Mao Zedong

Geschiedenis betoog, Mao Zedong China was een keizerrijk vanaf 221 v. Chr. Toen dit keizerrijk in 1912 ineens ten onder ging door invloeden van buitenaf, werd er een republiek gesticht. Dit was voor de Chinezen iets nieuws en dus een beetje eng. Ze hadden geen vorst meer, maar een door volksvertegenwoordigers gekozen persoon. Deze persoon regeerde geheel alleen. Mao Zedong wilde, samen met zijn communistische partij (C.C.P), het communisme introduceren in China. Even werkte de Guomindang (nationalisten) Mao en zijn partij tegen, maar toen deze eenmaal overwonnen waren werd in 1949 de volksrepubliek China uitgeroepen. Mao regeerde geheel alleen en sinds 1959 ook zonder vrijheid van meningsuiting. Maakte dit Mao Zedong een nieuwe keizer? Mao’s visie op de geschiedenis was totaal verschillend dan die van de meeste Chinezen. Mao vereenzelvigde zich met de Chinese keizers. Daarbij waren de keizers die hij het meest bewonderde juist de wreedste en meest meedogenloze tirannen die China gekend had. Net als deze keizers was Mao bereid de meest brute en tirannieke middelen aan te wenden. Mao wendde de verhalen over China´s verleden aan om het heden zowel te begrijpen als te manipuleren en zag zijn eigen rol voornamelijk in de bijdragen die hij wilde leveren aan de geschiedenis van China. Mao was een revolutionair. Hij wilde China een gedaantewisseling doen ondergaan en het weer welvarend en machtig te maken. Mao zelf had zichzelf al een eigen plek in de geschiedenis gegeven. `Hij was de grootste leider en de grootste keizer van allemaal, de man die het land één had gemaakt en het nu zou omvormen en terugleiden naar zijn vroegere grootsheid.` In 1965 verscheen het Rode Boekje. In dit boekje had Mao zijn idealen over China geschreven. Het motto van het Rode Boekje was: “Bestudeer de geschriften van voorzitter Mao, gehoorzaam de woorden van voorzitter Mao en handel volgens de aanwijzingen van voorzitter Mao”. Met andere woorden doe wat Mao doet en doe wat Mao zegt. Ieder persoon in China, kinderen meegeteld, had een exemplaar van het rode boekje. Dit geeft weer dat Mao een enorme macht had. Zelfs toen de economische situatie slechter werd, name de verering van Mao nog toe. Mao vereren was voor de Chinezen een soort van traditie geworden. Als er iets verkeerds ging, had hij het nooit gedaan. Hij was dan misleid door zijn adviseurs en hoffunctionarissen. Net zoals de oude Chinese traditie was dat de keizer nooit degene was die fouten maakte. Ook werd Mao niet tegengesproken. Mensen moesten bijvoorbeeld alle metalen voorwerpen in hoogovens laten omsmelten tot staal, ook al waren ze bijvoorbeeld met een operatie bezig. Dit werd gewoon gedaan, zonder dat ze zichzelf afvroegen waarom ze dit deden, of in discussie te gaan. Dus zonder dat het volk het zich realiseerde, werd Mao als keizer beschouwd. Ook van de hoogste partij- en regeringsleiders kon Mao veel steun verwachten. Hij had deze zo onder druk gezet, dat deze zijn grandioze plannen omarmden. De hoogste functionarissen wilden Mao maar al te graag een plezier doen, omdat ze anders voor hen eigen politieke toekomst moesten vrezen, en zetten op hun beurt de functionarissen onder hen onder druk. Zo kreeg je een kettingreactie. Hoe kan je Mao met een keizer vergelijken? Mao was iemand die zijn volk onderdrukte, ze mochten hun mening niet geven. Hij was de man die alles in de samenleving stuurde. Als hij iets zei, werd dat massaal opgevolgd. Hij was degene die altijd gelijk had. Hij toonde de mensen een vervormd beeld van China; een beter beeld van China, door middel van propaganda, terwijl de werkelijkheid anders was. Kan je hem hierdoor een keizer noemen? Ik vind van wel. Hij was namelijk ook degene die de chinezen weer trots liet zijn op hun land. Geen schaamte meer voor hun afkomst. Hij gaf ze een voorbeeld, hoewel hij zelf alleen een leermeester wilde zijn, was hij wel degelijk een stuurman. Hij vergeleek zichzelf met keizers, en hij werd gezien door de bevolking als een keizer. Mao paste als keizer in de patronen van de Chinese geschiedenis. Dat maakt hem tot een echte keizer.