Matt vroeg aan haar of ze een leuke schooldag had gehad. Kim zei “Ja,” wat Matt knap vond gezien elke school in New York dicht was die dag. Hij bedacht een smoes voor haar wat ze aan Ma kon vertellen: Je kwam erachter dat er geen school was toen je aankwam, je ging eerst naar huis om huiswerk te maken want je hebt een groot project volgende week en toen ging je naar de fabriek. Matt hoorde een andere vrouw zeuren tegen Ma dat ze moesten werken vandaag, het was Turkey Day, een vakantie in New York. Het spijt Ma dat ze Kim mee had genomen naar deze plek. Voor Ma is het waarschijnlijk te laat ander werk te zoeken en zal hier nooit meer weg gaan, maar Kim beloofd dat ze hun uit deze plek zal halen. Ze kan het beeld dat haar moeder als oud vrouwtje in de fabriek werd niet verdragen en gaat maandag weer naar school. Door Turkey Day kon ze een smoes bedenken waarom ze zo lang absent op school was. Ze maakte een briefje onder haar moeders naam, gemaakt met behulp van haar schoolboeken. Ze hadden opnieuw een toets, ze snapte de toets maar had meer tijd nodig om de zinnen te vertalen. Wanneer ze een fout maakte vroeg ze een ‘rubber’ (condoom) aan de docent. Lachend werd geroepen door de klas of haar vriendje die niet had. Schaamrood ging ze weer zitten en het meisje naast haar vertelde dat het een ‘eraser’(gum) heette. School werd weer draagzaam voor Kim, vanwege Annette. Wanneer Mr. Bogart een vraag stelde schreef zij het antwoord in haar schrift en liet het aan Kim zien. Ze kon beter lezen dan spreken dus dit was een perfecte manier om te communiceren.

Vanwege de kou in december hadden Ma en Kim de oven dag en nacht aan staan in het appartement, met het deurtje open zodat ze een beetje warmte hadden. Kim keek ernaar uit om weer naar school te gaan door de warmte, en van vanwege Annette. Annette was de eerste persoon met een beugel die ze ooit zag. Ook nam Annette altijd lekker eten mee naar school, Kim niet gezien Ma dit concept niet kende. Annette had ook niet echt vrienden in de klas, ze was samen met 2 andere jongens de enige blanken uit de klas maar die waren altijd samen.

Kim was nooit ziek, maar in die winter kreeg de voortdurend griep en werd verkouden. Ze konden een dokter niet betalen, Ma kocht vies eten in Chinatown die Kim moest eten, ook al zei ze dat ze hier alleen maar zieker van zou worden. Kim moest naar school want Ma wilde haar niet huislaten in het ijskoude appartement, dus zat de met koorts en een loopneus in de klas. Ma gaf kin 2,99 dollar zodat ze een woordenboek kon kopen. Dit kostte hun 200 rokken, ze kregen 1,5 dollarcent voor een rok. Een jongen in de klas, Tyrone werd geliefd door de docent en Kim gezien hij altijd hoge cijfers haalde. Kim haalde alleen in wiskunde hogere cijfers dan hij. Mr. Bogart vroeg of Tyrone in de ghetto geboren was, dat was waar en zijn vader zat in de gevangenis en zijn moeder was een verkoopster. “En toch haalt hij hogere cijfer dan jullie allemaal.” Tyrone schepte niet op met zijn cijfers en keek bij dit soort opmerkingen altijd omlaag. Wanneer Annette Kim snoep gaf, verstopte Kim dit vaak in Tyrone zijn bureautje. Wanneer hij dit vond glimlachte hij verlegen en keek heimelijk om zich heen.

De andere sixth-grade class had een lange, vrouwelijke, elegante docent. Het lokaal was kleurrijk en er waren cavia’s in het lokaal. Het lokaal van Mr. Bogert was kaal, met een paar decoraties met teksten als: christmas is for charity.

In Hong Kong was Kim vriendinnen met een meisje genaamd Mei Mei. Kim was altijd nummer 1 in de klas en Mei Mei 2. Ze speelden vaak samen en Kim gaf haar vaak kleine cadeautjes als stickers. Toen Kim vertelde dat ze zou emigreren naar Amerika, zag ze afgunst in haar ogen en trok ze direct op met een ander meisje. Kim dacht dat ze vast blij was dat zij voortaan nummer 1 zou zijn. Haar vriendschap met Annette voelde anders. Annette gaf haar altijd alles wat ze had, snoep, tekeningen, informatie. Annette was verbaasd dat Kim niks wist van de bloemetjes en de bijtjes, Ma vertelde dat ze dit niet hoefde te weten als de leraar ze er hier niks over leerde. Wanneer Annette vroeg wat Kim na school deed vertelde Kim dat ze in de fabriek werkte. De volgende dag vertelde Kim dat ze dit aan haar vader vertelde, en dat het gek was dat Kim dit had gezegd want kinderen werken helemaal niet in fabrieken. Kim besefte dat ze sommige dingen vanaf nu beter geheim kon houden.

4

Kim werkte samen met Annette in een samenwerkingsopdracht om een diorama te maken. (miniatuurwerk) Dit betekende dat Kim een keer met haar mee moest gaan naar haar huis. Ma wilde niet dat Kim te veel socialiseerde met anderen, maar gezien het voor school was kreeg ze toestemming. Annette haar moeder zat in de auto en zag er aardig uit. Kim stak haar hand uit en vroeg: how do you do, Mrs. Avery? Haar moeder was duidelijk verbaasd, glimlachte en gaf haar een hand. Voor hun huis stond een fontein, in de gang zag Kim een kroonluchter hangen en zag een schaal met vers fruit. Ze vroeg zich af hoe ze de kakkerlakken weghielden. Een hond en een kat kwamen aangerend en Kim was hier ook door verbaasd, deze dieren zitten toch vol met ziekteverwekkers en bijten? Kim ontmoette de huishoudster en stelde zich op dezelfde manier voor als dat ze bij Annette haar moeder deed. Annette zag een grote piano in de woonkamer staan. Nadat ze het eten ophadden wat de huishoudster voor hun hadden gemaakt vertrokken ze naar Annette haar kamer. Annette haar kamer was bijna even groot als hun klaslokaal. Ze had een hoogslaper met een glijbaan om eraf te komen. Hun huis was zo warm, dat Kim meerdere lagen kleren uit kon doen. Ze droeg altijd veel lagen vanwege de kou in hun huis. Op Annette haar bureau lagen materialen om het diorama te maken, een grote schoenendoos, gekleurd karton, groene en gouden glitterverf, markeerstiften, waterverf, lijm, scharen. Ze hadden hun diorama snel af, ze maakten mensen zittend in een cirkel, handen vasthoudend en lachend. Met glitterverf schreven ze het woord: communicatie.

Annette haar moeder stond erop Kim thuis te brengen, maar Kim vertelde dat haar moeder haar bij school kwam ophalen. Haar moeder vertrok, toen Kim het lange stuk naar huis had gelopen zag ze een auto hetzelfde als Annette haar moeder auto achter haar, ze rende snel de trap van het appartement op.

Wanneer Kim weer een keer naar Annette wilde, zei Ma dat dit niet mocht. Op deze manier moesten ze haar ook een keer uitnodigen. Het is de gewoonte in China iets terug te doen voor een ander. Ma vertelde dat ze al te veel schulden hadden die ze niet terug konden betalen. Wanneer Kim en Ma hun loon kregen, pakte Bob het geld. “Dit is van de medicijnen toe je tuberculose had, dit voor de vliegtickets, voor de visums, rente over het volledige bedrag, voor de huur, voor het water, gas en elektriciteit, en dit is voor jou.” Een kleine hoeveelheid geld werd aan Ma gegeven. Een andere dag vertelde Ma aan Bob dat het appartement te koud is en Kim altijd ziek is. Ze vroeg wanneer er een ander appartement verkrijgbaar zou zijn. Bob weet het niet, dat is Paula haar werk en hij bied hun ice tea aan.

Als voorbereiding voor kerstmis was de hele school volgehangen met lichtjes, uitgeknipte sneeuwvlokken en zongen ze liedjes. Kim wist dat Annette een cadeautje voor haar ging kopen, want ze liet Kim weken raden was het was. Kim en Ma kochten een grote plastic plant voor Annette van 1,99 dollar, 133 rokken. Wanneer Kim het gaf, vroeg Annette of het muziek kon maken. Haar moeder riep vanuit de auto dat het een hele mooie plant was. Kim kreeg als cadeautje een panda klem, die je aan je tas kan hangen. Kim bedacht dat Ma vast een teleurgesteld was vanwege hun cadeau voor Annette.

Op de laatste dag voor de kerstvakantie liep Ma mee naar school met Kim. Kim was bang dat ze te laat zou komen voor werk en ze ontslagen zou worden, maar Ma verteld dat Paula nu rente verzamelt dus niet aanwezig is. Ma had een take-out bakje bij zich, Kim dacht dat Ma eten zou gooien naar Mr. Bogart. Ze troffen Mr. Bogart pratend met de andere sixth-grade klas docent: Miss Kumar. In plaats daarvan, zei ze met slecht gesproken Engels: merry christmas en overhandigde de bak aan hem. Hierin zat een kippenbout met ketjap. Het was luxe voor Kim en Ma om dit te kunnen kopen, maar om dit aan haar leraar te geven… Mr. Bogart keek minachtend en Miss Kumar glimlachte en zei: En jij zegt dat je nooit gewaardeerd wordt! Tegen Ma zei ze: het lijkt alsof Kim zich al goed aan het vestigen is. Mr. Bogart knikte kortaf en liep toen de klas in. Ook Ma ging toen snel naar de fabriek, Paula was er inderdaad niet dus ze werden niet ontslagen. Toen Kim later arriveerde in de fabriek wilde ze de panda aan Matt geven, omdat hij haar eerder had geholpen. Matt gaf hem terug waarop ze toch een beetje opgelucht was, omdat ze hem zelf wilde houden, maar ook teleurgesteld.

Ma en Kim gaven Mr. Al (hun overbuurman) een houten olifantje uit Chinatown, om hem geld een lang leven te wensen. Hij zou het naast zijn kassa zetten om geluk te brengen. Hij gaf hun een kleine, rode bureaulamp die ze op de tafel zaten waar Kim haar huiswerk altijd maakt. Toen Kim de volgende morgen wakker werd vond ze een sinaasappel en een rode envelop met 2 dollar erin. Ze besefte onmiddellijk dat de Kerstman – waar ze van had gehoord in Hong Kong – niet echt was, maar dat alleen haar moeder er was. Dat vond ze genoeg.

Een paar dagen na het Westerse oud en nieuw, vonden ze iets. Ze zagen enkele mannen iets weggooien in een container. Hierin zaten pluchen doeken waar knuffels van worden gemaakt. Omdat ze nog een keer te laat komen niet konden riskeren, zouden ze het ophalen wanneer ze terugliepen. Op de weg terug lag het nog in de container. Ma maakten gewaden, truien, broeken en dekens van dit materiaal, ze bedekte stukken van de vloer en ramen ermee en maakte zelfs een tafelkleed.

Voor het Chinese nieuwjaar was de fabriek gesloten. Ook Kim was vrij van school. Ma maakte traditionele geel gestroomde gebakjes en een vegetarische monnik maaltijd voor lunch. Voor avondeten haalde Ma een geroosterde kip uit Chinatown. Als afsluiting van dit traditionele feest baden ze samen. Kim dacht: Papa, was je maar hier om ons te helpen. Help me alsjeblieft met het verbeteren van mijn Engels zodat ik kan zorgen voor ons.

De volgende zondag kwamen Ma en Kim terug uit Chinatown waar ze hun wekelijkse groenten kochten. Kim zag dat er licht brandde in Mr. Al zijn winkel hing een bord met: Uitverkoop, alles moet weg. Mr. Al opende de deur voor hun en vertelde dat hij aan het uitzoeken was wat weg kon en wat die mee kon nemen. Mr. Al was hun vriend, Kim had vertelde over het aardbeien incident toen ze meer moesten betalen. Mr Al. Had deze toen aangesproken en de eerstvolgende keer dat ze hier waren kreeg Kim een snoepketting. Mr. Al legt uit dat de overheid dit gebied laat weghalen om grote bedrijven te bouwen. Hij verteld dat dit al een tijdje gepland en telkens verplaatst wordt. Hij gaat weg voor hun ineens snel moet vertrekken. Mr. Al gaat weg in maart naar Virginia.

5

Kim legt uit aan Ma dat ze snel moeten verhuizen, Ma zegt dat ze te weinig geld hebben vanwege hun hoge rekeningen. Kim verteld dat ze moeten weglopen, nieuw werk zoeken bij een andere fabriek, Paula hoeft niks te weten. Ma verteld dat Paula zoveel geld heeft besteedt aan haar genezing en vliegtickets. Bovendien zorgde Paula voor een huis en inkomen en het is ook nog eens familie. De volgende dag vroegen Kim en Ma in de fabriek aan Paula waarom ze niks had verteld over de verwijdering van hun appartementenblok. Ze antwoord dat het niet belangrijk was, gezien ze er toch maar tijdelijk zouden wonen. Kim ontdekt dat Matt alleen aan het werken is, zijn moeder is ziek soms. Hij verteld dat ze een slecht hart heeft.

Kim begon woordenboek te lezen om haar Engels te verbeteren. Elke week ging hun klas naar de bibliotheek, waar Kim veel boeken leende. Ze begon bij de dunne voor kleine kinderen. Ze nam deze boeken mee naar de fabriek en las ze in de metro. Bijna al haar huiswerk was af in de metro of bij de fabriek. Voor de grotere projecten besteedde ze ook tijd op zondagen.

Het ijs aan de binnenkant van hun ramen begon te smelten en Kim kon weer naar buiten kijken. Aan het einde van februari begon de pestkop van de klas naar haar te staren. Hij was een paar keer blijven zitten dus hij was een kop groter dan iedereen uit de klas. Annette vertelde dat ze naar de privé school Harrison Prep gaat volgend jaar. Kim zou gewoon naar een junior high school gaan, wat zou ze moeten doen zonder Annette?

Ma en Kim zeiden tot ziens tegen Mr. Al. Een grote verhuiswagen had het meeste van zijn inventaris bepakt. Hij bewaarde een paar vouwstoelen en een matras voor hun. Kim had eindelijk weer een eigen bed. Ma gaf een houten zwaard aan Mr. Al voor onder zijn kussen, het neemt zorgen en slechte dromen weg.

Heel maart en begin april voelde Kim de pestkop Luke zijn ogen weer op haar gericht. Ze deed alsof ze niks door had. Hij begon meisjes bij hun haren te pakken en ze te kussen wanneer Mr. Bogart niet keek. In de lunchpauze liep ze langs zijn tafel met haar dienblad. Hij stak zijn voet uit en ze stapte er overheen. “Hey, Chinese girl.” Riep hij en schoof zijn stoel naar achteren. Hij liep achter haar aan en pakte haar schouder. Ze deed haar schouder omlaag en draaide om zodat zijn hand losliet. Zijn vrienden riepen dat dat kung fu was en Luke wilt met haar vechten na school. Annette wilt dat Kim met haar meerijdt in de auto zodat ze haar thuis kunnen afzetten, in de auto zou ze het kunnen vertellen aan Annette haar huishoudster. Kim wilde dit niet, bang dat ze haar huis zou zien en Ma erachter zou komen van het spijbelen, het valse briefje en bovendien had ze onder haar rapport haar handtekening vervalst.

Na school ontstond er een cirkel waar iedereen enthousiast: ‘fight fight fight’ aan het roepen was. Geruchten gingen dat Luke wel eens eerder iemand het neergestoken en hij altijd een mes bij zich droeg. Luke sloeg haar met zijn tas nadat Kim hem in het Chinees vervloekte. Kim sloeg hem en trapte hem vervolgens in zijn ‘calf.’ Hij huilde ‘SHIT,’ duwde haar weg en slenterde weg. Annette knuffelde haar en ook zij dacht dat ze kung fu deed.

De volgende dag kwam de directrice van de school, Mrs. LaGuardia het lokaal binnen lopen en vertelde dat ze Kimberly Chang moest spreken. In het kantoor van Mrs. LaGuardia begon ze over haar schoolresultaten. Miss Kumar viel de cijfers van Kim op en vooral haar hoge wiskunde score. Haar leesvaardigheden zijn wel laag. Kim was bang dat ze geschorst zou worden vanwege haar Engels, een schande voor de school. Mrs. LaGuardia vroeg wat ze volgend jaar wilde doen. Kim zakte lager weg op haar stoel en bedacht zich dat ze vast het jaar zou moeten overdoen, hoe zou ze dit moeten uitleggen aan Ma? “Honey, look at me.” Zei Mrs. LaGuardia. Ze vertelde dat ze niet in problemen zat. Mrs. LaGuardia vertelde dat Kim een privé school moest overwegen. Kim verteld voorzichtig dat ze dit niet kunnen betalen. Ze verteld dat de privéschool haar een beurs moet aanbieden, bovendien waren alle inschrijven al gesloten en dat elke school waar ze heen zou willen haar ertussen zou moeten proppen.

Toen Kim terugkwam uit het kantoor, wilde Luke elke dag met haar vechten. Een ander meisje wat al in de puberteit zat kwam op voor Kim. Luke vroeg of zij soms met haar wilde vechten, na het eerste gevecht begonnen ze te zoenen voor de school. Kim snapte het ineens, ze was niet betrokken bij gevechten maar het was een soort vrijerij. Ze had de regels verbroken door hem zo hard te trappen, ze schaamde zich. Toch kreeg ze door de trap respect van de rest van de klas en ze begon zich eindelijk meer thuis te voelen.

Die lente waren er meerdere gebeurtenissen: Pasen, een vakantie met konijnen en eieren en de schoolfoto. Ma en Kim konden de schoolfoto niet betalen dus hielden ze de foto met het woord PROOF erop. Kim hoorde van Mrs. LaGuardia dat Harrison Prep geïnteresseerd was in Kim als beurs student. Mrs. LaGuardia maakt een afspraak op de school voor een gesprek. De dag dat het gesprek was werden er kleren verzonden in de fabriek, dus Ma kon niet mee naar het gesprek, ook al wilde ze graag mee. Toen Kim er naartoe liep kwam ze in een groot, mooi, rustgevende bebost gebied. Het bleek dat dit gedeelte al bij Harrison hoorde, het gebouw was zo oud dat het een groot gebied bezat. Kim zag al snel dat er allemaal rijke mensen op deze school zaten. Even wilde ze omdraaien, ze kon zich niet voor doen als een rijk kind terwijl ze onder lappen stof wat uit de vuilnisbak kwam sliep en haar moeder haar onderbroek zelfs maakte. Uiteindelijk liep ze door, als smoes vertelde ze dat haar moeder ziek was, ze ging zitten en een vrouw haalde Dr. Watson met wie ze een gesprek had.

Kim had een gesprek met Dr. Watson in haar kantoor. Ze stelde vragen als: tel tot 40 met passen van 3. Dit gesprek ging zo een uur door. Als laatste opdracht moest ze een tekening maken en ze tekende een prinses. Dr. Watson moest lachen, door haar resultaten vergat ze hoe jong ze was. Ze kreeg een rondleiding van een andere vrouw door de school en de schooltuin, waar een voetbalveld, tennisvelden en enorm veel bomen stonden. Ze zag overal ingelijste foto’s van leerlingen met prijzen, ze waren bijna allemaal blank. Ook zag ze kinderen buiten rennen met wijde gymbroeken aan en standbeelden van naakte vrouwen, wat ze verschrikkelijk vond.

6

Kim kwam na de rondleiding terug bij het kantoor van Dr. Watson. Ze spraken over de dress code, dat de leerlingen allemaal een donkerblauwe blazer moesten dragen. Kim is bang dat ze te anders in dan de andere leerlingen, gezien ze geen enkele andere Chinees had gezien. Dr. Watson verteld dat ze kinderen van verschillende achtergronden willen werven, maar dat niet makkelijk is gezien Harrison erg duur is.   Kim beseft dat ze het nooit kunnen betalen, ook al betaald Harrison soms wel 75% van de kosten. Dr. Watson ziet Kim haar twijfels en is bang dat Kim te overhaaste beslissingen gaat nemen, en wilt met haar moeder bellen. Kim voelt tranen opkomen wanneer ze zei dat ze geen telefoon hadden. Wanneer Dr. Watson een gesprek met haar moeder wilt plannen, vertelt Kim dat haar moeder moet werken en geen Engels spreekt. Dr. Watson begrijpt het en Kim gaat weg.

Toen Kim haar klas aan een scheikunde project aan het werken was, praatten zij en Annette over haar gesprek bij Harrison. Kim wilde vertellen dat ze was toegelaten, maar dat ze te weinig geld hadden om het te doen, maar ze schaamde zich te erg om dit te vertellen. Annette vraagt of ze denkt dat ze is toegelaten, Kim loog van niet. Annette wilt dat Kim het nog een 2e keer probeert, Kim zegt dat ze naar public school gaat wat de bedoeling altijd al zou zijn. Annette besluit dat ze dan ook naar een public school gaat.

Aan het eind van het schooljaar gingen in de klas boeken rond waar je een tekst in kon zetten. Kim smeekte of Ma zo een boek voor haar wilde kopen, ze kreeg er een die 59 rokken waard was. Iedereen schreef in haar boek dingen als: Wish I had known you better. Kim schreef bij iedereen: Good luck for the future. Bij Annette schreef ze: 2 friends 4-ever! En wanneer Luke zijn boek schuchter aan haar gaf, schreef ze in het Chinees: You are a very special person and may the gods protect you.

De laatstejaars kregen een geslaagd-ceremonie en weken werd hiervoor geoefend. Ma was diep teleurgesteld dat ze Harrison niet konden betalen, ze wilde zelfs een extra baantje nemen maar ze werkte al zo hard als ze kon. Ma verteld dat ze trots is op Kim dat ze na een jaar al zo een kans had gekregen. Kim sliep de weken voor de ceremonie heel slecht. Haar cijfers waren hoog, maar lang niet zo hoog als in Hong Kong. Ze was bang voor Ma haar reactie. Voor de ceremonie kochten Ma en Kim een bruin gebloemde jurk in de sale. De jurk was 1500 rokken waard.

Op de dag van de ceremonie viel het Kim op dat iedereen er anders uitzag wanneer zij formeel gekleed waren. Kim besefte zich dat ze zich hier veel meer thuis voelde dan Harrison, gezien andere kinderen in deze klas ook arm waren. Ma kreeg een ‘heel ongewone, eenmalige uitzondering’ om die ochtend bij de ceremonie te kunnen zijn. Kim kreeg bij ceremonies in Hong Kong altijd prijzen voor haar cijfers, haar naam werd nu geen een keer geroepen. Mrs. LaGuardia verteld op het podium dat Tyrone in toegelaten tot Hunter College High school, een school voor hoogbegaafde kinderen. Vervolgens riep ze om dat Kimberly een volledige beurs van Harrison kreeg. Ze vertelde dat Kim nauwelijks Engels sprak aan het begin van het schooljaar en ze heel trots op haar zijn Kim was zo in shock dat ze niet op durfde te staan. Een meisje naast haar siste dat ze op moest staan. Een tweede applaus volgde.

Na de ceremonie vroeg Ma aan Kim waarom iedereen voor haar klapte. Ze vertelde over de volledige beurs en ze knuffelden elkaar stevig. Mrs. LaGuardia liep naar Ma, waarop Ma zei dat ze een goede leraar was. Kim vertelde snel in het Chinees dat ze de directrice was en Ma zegt snel sorry. Nadat Mrs. LaGuardia zegt dat Kim een speciaal kind is, zegt Ma opnieuw dat ze een goede leraar is. Mrs. LaGuardia zegt sorry dat ze voor iedereen vertelde dat ze een volledige beurs kreeg. Ze hoorde het gisteren en dacht dat ze de brief wel hadden gehad. Kim besefte dat de brief vast op het valse adres lag, wat ze aan de school hadden gegeven. Dit betekende dat Paula de brief vast al had gevonden en hem in de fabriek aan Ma zou geven. Kim bedankt Mrs. LaGuardia en zij geeft Kim een kus op haar wang.

Mrs. Avery liep naar Kim en feliciteerde haar. Ze vroeg een Ma of ze zin hadden om mee te gaan lunchen. Ze bedenken een smoes dat ze thuis iets moeten doen en gaan gelijk naar de fabriek door. Eenmaal aan het werk, kwam Paula aanlopen die vroeg of ze even mee wilden komen naar het kantoor. In het kantoor gaf Paula de brief van Harrison aan Kim. Ze vertelde dat ze haar om advies hadden moeten vragen voor een meer passende school voor Kim, gezien het erg duur was. Kim verteld dat ze een volledige beurs heeft gekregen en dan wordt Paula ineens erg boos gezien ze dit hadden geregeld achter haar rug om. Paula hersteld zichzelf maar Kim snapt het plotseling. Zij mochten beide niet beter zijn dan haar, Kim mag niet beter zijn dan Nelson en het zou haar niks interesseren als ze daar voor altijd moesten werken en voor altijd in dat appartement moesten blijven.

Annette en Kim hadden die zomer contact via brieven. Kim gaf haar echte adres, ze bedacht zich dat Annette toch te onschuldig was om haar huis op te zoeken. Annette schreef dat ze op een stom kamp was, het enige leuke was zwemmen. Kim fantaseerde hoe het zou zijn om te zwemmen, gezien ze dat nooit had gedaan. Kim loog in brieven dat ze niet op vakantie zouden gaan gezien ze het super hadden in New York zelf. Intussen was de hitte zo erg geworden dat ze na werk met z’n 2en voor de een kleine ventilator zaten op het matras, met hun ruggen tegen de muur. Al snel ontstonden er geelachtige vlekken van hun bezweette lichamen op de muur.

Op zondagmiddag, aan het einde van de vakantie werd er ineens aangebeld. Kimberly rende naar het raampje en zag Annette, snel bukte ze weg. Meerdere malen werd er aangebeld en uiteindelijk hoorden ze de auto wegrijden. Een paar dagen later ontving Kimberly een brief van Annette. Ze vertelde dat ze bij haar huis was geweest om hoi te zeggen, ze dacht dat ze een gezicht had gezien door het raampje. Ze vraagt haar telefoonnummer en zegt dat ze haar snel zal zien op Harrison.

Kim en Ma kochten wat nieuwe kleren als voorbereiding voor Harrison. Ze kochten een marineblauwe blazer van 4,99 dollar in de sale, een wit shirt en een donkerblauw broek. Kim voelde zich ongemakkelijk in haar kleren. Nu Kim een student was, kon ze met een privé bus naar school die vlak bij haar basisschool stopte. Kim zag enkel blanke mensen in de bus, ze wilde niet staren maar vond het heel interessant. Annette zou deze dag naar school worden gebracht, maar voortaan met de bus zou gaan. Toen Kim in het lokaal zat bestudeerde ze wat de kinderen aanhadden. Een blazer moest, denim mocht niet, evenals korte rokjes en sweaters. Hun ‘homeroom teacher’ (soort leraar) kwam binnen, deelde de roosters uit en gaf uitleg over de kluisjes. Kim was blij met de gedachte dat ze een schone plek zou hebben om haar spullen in te bewaren. Pas in de kantine kwam Kim Annette tegen, die blij was om haar weer te zien. Kim vroeg of ze lunch hier gratis was, wat Annette een gekke vraag vond, natuurlijk was het gratis. Bij een nieuw vak, Life Science, wist Kim al snel het antwoord op een uitdagings vraag. Lachend zei ze docent: Jij bent vast Kimberly Chang. Al snel kreeg Kim haar eerste gymles, wat ook voor de eerste keer serieuze gym was. In Hong Kong betekende gym verstoppen achter mensen wanneer de bal eraan kwam.

7

Kim wist dat ze in problemen zat wanneer de gymoutfits werden uitgedeeld, wijde broekjes met groene shirts. Alle meisjes begonnen zich in de kleedkamer om te kleden, sommige droegen zelfs bh’s en ze hadden duur uitziende onderbroeken aan. Kim had een rode slecht genaaide onderbroek aan, gemaakt door haar eigen moeder. Ook begonnen afgelopen zomer haar borsten te ontwikkelen die ze juist wilde verstoppen. Ze zag de wc en kleedde zichzelf daar in om. Tijdens de gymles werden ze getimed in het rennen, gemeten in het springen, geteld voor het opdrukken en vervolgend gaf ze leraar een tennisracket aan ze, en werd geteld hoeveel ballen ze raakte. Kim voelde zich niet meer onvrouwelijk, waarvoor haar moeder haar had gewaarschuwd. Het hield in dat ze met een rokje niet hard mocht rennen, ze niks mocht doen waarbij haar knieën ver uit elkaar stonden of waarbij je rok omhoog kon vouwen. Kim begon te zien hoe belangrijk Amerikanen sport vonden. Ze waren geacht goede cijfers te halen, te kunnen sporten, een instrument te bespelen en rechte tanden te hebben. Kim besefte dat ook zij geacht werd om aantrekkelijk te worden, en goed gevormd.

Kim leerde enkele namen. Greg was de onaardige, Curt degene met leeuwenhaar, Sheryl het meisje met beenwarmers en Tammy het meisje met wie Kim in de bus zat. Na gym was school over, maar Kim moest 3 dagen in de week in de bibliotheek werken om Engelse bijles te krijgen. Dit hoorde bij haar beurs. Een Pakistaanse man die geen pak droeg - hij weigerde dit te dragen – legde haar uit hoe de bibliotheek in elkaar zat. Ze vroeg of ze de uren naar de morgen konden verplaatsen, zodat ze ’s middags kan helpen met haar moeder haar werk.

Bij de fabriek vielen haar nieuwe kleren gelijk op bij Matt. “Isn’t that a landlady’s daughter?” Hij voegde na haar gekwetste gezicht er gelijk aan toe dat ze er mooi uitzag. Eenmaal bij Ma aangekomen legde Kim uit dat ze nieuwe onderbroeken nodig had. Ma vond dit niet nodig, geen enkel fatsoenlijk meisje zou naar een ander meisje haar onderbroeken kijken.

De volgende dag ging Kim naar haar bijlesdocent, Kerry. Kerry zit in haar eindexamenjaar en was ook een ‘beursstudent.’ Ze vroeg aan haar wat ze wilde leren, Kim antwoordde dat ze wilde leren spreken. Alles wat Kim zei, zou Kerry verbeteren. Ze gaf haar als tips dat ze meer betrokken moest raken met activiteiten van de school. Kim zei dat dit een goed idee was, ook al wist ze dat ze dit nooit kon doen.

Kim zakte opnieuw en opnieuw voor dagelijkse gebeurtenissen quiz bij sociale studies. Mr. Scoggins snapte maar niet dat ze het nieuws niet keek om 6 uur, of ze New York Times van haar ouders inkeek. Toen Kim probeerde een gesprek op te brengen over het redden van tijgers, snapte Ma niet wanneer je dieren als tijgers zou redden. Een baby in hun oude dorpje zou zijn opgegeten door een tijger.

Kim was net klaar met omkleden op de wc toen ze geluiden op het dak hoorde. In het dakraam zag de schaduwen bewegen, hoorde gelach en de schaduwen verdwenen. De volgende morgen zei Greg tegen haar: Zitten je boxershorts lekker? Ze liep rood weg en besloot dat er echt iets gedaan moest worden. In de fabriek zei ze tegen Ma dat ze gepest werd vanwege haar onderbroeken en legt uit dat het niet China is en mensen hier dus wel kijken naar elkaars onderbroeken. Zondag gaan ze winkelen.

Kim had de rest van de week moeten volhouden voor ze gingen winkelen. Sheryl gluurde in het wc hokje wanneer Kim zich aan het omkleden was, wat veel hilariteit opleverde gezien Kim nog steeds die onderbroeken droeg. Op de laatste gymles op vrijdag besloot Kim haar knalgele bikini aan te trekken. Dit bleek het alleen maar erger te maken gezien Greg zei: Gaan we zwemmen vandaag?

Wanneer Kim die zondag onderbroekjes kocht, waren er geen bh’s in haar maat. Ze moeten nar een winkel Macy’s wat heel duur was voor hun. Ze zagen alleen maar grote bh’s, toen Kim met een bh naar de winkelmedewerker liep begon deze keihard te lachen. Ze zei dat dit veel te groot was voor haar en haar wel op zou meten. Kim schaamde zich voor haar handgemaakte hemd. Haar cupmaat was 30 AAA. Ze pakten een kartonnen doos en vroeg of ze wilde passen. Kim zei nee, ze betaalden snel en liepen weg. Maar het was allemaal al te laat, het pesten was al begonnen.

Tijdens de bijles van Kerry vertelde Kim wat er gaande was. Kerry zei dat ze het aan de leraren moest vertellen. In Hong Kong moesten de ouders van de 2 kinderen met elkaar praten wanneer er iets gaande was. Hoe kan Ma op tegen Greg’s ouders? Ze besloot niks te zeggen maar het wel aan Matt te vertellen. Matt verteld dat hij in een ruzie ooit de leider had aangepakt, maar dat dit geen goede oplossing zou zijn voor een meisje. Kim verteld over haar gevecht met Luke, maar dat hij haar uiteindelijk gewoon leuk vond. “Misschien vindt Greg je wel leuk?” Kim wist zeker dat dit niet het geval was, maar het bracht haar wel op een idee.

Voor gym liep Kim naar Greg toe. Er viel een onmiddellijke stilte wanneer Kim zijn naam zei, bijna niemand had haar nog horen spreken en al helemaal niet direct. Ze lachte en zei: het spijt me zo erg. Ik weet dat je telkens probeerde mijn aandacht te krijgen maar ik vind je gewoon niet leuk op die manier. Vervolgend wilde ze hem een kus op zijn wang geven, miste, en de kus kwam terecht op zijn mondhoek. Iedereen begon luid te roepen dat Greg Kimberly leuk vond. Greg ontliep Kimberly vanaf toen en het pesten hield al snel op.

Kimberly probeerde Paula vaak te ontlopen, maar toen ze de fabriek binnenliep in haar Harrison kleren mislukte dat. Paula kwam vlak hierna naar hun werkplek lopen en vroeg of ze misschien zondag bij haar thuis rijst wilde eten. Rijst betekende avondeten. Paula vroeg of Kim iets nets kon dragen dan, misschien haar Harrison kleren. Kimberly was verbaasd, ze dacht dat Paula boos op haar was. Ma was ook verbaasd, gezien dit de eerste keer in een jaar was dat Paula hun uitnodigde. Ma verteld dat Paula niet iemand is die vecht tegen dingen die ze niet kan veranderen. Ze gaat dan nadenken hoe dat voordeel kan hebben voor de rest van de familie. Kim beseft zich dat ze vast een goede indruk moet zijn voor Nelson.

Het was warm in het huis van Bob en Paula. Kim kwam er al snel achter waarom zij haar schooloutfit aan moest. Nelson droeg zijn schooloutfit ook, vast omdat Paula wilde laten zien dat hij ook op een privéschool zit. Doordat Kim haar outfit droeg, kon Nelson die van hem aan. Nelson schepte op dat hij een 100 voor zijn Engels toets had, Kim moest vertellen dat ze een 67 had. Kim zag duidelijk dat Paula stiekem best blij was dat Kim lager had dan haar zoon.

Kim kreeg in het 2e semester van het jaar meer moeite met de kinderen te snappen dan de leraren, vanwege het gebruik van straattaal. Er was gelukkig ook nog een oplossing. Ze hoefde geen “leuke” opdrachten zoals diorama’s en posters te maken, waardoor ze extra materialen nodig had. Nu hadden ze toetsen en verslagen.

Kim werd veel geholpen met haar Engels. De docenten vergeleken haar niet met andere leerlingen, van wie Engels hun 1e taal was. Ook verbeterden ze haar Engels in verslagen wat enorm hielp. Toen Kim in de bibliotheek een boek ‘hoe verbreed je je woordenschat in 90 dagen’ zag Mr. Jamali dat en hij gaf oude tijdschriften en boeken aan haar die de school wilde weggooien. Aan het einde van het jaar had Kim alle vakken netjes afgesloten, behalve sociale studies. Kim mocht een extra verslag maken om haar cijfer een beetje op te halen. Ze was nog steeds haar beurs niet kwijt en langzaam maar zeker begon haar talent voor school zichzelf weer op te bouwen.

Toen de 8e klas begon vertelde school dat Kim geen bijlesleraar meer nodig had. Kim zat bij vele mensen in de klas van vorig jaar, maar kenden ze allemaal amper. Al die andere kinderen deden extra activiteiten na school, tennis, voetbal.. Sheryl en Curt werden aangezien als de ‘coolste’ mensen uit de klas. Wanneer Sheryl de dresscode overtrad door haar rokje hoog op te rollen, deden veel meisjes haar al snel na. Wanneer Tammy en Greg een gesprek hadden om vanavond af te spreken, vroegen ze Kim ook mee. Ze zouden rond 23;00 bij Tammy afspreken en Greg zou bier meenemen. Hierna zouden ze naar de stad gaan.

Sheryl vertelde aan Curt dat ze zou zakken voor natuurwetenschappen. Kim was de enige die het snapte, gezien er veel wiskunde in zat. Op de dag van de toets zat Tammy voor Kim en draaide zich om met de vraag of ze misschien een potlood voor haar had. Toen Tammy een potlood pakte viel er een briefje uit haar mouw. Kim dacht dat het een briefje voor haar was, toen ze het openvouwde werd ze betrapt door de leraar. Mrs. Reynolds liep met haar naar het kantoor van de directeur Dr. Copeland. De assistent leraar nam het over. Kim zei dat zij het niet had gedaan en zat geshockeerd en trillend in de stoel. Opeens werd er op de deur geklopt en daar stond Curt, die vertelde dat hij Kimberly het briefje zag oppakken. De directeur denkt dat ze dwaas bezig was, of ze raapte op wat ze zelf liet vallen, of haar vriend neemt het voor haar op. Kim verteld dat Curt niet haar vriend is, Dr. Reynolds bevestigde dit. Tot slot zegt Kim dat het niet haar handschrift is en dat ze te slim is om te spieken, waarop ze erg rood werd. Ze schaamt zich dat ze dit als Chinees meisje had gezegd. Ze mochten beide terug naar de klas en de toets maken.

8

Kim vroeg waarom hij dit voor haar had gedaan toen ze terugliepen. Hij vertelde dat hij het haar echt had zien oppakken, en dat hij maakt een grap dat hij het niet leuk vindt als zij eruit gestuurd wordt gezien hij altijd bij haar afkijkt. Wanneer Kim en Curt weer naar binnen liepen zag dat Tammy haar ogen gevuld waren met tranen. Kim wist niet of dit van schuldgevoelens was of dat ze de toets moest maken zonder spiekbriefje.

De volgende dag vond Kim een briefje in haar kluisje: “I’m so sorry! Thank you!!!!!” Kim had Tammy niet verraden en hoopte dat er een vriendschap zou ontwikkelen. In plaats daarvan ontliep ze haar. Wanneer de cijfers werden uitgedeeld, zag Kim aan Tammy haar hoofd dat ze niet hoog had gehaald. Kim had een 96 gehaald.

Kim en Ma kregen eindelijk een telefoon. Kim schaamde zich zo erg dat ze de enige was in het telefoonboekje van school waarbij geen nummer stond. Kim vertelde haar moeder dat ze een telefoon had om te bellen over huiswerk. Gezien Ma geen verbeteringen had in haar Engels, deed Kim alles dingen die voorbij Chinatown gingen. Ze deed de belastingen bijvoorbeeld. Ook moest Kim helpen wanneer ma iets wilde inruilen, een klacht in wilde dienen of wilde afdingen. In een viswinkel wilde dat Ma dat Kim ging afdingen, ook al zei Kim dat dat niet kon in zo’n winkel.

In het midden van de winter zag Kim steeds vaker kinderen naar school komen met gebruinde wangen en witte ringen van hun skibrillen om hun ogen. Er was een rage over een bepaald jassenmerk, was minimaal 20.000 rokken zou kosten. Kim zag ook dat steeds meer meisjes make-up begonnen te dragen. Kim was verbaasd over een camouflagestick die Annette gebruikte om haar puist onzichtbaar te maken. Annette gaf deze stick aan Kim gezien de kleur toch te donker voor haar was.

Kim was ouder, dus werd minder snel ziek die winter. Wel was ze bang dat wanneer Ma begon met hoesten, haar tuberculose terug zou keren, wat niet gebeurde. Intussen bleven Kim en Ma wachten op de sloop bal die de boel plat zou gooien, zodat Paula hun wel een ander appartement zou moeten geven. Kim en Ma raakten te uitgeput om nog te vechten tegen de kakkerlakken, muizen, koude ledematen, knuffeldieren kleding en te leven voor de oven. Ze werden geforceerd om het maar te accepteren. Het enige hoogtepuntje voor Kim was de Shaolin Temple in Chinatown, Kim zag het als haar heiligdom. Het werd gerund door 2 kaalgeschoren nonnen die altijd gratis, vegetarisch eten aanboden.

Kim kon niet vaak weg van de fabriek. Kim loog een keer tegen Ma om een paar uurtjes met Annette te besteden. Annette probeerde Kim over te halen om mee te gaan naar de bioscoop. Annette probeerde haar over te halen door te zeggen dat ze make-up mee zou nemen en dat ze dat eraf zouden halen na de film. Kim bedacht een excuus om weg te gaan en ze gingen naar Indiana Jones. Kim hoopte dat ze genoeg geld bij zich haar, maar Annette wilde per se betalen. Ze gingen opmaken in het theater wat vlak bij Annette haar huis was. Kim verbaasde zichzelf erover hoe anders ze eruit zag me oogschaduw, blusher en lipstick. Bijna niks van haar gezicht was nog haar eigen kleur.

De volgende zomer ging Annette weer op zomerkamp en werkte Kim weer in de fabriek. Kim merkte al na een halfuur werken dat haar hele bh nat was van het zweten. Kim vond een tactiek om kleding snel in de zakken te krijgen. Voor elke rok kreeg ze 1,5 cent, elke broek met riem 2 cent en 1 cent voor een kledingstuk voor het bovenlichaam. Ma verdiende iets minder dan 2 dollar per uur. Aan het einde van de zomer lukte het Kim om ongeveer 500 rokken per uur in zakken te krijgen.

Matt hielp Ma en Kim wel eens, gezien zijn werk altijd eerder klaar was. Er was verder toch niemand thuis, zijn moeder zou vandaag een injectie krijgen gezien ze zo ziek is. Hij vertelde Kim dat hij haar naar de Libery Goddess mee zou nemen op zondag. Kim hoopte dat dit een date was. Plotseling klonk er een harde schreeuw bij de stomers. Mr. Pak zijn hand zat onder een stoompers. Paula nam hem mee, riep dat niemand de ambulance mocht bellen, hij zou naar de fabrieksdokter gaan. Matt vertelde aan Kim dat er geen fabrieksdokter is, maar gewoon een vriend van Paula.

Na een tijdje kwam Paula aanlopen die vertelde dat de lonen van de rokken naar 1 cent verlaagd zou worden, door de ‘slechte economie.’ Kim besefte dat dit haar schuld was, Paula had haar hard zien werken en had vast bereken dat ze ook met minder inkomen konden overleven. Kim riep naar Paula dat dit oneerlijk was. Ma zegt gelijk sorry over Kim. Paula wuift haar verontschuldig weg en zegt dat ‘bamboo shoots’ zo eenmaal zijn. Een bamboo shoot is een term voor kinderen die zijn geboren en opgegroeid in Amerika, waardoor ze verwesterd zijn. Matt zegt: ‘ u vind het leuk om bamboo shoots te eten voor lunch he, Miss Yue.’ Paula lacht en zegt dat hij voortaan achter de stoompers mag werken. Kim besefte dat dit allemaal Paula haar plan was.

Matt nam Ma en Kim niet alleen mee naar de Liberty Goddess, hij besloot hun te ontmoeten op Times Square. Ze spraken af bij de burger king. Eindelijk zag Kim het New York wat ze altijd al droomde te zien. Een witte limousine die langsreed, heel veel gele taxi’s, restaurants, theaters. Ze gingen naar binnen in een muziekwinkel, tot grote vreugde van Ma. Ze speelde een stuk op een piano omdat Kim dat aan haar vroeg. De winkelmedewerker kwam naar hun toelopen, maar Matt zei al snel dat ze slechts keken. Kim vroeg aan Matt hoe het zou aflopen met Mr. Pak. Matt vertelde dat hij niet terug zou keren naar de fabriek gezien zijn vrouw het werk te gevaarlijk vond en zijn hand zwaar verbrand is. Hij gaat bij zijn vrouw werken in de juweliers fabriek, wat nog slechter betaald en waar je snelle handen voor moet hebben.

9th grade markeerde de overgang naar de middelbare school. Er kwamen nieuwe studenten in dit leerjaar. Ze moesten toetsen maken in wiskunde en scheikunde om hun niveau te bepalen. Velen waren hier nerveus voor gezien er een beperkt aantal plekken vrij was voor deze versnelde klassen. Er gingen geruchten rond dat colleges je alleen aannemen als je een versneld programma had gevolgd. Na de toetsen had Kimberly extreem hoge cijfers, waardoor ze in het versnelde programma mocht plaatsnemen. Dr. Copeland, de directeur van de scheikunde en wiskunde afdeling was haar ‘spiekincident’ van vorig jaar niet vergeten. Ze vond het raar dat ze zulke hoge cijfers haalde terwijl ze in de middenklassen (7th en 8th grade) minder hoge cijfers haalde. De directeur benadrukt dat als ze alles eerlijk doet, ze zich nergens zorgen over hoeft te maken.

9

Kim verteld over mensen van haar school. Snob Samantha, Tammy deed alsof ze niet bestond en dan was er nog een meisje Lucy, helemaal gek van jongens. Uiteindelijk bleek Annette haar enige echte vriendin. In de 9e klas begon Annette staatskundig te worden. Ze droeg de welbekende Amerikaanse buttons en liet mensen petities tekenen. Er ontstond een nieuwe vriendengroep met vooral kinderen die voor de antiracisme nieuwsbrief werkte die Annette had gemaakt. Annette wilde dat Kim een petitie tekende tegen de apartheid in Zuid-Afrika. Ook wilde ze dat Kim mee ging op feministische marsen. Ze begon zichzelf een communist te noemen.

Annette vraagt uiteindelijk aan Kim hoe het komt dat ze elkaar zo goed kennen, maar ze nog nooit bij haar thuis is geweest. Kim zegt dat het zo klein is dat ze zich niet op haar gemak zal voelen. Ook al zei Annette dat ze dit niet erg vond, Kim zei dat Ma dat wel erg zou vinden. Ze zou het aan haar vragen in de hoop dat ze het zou vergeten, maar ze vergat het niet. Kim vraagt ook waarom ze nooit thuis is na school, gezien ze de telefoon nooit opneemt. Kim legt uit dat ze in de fabriek werkt, dat dat haar leven is. Annette is dankbaar dat Kim haar dit heeft verteld.

Altijd wanneer Kim en Ma thuiskwamen van werk, maakte Ma rijst zodat ze dat de volgende dag mee konden nemen naar werk. Ook wilde Ma soms nog wel eens viool spelen, als het niet te koud was. Als er dan nog tijd over was leerde ze zo hard Engels als ze kon voor het inburgeringsexamen.

Een week voor het grote mondelinge examen van Kim, besloten Annette en Kim te ontspannen en naar Macy’s te gaan. Ze spoten zichzelf helemaal onder met allemaal verschillende parfumerie. Eenmaal in de fabriek ruikt Ma de geuren en zegt dat ze thuis maar snel een douche moet nemen.

Kim had een bankrekening geopend in Ma’s naam zodat ze al extra geld daarop kunnen zetten voor college. Kim was haar interesse in make-up verloren. Ze was ervan overtuigd dat ze toch nooit populair of mooi kon zijn. Ma verteld dat Kim haar vader goed in talen en wetenschap was, Kim zou vast haar intelligentie van hem hebben. Kim wenste dat hij er was om haar te helpen. Toen Kim in de schoolbibliotheek was, las ze door een oude kopie van een blad genaamd Cycle. Kim herkende een artikel over motoren, ze besefte dat Park altijd een speelgoedje bij zich had dat leek op een plaatje uit het tijdschrift. In de fabriek zocht Kim hem en zag hem bij de naaimachines staan met zijn indianen motor in zijn hand. De vrouwen bij de naaimachines hadden het erover dat hij achterlijk is, omdat die een bepaalde ziekte heeft. Kim gaf het tijdschrift aan hem en begon het voor te lezen. Ze zei dat Matt het laatste gedeelte wel zou voorlezen. Een glimlach ontstond op zijn gezicht. Matt kwam Kim later bedanken voor het tijdschrift, ze merkte dat ze zich altijd anders gedroeg wanneer hij erbij was. Kim vroeg waarom hij doet alsof Park doof is. Matt verteld dat hij Park nooit heeft horen praten, het scheen dat Park zijn problemen groter zijn dan doof en stom. (Wordt verder niet vermeldt)

Een verzending kwam eraan, en Kim was pas om 2:00 thuis. Ze sliep die nacht niet en bleef leren voor haar grote mondelinge examen van de volgende dag. Doodmoe stond Kim voor het krijtbord. 2 rijen met docenten zaten voor haar en stelden haar vragen. Onder andere vroegen ze of ze ion formules op kon schrijven. Na vele vragen begonnen de docenten te klappen. Dr. Copeland verontschuldigd zich dat ze Kimberly verdacht van spieken. Er wordt besloten dat ze niet 1, maar 2 jaar van het versnelde programma mag overslaan.

Matt vertelde Kim dat hij iets aan zijn vader moest geven vandaag. Hij vroeg of Kim wilde zien waar hij werkt. Kim zegt dat ze huiswerk moet doen en vertrekt vroeg. Normaal zou ze dit niet doen, maar de verleiding om een paar uur met Matt te zijn was te groot. Matt ontmoette haar beneden, waar hij een lichtgevend jasje droeg en een fiets in zijn handen had met en grote houten doos erop waar: Antonio’s Pizza op stond. Deze fiets had hij nog van zijn baantje. Hij spijbelde school om te werken. Onhandig sprong Kim achterop en hield haar handen aan de onderkant van het zadel. Toen Matt hard begon te rijden vroeg hij of ze haar handen niet liever om hem heen wilde houden. Kim wilde dit heel graag, maar deed het niet. Ze kwamen uit in een verschrikkelijk vieze buurt, wat wel een beetje op Kim haar buurt leek. Ze liepen naar een verlaten gebouw waar Matt met een bepaalde klop op de deur sloeg. Ze werden binnengelaten en er hing een dikke rooklaag, vast een soort bar, dacht Kim. Op de tafels zag Kim een heleboel geld liggen, en kaarten. De man achter hun gaf hun beide een biertje, om wat te drinken. Matt tikte op een man zijn schouder (zijn vader) die keek geïrriteerd om, pakte het envelopje dat Matt hem gaf aan en duwde hem weer weg zodat hij verder kon met zijn spel. Kim begon naar het spel te kijken en al snel begon te het te snappen. Er werd gebeld in het verlaten gebouw en de telefoon was voor Matt zijn vader. Hij zei aan de telefoon dat hij snel thuis zou zijn en dat hij echt niet aan het gokken was. Matt verteld dat hij met zijn vriendin belt.

Wanneer zijn vader weer ging zitten zag hij haar voor het eerst. Hij zei “lady’s luck” en liet zijn kaarten aan haar zien. Kim wist dat het niks met geluk te maken had, ze wees enkele kaarten aan. Hij twijfelde maar deed het toch, met als gevolg dat hij al het geld op de tafel al snel naar zich toe kon schuiven. Al snel begonnen alle gokkers te roepen dat ze hen moesten helpen. Matt stond voor haar op en zei dat ze bij hem bleef, snel gingen ze weg, maar ze vroegen of ze wel een keer kon terugkomen. Kim besefte zich dat ze een beschamend geheimen te weten was gekomen. Ze kwam tot de conclusie dat het misschien wel een keerpunt in hun leven was, een belofte van vertrouwen en openheid. Misschien wel liefde. Dit was allemaal voor het meisje kwam opdagen.

10

In 10th grade was Kim een van de beste studenten. Ze kwam in de AP klassen, ook al waren deze alleen voor junior en eindexamenklassen. Ze haalde een top score voor al haar examens, waardoor ze werd aangekeken met jaloezie en respect. Kim werd vaker uitgenodigd om dingen te doen door anderen, waar ze met excuses onderuit kwam. Annette snapte dit ook al wist ze niet in de details hoe erg Kim haar situatie was. Kim en Ma hadden de moed opgegeven dat Paula hun nog een ander appartement zou geven, bovendien moesten ze nog steeds schulden aan haar betalen.

In de fabriek vertelde Kim dat Matt zijn broek anders zat. Hij keek haar vreemd aan en zei dat hij die dag geen onderbroek droeg. Kim wist dit eigenlijk al, omdat ze een ‘expert over zijn kont’ was. Kim begon Matt heel erg leuk te vinden. Maar op een dag was ze daar, wachtend tot Matt uit de fabriek kwam lopen. Ze was alles wat Kim niet was. Kim moest steeds vaker pijnlijk toekijken hoe Matt beschermend een arm over haar heen sloeg.

Curt brak zijn linkerbeen tijdens het skiën in Januari, wanneer Kim net 16 was geworden. Hij moest geopereerd worden in Australië waardoor hij daar enkele weken vast zat. Curt was te veel bezig geweest met cool zijn dat hij nu zijn belofte vervulde om een speciaal iemand te worden, hij schilderde en maakte houten kunstwerken. Annette had al eerder aan Kim verteld dat hij erg artistiek was. Hij was aantrekkelijk geworden, Kim zag zelfs haar Latijn lerares blozen wanneer ze tegen hem sprak. Een avond, tegen 9 uur aan werd er gebeld. Kim dacht dat het Annette was, maar het was Curt. Hij vertelde dat hij terug was in Amerika meer een maand niet uit bed mocht. Hij vroeg of zij hem bijles wilde geven gezien hij niet naar school kon en hij er heel slecht voor stond. Hij had voor kerstmis het brandalarm expres laten afgaan, wat voor veel gedoe heeft gezorgd. Hij moest een sorry brief schrijven en beloven dat hij voor alles een B- zou halen, hij zat nu op het randje. Ze gaf al haar aantekeningen aan zijn broertje mee, thuis zou hij het kopiëren en de volgende dag kreeg ze het terug. Ook belde hij haar soms voor vragen.

Toen hij terug kwam op school trok hij met haar op en Kim kreeg plotseling status. Ze werd geaccepteerd door de populaire groep.

Door haar pseudo-populariteit begonnen jongens haar ineens leuk te vinden. Nu ze niet meer romantisch geïnteresseerd was in Matt, voelde ze zich bevrijd bij al deze andere jongens. Kim werd vaak gebeld door jongens, dan stond ze tegen de muur aan met het draadje van de telefoon om haar vingers gewonden. Zodra ze ophing, belde alweer een andere jongen. Ma was lichtelijk beangstigd omdat ze niet begreep wat Kim en de jongens tegen elkaar zeiden. De telefoontjes waren onschuldig en gingen vrijwel alleen maar over huiswerk, motoren en gemene leraren. Kim wist dat deze jongens echt wilde: vrijheid. Vrijheid van hun ouders, van henzelf en van de hoge verwachten. Het enige wat Kim wilde was om geaccepteerd te worden.

In de tussenuren besteedde Kim veel tijd met jongens. Hand in hand liepen ze rond en zoenden. Dit was precies waar Ma Kim voor had gewaarschuwd, dit mocht ze niet doen met jongens, wat het alleen maar leuker maakte.

Ook al was Curt terug op school, ze ontmoetten elkaar nog steeds wekelijks zodat Kim hem bijles kon geven, vooral voor wiskunde. Soms kwam Curt aanlopen met een joint in zijn hand voor de bijles. Curt flirtte elke bijles weer met haar, maar Kimberly nam het niet serieus gezien zij zag dat hij dit ook met ander meisjes deed. Curt was niet geïnteresseerd in wiskunde en hij bereidde niks voor. Hij was een paar keer te laat en soms kwam hij helemaal niet opdagen. Kim kwam erachter dat hij werkte aan een beeldhouwwerk en de tijd vergat. Kim sprak hem aan en zei dat hij alleen maar aan het flirten was. Hij complimenteerde haar met haar benen, verontschuldigde en zei dat het een gewoonte was. Hij vertelde haar wel dat hij het beter begrijpt door haar

Curt kwam de volgende bijles sessies niet meer stoned aanlopen en hij was meestal op tijd. Vaak had hij nog steeds zijn huiswerk niet gemaakt maar hij deed tenminste de moeite om naar haar te luisteren. Kim realiseerde zich dat hij intelligent was, maar school hem totaal niet interesseerde.

In grade 11 werd Annette verliefd op theater. Het begon toen ze in de bibliotheek praatte over Simone de Beauvior. Mr. Jamali vertelde dat ze op een podium zou moeten staan, Annette had hier nog nooit over nagedacht. Mr. Jamali vertelde dat de audities in 2 weken zijn. Annette deed de audities, werd toegelaten maar begon wel met kleine rollen. Kim voelde zich trots wanneer ze in het theater zat en naar de repetities keek.

Nelson zat in het debat team van zijn school en omdat hij zo goed was waren Ma en Kim uitgenodigd om te komen kijken naar hem. Ma en Kim zaten achterin de minibusje maar hoorden de gesprekken voorin. Bob zei dat die zijn mooiste shirt aan had, maar Nelson noemde hem gay, een pooier en zei dat hij hem voor schut zette voor zijn vrienden. Uiteindelijk draaiden ze om zodat Bob zich kon omkleden. Ook liet Nelson Paula haar gouden sieraden afdoen, want dat zag er smakeloos uit. Paula dacht nog steeds dat Kim zo slecht bezig was met school. Ma en Kim hadden expres niks gezegd over haar enorme vooruitgang vanwege haar woede en jaloezie van vorige keer. Ze was goed bezig in tegenstelling tot Ma, die gezakt was voor haar inburgeringsexamen. Wanneer Nelson een opmerking wilde maken over Ma haar kleren zei Kim dat hij het niet moest wagen, en hij deed het niet. Wanneer Nelson op het podium stond leek hij te doen krimpen, werd knalrood, verlegen en zijn team verloor het debat.

Het had duidelijk moeten zijn dat de oven het niet zou redden om elke winter dag en nacht aan ter staan. Toch was het een grote schrik toen de oven het niet meer deed. De kou trok over de vloer, bevroor het toiletwater en maakte de ijslaag over de binnenkant van de ramen nog dikker. Ma en Kim lagen elke nacht zo dicht mogelijk tegen elkaar aan, met alles wat ze hadden over hun heen liggend. Ma belde een reparateur die ze kenden via iemand van de fabriek. Hij  zei dat de oven niet te repareren viel en vroeg 100 dollar van Ma. Kim wordt woest en zegt dat hij het alleen maar erger heeft gemaakt. Hij wilde 100 dollar, gezien hij was gekomen. 100 dollar was 10.000 rokken, dit zou Kim niet laten gebeuren. Ze vroeg om zijn papieren en zijn paspoort. Ze tikte een nummer in op de telefoon en deed alsof ze de politie belde, maar belde eigenlijk Annette. De man pakte zijn spullen en rende weg.

11

Kim belde een echte reparateur voor de oven. Het was een erg aardige man die zei dat hij zijn best ging doen, terwijl hij met medelijden naar hun huis keek. Het lukte hem om de oven weer aan te krijgen, Ma probeerde hem een fooi te geven maar in plaats daarvan gaf hij het geld terug. Waarschijnlijk had hij medelijden met hun situatie.

Matt stopte met school om full time te werken. Intussen kreeg Kim speciale toestemming om 1e en 2e jaars lessen te volgen om de Polytechnic University in Brooklyn. Op de dagen dat zij Polytech lessen had en daarna naar de fabriek ging, zag ze Vivian vaak wachten tot Matt klaar was. Op een dag, zag Kim een groep Chinese jongen om Vivian heen staan, die indruk op haar probeerde te maken. Toen Park naar beneden kijkend naar buiten liep, liep hij tegen Kim aan. De groep begon uit hem uit te lachen. Vivian vroeg of alles goed ging, waarop hij natuurlijk geen antwoord gaf. Een jongen met een rode bandana duwde Park en zei dat hij antwoord moest geven op Vivian. Hij begon hem uit te schelden voor ‘witte ziekte’ en Kim kwam voor hem op. Wanneer het duwen doorging trok Kim de bandana van zijn hoofd. Zijn rode krulhaar werd zichtbaar en hij schreeuwde dat hij de bandana terug wilde. Ze gooide het in zijn werk, pakte Parker bij zijn arm en rende weg. Intussen rende de jongen hun niet achterna, gezien Matt hem al bij zijn nek pakte. Matt gooide hem neer en besloot dat hij het niet waard was. Hij, Park en Vivian liepen met zijn 3en weg.

Lente begon weer bijna en Kim gaf nog steeds bijles aan Curt. Ze spraken wel eens af in de kunst studio, waar Curt vaak was dat leraren hem toestemming gaven om bepaalde werken voor school achterwege te laten. Curt verteld in de studio dat zijn ouders hem een feest laten geven. Automatisch zei Kim dat ze denkt dat ze niet komt. Curt verteld dat het feestje eigenlijk vanwege haar is. Zijn ouders zijn zo blij dat hij nog niet is gezakt, het feest zou een psychologische versterking moeten zijn voor de aankomende eindtoetsen van elk schooljaar. Kim vraagt aan Annette voor advies en die zegt dat ze moet gaan. Wel moet Kim beloven dat ze dan ook een keer naar een voorstelling of feestje van haar kom, gezien ze dan nooit komt. Ze besloten te logeren gezien Kim nooit naar een feestje zou mogen wat een jongen gaf. Nu moest ze Ma overhalen. Ma vond het goed, maar dit zou eenmalig zijn. Anders zou Annette een keer naar Kim willen komen.

‘De inspecteurs komen eraan!’ riep een zeer nerveuze Paula. Paula en Bob begonnen als een gek alle kleding van de grond te halen, stof te verwijderen maar vooral de kinderen te verstoppen. Iedereen onder 18 moest zich verstoppen. Paula duwde Kim in de mannen wc waar Matt en nog 3 andere kleine kindjes zich verstopten. Wanneer er een kakkerlak in de wasbak liep, sprong Matt zo ver mogelijk weg. Een klein jongetje plette hem met een doekje en hield deze plagerig voor de gezichten van de anderen, waarop Matt zijn schreeuw inhield. Bob sloeg op de deur en riep dat ze stil moesten zijn. Na een zeer lange tijd ging eindelijk de deur open en de 3 kleine kinderen renden er gelijk uit. Matt trok Kim terug aan haar pols en zoende haar. Ze zoende opnieuw en opnieuw. Matt zei dat ze hem vast aan het zoeken waren, Kim zei hetzelfde en opnieuw zoenden ze. Kim besefte zich dat hij een vriendin had en duwde zichzelf weg. Kim maakte er een einde aan. Matt vertelde dat het niet uit maakte hoe hoog hij klom, hij zou nooit tot haar hoogte kunnen komen. Hij verliet het badkamertje.

Kim ging vroeg naar Annette haar huis op de dag van Curt zijn feest. Kim leende een jurkje van Annette waar zij uit was gegroeid en leende een paar hakken. Annette deed Kim naar make-up waar ze erg goed in was geworden sinds theater en Kim herkende haarzelf niet meer in de spiegel. Er waren veel portieren die de auto en de deuren opendeden. Curt keek naar Kim alsof ze een kunstwerk was, in plaats van zijn gebruikelijke flirterige blik. Het huis was enorm, donker, er hing een disco bal en harde muziek speelde. Annette maakte drank voor haar en samen gingen ze dansen. Curt trok Kim mee aan haar hand en zei dat hij haar wat moest laten zien. Ze gingen naar zijn kamer waar een wolk van rook hing en mensen in een cirkel op de grond zaten rond een hoop kaarsen. Ze gaven een Chinese waterpijp door, maar aan de geur zat er geen tabak in. Kim werd stoned. Curt verteld dat je nooit echt heb gezoend, als je nog nooit stoned hebt gezoend. Curt zoende haar nek, de gevoelige plekken net onder de kaak en achter haar oor. Vervolgens zoog hij aan haar oorlel en pas toen zoende hij haar echt.

Paula had een envelop van Kim haar school ontvangen met cijfers. Paula hoopte natuurlijk dat het slechte cijfers waren. Kim wilde hem pas openmaken als Ma er was, die nu nog op de wc zat. Toen ze terug kwam opende ze de envelop. Er zat een briefje in, Kim snapte het niet want hierop stonden alleen de hoogst haalbare scores. Paula greep het briefje uit haar handen, werd rood en riep dat dit haar scores waren. Kim verontschuldigde zich dat ze Paula haar ogen rood had gemaakt. Hierop werd ze witheet van woede, waarom zou ze jaloers zijn dat haar nichtje het zo goed deed? Paula zei dat ze trots was en gaf haar een knuffel zo hard dat het pijn deed.

12

Toen het laatste jaar begon, trokken Curt en Kim zo vaak met elkaar op dat mensen begonnen te fluisteren dat ze iets met elkaar hadden. Curt en Kim zaten samen ineengedoken onder de tribunes van het stadion. Curt vroeg waarom ze niet verliefd op hem was, hij dacht dat dit kwam omdat hij haar had gepest in de 7e klas. Een beeld van Matt dook op en ze zei dat ze enkel verliefd was op zijn lichaam.

Dr. Weston, begeleidingsadviseur, vroeg naar welke universiteit Kim wilde. Kim wilt naar Yale. Hij wilde haar applicatie formulier zien voor ze het zou inzenden. Wanneer ze dit aan hem gaf, maakte hij bijna geen verbeteringen. Annette kreeg intussen een hoofdrol in een theatervoorstelling en Kim beloofde te komen kijken. Toch moet Kim hiervan afzien, gezien de inburgeringsexamen heeft die middag. Annette is teleurgesteld en is bang dat dit weer een van haar excuses is. Kim zegt dat het echt waar is.

Elke keer wanneer Paula weer schoolscores kwam brengen naar Kim, kwam ze 2 dagen later terug met een of ander commentaar over hun werk. Matt werkte in zijn eentje achter de stoompers. Zijn moeder was ziek thuis en hield Park bij haar. Hij zegt dat hij haar mist en wanneer ze eindelijk durft terug te praten en wilt zeggen dat hij Vivian heeft, is hij alweer weg.

De dag van het inburgeringsexamen was ergens in het midden van januari. Kim was thuis toen er plots op de deur werd geklopt. Toen Kim de deur open deed stond Annette daar. Ze zag de gescheurde muren, de oven open en werd boos dat Kim niks had gezegd. Ze zei dat niemand in Amerika zo leefde. Ze had intussen allemaal smoesjes bedacht waarom ze nooit bij Kim was geweest: ze verstopte haar vader, een Chinees geheim… Toen de show was gecancelde vanwege een elektrisch probleem met de lichten – en het hele systeem knalde er die dag ervoor uit – besloot ze te controleren of Kim echt de waarheid sprak. Kim wees haar het inburgeringsboek op tafel, wat ze nog even wilde doornemen voor het examen. Annette vertelde dat als ze nooit was gekomen, ze hier al die jaren had gewoond en nooit voor hulp had gevraagd. Annette wilde niet dat Kim hier nog een dag langer leefde.

En Annette regelde via haar moeder een appartement voor haar. Het kostte maar iets maar dan het bedrag wat ze maandelijks aan aunt Paula moesten geven. Dit kwam omdat mensen het appartement niet wilden kopen, het was niet in optimale conditie. De verf begon al lichtelijk te bladderen en het tapijt was platgestampt. Kim hoort dat er geen insecten zijn, warmte, een wasmachine, droger, koelkast, oven en snapt niet waarom ze zegt dat het niet in optimale conditie is.

In maart liepen Curt en Kim hand in hand. Ze voelde zich veilig bij hem, wetend dat hij geen dingen van haar zou vragen wat ze niet wilde. Wanneer ze stoeit met Curt omdat hij haar pen had gestolen, ziet ze ineens Matt in Harrison staan. In zijn ogen zag ze pijn en jaloezie, iets wat zij ook elke dag bij Matt meemaakte. Hij liep weg en Kim liep hem achterna. Door de stromende regen rende ze hem achterna, hij draaide zich om pakte haar ellebogen en schreeuwde of ze een vriendje had. Ze riep terug dat hij zelf ook een vriendin had. Plotseling zag ze dat hij gehuild had, en vroeg of het uit was. Nee, zijn moeder was overleden. Ze sloot hem in zijn armen en hij begon te huilen.

Kim nam Matt mee naar haar appartement. Hun appartement zag er erger uit dan ooit, gezien ze hier nu al 7 jaar waren. Kim haalde 2 handdoeken, maar Matt gebruikte zijn handdoek om Kim haar gezicht en nek droog te maken. Hij deed haar vest uit en voor ze het wist zaten zijn handen onder haar shirt en zoenden ze. Ze landden op het matras en Kim vertelde dat ze een condoom moesten gebruiken, 2 voor de zekerheid. Na dat hij klaar kwam viel hij huilend in haar armen en begon weer over zijn moeder. Hij zou nu voor Park moeten zorgen, alleen. Hij vertelde dat het moment toen zijn moeder stierf aan een hartaanval, hij direct wist dat alles wat hij wilde Kim was. Wanneer Kim de vlekken uit het matras probeerde ze halen, schrok ze want ze zag de condooms liggen. Ze besefte zich dat ze door 2 condooms over elkaar te doen ze beide waren gescheurd door de wrijving.

13

Opnieuw werden Ma en Kim naar Paula haar kantoor geroepen. Er was een envelop voor Yale binnen gekomen. Kim was toegelaten, met volledige financiële hulp. Paula riep dat ze niet naar Yale mocht van haar, Kim negeerde haar. Ma verteld dat Kim het recht heeft om naar de school te gaan die ze zelf wilt, waarom Paula hun ondankbaar noemt. Paula begint te huilen, ze had altijd alles gedaan wat Ma vrolijk maakte. Ze zegt dat ze geen idee hebben hoeveel ontberingen ze heeft geleden om ze te krijgen waar ze nu zijn. Kim zegt dat ze daarom geen recht heeft om hun te behandelen op de manier waarop zij was behandeld. Paula droogde haar ogen met haar mouw. Ze zei dat als ze hun niet naar Amerika had gebracht, ze nu nog steeds in Hong Kong zaten. Ze gaf zelfs haar adres aan hun zodat Kim naar een betere school kon, beweerde ze. Kim vertelde dat dit was zodat niemand er achter zou komen dat ze in een illegale buurt wonen. Bovendien was het illegaal om ze per kledingstuk te betalen. Kim voegt er nog aan toe dat ze zich moest schamen, om hun al die jaren in dat appartement te laten leven en hun hier te laten werken onder alle omstandigheden. Zelfs Ma verteld dat ze niet snapte waarom ze hun zo heeft behandeld. Paula stottert dat ze hun werk en onderdak had gegeven. Als ze vinden dat ze hun zo slecht heeft behandeld, mogen ze ter plekke de fabriek en het appartement verlaten. Ze vertellen dat ze al een nieuw appartement krijgen, in Queens. Queens is een mooiere straat dan waar Paula leeft en haar ogen werden groot. Ze pakten hun spullen en verlieten de fabriek.

Later die dag ging de deurbel. Het was Matt. Samen gingen ze naar Chinatown om een kop wonton soep te eten. Tijdens de soep spraken ze over henzelf en Kim vroeg het naar de keer dat hij zei: het maakt niet uit hoe hoog ik klim, ik kom toch nooit tot jouw hoogte. Hij zei dat dit nog steeds zo is, hij kan zichzelf niet met haar vergelijken.

De weken die volgden, waren de beste weken van Kim haar leven. Ze woonden in het nieuwe appartement, Ma vond een nieuwe baan bij de juwelier, wat wel weinig betaalde. Annette ging ook naar Connecticut, waardoor ze elkaar vaak zouden kunnen zien. Kim hoefde alleen maar een Curt te vertellen dat ze hem die week niet bijles kon geven en hij snapte het al. Matt stopte bij de fabriek en ging werken bij een verhuisbedrijf. Hij verdiende goed.

Kim en Matt lagen op zijn matras in zijn appartement toen Matt voorstelde dat ze niet zou studeren en bij hem zou intrekken. Hij verdiende toch genoeg en school was niet belangrijk. Kim stelt voor dat ze dicht bij Yale gaan wonen, hij zou daar vast ook werk kunnen vinden, Kim zou dan dokter of professor worden en van dat geld zouden ze leuke dingen kunnen doen. Matt ziet dat niet zitten gezien hij voor haar wilt zorgen, niet andersom.

Curt was de eerste die het wist van de gebroken condooms. Hij stelt voor om te trouwen, maar Kim houdt niet van hem op die manier. Hij stelt voor om haar geld te geven, maar ook dan neemt ze niet aan.

Tussen de klassen door, ontmoette Kim Annette in de wc. Ze vertelde het ook aan Annette, die zei dat ze er voor haar was. Kim wilt het niet aan Matt vertellen gezien hij het dan wilt houden en in Chinatown wilt blijven wonen en te trouwen. Annette verteld dat makkelijkste is om abortus te plegen en Matt niks te vertellen, maar ze vindt ook dat Kim dat niet kan maken. Ze zegt dat ze het maar beter uit kan maken.

Als een klein kind wachtte Kim tot haar moeder thuis kwam. Kim had geen tranen meer over en Ma ontdekte haar dikke buik. Ze vraagt was ‘hij’ erop zei, en Kim zegt dat hij het niet weet. Ook Ma wilt niet dat Kim een abortus pleegt. Kim verontschuldigd zich, zij had degene moeten zijn die voor hun zou zorgen en nu kwam er ook nog eens een baby bij. Ma zei dat ze al zo veel had gedaan voor hun en zij degene is wie het spijt. Ze zag altijd al dat zij en Matt iets zouden krijgen, ze zag hoe verliefd ze waren. Ma wilde nooit dat Kim te veel met andere mensen op trok, als angst dat ze op het verkeerde pad zou komen. Maar niemand zou haar op het verkeerde pad kunnen laten komen, besefte ze later. Ze is trots op Kim.

14.

12 jaar later.

Kim is dokter gespecialiseerd in kinderharten. Wanneer ze een patiënt heeft, kende ze deze man van Chinatown. Ze gaf hem haar kaartje en vroeg of hij dit aan Matt kon geven, en dat ze gedag had gezegd. Op een zondagmorgen stond Matt ineens daar, Kim was nog in haar motorkleding. Die dag was ze vrij, maar wilde even snel komen kijken naar een patiënt. Ze nam Matt mee naar haar kantoor. Matt is weer samen met Vivian, die in een bruidswinkel werkt. Park werkt in de UPS -waar Matt werkt - om klusjes in de garage te doen. Kim verteld dat ze hem iets moet vertellen. Hij zegt dat hij het al weer, hij was er ten slotte bij toen de baby werd gemaakt. Matt verteld dat zijn hart gebroken werd toen ze het uitmaakte. Hij zegt dat hij daarom nooit achter haar aan kwam en terug ging naar Vivian. Kim vroeg waarom hij uiteindelijk besloot hier naartoe te komen. Hij zei dat het voor dezelfde reden was als dat zij haar kaartje gaf. Om gedag te zeggen.

Kim is dokter gespecialiseerd in kinderharten. Wanneer ze een patiënt heeft, kende ze deze man van Chinatown. Ze gaf hem haar kaartje en vroeg of hij dit aan Matt kon geven, en dat ze gedag had gezegd. Op een zondagmorgen stond Matt ineens daar, Kim was nog in haar motorkleding. Die dag was ze vrij, maar wilde even snel komen kijken naar een patiënt. Ze nam Matt mee naar haar kantoor. Matt is weer samen met Vivian, die in een bruidswinkel werkt. Park werkt in de UPS -waar Matt werkt - om klusjes in de garage te doen. Kim verteld dat ze hem iets moet vertellen. Hij zegt dat hij het al weer, hij was er ten slotte bij toen de baby werd gemaakt. Matt verteld dat zijn hart gebroken werd toen ze het uitmaakte. Hij zegt dat hij daarom nooit achter haar aan kwam en terug ging naar Vivian. Kim vroeg waarom hij uiteindelijk besloot hier naartoe te komen. Hij zei dat het voor dezelfde reden was als dat zij haar kaartje gaf. Om gedag te zeggen.

Kim besluit hem nog thuis te brengen op haar ducati. Toen de rit voorbij was stapte hij af en raakte Kim zijn ketting aan. Ze herkende het nog. Ze trok hem aan zijn ketting naar haar toe en kuste hem. Na de kus gaf hij de ketting aan haar, die hij jaren terug van zijn moeder had gehad.

Op de weg naar huis denkt ze aan de gebeurtenis 12 jaar eerder. Ze had elke nacht met Matt in bed kunnen liggen, een familie kunnen krijgen… eenmaal thuis liep de 12 jarige Jason het huis uit die in het Chinees riep dat hij basketbal training had. Kim wilt nog hun speciale afscheid doen, ook al zegt Jason dat hij daar te oud voor is. “I love you, give me a whack” ze gaven een high 5 “have a great day, and I’ll be back.”

In hun ruime woonkamer speelde Ma piano. Kim ging naar haar kamer en lag daar met de ketting in haar handen. Ze dacht na over de dag 12 jaar terug, in de abortuskliniek met Ma en Annette. Kim keek naar de monitor van de echo, er moest bepaald worden hoe groot de baby intussen was. Ze zag hem bewegen en besefte dat ze het niet kon doen.

Het eerste appartement waar Jason leefde was die in Queens. Kim stelde Yale een jaar uit vanwege Jason. Ma en Kim werkten in die harde tijden beiden bij de juwelier, sieraden maken. Zodra Jason werd geboren nam Kim ook nog eens dubbele diensten bij de postbode. Aan het begin van het schooljaar verhuisde ze naar New Haven, vlak bij school. Ze leefden van beursen van Yale, leningen en Kim had 4 baantjes. Kim slaagde en ging naar Harvard Medical school. Kim werd afgestudeerd chirurg en besefte zich dat ze voor altijd schuld bij Jason had, die ze niet kon terugbetalen. Ze nam Jason zijn vader van hem af. Kim schreef door de kamers:

I break the sacred bonds.

May you live happy, forever.

Close to the one you love.

Ma, Kim en Jason zijn gelukkig en Kim weet dan Matt en Vivian dat ook zijn.