Vorstadtkrokodile door Max von der Grün

Vragen over het verhaal
A. Max von der Grün
De Krokodillenbende, 1976
De Fontein, Amsterdam

B. Ik heb dit boek gekozen omdat ik het al een paar keer heb gelezen en ik er nu wel een boekverslag over wilde schrijven.

C. De titel van het boek is De Krokodillenbende, omdat alle hoofd personen in het boek in die bende zitten, en deze bende lost een mysterie in het boek op waar het boek over gaat: het is dus de naam van de bende waar dit boek over gaat.

De hoofdpersonen in het boek zijn:

Deze kinderen horen bij de Krokodillenbende:
Dries: hij is 10 jaar en wordt ookwel melkweg genoemd omdat hij zoveel sproeten heeft. Hij is meelevend en soms een beetje angstig.
Koen: een jongen die in een rolstoel zit. Hij denkt veel na en is heel slim. Hij ` durft meer da de andere krokodillen.

Andere personen:
Olaf: de leider van de krokodillenbende, hij is 14 jaar
Maria: de zus van Olaf
Peter: hij heeft zwart haar. Hij peutert altijd in zijn neus
Wil: hij heeft lang blond haar. Hij bijt altijd op zijn nagels en daarom noemen ` ze hem ookwel konijn. Hij kan goed zwemmen.
Otto: hij kan een handstand op zijn fiets maken.
Theo: hij heeft rood haar en heeft altijd een schotse pet op. Hij wandelt soms ` met zijn kleine zusje.
Frank: hij wordt ookwel aapgenoemd omdat hij zo goed kan klimmen.

Ruud: hij heeft een mooie Franse fiets.

Mensen die niet bij de Krokodillenbende horen:
Donald: zijn vader werkt bij de politie. Hij doet altijd aardig tegen Koen. Hij is ` een beetje een sluw figuur.
Erik: hij doet zich anders voor dan hij is. Hij is een irritant mannetje, en ook ` sluw.

Je ziet het door de ogen van een persoon die alles observeert, alsof de schrijver een persoon is die erbij zit maar niet genoemd wordt als ‘ik’ vorm.

Het verhaal speelt zich waarschijnlijk rond 1975 zich af.
In het verhaal verloopt er ongeveer 3 maanden.
Het verhaal wordt in de juiste volgorde verteld.
Er zijn soms wel terugblikken van wat iemand bijv. gedaan heeft.

Het verhaal speelt zich in de stad Dortmund af (heb ik begrepen uit een samenvatting van het Internet).

Ik denk dat de boodschap van het verhaal is om kinderen te laten weten dat kinderen in een rolstoel geen rare mensen zijnen dat je met ze moet omgaan en ze moet opzoeken, omdat zij het moeilijk andersom kunnen doen. Een andere boodschap van het verhaal is dat als je steelt je uiteindelijk toch wel gepakt wordt.

Het taal gebruik vond ik wel makkelijk: er werden geen moeilijke woorden gebruikt, het verhaal was niet langdradig en dus makkelijk om te lezen.

Samenvatting

Naast de woonwijk is een klein bos genaamd " Klein Zwitserland" waar de bende een hut heeft gebouwd. Naar de steenfabriek gaan ze altijd voor de test als er weer iemand bij de krokodillenbende wil komen.

Het verhaal begint ermee dat Dries een test moet afleggen om bij de krokodillen te komen. Als hij deze test goed aflegt kan hij bij de Krokodillenbende komen. Hij moet een hele oude wankele ladder van 10 meter hoog beklimmen en dan naar een dak van de steenfabriek toe klimmen. Als hij op het dak is moet hij "Krokodil" roepen. Dries durft dit eigenlijk niet, maar hij probeert het toch. Heel langzaam gaat hij naar boven, naar het dak van de steenfabriek. Het lukt hem om boven te komen. Als hij weer heel voorzichtig naar beneden gaat, verschuiven er een aantal dakpannen waardoor hij naar beneden glijdt. Hij kan pas weer stoppen met glijden als hij in de dakgoot is beland. Nu breekt er ook een deel van de dakgoot af. De krokodillen schrikken hier zo van dat ze hun fietsen pakken en naar de stad vluchten.

Maria belt in de stad de brandweer en de rest is gewoon weggevlucht zonder hulp te halen. Zodra ze de brandweerwagen ziet, gaat ze die achterna. Ze kijkt van achter een aantal bosjes toe hoe Dries uit de dakgoot wordt gered. Zodra ze beneden zijn stort er een ander groot deel van de dakgoot in, waaronder het deel waar Dries had gezeten. De brandweer zegt tegen hem dat hij wel dood had kunnen zijn. De brandweer brengt Dries naar huis. Het fabrieksterrein was eigenlijk verboden terrein. Als Dries thuiskomt, vertelt hij het hele verhaal. Dries krijgt huisarrest.

Tijdens de 3e dag thuis ziet hij buiten een vrouw langs komen met een jongen in een rolstoel met bruin haar die ongeveer 12 jaar is. Zijn moeder vertelt hem dat die jongen toen hij drie was van de trap was gevallen en dat hij daardoor niet meer kan lopen. Dries gaat ‘s ochtends om half acht kijken voor het huis van de jongen hoe die naar school wordt gebracht in een busje. De jongen heet Koen.
Als Dries thuiskomt, vraagt hij aan zijn moeder of hij bij een keer bij Koen mag langsgaan. Zijn moeder vindt het goed.

Dries moet boodschappen doen. Bij de winkel ziet hij Koen buiten. Ze praten wat en Koen vertelt dat hij heel de bende kent, omdat hij altijd met een grote verrekijker in zijn kamer naar hun kijkt. Dries vraagt of Koen bij hem wil komen spelen, maar Koen kan niet in Dries’ huis komen want er is een te hoge drempel.

Nadat Dries boodschappen heeft gehaald gaat hij gelijk mee naar Koens huis. Ook om te kijken hoe je een rolstoel moet duwen.
In deze warme maand wordt bijna dagelijks ingebroken in het noordelijke deel van de stad. Er is steeds geen spoor van de daders en niemand die een aanwijzing kan geven. De inwoners denken dat de buitenlanders het hebben gedaan, de Turken en Italianen, die in een oude wijk achter Klein Zwitserland wonen. De politie noemt de inbrekers de geestenbende, omdat ze steeds geen spoor achterlaten.
De Krokodillen hebben het er op zondag in de boshut ook over.
Dries gaat bij Koen spelen en Koen vertelt hem dat hij weet wie de inbrekers zijn. Koen wil het paszeggen als Dries hem beloofd om hem mee te nemen naar de hut van de bende.
Hij vertelt Dries dat ze op scooters waren, hij zag een rode en groene. Dries vertelt dit aan Olaf en Maria.

Op een maandagmiddag gaat de hele bende op de fiets naar de hut in het bos, maar die blijkt weg te zijn.
Er is niets meer van over, hij is helemaal gesloopt. Olaf denkt dat de Italianen het hebben gedaan. Ze bedenken waar ze een nieuwe hut gaan bouwen. Ze gaan naar de oude steenfabriek en zijn van plan om van die stenen die ze daar vinden in een hoek van een stenenopslagplaats een nieuwe hut te bouwen. Ze bouwen met de stenen een dikke muur en ze vinden ook nog een tafel die ze kunnen gebruiken.

Olaf zegt dat Dries Koen morgen maar moet meenemen.
Weer op maandag om vier uur wacht de bende bij Koens huis tot hij wordt thuisgebracht door de speciale schoolbus. Ze nemen Koen dan mee naar het bos naar de plaats van hun oude hut. Dries en Maria duwen. Daarna gaat Koen mee naar de nieuwe hut in de steenfabriek.

Ze beginnen in de stenenopslagplaats weer te werken en Koen kijkt. Koen gaat een beetje rondrijden op het terrein en rijdt een donker kantoorgebouw in. Hij ziet niets omdat er helemaal geen licht naar binnen schijnt, waardoor hij niet ziet dat het een beetje steil afloopt waardoor hij een stuk naar beneden rolt.

hij kan nu zijn rolstoel niet meer bewegen. Hij roept om hulp, maar de anderen horen hem niet. Maria hoort na 20 minuten Koen roepen en ze gaan er met z’n allen op. Als ze in het gebouw zijn zorgen ze dat Koen zijn rolstoel weer kan gebruiken en Koen heeft ondertussen een luik ontdekt dat naar een kelder gaat. De bende gaat erin kijken en ze vinden een ruimte vol met honderden wijnflessen, bier, radio’s, tv’s, sigaretten en 2 fietsen. Ze sluiten snel de kelderdeur en gaan terug naar hun hut.

Ze denken dat het waarschijnlijk de gestolen spullen van de inbrekers zijn. Koen zegt dat ze nu konden uitzoeken wie de inbrekers zijn. Tot het begin van de zomervakantie komt de bende haast niet bij de steenfabriek. Koen probeert zo vaak mogelijk alles in de gaten te houden via het raam van zijn kamer waar hij uitzicht heeft over het grootste gedeelte van de steenfabriek. Nadat Frank even langskomt, ziet Koen dat drie jongens met scooters het fabrieksterrein oprijden. Hij denkt dat het Franks broer, genaamd Erik, en Donald; zijn vader is agent . De derde kende hij niet.

Hij denkt dat hij zich heeft vergist, omdat hij Erik een beetje kent en hij altijd aardig tegen Koen heeft gedaan.
In de tweede vakantieweek gaat de bende weer naar de fabriek en ze ontdekken dat er in de kelder niets verandert is. Als Koen thuis komt, vertelt hij zijn moeder alles en zegt tegen Dries dat hij Erik heeft gezien en dat hij misschien dader is, met nog een paar andere jongens.

De ouders van de bende hebben allemaal niet zoveel geld, waardoor ze allemaal niet op vakantie gaan. De bende wil niet geloven dat Erik iets met de inbraken te maken heeft.
Koens vader ziet in de krant dat de steenfabriek in de herfst zal worden afgebroken, maar de grote schoorsteen naast het bureaugebouw wordt al over een paar dagen afgebroken omdat het op instorten staat. Als de hele bende dit hoort, weten ze dat de inbrekers binnenkort hun spullen uit het magazijn moeten halen.

De bende spreekt af dat ze elkaar morgenmiddag zien als de schoorsteen wordt gesloopt. Koen krijgt een pijl en boog en schietschijf van zijn ouders, omdat de dokter heeft gezegd dat hij wel veel met z’n armen moet bewegen, om in conditie te blijven.

De hele bende gaat de volgende dag naar de sloop van de schoorsteen en de schoorsteen kijken. Daar zijn ook Erik en zijn vrienden. Ze zien met zijn allen toe hoe alles gebeurt en Erik en zijn vrienden waren na afloop opgelucht. Olaf en Koen geloven steeds meer dat Erik de inbreker is, maar ze kunnen niets bewijzen.

De daaropvolgende zondag is er in het bos een braderie die eens in de 3 jaar wordt gehouden door een aantal sport- en zang-verenigingen. Er is daar veel te doen en te kopen. De opbrengst gaat naar de verenigingen. Dries en de bende zijn er ook. Koen denkt dat de inbrekers de buit uit het magazijn op de steenfabriek nu gaan verhuizen nu iedereen in het bos bij de braderie is. De hele bende op Frank na gaat naar de steenfabriek. Frank komt daar later ook nog aan. (Ken wilde hem niet mee nemen omdat hij vermoedt dat Franks broer een van de inbrekers is) nadat ze daar een tijdje zijn zien ze inderdaad ineens een VW-busje verschijnen. De inbrekers blijken Erik, Donald en nog iemand die ze niet kennen te zijn.

De inbrekers beginnen met alles in te laden. Ondertussen komen er nog een paar Italiaanse kinderen aangelopen die een fiets pakken, maar later worden weggejaagd door Erik en de rest. De bende weet niet wat ze moeten doen, maar opeens gaat Koen het terrein op en de inbrekers zien hem. De inbrekers komen op hem af en bedreigen hem. Om zichzelf te verdedigen schiet Koen een pijl in Eriks dijbeen.
De 3e inbreker is ongemerkt achter Koen gaan staan en duwt hem tegen een muur aan. De hele bende verschijnt dan en zij verjagen samen de inbrekers door allemaal spullen zoals stenen naar hen toe te gooien. Koen houdt er alleen een soort schram aan over en ze zeggen dat dit door een tak uit het bos kwam. Ze spreken af om de volgende dag met de hele bende te bespreken of ze de inbrekers aangeven of niet.

Acht dagen later gaan Maria, Dries en Koen op weg naar de minigolfbaan. Onderweg komen ze Erik tegen die Koens rolstoel omduwt zodat die met het kleine voorwiel vast komt te zitten in het gaas van een hek. Erik zegt dat hij Koen nog zal terugpakken. Maria en Dries gaan naar het politiebureau en geven Erik en de rest aan en Dries geeft ook het kenteken van het VW-busje dat hij gezien had.

Op de één na laatste vakantiedag wordt de gehele steenfabriek gesloopt. Erik en de rest zijn na een dag na hun arrestatie weer vrijgelaten, omdat zij nog minderjarig zijn. Ze wachten op de rechtszaak. Frank komt nog langs bij Koen om te vertellen dat de beloning over alle krokodillen eerlijk wordt verdeeld maar dat Koen Franks deel krijgt om een speciale fiets voor hem te kopen.
Een week na de vakantie bouwt de bende in het bos weer een nieuwe hut.

Mijn mening
Mijn mening over het verhaal is dat het wel een leuk verhaal is, maar dat het wel een beetje een simpel verhaal is en dat het te voorspelbaar is. Ik heb hem nu wel genoeg gelezen. Ik zal niet meersnel dit boek uit de kast trekken.

Over de Schrijver Max von der Grün.

(Ik kon niet zoveel vinden over de schrijver van dit boek, (omdat alles in het Duits was) wat er over hem was.)

Max von der Grün is geboren in Duitland. Max von der Grϋn heeft de handelsopleiding gedaan. In de 2e wereldoorlog werd hij gevangen genomen. Na de 2e wereldoorlog en na zijn gevangenschap, werkte hij als metselaar en vanaf 1951 als mijnwerker in het Ruhrgebied. Sinds 1963 leeft hij als vrije schrijver in Dortmund. Hij is lid van PEN en de groep 61. Verder heeft hij de boeken geschreven:
Zwei Briefe an Pospischiel
Die Lawine
Flachenbrand
Friedrich und Friederike
Irrlicht und Feuer
Manner in zweifacher Nacht
Springflut
Stellenweise Glatteis
Vorstadtkrokodille
Spate Liebe