Titel: A rose for Emily
Auteur: William Faulkner
Jaar van Publicatie: 1930
Samenvatting
Het verhaal gaat over een meisje, Miss Emily. Ze is van nobele komaf, maar haar familie is nu niet meer rijk zoals vroeger. Emily is een vreemd meisje. Ze komt niet veel buiten, haast niemand ziet of begrijpt haar. Ze is een vreemde voor de wereld om haar heen.
Emily woonde vroeger bij haar vader in een groot huis in een klein dorp. Ze wou vriendjes hebben, maar haar vader keurde ze allemaal af. Toen haar vader stierf kon ze geen afscheid nemen. Ze was bang om alleen te worden gelaten. In de ochtend reageerde ze nogal vreemd, ze was niet verdrietig en zei dat haar vader nog steeds leefde. Ze was in ontkenning. De mensen in het dorp begrepen haar reactie wel, omdat ze vanaf nu voor zichzelf moest zorgen.
Na haar vaders overlijden kon ze eindelijk een man in haar leven hebben. Ze kreeg een relatie met Homer Barron, een grote zwarte Yankee. De mensen in het dorp dachten dat ze zouden gaan trouwen. Emily had namelijk een pak, een nachthemd en een zilveren scheerset met zijn inscriptie gekocht.
Rond die tijd ging Emily naar de apotheek en kocht daar arsenicum. De apotheker wou weten waarvoor, maar dat wou Emily niet zeggen. De apotheker schreef maar op dat het voor ratten was. De mensen in het dorp dachten dat ze zelfmoord wou plegen en vonden dat ook niet erg.
Na een tijdje verdween Homer. Een tijdje later merkten de dorpbewoners een vreemde geur op rond Emily's huis. Ze durfden niets te zeggen tegen Emily, dus gooiden ze limoenen in haar tuin. Dit verdreef de geur.
Emily gaf porseleinschilder-lessen rond haar veertigste. Dit deed ze niet langer dan zes of zeven jaar, omdat de ouders hun kinderen niet meer naar haar toe wilden sturen. Toen haar schilderlessen waren afgelopen zagen de dorpelingen haar nauwelijks meer, behalve door het raam wanneer ze weer limoenen in haar tuin gooiden. Vele jaren gingen voorbij en niemand bezocht Emily in die tijd. Ze wou niemand meer zien en verliet haar huis nooit. Ze werd dikker, oud en grijs. Op haar vierenzeventigste overleed ze. Veel mensen uit het dorp gingen haar huis naar binnen uit nieuwsgierigheid. Ze keken rond en vonden één kamer op de bovenverdieping die moeilijk te openen was. Toen Emily begraven was openden ze de kamer. Ze vonden de dingen die Emily voor Homer had gekocht en ze zagen ook Homer in het bed liggen. Emily had Homer vergiftigd met het arsenicum.
Emily had hem vermoord, omdat ze bang was verlaten te worden door Homer. Na haar vaders dood kon ze eindelijk samen zijn met een man en ze wou die man niet loslaten. Ze wou voor altijd samen met Homer zijn, maar Homer wou dit niet. Hij was homoseksueel en had geen zin om te trouwen. De enige manier waarop Emily voor altijd bij Homer zou kunnen zijn was om hem te vermoorden.
De mensen in het dorp begrepen eindelijk waar de vreemde geur vanaf kwam, van Homer zijn lijk. De mensen keken wat beter naar het bed waar Homer op lag en zagen een deuk in het kussen van een hoofd naast hem en wat grijze haren. Dit betekende dat Emily nog steeds naast Homer sliep.
Tijd en plaats
Het verhaal begint in 1894, toen haar vader overleed. Het verhaal eindigt op het moment wanneer Emily overlijdt. Ze is dan 74, ik denk dat het dan rond het jaar 1940 is.
Het verhaal speelt zich af in een klein dorp, Jefferson, in de staat Mississippi. Dit is in het zuiden van Amerika. Dit is ook waarom er zoveel zwarte slaven in het verhaal voorkomen.
Structuur
Het verhaal wordt niet in chronologische volgorde verteld. Er zijn namelijk veel flash-backs. De flash-backs zorgen ervoor dat je begrijpt wat er in het dorp gebeurd. Je begrijpt het hele verhaal pas op het einde van het boek. De “wij” in het verhaal zijn de dorpelingen. Het verhaal wordt door hun ogen verteld, de dorpelingen van Jefferson. Het verhaal wordt dus verteld in een personaal vertelperspectief.
Personages
Emily is het hoofdpersonage. Haar fysiek was eerst dun, maar naarmate ze meer alleen was werd ze dikker. Haar ogen worden omschreven als stukjes kool in een hoop deeg. Toen ze ouder werd werd ze grijs.
Emily is van nobele komaf en was vroeger erg rijk. Ze was een erg eenzame vrouw en daarom is ze gek geworden (krankzinnigheid zat in de familie). Emily was bang om alleen te zijn dus daarom wou ze haar vaders lijk in haar huis houden en vermoordde ze ook Homer om te voorkomen dat hij haar verlaatte.
Emily wou zich niet aanpassen aan de nieuwe generatie en wou niet met de dorpelingen van die generatie in contact komen. Ze wou geen brievenbus, huisnummer en betaalde geen belastingen. De nieuwe generatie vond haar een vreemde, mysterieuze, vrouw. Haar vader was ook bang alleen te worden gelaten, daarom mocht ze ook geen andere mannen zien. Hij was bang dat ze zou trouwen en dat hij alleen achterbleef in het grote huis. Dit deed Emily geen goed. Ze was bang om alleen achter te blijven en deed alles om de man van wie ze hield bij haar te houden.
Thema
Het thema is eenzaamheid, omdat ze als kluizenaar leefde. Ze leefde afgesloten van de wereld, vooral afgesloten van de nieuwe generatie. Ze had met niemand contact. Emily deed vreemde dingen door haar eenzaamheid, zoals Homer vermoorden.
Motieven
– necrofilie
– eenzaamheid
– relatie met vader
– krankzinnigheid
Periode
Het verhaal werd gepubliceerd in 1930. Het verhaal speelt zich ook af rond deze tijd. In deze tijd was er veel slavernij in het zuiden van Amerika. Daarom wordt het verhaal ook gezien als symbool voor de veranderingen in het zuiden in deze tijd.
Mening
Het verhaal was best moeilijk om te lezen. William Faulkner gebruikte veel moeilijke woorden. Toen we het verhaal in de klas lazen begreep het niet helemaal, omdat de leraar te snel las. Toen ik het opnieuw las werd het een stuk duidelijker. Ik vond het een leuk verhaal met veel spanning, ook was het niet zo voorspelbaar als andere verhalen.
Ik vond het interessant om te lezen over een persoon die in eenzaamheid leeft. Ik kan het me niet voorstellen hoe dat moet zijn. Ik zou er nooit voor kiezen om zo alleen te zijn als Emily. Ik vind het fijn om vrienden te hebben in mijn leven. Als ze zou praten met de nieuwe generatie in haar dorp zou ze vrienden kunnen maken. Ze zou niet zo alleen zijn en de mensen zouden haar dan wel aardig vinden.
Het verhaal werd verteld door de ogen van de dorpelingen van Jefferson. Ik vond dit geen fijn vertelperspectief, omdat het zo gelimiteerd is. Je kon de gedachten en gevoelens van de verschillende personages niet te weten komen. Ik was erg nieuwsgierig naar Emily's gedachten. Ik vond het ook niet leuk dat de dorpelingen zulke negatieve oordelen hadden over Emily. Ze kenden haar niet eens. De dorpelingen gaven zichzelf niet de schuld voor wat er gebeurd was met Emily, maar ik denk dat ze wel aardiger hadden kunnen zijn voor Emily en hadden kunnen proberen haar te leren kennen. De mensen die haar wel probeerden te leren kennen deden dit omdat ze iets van haar nodig hadden of omdat ze nieuwsgierig waren.
De dingen die Emily heeft gedaan zijn verschrikkelijk. Ze heeft haar grote liefde vermoord, omdat hij haar zou verlaten. Dat vind ik echt ziekelijk. Het is normaal om mensen te verliezen van wie je houdt, maar er zullen andere mensen zijn die om je geven. Aan een dode vriend heb je ook niets, behalve als je necrofiel bent. Ik vind het heel erg vies en gruwelijk. Necrofilie is iets wat ik me echt niet kan voorstellen.
De flash-backs maken het verhaal nogal gecompliceerd, maar ook interessanter. Stukje bij beetje krijg je meer informatie en op het einde van het verhaal snap je alles. Ik vind zulke verhalen, waar alle puzzelstukjes op het eind op hun plaats vallen, erg leuk.
De auteur
William Faulkner (1897-1962) is één van de grote Amerikaanse auteurs, bekend voor zijn epische beschrijvingen, in zo'n 20 boeken, van het tragische conflict tussen het oude en het nieuwe zuiden van Amerika.
Faulkner was geboren in New Albany, Mississippi en groeide op in een dorpje vlakbij, Oxford, in een familie van vier zonen. Hij maakte zijn middelbare school niet af en begon met werken bij zijn grootvaders bank in 1915. In de eerste wereldoorlog ging hij bij de Royal Canadian Air Force, maar hij hoefde nooit in actie te komen. Terug in Oxford, ging hij naar de Universiteit van Mississippi als veteraan, maar begon al snel met schrijven en had verschillende bijbaantjes.
Faulkner's eerste boek, The Marble Faun, een collectie van gedichten, werd privé gepubliceerd in 1924. Het jaar erop verhuisde hij naar New Orleans waar hij werkte als journalist. Hier ontmoette hij Sherwood Anderson, een korte verhalen-auteur, die hem hielp aan een uitgever voor zijn eerste roman, Soldiers' Pay (1926). Deze haalde hem ook over om te schrijven over mensen en plaatsen die hij het beste kende. Deze roman vertelt het verhaal van een jonge soldaat die mentaal en fysiek verminkt terug komt van de eerste wereldoorlog en hoe zijn ziekte en latere dood zijn vrienden en familie beïnvloedt.
Na een korte trip door Europa komt hij thuis en begint hij een serie over barokke, broeierige romans in het mythische Yoknapatawpha County (gebaseerd op Lafayette County, Mississippi), bevolkt met zijn eigen voorouders. In zijn eerste roman in deze serie, Sartoris (1929), baseert hij Colonel Sartoris op zijn grootvader.
Het jaar 1929 was erg belangrijk voor Faulkner. Sartoris werd gevolgd door The Sound and the Fury, dat hem een erkende auteur van de fictieroman maakte. Ook trouwde hij met zijn schoolvriendinnetje Estelle in 1929.
Ook al kregen al zijn boeken goede recensies, maar één boek verkocht echt goed: Sanctuary (1931). Ondanks, of misschien mede door, de sensatiezucht en de wreedheid – er komt een brute verkrachting in voor – leidde dit controversiële boek naar een korte carrière als Hollywood-scriptschrijver.
Faulkner eiste veel van zijn lezers. Om de sfeer te creëren duurden sommige complexe zinnen wel langer dan een pagina. Hij jongleerde met tijd, verbond vertellers met elkaar, experimenteerde met meerdere vertellers en onderbrak een simpele verhaal met een warrige gedachtenmonoloog.
Hierdoor lazen niet veel mensen de boeken van Faulkner. In 1946 besefte de criticus Malcolm Cowley dat Faulkner ondergewaardeerd werd en arrangeerde verschillende fragmenten uit de Yoknapatawpha saga tot een chronologische reeks. Dit gaf een stuk meer duidelijkheid en een nieuwe generatie lezers.
Faulkner's werk, allang niet meer gepubliceerd, werd opnieuw gepubliceerd. Hij werd gezien als literaire meester en zijn werk werd bekroond met een Nobel prijs in de literatuur in 1949. Hij ging door met schrijven tot zijn door in 1962. Zijn belangrijkste werken zijn s I Lay Dying (1930), Light in August (1932), Absalom, Absalom! (1936), The Unvanquished (1938), The Hamlet (1940), Go Down, Moses (1942), Intruder in the Dust (1948), A Fable (1954), which won a Pulitzer Prize in 1955, The Town (1957), The Mansion (1959), and The Reivers (1962), bekroond met een Pulitzer prijs.
Boekverslag is vertaald door de redactie
Auteur: William Faulkner
Jaar van Publicatie: 1930
Samenvatting
Het verhaal gaat over een meisje, Miss Emily. Ze is van nobele komaf, maar haar familie is nu niet meer rijk zoals vroeger. Emily is een vreemd meisje. Ze komt niet veel buiten, haast niemand ziet of begrijpt haar. Ze is een vreemde voor de wereld om haar heen.
Emily woonde vroeger bij haar vader in een groot huis in een klein dorp. Ze wou vriendjes hebben, maar haar vader keurde ze allemaal af. Toen haar vader stierf kon ze geen afscheid nemen. Ze was bang om alleen te worden gelaten. In de ochtend reageerde ze nogal vreemd, ze was niet verdrietig en zei dat haar vader nog steeds leefde. Ze was in ontkenning. De mensen in het dorp begrepen haar reactie wel, omdat ze vanaf nu voor zichzelf moest zorgen.
Na haar vaders overlijden kon ze eindelijk een man in haar leven hebben. Ze kreeg een relatie met Homer Barron, een grote zwarte Yankee. De mensen in het dorp dachten dat ze zouden gaan trouwen. Emily had namelijk een pak, een nachthemd en een zilveren scheerset met zijn inscriptie gekocht.
Na een tijdje verdween Homer. Een tijdje later merkten de dorpbewoners een vreemde geur op rond Emily's huis. Ze durfden niets te zeggen tegen Emily, dus gooiden ze limoenen in haar tuin. Dit verdreef de geur.
Emily gaf porseleinschilder-lessen rond haar veertigste. Dit deed ze niet langer dan zes of zeven jaar, omdat de ouders hun kinderen niet meer naar haar toe wilden sturen. Toen haar schilderlessen waren afgelopen zagen de dorpelingen haar nauwelijks meer, behalve door het raam wanneer ze weer limoenen in haar tuin gooiden. Vele jaren gingen voorbij en niemand bezocht Emily in die tijd. Ze wou niemand meer zien en verliet haar huis nooit. Ze werd dikker, oud en grijs. Op haar vierenzeventigste overleed ze. Veel mensen uit het dorp gingen haar huis naar binnen uit nieuwsgierigheid. Ze keken rond en vonden één kamer op de bovenverdieping die moeilijk te openen was. Toen Emily begraven was openden ze de kamer. Ze vonden de dingen die Emily voor Homer had gekocht en ze zagen ook Homer in het bed liggen. Emily had Homer vergiftigd met het arsenicum.
Emily had hem vermoord, omdat ze bang was verlaten te worden door Homer. Na haar vaders dood kon ze eindelijk samen zijn met een man en ze wou die man niet loslaten. Ze wou voor altijd samen met Homer zijn, maar Homer wou dit niet. Hij was homoseksueel en had geen zin om te trouwen. De enige manier waarop Emily voor altijd bij Homer zou kunnen zijn was om hem te vermoorden.
De mensen in het dorp begrepen eindelijk waar de vreemde geur vanaf kwam, van Homer zijn lijk. De mensen keken wat beter naar het bed waar Homer op lag en zagen een deuk in het kussen van een hoofd naast hem en wat grijze haren. Dit betekende dat Emily nog steeds naast Homer sliep.
Tijd en plaats
Het verhaal begint in 1894, toen haar vader overleed. Het verhaal eindigt op het moment wanneer Emily overlijdt. Ze is dan 74, ik denk dat het dan rond het jaar 1940 is.
Het verhaal speelt zich af in een klein dorp, Jefferson, in de staat Mississippi. Dit is in het zuiden van Amerika. Dit is ook waarom er zoveel zwarte slaven in het verhaal voorkomen.
Structuur
Het verhaal wordt niet in chronologische volgorde verteld. Er zijn namelijk veel flash-backs. De flash-backs zorgen ervoor dat je begrijpt wat er in het dorp gebeurd. Je begrijpt het hele verhaal pas op het einde van het boek. De “wij” in het verhaal zijn de dorpelingen. Het verhaal wordt door hun ogen verteld, de dorpelingen van Jefferson. Het verhaal wordt dus verteld in een personaal vertelperspectief.
Personages
Emily is het hoofdpersonage. Haar fysiek was eerst dun, maar naarmate ze meer alleen was werd ze dikker. Haar ogen worden omschreven als stukjes kool in een hoop deeg. Toen ze ouder werd werd ze grijs.
Emily wou zich niet aanpassen aan de nieuwe generatie en wou niet met de dorpelingen van die generatie in contact komen. Ze wou geen brievenbus, huisnummer en betaalde geen belastingen. De nieuwe generatie vond haar een vreemde, mysterieuze, vrouw. Haar vader was ook bang alleen te worden gelaten, daarom mocht ze ook geen andere mannen zien. Hij was bang dat ze zou trouwen en dat hij alleen achterbleef in het grote huis. Dit deed Emily geen goed. Ze was bang om alleen achter te blijven en deed alles om de man van wie ze hield bij haar te houden.
Thema
Het thema is eenzaamheid, omdat ze als kluizenaar leefde. Ze leefde afgesloten van de wereld, vooral afgesloten van de nieuwe generatie. Ze had met niemand contact. Emily deed vreemde dingen door haar eenzaamheid, zoals Homer vermoorden.
Motieven
– necrofilie
– eenzaamheid
– relatie met vader
– krankzinnigheid
Periode
Het verhaal werd gepubliceerd in 1930. Het verhaal speelt zich ook af rond deze tijd. In deze tijd was er veel slavernij in het zuiden van Amerika. Daarom wordt het verhaal ook gezien als symbool voor de veranderingen in het zuiden in deze tijd.
Mening
Het verhaal was best moeilijk om te lezen. William Faulkner gebruikte veel moeilijke woorden. Toen we het verhaal in de klas lazen begreep het niet helemaal, omdat de leraar te snel las. Toen ik het opnieuw las werd het een stuk duidelijker. Ik vond het een leuk verhaal met veel spanning, ook was het niet zo voorspelbaar als andere verhalen.
Ik vond het interessant om te lezen over een persoon die in eenzaamheid leeft. Ik kan het me niet voorstellen hoe dat moet zijn. Ik zou er nooit voor kiezen om zo alleen te zijn als Emily. Ik vind het fijn om vrienden te hebben in mijn leven. Als ze zou praten met de nieuwe generatie in haar dorp zou ze vrienden kunnen maken. Ze zou niet zo alleen zijn en de mensen zouden haar dan wel aardig vinden.
De dingen die Emily heeft gedaan zijn verschrikkelijk. Ze heeft haar grote liefde vermoord, omdat hij haar zou verlaten. Dat vind ik echt ziekelijk. Het is normaal om mensen te verliezen van wie je houdt, maar er zullen andere mensen zijn die om je geven. Aan een dode vriend heb je ook niets, behalve als je necrofiel bent. Ik vind het heel erg vies en gruwelijk. Necrofilie is iets wat ik me echt niet kan voorstellen.
De flash-backs maken het verhaal nogal gecompliceerd, maar ook interessanter. Stukje bij beetje krijg je meer informatie en op het einde van het verhaal snap je alles. Ik vind zulke verhalen, waar alle puzzelstukjes op het eind op hun plaats vallen, erg leuk.
De auteur
William Faulkner (1897-1962) is één van de grote Amerikaanse auteurs, bekend voor zijn epische beschrijvingen, in zo'n 20 boeken, van het tragische conflict tussen het oude en het nieuwe zuiden van Amerika.
Faulkner was geboren in New Albany, Mississippi en groeide op in een dorpje vlakbij, Oxford, in een familie van vier zonen. Hij maakte zijn middelbare school niet af en begon met werken bij zijn grootvaders bank in 1915. In de eerste wereldoorlog ging hij bij de Royal Canadian Air Force, maar hij hoefde nooit in actie te komen. Terug in Oxford, ging hij naar de Universiteit van Mississippi als veteraan, maar begon al snel met schrijven en had verschillende bijbaantjes.
Faulkner's eerste boek, The Marble Faun, een collectie van gedichten, werd privé gepubliceerd in 1924. Het jaar erop verhuisde hij naar New Orleans waar hij werkte als journalist. Hier ontmoette hij Sherwood Anderson, een korte verhalen-auteur, die hem hielp aan een uitgever voor zijn eerste roman, Soldiers' Pay (1926). Deze haalde hem ook over om te schrijven over mensen en plaatsen die hij het beste kende. Deze roman vertelt het verhaal van een jonge soldaat die mentaal en fysiek verminkt terug komt van de eerste wereldoorlog en hoe zijn ziekte en latere dood zijn vrienden en familie beïnvloedt.
Na een korte trip door Europa komt hij thuis en begint hij een serie over barokke, broeierige romans in het mythische Yoknapatawpha County (gebaseerd op Lafayette County, Mississippi), bevolkt met zijn eigen voorouders. In zijn eerste roman in deze serie, Sartoris (1929), baseert hij Colonel Sartoris op zijn grootvader.
Het jaar 1929 was erg belangrijk voor Faulkner. Sartoris werd gevolgd door The Sound and the Fury, dat hem een erkende auteur van de fictieroman maakte. Ook trouwde hij met zijn schoolvriendinnetje Estelle in 1929.
Ook al kregen al zijn boeken goede recensies, maar één boek verkocht echt goed: Sanctuary (1931). Ondanks, of misschien mede door, de sensatiezucht en de wreedheid – er komt een brute verkrachting in voor – leidde dit controversiële boek naar een korte carrière als Hollywood-scriptschrijver.
Hierdoor lazen niet veel mensen de boeken van Faulkner. In 1946 besefte de criticus Malcolm Cowley dat Faulkner ondergewaardeerd werd en arrangeerde verschillende fragmenten uit de Yoknapatawpha saga tot een chronologische reeks. Dit gaf een stuk meer duidelijkheid en een nieuwe generatie lezers.
Faulkner's werk, allang niet meer gepubliceerd, werd opnieuw gepubliceerd. Hij werd gezien als literaire meester en zijn werk werd bekroond met een Nobel prijs in de literatuur in 1949. Hij ging door met schrijven tot zijn door in 1962. Zijn belangrijkste werken zijn s I Lay Dying (1930), Light in August (1932), Absalom, Absalom! (1936), The Unvanquished (1938), The Hamlet (1940), Go Down, Moses (1942), Intruder in the Dust (1948), A Fable (1954), which won a Pulitzer Prize in 1955, The Town (1957), The Mansion (1959), and The Reivers (1962), bekroond met een Pulitzer prijs.
Boekverslag is vertaald door de redactie
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden