Späte Liebe door Max von der Grün

1: Zakelijke gegevens

auteur: Max von der Grün
titel: Späte Liebe Erzählung, DTV Grossdruck, München, 1991-?, 162 blz. (eerste druk 1982)
genre: roman

2: Eerste reactie

keuze: Ik heb het gekozen omdat het verhaal op de achterkant van het boek me wel aansprak.
inhoud: Het boek viel me een beetje tegen. Het las wel gemakkelijk. Maar het verhaal was een beetje saai.

3: Verdieping

samenvatting: Het verhaal gaat over Margarete Gmeiner en Wolfgang Burger. Ze zijn allebei 70 jaar oud en weduwe respectievelijk weduwnaar. Op een dag zijn ze allebei op het kerkhof om de graven van hun overleden partners te bezoeken. Ze ontmoeten elkaar en kletsen wat. Burger nodigt Gmeiner uit om nog wat te gaan drinken in het café. Ze worden verliefd op mekaar.
Burger neemt Gmeiner mee op een rijnreisje. Gmeiner vraagt zich af of dat nog wel kan, verliefd zijn terwijl je al zeventig bent, ook schaamt ze zich een beetje voor haar omgeving. Burger heeft er geen problemen mee om nog verliefd te zijn op deze leeftijd. Daarom doet hij haar ook een aanzoek. In de eerste instantie wil Gmeiner dit niet. Maar Burger weet haar toch te overtuigen.
Gmeiner weet niet hoe ze haar zoon (Horst), haar schoondochter (Edith), haar kleindochter (Susanne) en haar beste vriendin (Hildegard) moet vertellen dat ze opnieuw gaat trouwen. Ze weet dat ze dit raar zullen gaan vinden. Ook Horst zijn vrienden reageren nogal lacherig op de verloving, maar dat kan Burger niets schelen.
Gmeiner vertelt haar zoon en schoondochter uiteindelijk niets. Susanne en Hildegard weten het wel. Susanne vindt het helemaal niet raar.
Burger en Gmeiner gaan vlak voor het huwelijk samenwonen. En na het huwelijk gaan ze een paar dagen naar Parijs. Voor het eerst voelt Gmeiner zich helemaal gelukkig met het huwelijk.
Wanneer ze weer thuis komen, blijkt Susanne al twee dagen in hun huis te zitten ze hield het thuis niet meer uit. Haar ouders maken de hele dag ruzie en gaan scheiden. Susanne gaat bij Hildegard wonen en sluit vrindschap met Richard (Hielp Burger toen hij nog alleen woonde met van alles).
Vanzelfsprekend komen Horst en Edith naar Gmeiner toe om hun dochter terug te halen. Natuurlijk komen ze erachter dat Burger en Gmeiner getrouwd zijn. Ze nemen het totaal niet serieus. Ze denken alleen maar aan zichzelf.
Gmeiner vertelt haar zoon dat ze nog een paar mooie jaren wil en dat het haar zaak is wat ze doet. Ze vindt dat Edith en Horst eerst hun problemen moeten oplossen. Susanne blijft nog bij Hildegard wonen. Horst gaat terug naar Keulen om zijn huwelijksproblemen op te lossen. En Burger en Gmeiner hebben een gelukkig leven samen.

onderzoek van de verhaaltechniek:
· schrijfstijl: Het verhaal is een beetje afstandelijk geschreven. Hij blijft de verhaalfiguren bijvoorbeeld het hele verhaal lang bij hun achternaam noemen. Het verhaal is met weinig emoties geschreven het heeft iets zakelijks, er worden vooral feiten beschreven.

· Ruimte (plaats en tijd): Het speelt zich af in een klein stadje in Duitsland in 1980. Dit is niet echt van groot belang voor het verhaal. Het verhaal heeft een informatieve opening, de verhaalfiguren worden geïntroduceerd. Het boek heeft en gesloten einde. Het verhaal wordt in de chronologische volgorde verteld.

· verhaalfiguren: Margarete Gmeiner een weduwe van zeventig jaar, ze maakt zich vooral druk om andere mensen, en ze voelt zich alleen sinds de dood van haar man. Wanneer ze Burger ontmoet voelt ze zich weer gelukkiger. Ze gaat ook meer aan zichzelf denken in plaats van alleen maar aan anderen. Wolgang Burger is een weduwnaar van zeventig jaar. Het alleen leven bevalt hem helemaal niet en hij is dan ook blij dat hij Gmeiner ontmoet. Hij is iemand die juist wel aan zichzelf denkt, niet om een egoïstische manier, maar op een normale manier. Hij is dolgelukkig met Gmeiner. Hildegard is al vijftig jaar lang de beste vriendin van Gmeiner. Ze is nieuwsgierig en een bemoeial. Ze snapt niet dat twee mensen van zeventig zich nog zo jong en onbezonnen kunnen gedragen. Richard is een dienstweigeraar, die daarom in het bejaardenthuis moet werken. Hij helpt ook Burger in ruil voor een woonruimte. Hij vindt het huwelijk maar onzin. Maar is ook niet tegen het huwelijk.

· situaties: Gmeiner en Burger ontmoeten elkaar op het kerkhof. Ze maken een reisje naar de Rijn. Ze worden verliefd. Ze gaan samenwonen. Tenslotte gaan ze trouwen, en gaan ze op huwelijksreis. Ze leven nog lang en (?) Gelukkig samen.

· vertelwijze: auctoriaal verhaal, de verteller komt zelf niet in het verhaal voor, hij kent de de gedachtes van alle verhaalfiguren. Hij citeert ze wel regelmatig.

Op zoek naar de thematiek: Het thema van het verhaal is liefde op late leeftijd. Dit denk ik omdat de hoofdpersonen al 70 zijn maar toch nog een relatie beginnen. Ze twijfelen zelf ook aan die relatie. Vooral Gmeiner is er niet zeker van of dit wel kan. Ook de vrienden en familieleden van het stel hebben allemaal wel mening over hun relatie.

Het verband tussen de titel en het thema lijkt me wel duidelijk. Ik denk niet dat ik die nog uit hoef te leggen.

Plaats in de literatuurgeschiedenis: Het is voor het eerst gepubliceerd in 1982. De schrijver is geboren in 1926. Hij was soldaat en heeft die jaar in Amerikaans gevangenschap geleefd. Het tijdvak waarin het verhaal geschreven is, is de periode 1980-heden. Ik zou eigenlijk niet weten bij welke stroming het verhaal hoort. Het is een beetje zakelijk geschreven, er wordt wel over gevoelens gesproken. Maar dan op een redelijk afstandelijke manier. Misschien is dat iets typisch voor een bepaalde stroming.

4: Beoordeling

Ik vond het boek minder leuk dan ik in de eerste instantie gedacht had. Het boek was wel makkelijk te lezen, maar er gebeurde eigenlijk erg weinig. Het verhaal sukkelde maar een beetje door. Ze besloten nogal makkelijk en snel dat ze wilde trouwen. En iedereen liet wel merken dat ze het raar vonden, maar niemand deed echt wat tegen het huwelijk. Dat had het verhaal veel spannender kunnen maken.
Het was wel een voordeel dat het boek makkelijk te begrijpen was. Het was in de chronologische volgorde verteld en de verhaalfiguren werden eerst voorgesteld, dat was wel erg makkelijk te volgen. Het thema was op zich wel leuk. Burger vond ik ook wel een grappig figuur. Het kon hem niet zo veel schelen wat andere van het huwelijk vonden. Dat gevoel wist hij heel makkelijk op Gmeiner over te brengen.
Ik zou een andere persoon niet aanraden dit boek te lezen. Er gebeurt te weinig in het verhaal.