Het ijskoude paradijs door Jana Frey

Inleiding Dit boek komt uit de bibliotheek. Ik heb het gekozen omdat het over Jehova’s getuigen gaat en daar wist ik eigenlijk niets over. Bovendien leek dit boek me gewoon wel leuk. Dit verhaal is trouwens echt gebeurd. Inhoud Dit boek gaat over een meisje dat Jehova’s getuige moet worden omdat haar stiefmoeder het ook is. De hoofdpersoon In dit boek is eigenlijk maar een hoofdpersoon en dat is Hannah. Ze heeft geen vaste leeftijd in het verhaal. Hoe verder je leest hoe ouder ze wordt. Er staat niet echt in hoe ze eruitziet of wat haar hobby’s zijn dus daar kan ik niets over schrijven. Het verhaal De moeder van Hannah gaat dood als ze nog heel jong is. Haar vader wordt daar heel erg depressief van en sluit zichzelf helemaal af. Maar op een dag ontmoet hij een nieuwe vrouw, Roswitha. Doordat hij Roswitha ontmoet komt hij uit zijn dip en gaat hij weer normaal leven. Op Hannah’s achtste verjaardag trouwen haar vader en Roswitha. Er wordt helemaal geen aandacht aan de verjaardag van Hannah besteed. Roswitha zegt dat verjaardagen vieren tijdverspilling is. Dat vindt ze ook van Kerstmis, Pasen en al die andere feesten. Dat komt omdat ze Jehova’s getuige is en Jehova zegt dat feesten onzin zijn. Hannah en haar vader worden ook Jehova’s getuigen. Hannah vindt dat eerst helemaal niet erg ook al mag ze niet met kinderen omgaan die geen Jehova’s getuige zijn, geen broeken dragen, niet naar feestjes gaan en wordt ze op school gepest. Later, als Hannah de hoofdrol in een schoolmusical krijgt, mag ze van Roswitha niet meedoen, maar dan komt Hannah in opstand. Ze heeft nu eindelijk in de gaten dat ze wel erg weinig mag. Haar ouders, grootouders en broeder Jochem worden hier heel boos om. Ze krijgt ruzie met hen en alsof dat nog niet erg genoeg is wordt ze ook nog eens verliefd en dat mag natuurlijk niet van Roswitha. Het wordt nog erger als die jongen ook op haar verliefd blijkt te zijn. Na een poosje kan Hannah er niet meer tegen en loopt ze weg. Iedereen uit de sekte is nu op zoek naar haar. Om te voorkomen dar ze gevonden wordt logeert ze steeds bij iemand ander uit de klas en ze krijgt eindelijk vrienden. De leraren van haar school proberen om met haar ouders te praten maar die luisteren niet. Na een poosje wordt ze toch gevonden door broeder Jochem. Die brengt haar naar huis en thuis wordt ze zo erg geslagen dat ze bijna dood gaat. Dan opeens roept haar vader: “Je mag niet dood gaan.” Dat riep hij ook toen Hannah’s moeder dood ging. Opeens wordt de deur ingetrapt en komen er vrienden van Hannah binnen. Samen het haar vader brengen ze Hannah naar de opa en oma van de kant van haar overleden moeder. Daar blijft ze wonen en zo komt het allemaal toch nog goed.
Fragment “Hallo Hannah” zei een vreemde vrouw die opeens in ons huis stond en naar me glimlachte. “Lust je een pannenkoek?” Ik knikte verlegen. “Dit is Roswitha,” legde mijn vader uit en ik verbaasde me over de manier waarop hij naar deze vreemde vrouw keek. Hij keek tevreden en bijna vrolijk, net zoals hij vroegen naar mijn moeder had gekeken. Ik was in de war en fronste mijn voorhoofd en ik keek hoe de hand van mijn vader naar de hand van deze vreemde vrouw greep. Later bakte Roswitha een grote toren pannenkoeken die ik naar de woonkamer mocht brengen. We aten onze eerste gezamenlijke maaltijd en ik luisterde opgelucht naar de stille, bijna vergeten lach van mijn vader. Hij leek helemaal veranderd. ’s Middags kreeg Roswitha het van mijn vader gedaan om een bezoekje aan de dierentuin te brengen. We stapte met z’n drieën in Roswitha’s gammele kleine Opel en reden weg. In de dierentuin kocht mijn vader een kanjer van een ijsje en Roswitha een dierentijdschrift en een ingepakt peperkoeken hart. Lieveling, stond erop, in roze suikerglazuur. “Hier, Hannah, dit is voor jou,”zei ze en ze hing het hart om mijn nek. Plotseling kreeg ik hartkloppingen en kon niets meer antwoorden. Ik werd helemaal duizelig en verlangde ernaar door Roswitha in de armen genomen te worden. Ik wilde dat ze me streelde, dat ze me kuste, dat ze me wiegde, dat ze nieuwe pannenkoeken voor me bakte, dat ze liedjes voor me zong, dat ze mijn moeder was. Mijn moeder! – Ik kreeg het warm en koud tegelijk en een ogenblik lang sloot ik mijn ogen. De herinnering aan mij moeder… Ik heb dit stukje gekozen omdat je hier kan zien dat Roswitha niet alleen maar gemeen is maar ook heel lief kan zijn. Commentaar Het is een heel mooi boek maar het is allemaal wel zielig voor Hannah. Ik vind het alleen jammer dat de schrijfster niet zo veel over Hannah vertelt, hoe ze eruitziet en zo. Ik vind de titel goed bij het verhaal passen en ik ben blij dat het goed afloopt. Ik raad dit boek wel aan maar ik weet niet of iedereen het leuk vindt. Ik vond het wel erg leuk. Ik denk dat hier wel een film over gemaakt kan worden, het is een goed verhaal en dan kunnen mensen meteen wat meer over Jehova’s getuigen te weten komen.