Palestina - israel

Een fluitsignaal

Hoe zou een voetbalwedstrijd eruit zien zonder een scheidsrechter? Velen zouden, terecht, beweren dat de wedstrijd zou uitdraaien in een puinhoop. Maar stelt u zich voor dat er wél een scheidsrechter aanwezig is, maar niet zomaar een. Een scheidsrechter die de kant van het team kiest dat hij, stiekem of duidelijk graag, wil zien winnen. Stelt u zich voor dat deze scheidsrechter mee gaat voetballen en ook nog eens overtredingen begaat. Onze scheidsrechter ziet de fouten van de ‘tegenpartij’ echter niet over het hoofd, voor hun fouten wordt er wel degelijk gefluit. Een oneerlijk voetbalpotje zou je het kunnen noemen.
Dit is geen bizar voetbalavondje, ook geen ‘Studiosport’. Het is de situatie waar de Palestina-Israël kwestie op uitgekomen is. Hier hebben vele regeringen zich als scheidsrechter mee bemoeid, maar na verloop van tijd bleek dat deze regeringen bij voorbaat al partij gekozen hadden. Dat is echter niet alles, zij lijken nu ook vastberaden te zijn om hun ‘oogappeltje’ de overwinning aan te reiken. Dit maakt het Palestijns-Israelisch-conflict in mijn ogen een ongelijkwaardige strijd.

Dat Israël een bevoorrechte positie heeft op de Palestijnen is terug te leiden naar het begin van deze kwestie. Europa en de Verenigde Staten hebben decennia geleden een Palestijns stuk land overgedragen aan de zionisten en vervolgens Israël erkend. Dit vanwege het onrecht dat Nazi-Duitsland het Joodse volk in de Tweede Wereldoorlog heeft aangedaan. Hiermee is de rekening van dit onrecht doorgeschoven naar de moslimwereld. Hierbij is vooral het Palestijnse volk het slachtoffer geworden. Vanwege de schuld die het westen schijnt te dragen voor het leed van de joden onder Hitler, heeft Israël zich al snel een uitzonderlijke positie aangemeten gekregen in de ogen van het westen.
De opmerkelijke positie waar de Israëliërs zich in bevinden, is vooral door de VS hooggehouden. Zestig jaar nadat het Verdrag voor de Rechten van de Mens werd ondertekend, bestaat er een land dat ongestraft een ander volk uithongert, hen water, voedsel, medicijnen en veiligheid ontzegd en basis mensenrechten negeert. Het gaat om Israël, dat blijft kiezen voor bezetting en de totale afgrendeling van de Gazastrook. Israël beoefent daarmee een nieuwe vorm van apartheid en nazisme: uitzonderlijke moorddadige acties gesteund door het westen en die gesymboliseerd zijn door een metershoge muur. Er zijn meer dan 250 resoluties geweest in de VN aangaande Israël en het door de staat gelegitimeerde terrorisme tegen de Palestijnse bevolking. Hiervan is geen enkele aangenomen dankzij de VS.

De steun van de VS voor Israël beperkt zich niet tot het herhaaldelijk uitvoeren van het ‘veto-recht’ tijdens de VN resoluties, waarbij besluiten met één stem ongeldig kunnen worden verklaard. De VS steunt Israël namelijk ook financieel. Per jaar schuift de VS 30 miljard dollar door naar de Israëliërs. Daar houdt het echter niet op. Enkele dagen geleden is namelijk gebleken dat de VS een koopvaardijschip inhuurt om honderden tonnen wapens vanuit Griekenland naar Israël te vervoeren.

Aan de andere kant streven de VN en andere grote machten naar een toekomst waarin de twee landen, een Palestijnse en een Israëlische, naast elkaar in vrede kunnen leven. Zodat de Palestijnen buiten het historische Palestina het recht op terugkeer hebben. Een toekomst waar Palestijnen en Israëliërs over dezelfde rechten beschikken. Met als een van die rechten is, misschien wel het belangrijkste recht, democratie.

Echter, dat zijn slechts beloftes en woorden. Het wordt tijd dat de loze beloftes verwezenlijkt worden.
Over democratie gesproken: Hamas werd democratisch gekozen door meer dan 90% van de Palestijnse bevolking! Dit vond plaats voor de ogen van de wereld. Echter, een partij als Hamas werkt Israel tegen en dus bestempellen de meeste Europese landen en de VS Hamas als een terroristische beweging. Dit, terwijl het een verzetsbeweging is.
Sprake van twee aparte landen die dezelfde rechten zullen hebben is verre van wat besproken wordt. Palestina heeft namelijk, in tegenstelling tot Israel, niet het recht op een eigen leger ter verdediging

De Palestijnen zouden naar zeggen weinig tot niet gesteund worden. Uit wanhoop zouden ze dan, als laatste middel van verzet, zich richten tot geweld. Klopt het echter wel dat Palestijnen totaal geen steun ontvangen? Er zijn immers talloze organisaties die opkomen voor de rechten van de Palestijnen. Zo heb je ook het Nederlandse Palestina Komitee, dat zich inzet voor de Palestijnen en hun steunt.
Er is inderdaad steun voor de Palestijnse bevolking. Deze valt echter in het niet wanneer een vergelijking wordt gemaakt met de bestaande Israëlische steun. Als je alleen al na gaat hoeveel geld er per jaar door de VS aan Israël wordt geschonken, zul je je definitief aansluiten bij de laatste bewering. Dit verschil in steun maakt de strijd wel degelijk onrechtvaardig en oneerlijk.
.

We kunnen concluderen dat de tijd is aangebroken voor de scheidsrechter om zijn fluit aan de kant te zetten. Zijn fluitsignaal komt namelijk niet meer boven de fluitconcerten van het publiek uit. Een publiek gevormd uit vele volkeren, die de ware aard van de scheidsrechter hebben ontdekt.