Im Westen nichts Neues door Erich Remarque

Titel: All quiet on the western front Auteur: Erich Maria Remarque Samenvatting: Het verhaal speelt zich af tijdens de Eerste Wereldoorlog. Baumer zit met zijn klasgenoten in de examenklas, ze zijn geslaagd. Hij kijkt naar buiten en ziet een vogel, hij tekent hem na, dan wordt hij wakker geschud door zijn leraar. De leraar loopt de leerlingen omwijs te manipuleren en aan te moedigen om in het leger te gaan. Baumer en de meeste klasgenoten worden beinvloed en melden zich vrijwillig aan in het leger. Al bij hun keiharde training valt hun de moed in de schoenen om een held te worden. Ze leren marcheren en allerlei vechttaktieken. Ze mogen niet zelf nadenken want doet doen hun meerdere wel, als ze het wel doen krijgen ze straf. Als ze bijna klaar zijn met hun training gaan ze hun trainer Himmelstoss terugpakken. Ze doen een zak over zijn hoofd en slaan hem allemaal en snel gaan ze weer weg. Enkele dagen later zijn ze klaar met hun opleiding, ze gaan de oorlog in om de keizer te dienen, voor god en om een held te worden. Als ze bijna vertrekken met de trein naar het front komt er een trein aan met gewonden. Ze stappen in de trein en gaan naar het front. Omdat een nieuw peloton altijd een oude soldaat moet hebben krijgen ze een soldaat die al de hele oorlog meevecht. Al bij hun eerste patrouille worden ze beschoten met granaten. Snel springen ze allemaal in de berm. De paarden raken zwaar gewond. Dit wordt de eerste traumatische ervaring van Baumer, hij heeft medelijden met de paarden, hij wil ze dooschieten om ze van hun pijn te verlossen. Maar hij wordt tegen gehouden omdat hij door te schieten zijn medesoldaten kan verwonden. Nadat de beschieting was opgehouden worden de paarden uit hun lijden verlost en gaan ze terug naar de barakken. De volgende dag wordt hun eerste dag in de loopgraven. Het is daar een hel, de Fransen vallen aan, worden neergemaaid door een Duits machinegeweer en de Duitsers vallen aan en worden neergemaaid door een Frans machinegeweer, en zo gaat het spelletje de hele dag door. Deze scenes geven je een goed beeld van de loopgraven oorlog. Een vriend van Baumer wordt in zijn voet geraakt, ze zijn allemaal erg blij voor hem want dat zal hem naar huis brengen. Maar zijn voet wordt geamputeerd, zijn schoenen mag een van z’n vrienden hebben en later op de dag overlijdt hij. Een paar maanden later lopen ze door een Frans stadje, er is daar veel Duitse troepenverplaatsing door middel van auto’s en paarden. Het stadje wordt hevig onder vuur genomen door de Fransen. Snel vluchten ze de berm in met hun peleton. Baumer en een vriend van hem raken gewond, ze gaan naar een nood-hospitaal. Daar wordt de been van Baumer z’n vriend geamputeerd, Baumer geneesd weer. Baumer z’n vriend wil zelfmoord plegen, maar Baumer voorkomt dat. Dan krijg Baumer zestig dagen verlof om weer helemaal te genezen en uit te rusten. Daar gaat hij naar de moeder van de overleden vriend, de moeder heeft kanker. Hij zei haar dat haar zoon een snelle dood heeft gehad, dat is niet waar en de moeder gelooft het niet. Na het te hebben gezworen. De volgende dag gaat hij naar zijn vader die hem mee wil nemen naar een vriend om op te scheppen. Onder het gesprek hebben de vader en de vriend het vooral over de oorlog en wat er moet gebeuren. Baumer merkt dat hun niet goed op de hoogte zijn van het front en wat voor hel het daar is. Dan gaat hij naar z’n oude leraar, die is blij om hem te zien. Ze hebben het over de klas van vorig jaar waar Baumer in zit. Hij vertelt de leraar over zijn overleden vriend, de leraar kent die overleden vriend opeens niet meer. Na 3 dagen verlof wil hij weer terug naar het front. Daar zijn inmiddels weer drie van z’n vrienden overleden. Ook de nieuwkomers overlijden snel door het gebrek aan ervaring. Als Baumer in het front een franse soldaat neer steekt krijgt hij spijt, de franse soldaat blijft de hele nacht huilen en roept om hulp. Baumer merkt dat de vijand ook gewoon mensen zijn. Dit is het keerpunt in zijn leven, hij ziet in dat de hele oorlog geen enkele zin heeft. Als ze allemaal een jaar in de oorlog hebben gezeten komt Himmelstoss ook meevechten, dit doet hij niet vrijwillig. Hij wordt gestraft omdat hij te ver ging tijdens de opleiding van nieuwe soldaten. Hij heeft geen inzicht en hij ligt bang en huilend in een kuil terwijl zijn soldaten onder zijn leiding hun leven wagen even verderop. Kort daarna krijgen de soldaten allemaal een nieuw uniform en worden ze bezocht door de keizer, Himmelstoss krijgt een medaille. De oude soldaat gaat samen met Baumer eten halen voor de soldaten tijdens hun reis worden ze beschoten, de oude soldaat raakt gewond. Baumer neemt het zware lichaam op z’n rug en rent naar een hospitaal. Tien minuten later komt hij daar aan daar is de oude soldaat ondertussen al overleden. Nu heeft hij bijna geen vrienden uit zijn eindklas meer die leven, een is er in een gesticht, zes deden niet mee met de oorlog en 3 leven nog die met de oorlog meededen van de 20 leerlingen in totaal. De vrede komt steeds dichterbij, ondertussen wordt er nog steeds gevochten. De loopgraven zijn in slechte staat, ook worden ze niet goed bevoorraad. Als Baumer opeens een vogel in een boom ziet gaat hij staan en tekent hem na, dan wordt hij neergeschoten.