Im Westen nichts Neues door Erich Remarque

Uitgeverij: Kiepenheuer & Witsch
1e druk: 1929
Aantal blz: 197
Autobiografie van de Schrijver: Erich Maria Remarque is in 1898 in Osnabrück geboren, ze zat op school op het katholieke leraarseminar. In 1916 ging hij als vrijwilliger het leger in. Na deze oorlog, de 1e Wereld Oorlog, was hij leraar, koopman en journalist, eerst in Hannover en later in Berlijn, geworden. Deze oorlogs roman maakte hem in 1929 erg beroemd. In 1932 verliet hij Duitsland en ging in Tessin, zwitserland wonen. Zijn boek werd in 1933 eerst verboden door de Nazi’s, maar in 1938 toch uitgebracht. Na de 2e Wereld Oorlog werd hij een Amerikaase burger en van af 1941 tot aan zijn dood in 1970 woonde hij in Zwitserland. Voorbeelden van ander werk van hem is Der Weg zurück, Liebe deinen Nächsten (1940), Arc de Triomphe (1946), Die Nacht von Lissabon (1962), Der Himmel kennt keine Günstlinge (1963) ik denk ook dat hij merendeel het thema oorlog in zijn boeken gebruikt. Dit komt waarschijnlijk omdat hij er zelf ook in heeft gezeten. Dit boek is een oorlogsroman. Het is niet in delen, het is een normaal boek. Het boek is in 12 hoofdstukken verdeeld, zonder titels met een voorwoord en een nawoord. Het verhaal is van uit een ik-persoon geschreven. De 4 belangrijkste personen uit het boek: Ø Paul Bäumer è de hoofdpersoon; Paul is een sympathieke jongen, zelfs tegen de vijand, hij denkt vaak na over het leven voor de oorlog en praat hier vaak met zijn vrienden over. Ø Stanislaus Katczinsky è hij is de aanvoerder van de groep van Paul en een goeie vriend van hem. Ø Albert Kropp è Hij zat vroeger in dezelfde klas als Paul en zit nu in de zelfde groep als Paul. Ø Franz Kemmerich è Hij is ook een oude schoolkameraad van Paul en overleed in strijd. Inhoud: In 1916 komt de 19-jarige Paul Bäumer met 6 vrienden, vanuit de schoolbanken, als vrijwilliger in het leger. Ze zijn door hun leraar Kantorek al helemaal klaar gemaakt voor de oorlog, als je niet in het leger ging was je een laffard. Ze komen eerst in een trainingskamp, Paul komt in dezelfde groep als Kemmerich, Kropp en Müller. Als ze aan het front komen is het anders dan ze hadden verwacht. Je vecht er voor je zelf, om zelf te kunnen blijven leven. Als snel heet Kemmerich een schotwond in zijn been, die geamputeerd wordt. Hij overlijdt uiteindelijk, nadat hij Paul heeft gezegd zijn moeder te schrijven. Ondertussen komen er steeds meer kleine kinderen aan het front. Het wordt steeds erger, iedereen is bang en het enige wat nog telt is overleven en doden. Als hij 17 dagen verlof heeft, gaat hij naar zijn familie en naar de moeder van Kemmerich, die hem eerst niet geloofd. Hij hoort ook dat zijn oude leraar ook het leger in is gegaan. Voordat hij naar het front terug gaat, moet hij nog een curcus doen. Hij komt een groep gevangen Russen tegen, hij begrijt niet waarom zij hun vijand is en geeft ze sigaretten en levensmiddelen. Terug in aan het front, zit hij in een aanval, hij vermoordt een Franse soldaat en voelt zich meteen schuldig. Hij belooft de soldaat, Gérard Duval, zijn vrouw te schrijven en blijft bij hem tot hij dood is. Dan komen er 3 goeie weken, ze moeten een voedsel voorraad bewaken, van een verlaten dorp, dus er is nu genoeg voedsel. Tijdens een aanval van de Fransen, raken Paul en Albert Kropp gewond aan hun been. Paul overleeft het, maar Alberts been wordt geamputeerd. Na een tijdje zijn alleen Paul en Katczinsky nog in leven. In de zomer van 1918, sterft ook Paul's laatste vriend Kat, hij is nu als enige over van hun vrienden groep. Hij beseft dat hij zo niet terug het normale leven in kan, hij heeft te veel gezien en gedaan, dit zal hij nooit vergeten. In oktober 1918 overlijdt ook hij. Die dag komt het bericht: ‘Im Westen sei nichts Neues zu melden’.