Titel: Verslag van een junkie
Oorspronkelijke titel: Wir Kinder vom Bahnhof Zoo
Auteur: Christiane F.

Samenvatting:
Dit boek gaat over een meisje genaamd Christiane F. Op haar zesde verhuist zij van een klein dorpje in Duitsland naar Berlijn. Haar ouders hebben vaak ruzie en als Christiane of haar zusje iets verkeerds doet krijgen ze ervan langs. Christiane haat haar vader en op een gegeven moment kan haar moeder er niet meer tegen en gaat, ondanks dat zij al een paar keer heeft geprobeerd bij haar man Richard weg te gaan, scheiden van hem. Voor de scheiding kwam er geregeld een vriend van Richard, de vader van Christiane en haar zusje, langs. Hij heet Klaus. De moeder van Christiane gaat met de kids weg en gaat op zichzelf wonen, even later komt Klaus erbij in. Dan gaan ze met zijn vieren naar een andere plaats, Rudow. Klaus vond dit huis echter te klein om al Christianes huisdieren in te houden, dus moest haar hond Ajax het huis uit en werd hij bij een vrouw ondergebracht met wie hij het goed kon vinden, echter kreeg deze vrouw kanker en moest hij naar iemand anders. Dit was voor Christiane een reden geweest nog minder thuis te zijn en met haar nieuwe vriendengroep door te brengen. Hiertoe behoorde ook haar latere beste vriendin, Kessi. Ze gingen al gauw naar Haus der Mitte en gebruikte daar eerst alleen rookwaren, maar later ook drugs en dat werd van kwaad tot erger. Ze begin met hasj (‘shit’) en ging pillen slikken en raakte al gauw verslaafd. Haar moeder had nog niks in de gaten. Ze kwam in aanraking met een groep jongens die ze in de discotheek ‘Sound’ ontmoette. Zij waren aan de heroïne. Christiane werd al gauw verliefd op Atze, een groepslid, totdat Uwe, een vriend van hem, Christiane hem vertelde dat hij een ander had. Een slonzig type dat totaal niet overeen kwam met Christiane, maar zij was ook al een ervaren spuiter en daar ging het Atze om. Christiane werd opgevangen door Detlef, hij liet merken dat hij van haar hield, maar ook hij was aan de heroïne. Hij tippelde er zelf voor op metrostation ‘Zoo’. Later tippelde hij ook om aan een shot voor Christiane te komen toen zij eenmaal was verslaafd. Zij kreeg namelijk last van een ‘Cold Turkey’, ofwel afkickverschijnselen. Toen Christiane thuis ook moest injecteren om niet last te krijgen van een Cold Turkey, betrapte haar moeder haar. Christiane was naar de badkamer gegaan en had de deur op slot gedaan, iets was als niet normaal bij hen thuis bekend stond. Toen haar moeder de hele tijd zat te zeuren om de deur open te doen en Christiane uit de badkamer vluchtte met haar tas, maar vergeten was haar bebloedde doekjes op te ruimen, kwam haar moeder erachter dat ze aan de drugs was. Eerst ontkende Christiane, maar later gaf ze toe en toen gaf ze toe aan haar moeder dat ze moest stoppen, maar dan wel met Detlefs. Intussen had Christiane zelf ook al getippeld om aan een shot te kunnen komen. Ze kwamen beiden bij Christiane thuis en haar moeder ging zich bekommeren om het clean te blijven van de twee, maar dit zonder succes. Er werd veel geprobeerd om Christiane van haar drugsverslaving af te helpen, maar alles zonder succes. Nu zit Christiane met een groep in een grote kuil waar niemand anders komt behalve zij. Daar nemen zij hun dagelijkse portie. Maar geen harddrugs meer.

Eigen mening:
Heel mooi boek, een echte aanrader. Ik had eerst ‘Crazy’ gelezen en daarna ‘Maikäfer Flieg’ en daarna ‘Christiane F.’. Crazy vond ik erg goed, maar dit boek is niets vergeleken met Christiane F. Echt heel mooi! Heel mooi verteld, ook door middel van de mening van haar moeder in het verhaal te weergeven. Misschien is het ook zo mooi, omdat het echt gebeurd is!


Mening van iemand anders:
In het begin dacht ik aan twee dingen: heel leuk, goed boek en saai, langdradig boek. Ik blijf bij mijn eerste gedachte. Het was een erg leuk, boeiend boek. Ik heb er ook veel van geleerd. Zoals dat het helemaal niet handig is om ooit aan drugs te beginnen. Ik weet nu hoe het kan lopen.
Toch vond ik het erg leuk omdat je meemaakte hoe mensen het ervaren, dat ze drugs gebruiken, hoe ze zich voelen. Christiane F. heeft het zelf allemaal zelf meegemaakt dus weet zij dit allemaal goed te beschrijven.
Maar toch heb ik wel een beetje bewondering voor Christiane.

Mening van een derde persoon:
Ik vind het boek van Christiane F heel erg goed. Ik vind het ten eerste erg leerzaam om over dit soort onderwerpen te lezen. Ten tweede vind ik de manier van schrijven zeer goed. Omdat het erg direct en zonder een blad voor de mond te nemen verteld wordt. Er wordt niet om de dingen heen gedraaid omdat het verkocht moet worden. Je leest gewoon zo als het is. Niet meer en niet minder. En dat is wat ik er zo goed aan vind.

Thema:
Eenzaamheid, drugsgebruik, verhalen, machteloosheid

Motief:
Waarschuwen

Opbouw:
Geen hoofdstukken, een lang verhaal met af en toe een inspringing om haar moeders gevoel uit te drukken.

Open einde:
Ze is nog steeds aan de drugs, echter dan wel niet zo erg meer.

Informatie over de auteur:
Christiane F. haar hele naam is Christiane Vera Flescherinow is geboren op 20 mei 1962 en ging schuil onder de naam Christiane F.