Dichter Gil vander Heyden

Een gil op papier: Gil vander Heyden Biografie: vroeger Gil vander Heyden is geboren in Hoboken, in de buurt van Antwerpen. Nu woont ze in Borgerhout. Haar volledige adres: Gil vander Heyden, Segeant de Bruynestraat 11, 2140 Borgerhout. Ze is getrouwd met Jef en ze heeft 2 kinderen en 3 kleinkinderen. Haar beroep is jeugdboekenschrijfster, maar ze is ook één van de beste auteurs van jeugdpoëzie in vlaanderen. Op het kastje naast haar bed ligt een potloodzaklampje, gekregen van haar zoon. Als ze `s nachts wakker ligt en een idee krijgt voor een gedicht, knipt ze haar lampje aan en schrijft het op. Handig zo`n lichtje want haar man slaapt lekker door. nu Zolang Gil school liep waren twee vakken erg belangrijk voor haar: Nederlands omdat ze er dol op was, en wiskunde omdat ze er een kluns in was. “Op een dag kregen we ‘s morgens een toets wiskunde terug en het door de leraar met rode inkt geschreven cijfer dompelde haar in een diepe melancholie. ’s Middags kregen we ons opstel terug en hiep, hiep, hoera: het was zo goed dat ze het mocht voorlezen. Die dag nam ze een besluit:”Ik word schrijfster!”.
Haar werk Gil vander Heyden is naast dichter ook schrijfster. Ze schreef haar eerste verhalen en gedichtjes voor kinderweekbladen. Haar eerste boek:”Het jongetje van cho-cola”, verscheen in 1969. Gil vander Heyden werd al meermaals bekroond voor haar werk: ze won tweemaal de Rotaryprijs en zelfs driemaal de prijs van de pro-vincie Antwerpen. In 1988 won ze de tweejaarlijkse poëzieprijs “Dichter bij Jeugd”. 10 meest gestelde vragen Hier de 10 meest gestelde vragen, door Gil zelf beantwoord. 1. Hoe kom je aan ideeën voor een boek? Ik lees iedere dag de krant. Ik luister naar de radio, kijk tv, mensen komen me iets vertellen of ik zie iets gebeuren op straat. Soms merk ik dat ik dagen later nog altijd loop te denken aan wat ik gezien of gehoord heb. Als dat het geval is, weet ik al dat ik daar waarschijnlijk zal willen over schrijven. Dan ga ik praten met mensen die me meer uitleg kunnen geven. Of ik ga erover lezen. Ik begin notities te nemen. Schrijf een paar zinnen, een halve of een hele bladzijde. Op papier en met een balpen. Daarna zet ik het een en ander op mijn computer. Zo, stilaan, groeit een nieuw boek. 2. Wanneer wist je dat je schrijfster wilde worden? Toen ik in de vierde klas van de lagere school zat. 's Morgens kregen we ons huiswerk rekenen terug en het cijfer dat in de marge stond, was ontmoedigend laag. Ik was er het hart van in. Maar 's middags werden de nagelezen opstellen uitgedeeld en het mijne was zo goed dat ik het mocht voorlezen. Die dag stond mijn besluit vast: Ik zou schrijfster worden! 3. Hoe oud was je toen je eerste boek verscheen en hoe heette het? Ik liep naar de dertig. Mijn eerste boekje had een kort verhaal moeten worden, maar ik kon niet stoppen met schrijven en het werd een tekst van 30 bladzijden. Ik stuurde het verhaal naar een uitgever. Die gaf het uit en woeps, ik had een boek. O ja, het heette: Het jongetje van chocola.
4. Zijn je verhalen echt gebeurd of gefantaseerd? In een boek, bedoeld voor heel jonge lezers, durf ik nogal eens fantaseren. Wat ik in boeken voor vanaf zo'n jaar of twaalf vertel, is meestal echt gebeurd of het verhaal is opgebouwd uit verschillende, echt gebeurde feiten. 5 Heb je ook een boek over jezelf geschreven? Nee. Toch zit er in ieder boek veel van de schrijver zelf. Een schrijver stopt in zijn verhaal zijn mening over bepaalde zaken. Ook zitten er in ieder boek altijd weer dingen die de schrijver of schrijfster zelf beleefde. 6. Schrijven je kinderen ook of zullen ze het ooit doen? Nee. Mijn dochter is verpleegster en mijn zoon kok. Misschien schrijft mijn zoon, wie weet, ooit wel eens een boek... met recepten. 7. Waar haal je inspiratie voor een gedicht? Gedichten schrijven gaat heel anders dan een boek maken. Soms dansen er ineens een paar zinnen in je hoofd. Waar ze vandaan komen weet je vaak niet eens. Over die zinnen ga je dan nadenken. Want je vindt ze mooi en je wil er nog wel een paar. Als het een beetje meezit, heb je na een poosje een gedicht. Een boek schrijven gaat heel anders in zijn werk. (Zie antwoord op vraag 1.) 8. Wat schrijf je het liefst: gedichten of boeken? Ik ben heel blij met mijn vijf bundels met gedichten. Maar ik vind het even fijn dat ik korte verhalen en boeken heb geschreven. Ik hou van afwisseling. Na een jeugdroman begin ik niet aan een ander boek voor jongeren. Ik wil dan het liefst een kinderboek schrijven. Of een paar gedichten of enkele cursiefjes. Wat ik het liefst schrijf? Ik zou het niet weten.
9. Heb je prijzen voor je boeken gekregen? Ja. Drie keer de prijs van de provincie Antwerpen. Twee keer de Rotaryprijs. Verder: de vijfjaarlijkse Lavki-prijs, twee keer de tweejaarlijkse prijs Dichter bij Jeugd, een erediploma Premio Europeo di Letteratura Giovanile 'Pier Paolo Vergerio' (voor 'De chipseter') en de eerste prijs in de auteurswedstrijd Internationaal Jaar van de Alfabetisering. 10. Hoelang wil je nog schrijven? Een groot voordeel aan schrijver zijn is dat je niet met pensioen hoeft te gaan. Zolang je er zin in hebt en zolang men je boeken wil uitgeven, kun je er mee doorgaan. En dat doe ik dus.