About a boy door Nick Hornby

About a boy
Nick Hornby
Indigo 1999
The book is a novel

Motivatie boekkeuze:

Ik heb dit boek gekozen nadat ik vorig jaar deze film had gezien. Ik vond dit een hele leuke film, dus het leek me leuk om ook het boek te lezen om er achter te komen of er grote verschillen waren tussen het boek en de film. Toen ik de achterkant had gelezen, leek het me ook niet een heel ingewikkeld boek, met ingewikkeld taalgebruik.

Samenvatting (Summary of the story):

About a boy is a book that describes the lives of two "boys"; Marcus who is a little boy acting like an adult. And Will is an adult acting like a child. Marcus has troubles at home because he’s being bullied at school and he doesn’t want to tell his mum about it. She seems very sad and on her own. Will is living in his own world without working because his father once wrote a famous Christmas song and Will still gets money of it. He thinks the easiest way to get to women is to be a single parent so he joins SPAT. An organization where young single parents meet. He makes up that he has a boy.
At one of the SPAT meetings in the park Will meets Marcus and he thinks Marcus is the most responsible kid he has ever known. Will and Marcus are becoming friendly after Will saves Marcus because Marcus killed a duck with a piece of bread. Their friendship begins to start after Marcus' mother tried to kill herself with an overdose of sleeping pills. Marcus intrudes in Wills life even though Will doesn't want him to, but he'll get used to it. Marcus shows Will what it is like to be caring and responsible and Will shows Marcus what it's like to be a "kid". For example go to the barber and give him a descent haircut. Let him listen to Nirvana; tell him about trainers and all that stuff.
They are both starting to grow into their normal age behavior. At the end of the book Will and Marcus both know that everything is going to be all right.

Titelverklaring:

De titel ‘about a boy’ kan op 2 dingen slaan. Zowel op Marcus, de jongen die een grote rol in dit boek speelt. Maar de titel kan ook slaan op Will, die wel volwassen is, maar eigenlijk nog in zijn eigen kinderwereld leeft. Dus de titel kan op 2 manieren verklaard worden en ik denk ook dat dit de bedoeling van de schrijver was.

Thema:

Het thema van dit boek is denk ik vriendschap en ook familie. Het boek gaat vooral over de unieke vriendschap tussen twee totaal verschillende, heel erg verschillend in leeftijd, personen. Ook gaat het over familie (banden), die van Marcus met zijn moeder en ook een beetje met zijn vader.

Mening over het boek:

Het onderwerp van dit boek is de vriendschap tussen Will en Marcus. Ik vond dit een heel erg leuk onderwerp voor een boek. Het is heel origineel, je verwacht meestal geen vriendschap tussen een volwassen man rond de 30 en een jongen van 12 die qua karakter ook nog eens heel erg verschillen.
De belangrijkste gebeurtenis in dit boek is denk ik dat Fiona, de moeder van Marcus, zelfmoord probeert te plegen. Dit is voor Marcus heel erg moeilijk en hierdoor heeft hij de steun van zijn vriend Will heel hard nodig, en dit versterkt hun band.
In dit boek zijn eigenlijk echt 2 hoofdpersonen. Dit zijn Marcus en Will. Ik vind de hoofdpersonen niet echt helden, maar ik vind wel bijzonder hoe ze zo’n vriendschap op kunnen bouwen terwijl ze zo ontzettend van elkaar verschillen. Beide hoofdpersonen vind ik daarom ook heel sympathiek. Ik vind de hoofdpersonages totaal niet voorspelbaar, dat maakt het ook zo leuk, je verwacht soms niet de dingen die ze gaan doen.
De opbouw van het verhaal is totaal niet ingewikkeld, het is chronologisch verteld. Het verhaal is niet echt spannend, maar wel heel erg boeiend. Het is niet echt moeilijk om te begrijpen, dus daardoor blijf je wel geboeid, ook als je een tijdje niet hebt gelezen. Er zitten niet veel flashbacks in het verhaal. Je ziet de gebeurtenissen in het verhaal door de ogen van de verschillende personages. Het is een verteller, je leest met iedereen mee. Dit vind ik wel een prettige manier van lezen.
Het slot van het verhaal is wel echt een slot, je weet eigenlijk dat het dan goed zal komen met iedereen en dat is wel een ‘happy end’. Dit vind ik leuker dan dat er een open eind aan zit, dan blijf je zo met vragen zitten.
Ik vind het taalgebruik in dit boek niet ingewikkeld, het is makkelijk geschreven met niet al te veel moeilijke Engelse woorden wat dus lekker doorleest. Ik vind het taalgebruik vooral goed passen bij de personages, omdat die ook niet zo ‘ingewikkeld’ zijn, dus het taalgebruik past er goed bij.
Het eindoordeel van dit boek is dat het een leuk boek is, een leuk verhaal met een goed plot. Ook is het taalgebruik heel gemakkelijk en dit maakt het boek leuk om te lezen.