Recensie “het parfum” (Door Patrick Süskind) “De geur, de onmiskenbare geur die zuigelingen eigen is, ontbreekt. Hij moet van de duivel bezeten zijn.” In dit deel van de korte inhoud van Patrick Süskinds boek “het parfum” zijn eigenlijk alle belangrijke onderwerpen van dit literaire werk aan bod gekomen. Het algemene onderwerp van dit boek is natuurlijk de geur en alles wat hiermee te maken heeft. Van de zwoele maar chaotische geuren van een parfumerie tot de stank van een leerlooierij. Van het obscene snuiven aan het haar van dode maagden tot het in gedachten leegdrinken van flessen “geur”. Ga zo maar verder. Het hele verhaal lang blijft dit het belangrijkste onderwerp van het boek. Dan is er natuurlijk ook nog de liefde. Niet de liefde tussen een man en een vrouw maar de liefde voor de geur, de geur van jonge roodharige maagden. Dit onderwerp komt in vele terug en speelt daardoor ook een grote rol in het verloop van het verhaal. In samenhang met dit voorgaande onderwerp zijn er natuurlijk de moorden, dit is het laatste (iets minder belangrijke) onderwerp. Deze moorden zijn eigenlijk uit liefde gepleegd. De liefde voor die onweerstaanbare geuren van zijn slachtoffers liet hem deze gruweldaden begaan. Wat hij wou, dat was de geur van deze meisjes zo goed mogelijk op te vangen (om te kunnen bewaren) en waar te nemen. Dit was alleen mogelijk door deze welriekende maagden te vermoorden. Want weinige van zijn slachtoffers zouden hun blote lijf helemaal laten bedekken met was ( voor meerdere uren ) zodat een griezelig obsceen persoon de geur zou kunnen meenemen om er een parfum van te maken. Dit waren de drie hoofdonderwerpen van “het parfum” ( versie: 10de druk uit 1989). Voor mij persoonlijk gaat het boek meer over de liefde, en wat verliefdheid allemaal met een mens kan doen! Naar mijn mening gebruikt Patrick Süskind het onderwerp “geur” alleen omdat zijn boek anders één van die romans zou worden die hij dan bij die duizend andere gelijkaardige boeken zou kunnen plaatsen. Het zijn allemaal wel extreme manieren waarop hij laat zien dat de liefde een verleidelijk iets is. Bijvoorbeeld dat wanneer je je grote liefde hebt gevonden je deze niet zomaar los laat en dat je er veel aan doet om deze te blijven volgen. Je kan het niet zomaar los laten wanneer je ze bent tegengekomen. Dit laat Süskind op een speciale manier zien. Hij laat het hoofdpersonage Grenouille Laure Richis volgen van Grasse tot La Napoule om hem haar daar te laten vermoorden zodat hij haar geur mee kon nemen om het perfecte parfum te maken (pagina 210 tot 215 (hoofdstuk 44)). Zo zijn er nog vele voorbeelden die ik kan geven om te bewijzen dat Patrick Süskind de daden door verliefdheid op een extreme manier uitdrukt. Voor mij was het parfum één van de beste boeken die ik tot nu toe al gelezen heb. Het enige wat me een beetje tegen viel was dat je van het midden van het boek al wist hoe het ging aflopen. Het was overduidelijk dat Grenouille gestraft ging worden voor zijn daden maar dat hij dan toch ging kunnen ontsnappen doormiddel van zijn levenswerk dat hij doorheen het verhaal had gemaakt. Maar... Gelukkig was er op het einde een verrassende wending in het verhaal die ik helemaal niet had verwacht. Prachtig hoe hij Jean-Baptist Grenouille aan zijn einde liet komen doormiddel van zijn levenswerk! Dit had ik echt niet verwacht. Het verhaal was zeer vlot leesbaar, er was geen moment tijdens het lezen dat ik me verveelde. Daarom geef ik “het parfum” een 8 / 10.