Die unendliche Geschichte door Michael Ende

- Die unendliche geschichte
Auteur: Michael Ende

1 Beschrijvingsopdracht
Motivatie
In eerste instantie wou ik het boek “De ontdekking van de Hemel” lezen. Maar toen kwam het laatste deel van Harry Potter uit. Ik kon de verleiding niet weerstaan en ik heb dat boek eerst gelezen. Maar Harry Potter heeft 541 pagina’s en De ontdekking van de Hemel heeft 927 pagina’s. Dit boek kon ik dus nooit uitlezen hebben voordat we het verlag af moesten hebben. Daar om besloot ik om een ander iets dunner boek te kiezen.
Ik heb toen dit boek gekozen omdat Heike er in aan het lezen was en ze het een leuk boek vond. Daarnaast vind ik dit zo’n boek wat je gelezen moet hebben.

Persoonlijke reactie

Ik vond het een leuk boek omdat het niet een gemakkelijk boek is. Het land wat ze beschrijven zit ingewikkeld in elkaar, en kan alleen maar bestaan omdat mensen er in geloven. Hoe het boek ook geschreven is moeilijk om te beschrijven. Het boek schrijft namelijk zich zelf.
Ik vond het ook een leuk boek omdat het op een aparte manier geschreven is. Het is in 2 kleuren geschreven. De twee kleuren geven de 2 verschillende werelden aan. Op deze manier zitten er twee verschillende verhaallijnen in. Alleen de ene verhaallijn leest over de andere.

Samenvatting

Bastiaan Balthazar Boeckx is de hoofdpersoon. Hij wordt gepest op school. Zijn moeder is dood. Zijn vader heeft het daarmee nog steeds moeilijk.
Als Bastiaan een boekwinkel in vlucht, omdat er voor de zoveelste keer pestjongens achter hem aan zitten begint een avontuur waar hij nog geen weet van heeft.
Bastiaan lucht zijn hart bij Karel Konraad Koriander, de eigenaar van de boekhandel, die eigenlijk helemaal niet aardig tegen hem is. De telefoon gaat en mr Koriander gaat hem opnemen. Dan zit Bastiaan het boek liggen waar mr Koriander in het lezen was. Op het moment dat Bastiaan het boek aanraakt wordt hij betovert en kan/wil hij het boek niet meer los laten. Dit gaat zo ver dat hij het boek besluit te stelen.
Als hij naar school is gerend en voor zijn klaslokaal staat heeft hij het lef niet om naar binnen te gaan. Hij gaat de zolder van zijn school (het oude magazijn) om daar het boek lezen. De plek is perfect, wat hij kan de deur dicht doen, er liggen een paar zacht turnmatten en een paar paarden dekens om zich warm te houden. Als het na een tijdje te donker wordt vindt hij ook nog een paar kaarsen.

Al.s hij zich zelf geïnstalleerd heeft begint hij te lezen, en veranderd de tekst van kleur.
Het verhaal gaat over het rijk Fantasia. Daar rukt het "Niets" op. In de vorm van een grijze leegte verdwijnt Fantasie. Als je naar het niets kijkt heb je het gevoel als of je blindt bent geworden.
Allerlei afgezanten van volkeren verspreid over het hele rijk, reizen naar het hart van Fatasia, De Ivoren Toren. Hier woont de Kleine Keizerin en ze willen allen omraad vragen bij Haar.
Maar de Kleine Keizerin is ziek. Caíron, de beste dokter in heel fantasia, krijgt AURYN mee, om die, op verzoek aan Atréjoe te geven. Met de opdracht om voor haar het Grote Zoeken te verrichten.
De AURYN is een medaillon die te kracht, en het teken geeft dat je een afgezant van de Kleine Keizerin bent. Elk wezen in heel Fantasia heeft hier respect voor en er zal je niets overkomen zo lang je hem draagt.

Caíron vind Atréjoe en hij begint het Grote Zoeken samen met zijn paard. In een droom verteld een purperen bizon dat hij naar Oeroude Morla moet gaan. Zij woont in de moerassen van der droefheid.
Daaraan gekomen wordt zijn paard overmeesterd door alle droefheid, en zakt weg in het moeras. Atréjoe gaat alleen verder en vind Oeroude Morla. Zij vertelt dat de keizerin een nieuwe naam nodig heeft. Ze zegt dat deze naam niet door iemand uit Fantásië gegeven kan worden. Als hij vraag wie dat wel weet zegt ze dat hij naar Oeyoelalá moet gaan. “Het” woont in het Zuidelijk Orakel, maar ze zegt dat hij daar nooit op tijd kan zijn omdat het zo verschrikkelijk ver weg is. Toch gaat hij op weg en komt hij bij Ygramoel de Vele. Deze heeft een web boven een afgrond. Op dat web ziet hij een geluksdraak in het web zitten. Hij vraagt aan Ygramoel of hij de draak wil sparen, want zijn paard is dood. Ygramoel antwoordt dat dat niet kan. Want de draak heeft gif in zijn lijf zitten dus de draak zal binnen 1 uur doodgaan. Maar Ygramoel zegt dat hij wel een ander transporteermiddel kan gebruiken. Iedereen die zijn gif in zijn lijf heeft kan, voor dat hij dood gaan overal heen reizen, door er slechts aan te denken. Atréjoe besluit om zicht te laten bijten en reist zo naar het Zuidelijk Orakel.
Als Atréjoe bijkomt wordt hij verpleegt door twee kabouters, die tegengif hebben gegeven. Atréjoe merkt dat de geluksdraak Foechoer hem gevolgd is, wat hij is immer ook gebeten.
De mannelijk kabouter is wetenschapper en vertelt alles over Oeyoelá en de 3 poorten. En Atréjoe gaat, na dit gehoord te hebben naar de eerste poort.
De eerste poort is de poort van de Sfinxen. Deze poort kan men alleen passeren als ze zelf kennis hebben en zich zelf niet te goed voelen. De tweede poort is de poort van de spiegel. In deze spiegel zit de persoon zoals hij werkelijk is. In deze poort ziet Atréjoe Bastiaan. Bastiaan snapt dat niet, want hij leest hoe hij zelf hier opzolder zit en hoe hij er uitziet, heel vreemd. De derde poort is de poort zonder sleutel en hoe die open gaat is niet helemaal duidelijk.
Als Atréjoe door alle poorten heen is spreekt hij met Oeyoelá, de stem. Hij zegt dat een mensenkind de Kleine Keizerin een nieuwe naam moet geven.
Atréjoe en Foechoer gaan opzoek naar een mensenkind buiten de grenzen van Fantasia.
Atréjoe wil eerst zoeken naar mensenkind maar Foecher twijfelt of ze niet eerst naar de keizerin zal gaan om het te vertellen Ze besluiten om 1 uurtje door te vliegen.

Ze ontmoeten de windreuzen. Atréjoe vragen om grenzen, die zijn er niet. Door een windvlaag valt Atréjoe van de draak af. Hij verliest "Auryn" en raakt Foechoer kwijt. Atréjoe komt in de Spookstad en ontmoet Gmork de weerwolf. Deze vertelt hem dat Bastiaan om in het mensenrijk te komen je in het "Niets" moet springen, maar je kan dan niet meer terug.
Als je als Fantasiaer in het niets bent gesprongen wordt je een “leugen” op de mensen wereld. Hoe meer "Niets" er komt hoe meer leugens er in de mensenwereld komen en hoe minder kans dat er een mensenkinderen naar Fantasié (staat symbool voor het verdwijnen van de fantasie bij mensen als ze opgroeien) kunnen komen. Nu blijkt dat Gmork de wolf was die Atréjoe zocht in opdracht van Gmork's meester. Gmork lacht en is dood. Hij bijt zich vast in Atréjoe 's been en deze kan geen kant op. Het "Niets" komt dichterbij…

Toen Foechoer Atréjoe kwijt was, vond hij "AURYN" in zee. Foechoer redt Atréjoe net op tijd van het Niets. Ze zijn wel al hun kleur kwijt omdat ze te dicht bij het niets zijn geweest. Vervolgens vliegen ze naar de Ivoren Toren om de keizerin te vertellen wat ze uitgevonden hebben.
In de Ivoren Toren aangekomen gaat Atréjoe naar de Kleine Keizerin. Bij het eerste oogcontact dat ze maken kan Bastiaan haar ook zien. Vanaf dit moment weet Bastiaan hoe hij haar als noemen: Maankind. De keizerin vertelt wat Bastiaan moet doen om naar Fantasié te komen. Bastiaan hoeft alleen maar de nieuwe naam van de keizerin uit te spreken. Bastiaan doet dat niet omdat hij het idee belachelijk vind, dus de keizerin verzint een ander middel.

Ze gaat naar de "Oude Man van de Wandelende Berg": alles wat hij opschrijft gebeurt en alles wat gebeurt schrijft hij op. De keizerin praat met de Man over Bastiaan. De keizerin vraagt aan de man of hij het verhaal opnieuw wil vertellen zodat zij kan kijken waar Bastiaan overweegt om over te komen naar Fantasie. Het verhaal begint helemaal opnieuw, alle details gebeuren weer, ook rode stukjes tussendoor van Bastiaan. Maar het boek schrijft zich zelf over en over en er zal geen einde aan komen als Bastiaan daar niets aan doet. Bastiaan roept nu: "Maankind, ik kom!" Er komt een windvlaag uit het boek, de kaarsen doven.

Het is donker. Bastiaan en Maankind zien elkaar. Hij heeft een zaadje en kan hiermee een nieuwe fantasiewereld beginnen. Het wordt nacht. Bastiaan maakt Perelien en doet daar een aantal wensen. Hier houdt de film op.
Bastiaan is niet langer meer dik, maar ziet eruit als een prins. Hij krijgt "AURYN" en Wenst dat hij sterk wordt en loopt rond in Perelien. Het wordt dag. Dan is hij in Goab, de woestijn van de kleuren en ontmoet de leeuw Graógramán. 's Nachts wordt Goab weer Perelien. Goab geeft Bastiaan "Sikanda". Een bijzonder zwaard alleen te gebruiken als het vanzelf in je hand komt anders zal er onheil over Fantasié komen. Goab vertelt Bastiaan dat hij weg moet van hem en dat hij weg kan door de Tempel met 1000 deuren. Bastiaan treedt binnen. Hij weet er uit te komen door naar Atréjoe te verlangen.

Als Bastiaan weet buiten staat, ontmoet vier helden (Huunreck, Huukrion, Huusbald, Huudorn) die in Amargánth een wedstrijd willen gaan winnen. Het doel van de winnaar wordt dat hij de redder, Bastiaan, moeten vinden en begeleider. Zij weten echter nog niet dat Bastiaan de redder is.
In de stad ziet Bastiaan dat Atréjoe in de jury zit. Na en lang gevecht blijkt dat Huunreck de sterkste is. Bastiaan neemt een gevecht met Huunreck aan en verslaat hem. Atréjoe ziet meteen wie de winnaar is, dus de speurtocht hoeft niet door te gaan.

Bastiaan, Atréjoe, en de drie helden gaan op weg naar de Ivoren Toren. Telkens als Bastiaan een wens doet, of een verhaal verzint, verliest hij een stukje herinnering uit de mensenwereld. Dit gaat zo ver dat Bastiaan eigenlijk niet terug meer wil. Maar van Atréjoe moet hij. Want hij moet orde scheppen in zijn wereld zodat de mensen weer naar Fantasié kunnen komen. Als hij blijft gebeurt dat niet en zal Fantasié weer opnieuw ten onder gaan.
Bastiaan besluit om de keizerin op te zoeken. Volgens Foechoer kan dat niet want de keizerin kan je maar 1 keer in leven zien.
Tijdens de reis sluiten veel mensen zich bij hen aan, die Bastiaan om hulp willen vragen.
De hele stoet komt bij Xayiede, de heks, en haar slot Hórok. De drie helden worden gevangen genomen door Xayiede's troepen. Bastiaan en haalt hen weer terug en verslaat Xayiede's helpers. Xayiede krijgt berouw en sluit zich aan bij Balthasar.

Als ze de Ivoren Toren naderen, blijkt dat de keizerin er niet is. Dan Bastiaan komt erachter ook dat Atréjoe en Foechoer hem Auryn willen afpakken. Dat willen ze om hem te beschermen tegen het kwaad wat hij aanricht. Maar Bastiaan begrijpt dat niet en verbant ze voor eeuwig.
Bastiaan weet niet wat hij nu moet doen. Xayiede haalt hem over om zichzelf tot keizer te kronen omdat de keizerin toch niet terugkomt. Tijdens de ceremonie valt Atréjoe aan met een leger. Uiteindelijk staan Atréjoe en Bastiaan tegenover elkaar. Atréjoe vraagt nog om "AURYN". Bastiaan weigert dit en ze besluiten er om te vechten. Wanneer het toverzwaard niet in Bastiaans hand schiet , trekt hij hem er zelf uit. Er klinkt en Bastiaan weet weer wat er gaat gebeuren. Bastiaan hakt op Atréjoe in en maakt een diepe wond. Dan wordt Atréjoe opgepikt door Foechoer. Bastiaan is ziedend op Atréjoe en gaat op weg om wraak te nemen.

Tijdens zijn achtervolging komt hij in de "Stad van de oude keizers". Er wonen allemaal mensen, die gek zijn. Het waren ooit gewone mensen, maar hebben hun laatste wens voor iets anders gebruikt dan om terug te gaan naar de mensen wereld. Want als je geen herinnering meer hebt aan de mensen wereld, dan heb je mag je geen wens meer doen. En kan je dat ook niet meer.
Bastiaan weet uit deze stad te ontsnappen met het besef dat hij hier nooit terecht wil komen.
De volgende stad waar hij terecht komt, ligt aan de Nevelzee. In de nacht vaart Bastiaan mee met de bewoners van die stad door de nevel naar overkant.
Daar stapt hij uit en komt in het "Wisselhuis" terecht. Daar woont vrouwe Aioeól. Zij helpt hem om zijn diepste verlangen te vinden. Ze vertelt Bastiaan dat hij naar het "Water des Levens" moet om naar zijn eigen wereld te kunnen. Bastiaan ontdekt ook een groot verlangen: je moet anderen lief kunnen hebben. Die wens kan pas in vervulling gaan als hij van het "Water des Levens" heeft gedronken. Maar eerst moet hij iemand vinden/bedenken wie hij lief wil hebben. En Bastiaan gaat op weg om het "Water des Levens” te vinden.

Bastiaan ontmoet Yor de plaatjesmijnwerker. Yor verteld dat Bastiaan een plaatje moet vinden waar zijn een van zijn vergeten dromen op staat. Bastiaan gaat graven en vindt een plaatje wat hem aanspreekt. Maar hij vergeet vervolgens alles wat hij nog wist, zijn naam.
Bastiaan gaat op weg om het “Water des Levens” te vinden. Op het moment dat het plaatje kapot gaat en alles verloren lijkt, vinden Atréjoe en Foechoer Bastiaan. Bastiaan schaamt zich diep voor alles wat hij heet aan gedaan, en neemt de Auryn voor Atréjoe af. Bastiaan legt Auryn in de sneeuw. Er komt een fel licht, er ontstaat een koepelzaal, binnen zien ze 2 slangen. Middenin staat een fontein met het "Water des Levens".
Het “Water” stelt Bastiaan allerlei vragen. Bastiaan weet niets meer, maar Atréjoe weet alles nog en geeft voor hem antwoord. Hij is een echte vriend.
Bij elke stap die Bastiaan richting het water doet, herinnert hij zich weer wat van zijn mensen wereld. Dan Bastiaan stapt in het "Water des Levens". Hij weet alles weer en is erg blij. Hij wil naar de mensenwereld, maar de slang beweegt niet. Bastiaan moet eerst alle verhalen, die hij heeft veroorzaakt afmaken. Bastiaan kan dat niet omdat hij niet meer terug kan, maar Atréjoe wil de taak van Bastiaan overnemen. Daar zijn ze tenslotte vrienden voor. De poort gaat open. Bastiaan vult zijn handen met water en rent door de poort. Hij valt vervolgens in een leegte.

Dan is Bastiaan weer op de zolder van zijn school. Hij wil het boek terugbrengen, maar het boek is weg. Hij gaat naar zijn vader, die veranderd is en blij is dat Bastiaan weer thuis is. Nu blijkt dat Bastiaan maar 1 dag is weggeweest. Hij vertelt zijn vader alles. Bastiaan gaat naar de winkel van meneer Koriander om te vertellen dat hij het boek weggenomen heeft en wat hij beleefd heeft. Meneer Koriander vindt het niet erg en snapt alles wat Bastiaan hem vertelt.

2 Verdieping

Film boek vergelijking

Personages
De hoofdpersonen zijn in het boek en de film het zelfde. Namelijk Atréjoe, Foechoer en Bastiaan. Foechoer heet in de film alleen anders. Daar heet hij Fedor. Dat komt omdat het een engelse film is het een Duits boek is. De Engelsen hebben Foechoer Fedor genoemd en ze hebben hem in de film niet weer Foechoer genoemd.
Veel bijpersonages zijn weggelaten omdat het verhaal anders te lang zou worden. Maar veel belangrijke bij personages hebben ze wel in het verhaal gehouden. Zo als Oeroude Morla en de wolf die Atréjoe achtervolgt. Maar Ygramoel de Vele hebben ze weg gelaten. Dat hebben ze kunnen doen doordat er een logische andere oplossing bedacht kon worden om Ygramoel de Vele weg te laten. Want in het boek zorgt Ygramoel de Vele er voor dat Atréjoe naar het Zuidelijk Orakel kan omdat Atréjoe gebeten wordt. In de film brengt Fedor Atréjoe daarnaar toe. Wat ik wel jammer van de film vind is dat ze een personage weg hebben gelaten die ik zo graag gezien zou hebben. Die personage is de dokter, Caíron. Ze hebben hem vervangen door een hoog geplaatste man in het koninkrijk en hij is vriend/onderdane van de koningin. Hij spreekt de mensen/wezens vanaf de Ivoren Toren toe en zegt dat zij Atréjoe moeten gaan zoeken… Op dat moment komt Atréjoe binnen gelopen en zegt wie hij is. Wat ik wel goed vind is dat ze de verbazing van dat Atréjoe nog maar een kind is, er in hebben gehouden. Want daardoor besef je pas dat het echt nog maar een kind is.
Het beeld van de personages die je in de film en in het boek krijgt zijn wel het zelfde. Het beeld van Atréjoe in het boek is dat hij moedig, betrouwbaar, zelfverzekerd, volwassen is en veel doorzettingsvermogen heeft. In de film is dat precies het zelfde, behalve dat hij in de film wat angstiger en opvliegender is dan in het boek. Dat hebben ze waarschijnlijk om er wat meer actie en spanning in de film te brengen.

Gebeurtenissen
Niet alle gebeurtenissen in de film zijn het zelfde als in het boek. Dat zou ook niet kunnen, want dan zou je een film van dag of langer nodig hebben.
Een gebeurtenis die niet het zelfde is heb ik hier boven al genoemd. Namelijk Ygramoel die er niet in voorkomt. De oplossing is eenvoudig, en je mist in de film Ygramoel niet. Maar dat ik wel heel jammer vind is dat de film ophoud om het moment dat Bastiaan Fantasia heeft gemaakt. In heb boek beleeft Bastiaan een heleboel dingen in fantasia, maar in de film gebeurt dat helemaal niet. Ze hebben de film wel op een andere mooie manier afgesloten. Je ziet namelijk Bastiaan op de rug van Fedor door de straat vliegen waar de pest koppies op Bastiaan staan te wachten en die schrikken zich een ongeluk als ze zien wie er achter hen aangevlogen komt.
Wat ik ook jammer vind is dat in de film de Kleine Keizerin niet het zelfde wordt genoemd als in het boek. In het boek noemt Bastiaan haar Maankind, dat doet hij na de eerste keer oogcontact wat ze hebben gehad. In de film maken ze geen oogcontact en Bastiaan vernoemt de Kleine Keizerin naar zijn overleden moeder. Wat ook heel mooi is, maar ik vind het wel jammer dat ze dat veranderd hebben.

De Opbouw

De opbouw van het boek en de film is het zelfde, behalve dan dat er natuurlijk dingen in de film weg zijn gelaten en aangepast. Maar het verhaal blijft min of meer het zelfde. Want zowel in de films als in het boek gaat Atréjoe eerst naar het moeras, vind het Fedor, gaat naar het zuidelijk orakel, vindt het antwoord, gaat opzoek naar een mensen kind, verliest en vind de AURYN en gaan terug naar de Kleine Keizerin. In het boek gebeuren en alleen allerlei dingen tussen.
Waar de opbouw van het boek met de film wel een beetje verschilt is aan het einde van de film. Want in het boek moet de Kleine Keizerin naar de man van de wandelende berg om Bastiaan te dwingen om haar naam te roepen. In de film smeekt ze hem alleen maar in zijn hoofd. Dat is jammer en anders in de opbouw omdat in de Wandelende Berg wordt uitgelegd hoe heb boek gemaakt wordt. De Man van de Wandelende Berg schrijft namelijk alles op wat gebeurt en alles wat hij opschrijft gebeurd. Ik snap wel dat ze dit stukje hebben weg gelaten, wat het is een kinderfilm en het is wat moeilijk om dit spannend, goed en makkelijk uit te leggen.

Tijd

De tijd uit de film komt niet overeen met het boek. Dat is niet alleen zo omdat ze sommige stukken in de film hebben overgeslagen, maar ook sneller en iets anders te hebben laten gaan. In het boek is Atréjoe ongeveer een week op reis tussen het Moeras der Droefheid en Ygramoel. Maar in de film komt Ygramoel helemaal niet voor, dus is er een week weg gesnoept. Dat de tijd in de film anders is, merk je niet zo. Want de film is wel gewoon logisch in elkaar gezet. Het is dus niet zo dat je van nu naar 3 weken verder hopt.
Waar in de vertelde tijd van het boek met de film nog meer verschilt is natuurlijk het punt dat het boek veel langer door gaat met het verhaal dan de film. In het boek beleeft Bastiaan nog allerlei avonturen en in de film doet hij dat niet. Of je komt het niet te weten wat hij doet, want de film stop.

Ruimte

De ruimtes die verfilmt zijn lijken heel erg op de ruimtes in het boek. Ze hebben er dus heel goed opgelet van wat er in de tekst stond dat ook hebben laten zien. Hier en daar hebben ze wel hun eigen creativiteit er op los gelaten, maar dat vult het alleen maar mooi aan. Ze hebben dat bijvoorbeeld bij de Ivoren Toren gedaan. In het boek staat beschreven dat het de mooiste plek is die iemand ooit zal zien. Dat de Toren van glanzend wit Ivoor is gemaakt en dat hij duizenden ramen en torentjes bevat. In de film hebben ze er een soort wit kasteel van gemaakt, met drie grote torens en ontelbaar andere torentjes en raampjes. Natuurlijk is de toren in de film ook wit.
De ruimte die wel verschilt is het Zuidelijk Orakel. De wachters van het boek zijn sfinxen, daar staat verder niet zo veel bij. In de film hebben ze duidelijk vrouwelijke, blote vormen. Daarnaast is de eerste ruimte van het Zuidelijk Orakel ook anders weergegeven. Dat is ook niet zo gek, want i.p.v. drie ruimtes zoals in het boek, is er maar een in de film. Het is dus logisch dat ze het een beetje hebben aan gepast. Maar ze hebben het wel binnen het normale gelaten. De mantel van Atréjoe is niet op eens knal paars, en de Ivoren Toren ook niet peentjes oranje.

Perspectief
Het boek is geschreven in de onzichtbare verteller. Dat kan je merken doordat je niet door de ogen van Atréjoe of Bastiaan mee kijkt, maar wel alles krijgt beschreven. Maar volgens mij zijn sommige stukjes ook personaleverteller, want je weet wat de meeste mensen/wezens denken.
Ik de film is voor de nu meest voor de hand liggende oplossing gekozen. Ze hebben het objectieve perspectief gekozen. Dat heeft als voordeel dat je zie wat er gebeurt met de personages, maar ook met de rest van de omgeving. Omdat je in de film veel “mooie” plekken voorbij ziet komen, zijn er dus een aantal lang shots genomen. Als Atréjoe in de problemen komt wordt het medium shot of knee shot wat ze meestal van hem nemen, zowel van Atréjoe als van Bastiaan een close medium shot. Zo wordt je meer betrokken bij de emoties en wanhoop van dat moment.
In het boek heb je natuurlijk geen close medium shots, maar wat daar wel gedaan is, is dat de gezichten van de wezens omschreven wordt en nog sterker de nadruk wordt gelegd op hen emoties.
Een voorbeeld van medium shot naar close medium shot gaat is en het Moeras der Droefheid. Je ziet eerst een half long shot van Atréjoe en zijn paard die door het moeras ploeteren, dan wordt het een medium/knee shot omdat Atréjoe voelt dat er wat is met zijn paard. Vanaf daar wordt het een close medium shot van Bastiaan genomen, zodat je kan zien dat hij mee leeft en dat een van Atréjoe, die verscheurt is doordat hij zijn paard ziet verdrinken.

3. Evaluatie

Beoordeling Opdrachten
Het verslag schrijven vond ik dit keer helemaal niet erg om te doen en het ging ook best nog wel snel, hoewel ik wel heel lang bezig ben geweest met de samenvatting van Het Oneindige Verhaal.
Dat ik de opdrachten niet erg vond om te doen komt door dat ik het boek heel leuk vond om over te lezen. De film vond ik minder leuk dat het boek, maar dat komt omdat ik erg verwent ben met de nieuwe technieken van tegenwoordig die alles veel echter maken. Maar al met al vond ik het de leukste opdracht van dit jaar tot nu toe.

Beoordeling Boek

Dit vond ik een van de leukste boeken die ik voor letterkunde heb gelezen. Dat komt omdat het onderwerp, fantasie, mij wel aanspreekt. Ik vind het namelijk leuk om me zelf in te leven in een andere wereld. En omdat deze wereld niet echt bestaat kan ik me voorstellen wat ik wil, zonder er achter te komen dat het er in het echt heel anders uit ziet.
Het taalgebruik was niet moeilijk, maar ook niet echt simpel. Dat komt denk ik door dat het vertaalt is uit het Duits. Maar ik vond het niet erg dat het niet super simpel was, want dat houd het een beetje afwisselend.
De schijfstijl is ook heel fijn. De zinnen lopen soepel en wat ik leuk vind dat alles redelijk gedetailleerd vertelt wordt. Niet zo dat het saai wordt, maar het maakt het wel boeiend omdat je meer van dat in je op wil nemen. Ook is het redelijk spannend geschreven, zodat als je de eerste bladzijde hebt gelezen. En dat vind ik leuk.
De opbouw van dit boek zou ik normaal gesproken saai vinden, omdat alles in logische- chronologische volgorde afspeelt. Maar het verhaal is voorde rest best wel ingewikkeld en spannend waardoor het absoluut niet saai wordt. Ook zijn het min of meer 2 verhaal lijnen die met elkaar op een bijzondere manier te maken hebben. Dat is een eigenlijk een van de redenen dat het verhaal redelijk ingewikkeld is.
De gebeurtenissen van het boek zijn heel spannend. Ze zijn ook afwisselend en absoluut niet voorspelbaar. Je weet hoe het ongeveer zou eindigen, maar je weet niet precies hoe en niet hoe ze er komen. En toch ben je ook ‘bang’ dat de hoofdpersoon dood gaat als hij zich in een penibele situatie bevind, terwijl je wel weet dat hij het overleefd.