Summary Oskar is a highly intelligent 9-year old boy. He's creates jewelry, creates fanciful inventions to keep people safe, speaks some French, corresponds with Stephen Hawking, plays the tambourine, and he's both an atheist and a pacifist. Oskar has heavy boots, as he calls feeling down, because he misses his father, Thomas Schell, who died in the attack on the World Trade Center in 2001. Oskar lives with his mom and his grandmother lives across the street. Mom has a new friend, Ron, whom Oskar has disliked from the start. He doesn't think it's right for his mother to be laughing and playing board games with another man so soon after his father's death. Oskar tells of when Ron offered to buy him a set of drums: “Money can't buy me love, obviously, but I asked if it would have Zildjian cymbals. He said, "Whatever you want," and then he took my yo-yo off my desk and started to walk the dog with it. I know he just wanted to be friendly, but it made me incredibly angry. "Yo-yo, moi! I told him, grabbing it back. What I really wanted to tell him was, "You're not my dad, and you never will be."” He finds a vase on the highest shelf of the closet, and inside the vase he finds a key in an envelope. The only thing written on the envelope is "Black." This key sets Oskar off on a quest to find the story behind it, to find the secret that his father kept, in hopes that it would help him understand his dad better. He decides to visit every person in New York with the last name of Black. This is the start of Oskar’s journey through New York's five boroughs. In addition to Oskar telling his story of the search for the secret of the key, the letters from Oskar's grandparents tell their story, and how it all led to this point in Oskar's life. His intelligence, curiosity, fears, and insights he gains on his quest throughout the city are both heartwarming and heartbreaking. Leeservaring Ik ben dit boek gaan lezen omdat mijn zus het mij had aangeraden. Ze zei dat het toegankelijk Engels was en ze vond het een heel mooi en aangrijpend boek en dacht dat ik dat ook wel zou vinden. Ik heb toen het verhaaltje op de achterkant van het boek gelezen en dat maakte me wel redelijk nieuwsgierig. Aangezien ik ook een boek voor Engels moest lezen dacht ik: 1+1 = 2: dat boek ga ik lezen! Bijna het hele boek is Oskar in zijn eentje op zoek naar aanwijzingen voor de envelop met het woord of de naam Black erop geschreven. Soms heeft hij hulp van anderen, maar eigenlijk nooit van zijn moeder. Aan het einde van het boek blijkt dat Oskar’s moeder de hele tijd wist waar Oskar mee bezig was en dat ze de mensen waar hij langs zou gaan al had gewaarschuwd dat hij eraan zou komen. Ze heeft hem dus constant in de gaten gehouden. Wat ik zou doen in die situaties? Oskar: De vader van Oskar was/is erg belangrijk voor hem. Als ik Oskar was geweest denk ik dus ook dat ik hetzelfde zou hebben gedaan. Oskar mist zijn vader ontzettend en wil alles om hem heen graag goed begrijpen, waar hij ook alles voor over heeft. Ik denk dat ik (als ik 9 was) ook álles zou hebben aangegrepen om iets waarvan ik dacht dat het het laatste ‘raadsel’ van mijn vader was op te lossen. Ik denk ook wel dat ik gewoon zou zijn gaan zoeken. Ik weet alleen niet of ik mijn moeder er zo buiten zou hebben gehouden. Het is, vooral als je zo jong bent, heel lastig om zoiets groots en moeilijks in je eentje op te lossen en ik denk ook niet dat ik het geheim zo kunnen houden voor mijn moeder. Dat zou ik dus anders hebben gedaan, voor mezelf én voor mijn moeder. Ze zou me misschien wel kunnen helpen en als volwassene kan je misschien wel meer bereiken. New York is een grote stad en aangezien Oskar niet (meer) in de metro durft, zou de auto van zijn moeder ook wel handig zijn J. Oskars moeder: Ik weet niet of ik hetzelfde zou hebben gedaan als de moeder van Oskar. Ze heeft blijkbaar de hele tijd in de gaten gehad waar Oskar mee bezig was maar niets laten merken. Oskar had een beetje het gevoel dat het zijn moeder niets kon schelen wat hij de hele dag deed. Ze lijkt dus erg afstandelijk maar is het niet. Dat lijkt me heel moeilijk, omdat het wel om je zoon gaat die door een enórme stad aan het zoeken is naar aanwijzingen die er misschien wel helemaal niet zijn. God weet waar hij terecht zou kunnen komen. Aan de andere kant is het ook wel heel lief dat ze Oskar in zijn waarde laat en hem zelf laat onderzoeken. Ze houdt een oogje in het zeil en leidt alles is goede banen zodat Oskar niet in het wilde weg door New York gaan zwerven. Ze vindt het dus blijkbaar ook heel belangrijk dat Oskar zelf alles uitzoekt, zonder dat zij zich daarmee bemoeit. Ik weet echt niet wat ik gedaan zou hebben in haar geval. Ik vind het heel moeilijk. Ik vond dit gedicht erg toepasselijk bij mijn boek. Natuurlijk omdat Oskar zijn vader is verloren maar wil blijven zoeken naar alles wat met hem te maken heeft, maar ook omdat in het boek zit een scène waarin Oskar met zijn vader in een grasveld ligt en naar de sterren kijken. Dit komt een beetje terug in dit gedicht en dus vond ik deze het best passen bij mijn verhaal. Zoektocht naar jou… Al zal ik je verliezen

Ik raak je toch nooit kwijt
Ik zal je blijven zoeken
Tot in de eeuwigheid
Ik vraag het aan de sterren
Ik vraag het aan de maan
Die weg zal ik dan volgen
Om op zoek naar jou te gaan
Julii hullak
Ik vond dit een erg mooi boek, hoewel ik sommige dingen niet zo heel goed begreep. Het grootste gedeelte van het boek is verteld vanuit Oskar’s ik-perspectief. Oskar denkt de hele tijd aan allerlei verschillende dingen door elkaar. Hij heeft gewoon een doorgaande stroom van gedachtes en die staan op papier. Dat vond ik soms wel moeilijk om te lezen, vooral in een “vreemde” taal. Om uit te leggen wat ik bedoel heb ik een stukje overgeschreven uit het boek. "What about a teakettle? What if the spout opened and closed when the steam came out, so it would become a mouth, and it could whistle pretty melodies, or do Shakespeare, or just crack up with me? I could invent a teakettle that reads in Dad's voice, so I could fall asleep, or maybe a set of kettles that sings the chorus of 'Yellow Submarine,' which is a song by the Beatles, who I love, because entomology is one of my raisons d'etre, which is a French expression that I know." Dat was dus wel moeilijk. Er zitten veel van dit soort stukken in het boek, daar moet je gewoon doorheen. Verder vond ik dit gewoon een mooi boek met een mooi en verrassend plot. Toegankelijk Engels en een leuk verhaal. Een aanrader dus!