Titel: Eat, Pray, Love: One Woman’s Search for Everything Across Italy, India and Indonesia
Auteur: Elizabeth Gilbert
Aantal hoofdstukken: 108
Aantal pagina’s: 394
Uitgegeven door: Penguin Books, 2006
Samenvatting
Book One: Italy or Say It Like You Eat It or 36 Tales About The Pursuit of Pleasure
Chapter 1-36
Terwijl ze in Italië vertoeft, denkt Liz Gilbert terug aan hoe alles begonnen is. Hoe ze op een nacht op de badkamervloer van haar buitenwijkhuis kwam te liggen en zich realiseerde dat ze niet gelukkig was, niet getrouwd wilde zijn, geen gezin wilde. Hoe ze plotseling, zonder het te beseffen, ging bidden en daarna haar leven omgooide: bij haar echtgenoot wegging, een heftige affaire kreeg met de jonge David, besloot dat ze een goeroe wilde en zich vastklampte aan haar groeiende band met God. Voor haar werk vertrok ze naar Indonesië, waar ze een medicijnman ontmoette die niet alleen haar toekomst las, maar haar ook vertelde dat ze haar kijk op de wereld en het leven moest veranderen. Dat was voor Liz het teken dat ze op reis moest gaan om haarzelf terug te vinden. Ze stelde alles in het werk om zo snel mogelijk officieel van haar echtgenoot te kunnen scheiden en gaf hem zo’n beetje al haar geld en bezittingen – maar dankzij een succesvolle boekpromotietour kreeg ze haar geld weer terug. En dat betekende haar officiële vertrek naar Rome, het begin van haar zoektocht naar puur genot.
Liz brengt haar dagen in Rome door met Italiaans leren, de Italiaanse keuken ontdekken en zich Italiaans voelen. Ze wordt student Italiaans aan een talenuniversiteit om de taal te leren waar zij en haar klasgenoten hopeloos verliefd op geworden zijn. Nog steeds heeft ze last van depressiviteit en eenzaamheid, maar ze probeert die twee vijanden weg te houden door bezig te blijven en zichzelf te vertellen dat ze gelukkig is in Rome. Liz vriendschap met een aantal Italianen: twee Amerikaanse schrijfsters die allebei Elizabeth heten, haar Zweedse klasgenootje Sofia, het echtpaar Maria en Giulio en de Italiaanse tweeling Giovanni en Dario, uit het taaluitwisselingsteam. Liz wordt beste vrienden met de Romein Luca Spaghetti, die zijn best doet om haar het Italiaanse leven te tonen. Maar Liz wil eigenlijk alleen eten en de Italiaanse taal leren kennen. Als haar Italiaanse vrienden haar meenemen naar een voetbalwedstrijd, luistert ze alleen maar naar de supporter die zijn favoriete spelers aanmoedigt. Liz is totaal gelukkig in Rome. Maar toch krijgt ze last van wroeging wanneer ze als Romeinse gezien wordt, en met haar Zweedse vriendin Sofia reist ze prompt naar Napels – waar ze absoluut de heerlijkste pizza ter wereld eten. Na deze 'ontdekkingsreis' begint Liz ook na te denken over de relatie/affaire die ze nog steeds heeft met David: voor ze naar Rome vertrok was er nog steeds iets tussen hen. Liz besluit dat het tijd is om er voorgoed een punt achter te zetten. Ze mailt hem en krijgt een bevestigend antwoord, maar toch speelt dit nieuwe 'verlies' haar parten.
In de daaropvolgende periode verlaat Liz Rome en reist – samen met mensen uit haar omgeving die haar komen opzoeken in Italië: haar zus, oom/tante en vriendinnen – naar Florence, Venetië, Napels, Bologna, Lucca en Sicilië. Als haar vriend Luca Spaghetti jarig is, vieren ze dat op zijn Amerikaans omdat het op Thanksgiving Day valt. Dit intieme feest helpt Liz te beseffen hoe bijzonder het eigenlijk is om met zulke mensen en in zulke omstandigheden samen te zijn. Sicilië is Liz’ laatste Italiaanse ervaring voordat ze, met heel wat extra kilo’s gewicht én eigenwaarde, koers zet naar India.
Book Two: India or Congratulations To Meet You or 36 Tales About The Pursuit Of Devotion
Chapter 37-72
Vlak voor Nieuwjaar komt Liz aan in India, op de zogenaamde Ashram van haar goeroe. Het is alsof ze altijd al op deze 'geloofsuniversiteit' geweest is, hoewel het geheel nieuwe leven haar toch zwaar valt. Liz krijgt een baantje als vloerschrobber in de tempel en ontmoet verschillende lotgenoten, mensen die net als zij het geloof zoeken. Hoewel het is wat ze wil, heeft ze enorm veel moeite met het mediteren en kan ze geen orde houden in haar gedachten. Vanbinnen vervloekt ze de bedenker van de hele Yogi (Swamiji) die haar in haar dromen en gedachten achtervolgt, en verzint ze excuses om niet naar de meditaties te hoeven. Maar juist op dit soort momenten komt ze erachter waar het nou eigenlijk echt om gaat. Op zeldzame momenten lukt het haar om in opperste meditatie een hecht moment met God te krijgen, maar dat neemt niet weg dat Liz zich begint af te vragen of ze de relaties met haar ex-man en David nog een kans moet geven. Ze maakt zichzelf hiermee helemaal gek – maar gelukkig heeft ze haar vrienden op de Ashram die haar in de juiste richting duwen: een voormalige non, een veehouder uit Ierland, een dichter uit Nieuw-Zeeland, Richard uit Texas (die haar Groceries noemt) en Tulsi, het ambitieuze Indiase tienermeisje dat beslist niet wil trouwen. Dankzij haar literaire collega uit Nieuw-Zeeland komt Liz op een nacht op de toren van het gebouw terecht, pal onder de sterrenhemel – dichterbij God kan niet. Dan heeft ze eindelijk haar heldere moment: eindelijk kan ze al haar zorgen over haar verleden van zich afzetten. Liz besluit om niet door India te gaan reizen, zoals ze van plan was, maar op de Ashram te blijven nu ze nog kan.
Als Richard niet lang daarna weggaat, besluit Liz haar laatste week op de Ashram te benutten door alleen nog maar te werken en te mediteren. Het lot beslist anders: ze krijgt een nieuwe baan. Ineens is ze geen vloerenschrobber meer, maar moet ze spirituele gasten op de Ashram begeleiden. Liz stort zich helemaal op haar nieuwe missie maar bereikt er zelf uiteindelijk meer mee dan de mensen die ze begeleidt: zijzelf komt tot een doorbraak in haar spirituele zoektocht en ontdekt dat ze van zichzelf moet houden, ongeacht haar fouten en slechte eigenschappen. In deze laatste periode van Liz' verblijf op de Ashram komt ze achter de grootste geheimen van spiritualiteit: je eigen weg kiezen en je eigen geloof creëren. De laatste uren die ze nog op de Ashram doorbrengt voor ze India verlaat, brengt ze door in diepe meditatie.
Book Three: Indonesia or ‘’Even In My Underpants, I Feel Different’’ or 36 Tales About The Pursuit Of Balance
Chapter 73-108
Eenmaal in Bali beseft Liz dat ze eigenlijk géén idee heft wat ze nu moet, in Indonesië. Ze kwam hier omdat een medicijnman haar dat ooit voorspelde: ze zou voor drie/vier maanden bij hem komen wonen en hem Engels leren, terwijl hij haar alles over de Indonesische meditatiekunst leerde. Dat was toen ze nog in New York woonde en gedeprimeerd was door haar scheiding – twee jaar geleden. Misschien is deze medicijnman wel dood of herkent hij haar niet meer.
Liz komt terecht in een hotelletje en leert de Italiaans-Indische Mario kennen, die haar ook in contact brengt met de medicijnman: Ketut Liyer. Deze man, die naast genezer ook schilder is, herkent haar eerst niet, maar na haar uitleg herinnert hij zich alles weer en behandelt haar als een verloren dochter. Elke dag bezoekt Liz hem: zij leert hem fatsoenlijk Engels spreken, en hij leert haar de Indonesische meditatie. Verder doet Liz niets veel anders dan de Indonesische cultuur bestuderen, door de rijstvelden en berglandschappen fietsen en door de stad wandelen.
Liz huurt een klein huisje tussen de rijstvelden en brengt daar haar dagen door. Niet alleen dompelt ze zich onder in de zoektocht naar evenwicht, ook leert ze haar medicijnman steeds beter kennen. Ze krijgt inzicht in zijn geschiedenis: hoe hij schilder wilde worden, maar net als zijn voorvaderen medicijnman werd toen hij in staat was zelf zijn geïnfecteerde arm te behandelen. Ze ontmoet zijn tweede vrouw die eerst weinig van haar wil weten, maar uiteindelijk toch elke dag iets lekkers komt brengen. Ze ontmoet de jonge Yudhi, die na een Amerikaanse liefdegeschiedenis teruggestuurd werd naar Bali, omwille van 9/11. Ketut Liyer leert Liz via meditatiemethoden het leven te respecteren in al haar gekkigheden: zo laat hij haar kennismaken met de Vier Broers Meditatie, waarbij ze elke dag tot haar vier beschermbroeders moet bidden.
Als Liz door een aanvaring met een bus een knie-infectie oploopt, verwijst Ketut haar naar de genezeres Wayan. Wayen is ook door de liefde gekwetst en de twee worden vriendinnen. Voortaan bezoekt Liz elke ochtend de genezeres en haar dochtertje Tutti, terwijl ze ’s middags naar Ketut gaat. Wayan is schaamteloos en belooft Liz te bidden dat ze een nieuwe liefde vindt. Als een Braziliaanse vriendin van Wayan Liz uitnodigt voor een cocktailparty, kan ze weinig anders doen dan toestemmen. Ze heeft het naar haar zin, hoewel het ineens weer een heel andere wereld is. Ze ontmoet zelfs twee mannen, de Braziliaanse gastheer Felipe en de Britse Ian. Ondanks dat ze niets afspreken, wordt Liz er aan alle kanten van overtuigd dat ze snel genoeg weer zal liefhebben.
Als medicijnvrouw Wayan, kleine Tutti en de twee weesdochters Big Ketut en Little Ketut hun huis kwijt dreigen te raken, voelt Liz een verlangen om hen te helpen. Met haar verjaardag in het vooruitzicht mailt ze al haar bekenden en vraagt hen om, in plaats van een verjaardagscadeau, geld te doneren voor Wayan. Het lukt, en na een tijdje heeft Liz achttienduizend dollar bijeen– genoeg voor een lapje grond en een huis in een nabijgelegen dorp. Tegelijkertijd krijgt de liefde steeds meer vat op Liz, als ze telkens afspreekt met Felipe. Uit respect voor haar eigen geluk en haar eigenwaarde houdt ze de boot af, ook al is de liefde wederzijds en behandelt Felipe Liz vele malen beter dan haar exen ooit hebben gedaan. Haar (seksuele) verlangens worden steeds groter, tot ze zich uiteindelijk overgeeft en een heerlijke nacht doorbrengt met Felipe. Daarna gaat ze een week lang op een Amerikaanse rondrit door Bali, samen met Yudhi. Ze denkt weinig aan de liefde, maar als ze terugkomt brengt ze een maand lang in Felipes appartement door. Het wordt zelfs zo erg dat ze een infectie oploopt door teveel seks en naar Wayan moet voor kruiden en advies – want de genezeres blijkt ook veel te weten op dit gebied.
Het duurt angstwekkend lang voordat Wayan een huis koopt, omdat ze steeds maar weer verkeerde spiritualiteit blijft voelen. Uiteindelijk moet Liz er met een leugen voor zorgen dat ze toch een kavel koopt. Haar laatste periode in Bali brengt Liz door met Ketut (met wie ze een ceremonie voor een baby mag bijwonen) en Felipe, op wie ze hopeloos verliefd is geworden. Voordat ze weer teruggaat naar New York, reist ze met Felipe nog naar een Indonesisch eiland, Gili Mano, waar ze lang geleden ook kwam om te mediteren. Eenmaal daar op hun romantische reis besluiten ze hun relatie in stand te houden en ‘gewoon’ steeds heen en weer te reizen tussen Amerika, Australië, Bali en Brazilië.
Personages
* Liz Gilbert: Liz is de verteller van haar eigen verhaal, een oorspronkelijk New Yorkse dertiger die na haar scheiding en een wilde affaire al haar perfecte hebben en houden in de steek laat om zichzelf terug te vinden. Ze is koppig en denkt te weten wat ze wil, maar wordt in haar reis juist op het tegendeel gewezen. Ze is bang voor veranderingen en bang om zich ergens aan te hechten, maar ze wil wel graag gelukkig worden en liefde vinden, alles uit haar leven halen wat erin zit.
* Luca Spaghetti: Luca is een raszuivere Italiaan en Liz' beste vriend in Rome. Hij laat haar kennismaken met de echte Italiaanse cultuur en hoe ze daar echt van kan genieten. Kort gezegd is hij haar gids bij het zoeken naar materieel geluk.
Richard: Richard uit Texas is Liz' beste vriend op de Ashram. Hij is een beetje vreemd doordat hij zoveel heeft meegemaakt, maar daardoor weet hij wel precies waar het op staat in het leven. Richard is degene die Liz erdoorheen sleept als ze de zoektocht naar devotie wil opgeven en die haar leert hoe ze dat leven kan waarderen.
* Ketut Liyer Ketut: is de Balinese medicijnman die Liz alles leert over Indonesische meditatie en die haar min of meer begeleidt op haar weg naar de toekomst. Hij is een soort mysterie door zijn onschatbare leeftijd en wisselvallige karakter, maar hij is wijs en lijkt precies te weten wat Liz nodig heeft.
* Wayan Wayan: is de Balinese genezseres die Liz' beste vriendin wordt. Ze heeft weinig geld en bezittingen, maar veel liefde te delen en is ook erg begaan met Liz' liefdesgeluk. Haar dochters zien een groot voorbeeld in Liz, vooral als ze het kleine gezinnetje van sterke vrouwen helpt om een betere toekomst op te bouwen.
* Felipe: Liz en Felipe ontmoeten elkaar op een Braziliaanse cocktailparty en worden halsoverkop verliefd op elkaar. Hoewel Felipe al ouder is en meer levenservaring heeft, is het ware liefde: Felipe is bovendien enorm begaan met alles wat Liz in haar leven belangrijk vindt.
Genre
Biografische roman.
Plaats/tijd
Het verhaal speelt zich af in Rome, op een Ashram en in Bali. Het vertelt ongeveer één jaar van Liz’ leven, hoewel er ook veel flashbacks worden gebruikt uit eerdere jaren.
Vertelperspectief
Ik-verteller.
Mening
Ik vond dit een erg mooi en bijzonder boek. De zoektocht van de hoofdpersoon/auteur inspireerde me enorm, ook hoe zij over bepaalde dingen en aspecten van bijvoorbeeld geloof en geluk denkt. Hoewel het een biografie en dus een eigen verhaal is, kan Liz Gilbert zeker schrijven: alles is erg overtuigend en heel ongedwongen. Het is gemakkelijk om je als lezer in te leven. Ik vond het af en toe wel lastig om doorheen te komen, omdat er vrij veel langdradige en naar mijn mening onnodige (hoofd)stukken in zaten, waardoor ik sommige passages heb overgeslagen omdat het anders te onduidelijk werd – daarom was het af en toe ook moeilijk om het overzicht te houden. Vooral bij het gedeelte op de Ashram had ik dit: het taalgebruik werd hier vrij onduidelijk en het boeide me ook minder, dus daar las ik er ook minder snel doorheen. Het eerste deel in Rome vond ik het leukste, vooral omdat dit mij het meeste aansprak en ik me hier het beste in kon vinden, maar ook Bali vond ik erg leuk om te lezen – vooral door de bijkomende karakters als Felipe, Wayan en Ketut Liyer.
Ik heb zeker respect voor dit boek en voor de schrijfster, ik vind het heel bijzonder dat zij, geheel op haar eigen manier en met haar eigen persoonlijkheid, weer met zichzelf en haar leven in het reine is gekomen na een vrij heftige crisis! Zeker een aanrader!
Auteur: Elizabeth Gilbert
Aantal hoofdstukken: 108
Aantal pagina’s: 394
Uitgegeven door: Penguin Books, 2006
Samenvatting
Book One: Italy or Say It Like You Eat It or 36 Tales About The Pursuit of Pleasure
Chapter 1-36
Terwijl ze in Italië vertoeft, denkt Liz Gilbert terug aan hoe alles begonnen is. Hoe ze op een nacht op de badkamervloer van haar buitenwijkhuis kwam te liggen en zich realiseerde dat ze niet gelukkig was, niet getrouwd wilde zijn, geen gezin wilde. Hoe ze plotseling, zonder het te beseffen, ging bidden en daarna haar leven omgooide: bij haar echtgenoot wegging, een heftige affaire kreeg met de jonge David, besloot dat ze een goeroe wilde en zich vastklampte aan haar groeiende band met God. Voor haar werk vertrok ze naar Indonesië, waar ze een medicijnman ontmoette die niet alleen haar toekomst las, maar haar ook vertelde dat ze haar kijk op de wereld en het leven moest veranderen. Dat was voor Liz het teken dat ze op reis moest gaan om haarzelf terug te vinden. Ze stelde alles in het werk om zo snel mogelijk officieel van haar echtgenoot te kunnen scheiden en gaf hem zo’n beetje al haar geld en bezittingen – maar dankzij een succesvolle boekpromotietour kreeg ze haar geld weer terug. En dat betekende haar officiële vertrek naar Rome, het begin van haar zoektocht naar puur genot.
Liz brengt haar dagen in Rome door met Italiaans leren, de Italiaanse keuken ontdekken en zich Italiaans voelen. Ze wordt student Italiaans aan een talenuniversiteit om de taal te leren waar zij en haar klasgenoten hopeloos verliefd op geworden zijn. Nog steeds heeft ze last van depressiviteit en eenzaamheid, maar ze probeert die twee vijanden weg te houden door bezig te blijven en zichzelf te vertellen dat ze gelukkig is in Rome. Liz vriendschap met een aantal Italianen: twee Amerikaanse schrijfsters die allebei Elizabeth heten, haar Zweedse klasgenootje Sofia, het echtpaar Maria en Giulio en de Italiaanse tweeling Giovanni en Dario, uit het taaluitwisselingsteam. Liz wordt beste vrienden met de Romein Luca Spaghetti, die zijn best doet om haar het Italiaanse leven te tonen. Maar Liz wil eigenlijk alleen eten en de Italiaanse taal leren kennen. Als haar Italiaanse vrienden haar meenemen naar een voetbalwedstrijd, luistert ze alleen maar naar de supporter die zijn favoriete spelers aanmoedigt. Liz is totaal gelukkig in Rome. Maar toch krijgt ze last van wroeging wanneer ze als Romeinse gezien wordt, en met haar Zweedse vriendin Sofia reist ze prompt naar Napels – waar ze absoluut de heerlijkste pizza ter wereld eten. Na deze 'ontdekkingsreis' begint Liz ook na te denken over de relatie/affaire die ze nog steeds heeft met David: voor ze naar Rome vertrok was er nog steeds iets tussen hen. Liz besluit dat het tijd is om er voorgoed een punt achter te zetten. Ze mailt hem en krijgt een bevestigend antwoord, maar toch speelt dit nieuwe 'verlies' haar parten.
Book Two: India or Congratulations To Meet You or 36 Tales About The Pursuit Of Devotion
Chapter 37-72
Vlak voor Nieuwjaar komt Liz aan in India, op de zogenaamde Ashram van haar goeroe. Het is alsof ze altijd al op deze 'geloofsuniversiteit' geweest is, hoewel het geheel nieuwe leven haar toch zwaar valt. Liz krijgt een baantje als vloerschrobber in de tempel en ontmoet verschillende lotgenoten, mensen die net als zij het geloof zoeken. Hoewel het is wat ze wil, heeft ze enorm veel moeite met het mediteren en kan ze geen orde houden in haar gedachten. Vanbinnen vervloekt ze de bedenker van de hele Yogi (Swamiji) die haar in haar dromen en gedachten achtervolgt, en verzint ze excuses om niet naar de meditaties te hoeven. Maar juist op dit soort momenten komt ze erachter waar het nou eigenlijk echt om gaat. Op zeldzame momenten lukt het haar om in opperste meditatie een hecht moment met God te krijgen, maar dat neemt niet weg dat Liz zich begint af te vragen of ze de relaties met haar ex-man en David nog een kans moet geven. Ze maakt zichzelf hiermee helemaal gek – maar gelukkig heeft ze haar vrienden op de Ashram die haar in de juiste richting duwen: een voormalige non, een veehouder uit Ierland, een dichter uit Nieuw-Zeeland, Richard uit Texas (die haar Groceries noemt) en Tulsi, het ambitieuze Indiase tienermeisje dat beslist niet wil trouwen. Dankzij haar literaire collega uit Nieuw-Zeeland komt Liz op een nacht op de toren van het gebouw terecht, pal onder de sterrenhemel – dichterbij God kan niet. Dan heeft ze eindelijk haar heldere moment: eindelijk kan ze al haar zorgen over haar verleden van zich afzetten. Liz besluit om niet door India te gaan reizen, zoals ze van plan was, maar op de Ashram te blijven nu ze nog kan.
Als Richard niet lang daarna weggaat, besluit Liz haar laatste week op de Ashram te benutten door alleen nog maar te werken en te mediteren. Het lot beslist anders: ze krijgt een nieuwe baan. Ineens is ze geen vloerenschrobber meer, maar moet ze spirituele gasten op de Ashram begeleiden. Liz stort zich helemaal op haar nieuwe missie maar bereikt er zelf uiteindelijk meer mee dan de mensen die ze begeleidt: zijzelf komt tot een doorbraak in haar spirituele zoektocht en ontdekt dat ze van zichzelf moet houden, ongeacht haar fouten en slechte eigenschappen. In deze laatste periode van Liz' verblijf op de Ashram komt ze achter de grootste geheimen van spiritualiteit: je eigen weg kiezen en je eigen geloof creëren. De laatste uren die ze nog op de Ashram doorbrengt voor ze India verlaat, brengt ze door in diepe meditatie.
Book Three: Indonesia or ‘’Even In My Underpants, I Feel Different’’ or 36 Tales About The Pursuit Of Balance
Chapter 73-108
Eenmaal in Bali beseft Liz dat ze eigenlijk géén idee heft wat ze nu moet, in Indonesië. Ze kwam hier omdat een medicijnman haar dat ooit voorspelde: ze zou voor drie/vier maanden bij hem komen wonen en hem Engels leren, terwijl hij haar alles over de Indonesische meditatiekunst leerde. Dat was toen ze nog in New York woonde en gedeprimeerd was door haar scheiding – twee jaar geleden. Misschien is deze medicijnman wel dood of herkent hij haar niet meer.
Liz komt terecht in een hotelletje en leert de Italiaans-Indische Mario kennen, die haar ook in contact brengt met de medicijnman: Ketut Liyer. Deze man, die naast genezer ook schilder is, herkent haar eerst niet, maar na haar uitleg herinnert hij zich alles weer en behandelt haar als een verloren dochter. Elke dag bezoekt Liz hem: zij leert hem fatsoenlijk Engels spreken, en hij leert haar de Indonesische meditatie. Verder doet Liz niets veel anders dan de Indonesische cultuur bestuderen, door de rijstvelden en berglandschappen fietsen en door de stad wandelen.
Liz huurt een klein huisje tussen de rijstvelden en brengt daar haar dagen door. Niet alleen dompelt ze zich onder in de zoektocht naar evenwicht, ook leert ze haar medicijnman steeds beter kennen. Ze krijgt inzicht in zijn geschiedenis: hoe hij schilder wilde worden, maar net als zijn voorvaderen medicijnman werd toen hij in staat was zelf zijn geïnfecteerde arm te behandelen. Ze ontmoet zijn tweede vrouw die eerst weinig van haar wil weten, maar uiteindelijk toch elke dag iets lekkers komt brengen. Ze ontmoet de jonge Yudhi, die na een Amerikaanse liefdegeschiedenis teruggestuurd werd naar Bali, omwille van 9/11. Ketut Liyer leert Liz via meditatiemethoden het leven te respecteren in al haar gekkigheden: zo laat hij haar kennismaken met de Vier Broers Meditatie, waarbij ze elke dag tot haar vier beschermbroeders moet bidden.
Als Liz door een aanvaring met een bus een knie-infectie oploopt, verwijst Ketut haar naar de genezeres Wayan. Wayen is ook door de liefde gekwetst en de twee worden vriendinnen. Voortaan bezoekt Liz elke ochtend de genezeres en haar dochtertje Tutti, terwijl ze ’s middags naar Ketut gaat. Wayan is schaamteloos en belooft Liz te bidden dat ze een nieuwe liefde vindt. Als een Braziliaanse vriendin van Wayan Liz uitnodigt voor een cocktailparty, kan ze weinig anders doen dan toestemmen. Ze heeft het naar haar zin, hoewel het ineens weer een heel andere wereld is. Ze ontmoet zelfs twee mannen, de Braziliaanse gastheer Felipe en de Britse Ian. Ondanks dat ze niets afspreken, wordt Liz er aan alle kanten van overtuigd dat ze snel genoeg weer zal liefhebben.
Het duurt angstwekkend lang voordat Wayan een huis koopt, omdat ze steeds maar weer verkeerde spiritualiteit blijft voelen. Uiteindelijk moet Liz er met een leugen voor zorgen dat ze toch een kavel koopt. Haar laatste periode in Bali brengt Liz door met Ketut (met wie ze een ceremonie voor een baby mag bijwonen) en Felipe, op wie ze hopeloos verliefd is geworden. Voordat ze weer teruggaat naar New York, reist ze met Felipe nog naar een Indonesisch eiland, Gili Mano, waar ze lang geleden ook kwam om te mediteren. Eenmaal daar op hun romantische reis besluiten ze hun relatie in stand te houden en ‘gewoon’ steeds heen en weer te reizen tussen Amerika, Australië, Bali en Brazilië.
Personages
* Liz Gilbert: Liz is de verteller van haar eigen verhaal, een oorspronkelijk New Yorkse dertiger die na haar scheiding en een wilde affaire al haar perfecte hebben en houden in de steek laat om zichzelf terug te vinden. Ze is koppig en denkt te weten wat ze wil, maar wordt in haar reis juist op het tegendeel gewezen. Ze is bang voor veranderingen en bang om zich ergens aan te hechten, maar ze wil wel graag gelukkig worden en liefde vinden, alles uit haar leven halen wat erin zit.
* Luca Spaghetti: Luca is een raszuivere Italiaan en Liz' beste vriend in Rome. Hij laat haar kennismaken met de echte Italiaanse cultuur en hoe ze daar echt van kan genieten. Kort gezegd is hij haar gids bij het zoeken naar materieel geluk.
Richard: Richard uit Texas is Liz' beste vriend op de Ashram. Hij is een beetje vreemd doordat hij zoveel heeft meegemaakt, maar daardoor weet hij wel precies waar het op staat in het leven. Richard is degene die Liz erdoorheen sleept als ze de zoektocht naar devotie wil opgeven en die haar leert hoe ze dat leven kan waarderen.
* Ketut Liyer Ketut: is de Balinese medicijnman die Liz alles leert over Indonesische meditatie en die haar min of meer begeleidt op haar weg naar de toekomst. Hij is een soort mysterie door zijn onschatbare leeftijd en wisselvallige karakter, maar hij is wijs en lijkt precies te weten wat Liz nodig heeft.
* Wayan Wayan: is de Balinese genezseres die Liz' beste vriendin wordt. Ze heeft weinig geld en bezittingen, maar veel liefde te delen en is ook erg begaan met Liz' liefdesgeluk. Haar dochters zien een groot voorbeeld in Liz, vooral als ze het kleine gezinnetje van sterke vrouwen helpt om een betere toekomst op te bouwen.
Genre
Biografische roman.
Plaats/tijd
Het verhaal speelt zich af in Rome, op een Ashram en in Bali. Het vertelt ongeveer één jaar van Liz’ leven, hoewel er ook veel flashbacks worden gebruikt uit eerdere jaren.
Vertelperspectief
Ik-verteller.
Mening
Ik vond dit een erg mooi en bijzonder boek. De zoektocht van de hoofdpersoon/auteur inspireerde me enorm, ook hoe zij over bepaalde dingen en aspecten van bijvoorbeeld geloof en geluk denkt. Hoewel het een biografie en dus een eigen verhaal is, kan Liz Gilbert zeker schrijven: alles is erg overtuigend en heel ongedwongen. Het is gemakkelijk om je als lezer in te leven. Ik vond het af en toe wel lastig om doorheen te komen, omdat er vrij veel langdradige en naar mijn mening onnodige (hoofd)stukken in zaten, waardoor ik sommige passages heb overgeslagen omdat het anders te onduidelijk werd – daarom was het af en toe ook moeilijk om het overzicht te houden. Vooral bij het gedeelte op de Ashram had ik dit: het taalgebruik werd hier vrij onduidelijk en het boeide me ook minder, dus daar las ik er ook minder snel doorheen. Het eerste deel in Rome vond ik het leukste, vooral omdat dit mij het meeste aansprak en ik me hier het beste in kon vinden, maar ook Bali vond ik erg leuk om te lezen – vooral door de bijkomende karakters als Felipe, Wayan en Ketut Liyer.
Ik heb zeker respect voor dit boek en voor de schrijfster, ik vind het heel bijzonder dat zij, geheel op haar eigen manier en met haar eigen persoonlijkheid, weer met zichzelf en haar leven in het reine is gekomen na een vrij heftige crisis! Zeker een aanrader!
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
H.
H.
Goed en duidelijk verslag! :)
12 jaar geleden
Antwoorden