Das Parfum, door: Patrick Süsskind Algemeen: De titel van het boek is: “Das Parfum”. Patrick Süsskind is de schrijver van het boek. Het boek is uitgegeven door uitgeverij “Prometheus”. De uitgave van het boek die ik gelezen heb is uitgegeven door uitgeverij Prometheus voor de “Jonge lijsters” en is door hen in 1985 voor het eerst uitgegeven. Samenvatting: Het boek gaat over een man, met een heel sterk ontwikkeld reukvermogen, de kleinste geurtjes kan hij ruiken, maar op een dag ontdekt de man dat hij zichzelf niet kan ruiken. Hierdoor ontdekt hij dat hij helemaal geen lichaamsgeur heeft. Hij wil graag wel een eigen geur hebben en gaat hiervoor op zoek naar allerlei geuren die hij eventueel zou kunnen gebruiken om zijn eigen lichaamsgeur te maken. In eerste instantie gebruikt de man allerlei geuren uit de natuur om zo een eigen lichaamsgeur voor zichzelf samen te stellen, maar iedere keer heeft de man toch het gevoel dat er nog iets ontbreekt aan de geur. Op een dag ruikt hij een hele bijzondere en uiterst lekkere geur. Hij volgt het spoor van de geur en komt uit bij een jong meisje. Zij ruikt zo uiterst lekker. Hij vermoordt haar, omdat hij haar geur wil hebben, maar omdat hij nog niet precies weet hoe hij de geur goed kan bewaren heeft hij weinig aan de geur. Na deze moord gaat het van kwaad tot erger met de man, hij vermoordt steeds meer meisjes voor hun geur, maar hij weet steeds beter hun geuren te bewaren. Met al deze geuren maakt de man een aantal lichaamsgeuren die hij wel zichzelf vindt passen, zo maakt hij bijvoorbeeld de onopvallendheids geur en de meelijwekkende geur. Ondertussen zijn een aantal van de lijken van de meisjes ontdekt en zit de politie de man op de hielen. Pas als de man het 25ste meisje heeft vermoord weet de politie hem op te pakken. Hij moet terecht staan en wordt veroordeeld tot de doodstraf. Hij zal opgehangen worden op het dorpsplein. Maar als het moment daar is, wordt de man vrij gelaten, dit komt doordat hij een geur had opgedaan waardoor de mensen hem niet meer als schuldige kunnen zien. Zelfs de vader van een meisje die hij ook had vermoord kan hem niet als schuldige zien, dus laten ze de man vrij. Kort daarna wordt er een andere man opgepakt en veroordeeld voor de moorden, waar hij eigenlijk niets mee te maken had. De man trekt naar de stad Parijs, waar hij op een nacht naar een park gaat. Hij trekt zijn flesje met geur open, die hij ook op het dorpsplein had op gedaan en hierdoor komen er allemaal mensen op hem af. Zij voelen zich op dat moment heel erg vervuld van liefde, maar een aantal minuten later storten zij zich allemaal op hem en verscheuren hem. Er blijft niets over van de man en hiermee eindigt het verhaal. Personages: De hoofdpersoon van het verhaal is Jean Baptiste Grenouille. Hij groeit op als wees en hij ontdekt al snel dat hij een hele gevoelige neus heeft. Hij kan alles en iedereen heel goed ruiken, maar ontdekt op een dag dat hij zichzelf niet kan ruiken, omdat hij geen lichaamsgeur heeft. Grenouille komt in het boek aan de ene kant heel erg egoïstisch over, want hij wil hoe dan ook een eigen lichaamsgeur creëren, hiervoor gaat hij ook letterlijk over lijken. Aan de andere kant vind ik Grenouille ook wel een beetje zielig, want omdat hij geen geur heeft wordt hij door de mensen ook niet echt geaccepteerd. Hier heeft hij het best wel moeilijk mee en dit is ook de aanleiding dat hij een eigenlichaamsgeur wil maken, omdat hij hoopt dat de mensen hem dan wel accepteren.
De verdere karakters in het boek zijn: - Jeanne Bussie, de min die Grenouille opvoedt. Zij brengt Grenouille op den duur bij pater Terrier, omdat zij merkt dat er iets eigenaardigs aan het jongetje is. Zij denkt dat Grenouille bezeten is door de duivel en wil van het kind af. - Pater Terrier, wanneer het kind door Jeanne bij hem gebracht wordt, ziet de pater niet wat voor duivels aan het kind kan zijn. Op een dag wordt Grenouille echte wakker en geeft de pater het gevoel dat hij hem erg goed kan ruiken, dit geeft de pater een erg ongemakkelijk gevoel en hij besluit het kind weg te brengen, zo ver mogelijk bij hem uit de buurt als maar kan. De pater brengt het kind naar madame Gaillard. - Madame Gaillard, de enige waarbij Grenouille een beetje normaal kan leven is Gaillard, zij kan niet ruiken en voelt zich er dus niet ongemakkelijk bij het feit dat Grenouille geen geur heeft. De andere kinderen die bij Gaillard wonen, voelen zich echter wel ongemakkelijk bij Grenouille, maar ondanks dat ze het hem af en toe erg moeilijk maken overleefd Grenouille toch. Als Grenouille acht jaar oud is, dan verkoopt Gaillard Grenouille aan de leerlooier Grimal. - Meneer Grimal, is een leerlooier, die erg streng en hard is voor Grenouille. Hij beult Grenouille erg af. Grenouille is voor Grimal eigenlijk niet belangrijk tot het moment dat Grenouille de leerlooiers ziekte miltvuur krijgt, hierna wordt Grimal iets makkelijker tegen Grenouille, maar Grimal is niet echt een lieverdje. - Guiseppe Baldini, is een bekende parfumeur, die net heeft besloten omzijn zaak op te doeken. Via een opdracht van meneer Grimal, die leer moet leveren aan Baldini, komt Grenouille bij Baldini terecht. Grenouille weet Baldini over te halen hem aan te nemen en verschillende geuren te laten maken. Door de geuren die Grenouille maakt wordt Baldini weer opnieuw bekend in de wereld van de parfumeurs. Als Grenouille zijn gezellenbrevet krijgt van Baldini vertrekt Grenouille, op zoek naar de ultieme geur voor zijn lichaamsgeur. - Madame Arnulfi, zij is een weduwe, die de parfumerie zaak van haar man heeft overgenomen. Bij Arnulfi vindt Grenouille werk en krijgt hij de kans om verder te werken aan zijn lichaamsgeur, omdat Arnulfi meer bezig is met haar minnaar, dan met haar geuren. Hierdoor kan Grenouille veel tijd doorbrengen in het laboratorium, waar hij allerlei experimentjes kan doen met geuren. - Druot, is de minnaar van madame Arnulfi. Grenouille leert heel veel technieken van hem om bepaalde geuren te conserveren en te winnen uit bepaalde materialen. Door zich relatief dommig op te stellen weet Grenouille Druot te vriend te houden, tevens weet hij op die manier ook verborgen te houden waar hij eigenlijk mee bezig is, namelijk met het maken van een lichaamsgeur, terwijl hij Arnulfi heeft verteld dat hij bezig is met het maken van een nieuwe eau de cologne. - Laure Richis, is een heel erg mooi meisje, maar voor Grenouille is dit niet van belang, belangrijker vindt Grenouille het dat het meisje erg bijzonder ruikt. Hij beschouwt haar als het laatste ingrediënt voor zijn ultieme lichaamsgeur. - Antoine Richis, is de vader van Laure. Laure is het belangrijkste in zijn leven en hij probeert haar dan ook zo goed mogelijk te beschermen voor de moordenaar van een groot aantal meisjes, helaas valt zijn dochter toch ten prooi aan Grenouille. Titelverklaring: De titel van het boek is: “Das Parfum” en slaat terug op het ultieme parfum waarna Grenouille op zoek is. Hij zoekt namelijk naar een lichaamsgeur die bij hem past, omdat hij geboren is zonder lichaamsgeur. “Das Parfum” is dus de lichaamsgeur waarna Grenouille op zoek is. Tijd en ruimte: Het verhaal speelt zich af in het Frankrijk van de 18de eeuw. Het verhaal beslaat ongeveer 30 jaar, vanaf de geboorte van Grenouille op 17-7-1738 tot zijn dood in 1767. Het verhaal wordt in chronologische volgorde verteld. Er wordt geen gebruik gemaakt van flashbacks. In sommige stukken wordt het verhaal af en toe wel versneld, dan wordt er in een korte tijd een aantal jaren even kort beschreven of helemaal over geslagen. Thema: Het thema van het boek is, naar mijn mening, verlangen naar geluk. Grenouille wordt al zijn hele leven als een beetje raar beschouwd door de mensen in zijn omgeving, hij komt er achter dat dit komt doordat hij geen lichaamsgeur heeft. Hij gaat op zoek naar de ultieme lichaamsgeur voor zichzelf. Hij hoopt dat als hij de geur heeft gevonden, dat de mensen hem dan minder raar vinden, hij hoopt dat hij hierdoor wat gelukkiger wordt. Helaas voor Grenouille pakt het anders uit dan hij gedacht had, in het einde van het boek wordt hij verscheurd door een aantal mensen. Uiteindelijk gaat hij dus ten onder aan zijn verlangen naar het geluk. Genre: Het genre van het boek is psychologische roman. Het hele boek gaat erg diep in op de gevoelens van Grenouille. Je leest in het boek wat de gevoelens zijn van Grenouille en hoe die gevoelens ontstaan en wat ze met hem doen, hoe hij er mee omgaat en hoe het zijn omgang met zijn omgeving beïnvloeden.
Literaire stroming: Het boek “Das Parfum” valt onder de literaire stroming, het postmodernisme. Het boek werd uitgegeven in 1985 en dit was in de periode dat het postmodernisme een vlucht nam. Veel schrijvers gingen in postmodernistische stijl schrijven. Een van de kenmerken van het postmodernisme is dat de schrijver meerdere genres binnen een boek combineert, zo is “Das Parfum” een combinatie van een krimi en een romantische historische roman. Bedoelingen van de schrijver: Ik denk zelf dat de schrijver geen bedoeling heeft met het boek, het is niet zo, dat de schrijver de mensen iets wil bijbrengen met zijn verhaal of dat hij de mensen wil aanzetten tot iets naar aanleiding van zijn verhaal. Ik denk dat dit boek geschreven is met het enige doel tot amuseren van de mensen. Misschien wilde hij de mensen wel choqueren met zijn griezelige verhaal over een man, die op zoek gaat naar zijn ultieme lichaamsgeur en hiervoor verschillende meisjes ombrengt. het is een heel bizar verhaal. Informatie over de schrijver: Patrick Süsskind wordt in 1949 in Beieren geboren. Hij studeert geschiedenis in München en later ook in Aix-en-provence, Frankrijk. Hij houdt er niet van in de schijnwerpers te staan en leidt dan ook een terug getrokken leven in Lanquedoc. Zijn eerste werk is “Der Kontrabass”, wat een grote hit wordt in Duitsland. In 1985 brengt Süsskind “Das Parfum” uit. In 1987 verschijnt van hem “Die Taube”. Hierna volgen de boeken “Die Geschichte von Herr Sommer” (1991) en in 1995 “Drei geschichten und eine Betrachung”. Süsskind geeft zelden of nooit interviews en wil niets over zijn privé leven kwijt. Hij beschouwt zichzelf als niet wijs genoeg om bepaalde uitlatingen over bepaalde onderwerpen te doen in interviews. Zo zegt hij tegen een reporter van de “Haagse Post” dat wanneer hij een jaar of 45 / 50 is dat hij dan waarschijnlijk wel een stuk wijzer zal zijn en dat hij dan misschien wel klaar zal zijn om interviews af te leggen. Verwerkingsopdacht E-26: Het boek heeft helemaal geen betrekking op het privé leven van Süsskind. Het boek is totaal verzonnen en kent dan ook geen overeenkomsten of autobiografische verwijzingen. Het zal vast wel zo zijn dat de schrijver, net zoals de hoofdpersoon wel eens hevig heeft verlangd naar iets, maar wie heeft nooit naar iets verlangd, volgens mij moet je dit dan ook niet zien als een stukje autobiografie. Het boek is gewoon pure fictie en kent geen overeenkomsten met het leven van de schrijver.