Gevaarlijke Sporten

Gevaarlijke Sporten Wat zijn gevaarlijke sporten? Vroeger durfde men niet op een fiets te stappen, en tegenwoordig verklaren ze je voor gek als je gaat skydiven. In het algemeen kan je zeggen dat sporten gevaarlijk genoemd worden als men er nog niet veel van weet, en als er een aantal ongelukken mee gebeurt zijn. Eerst even iets over sporten die gevaarlijk genoemd worden. Zo heb je het al eerder genoemde skydiving. De kick van de sport is om uit een vliegtuig te springen en je vervolgens zo ver mogelijk naar beneden te laten vallen voordat je de parachute opendoet. Je hebt een soort vogelpak aan zodat je in de lucht ook nog kan sturen. Verder heb je bijvoorbeeld ice-climbing. Bij deze sport gaat het erom om tegen bevroren watervallen op te klimmen. Je hebt schoenen met grote stalen pinnen, en een aantal haken om je vast te houden. Ook in de racewereld zijn veel sporten die gevaarlijk genoemd worden. Dat komt vanwege de snelheid, en het aantal ongelukken dat er gebeurt is. Verder heb je natuurlijk de vechtsporten. En dan niet karate of jiu-itsu, maar free- of ultimate-fight. Waarbij het doel is je tegenstander uit te schakelen, en het liefst zo hard mogelijk. Zijn deze sporten echt wel zo gevaarlijk? Ik denk van niet. Zo moet je bij skydiving, om bij de voorbeelden te blijven, een gedegen cursus gevolgd hebben, en behoren de springers meestal tot de top van de parachutistenwereld. De kans dat de parachute niet opengaat is vrij klein, en ze hebben altijd nog een reserveparachute. Ook nieuwe apparatuur, zoals hoogtemeters en kleding zijn een verbetering van de veiligheid. In de racewereld gebeuren redelijk vaak ongelukken, maar meestal lopen die goed af. Dat komt omdat de auto´s, en motors uiteraard, strenge veiligheidskeuringen ondergaan. Ook staat er altijd een ondersteunend team klaar om de coureur te helpen. Bij vechtsporten lijkt het er heel hard aan toe te gaan. Maar voordat ze aan zulke wedstrijden mee mogen doen hebben de fighters een jarenlange training gehad, en staan ze meestal aan de top van ‘gematigder’ vechtsporten. Ook zijn er strenge spelregels en staat er altijd een medisch team klaar. Alleen bij het extreme ‘K1’, een mix van verschillende extreme vechtsporten, kan je zeggen dat het een ‘harde’ sport is. Maar ook hier staan alleen de absolute top in de ring. Ook ice-climbing is een extreme sport. Waarbij je niet kan zeggen dat hij veilig is. Maar ook hier geld dat meestal de absolute top zich ermee bezighoud, omdat voor hen het ‘gewone’ bergklimmen geen uitdaging meer is. Zo zie dat gevaarlijke sporten nog wel meevallen vanwege de strenge veiligheidscontroles. Ook zijn de sporters zelf in staat om in te schatten wat ze wel, en wat ze niet aankunnen. Zij zullen echt niet zomaar hun leven wagen aan iets waarvan ze van te voren weten dat ze het niet kunnen. Er zijn altijd een aantal waaghalzen die dat wel doen. En vooral vanwege dat soort mensen krijgen de genoemde, en er zijn er nog tientallen anderen, sporten hun negatieve imago. Uiteindelijk ligt het dus niet aan de sport of hij gevaarlijk is maar aan de mensen die hem beoefenen.